Temat interpretacji
Ze stanu faktycznego przedstawionego wniosku wynika, iż Podatnik otrzymał zamówienie od kontrahenta niemieckiego na wykonanie usługi poligraficznej polegającej na przetworzeniu dostarczonych przez usługobiorcę (kontrahenta niemieckiego) zadrukowanych arkuszy offsetowych. Przetworzenie polegało na obróbce introligatorskiej arkuszy będących własnością kontrahenta niemieckiego. Zamawiający (kontrahent niemiecki) dostarczył arkusze do przerobu i odebrał gotowy wyrób własnym transportem. Kontrahent niemiecki podał wykonawcy numer pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane. Wywóz nastąpił bezpośrednio po wykonaniu usługi w terminie krótszym niż 30 dni od momentu zakończenia usługi. W przedmiotowym wniosku Podatnik podnosi, iż w opisanej sytuacji spełnione są przesłanki uszlachetniania czynnego i należy zastosować stawkę 0 % podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 7a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 97, poz. 970 ze zm.).
Tutejszy organ dokonuje oceny prawnej zaprezentowanego stanowiska jak niżej:
Stosownie do omawianego wyżej § 7a ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 97, poz. 970 ze zmianą wprowadzającą § 7a - Dz. U. z 2004 r. Nr 224, poz. 2277) obniżoną do wysokości 0 % stawkę podatku stosuje się do towarów nabywanych przez podatnika podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w przypadku gdy te towary są przeznaczone do wykonania na nich usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy, na terytorium kraju, a następnie do wywozu na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. W ust. 2 § 7a zawarte zostały warunki zastosowania przepisu z ust. 1.
Z treści przytoczonego powyżej przepisu wynika, że stawką 0 % opodatkowana jest dostawa towarów realizowana w Polsce na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej (w rozumieniu powołanej wcześniej ustawy o podatku od towarów i usług podatek od wartości dodanej jest to podatek od wartości dodanej, nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą - art. 2 pkt 11), który bezpośrednio po nabyciu towaru ma zamiar przeznaczyć go do wykonania na nim usług (art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy o podatku od towarów i usług) określonych przez ustawodawcę jako usługi na ruchomym majątku rzeczowym. Innymi słowy powołany przez Podatnika przepis dotyczy dostawy towarów, które przed wywozem na terytorium innego państwa członkowskiego poddawane są przetworzeniu, a nie usługi polegającej na przetworzeniu dostarczonych przez usługobiorcę materiałów. Dlatego powołany przez Podatnika § 7a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 97, poz. 970 ze zm.) nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie.
Na podstawie stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika we wniosku z dnia 16 maja 2005 r., Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pabianicach stwierdza, iż wykonywane przez Podatnika usługi są usługami na ruchomym majątku rzeczowym, gdyż mają na celu przetworzenie materiałów powierzonych. Do opisanego przez Podatnika stanu rzeczywistego powinien znaleźć zastosowanie przepis art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d, ustawy z dnia 11 kwietnia 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54 poz. 535 ze zm.), który mówi, iż w przypadku świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28.
Zgodnie z art. 28 ust. 7 ww. ustawy w przypadku usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. c i d, świadczonych dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem, że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane.
Stosownie do art. 28 ust. 8 ww. ustawy w przypadku, gdy usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, przepis ust. 7 stosuje się, jeżeli towary po wykonaniu usług zostaną niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 30 dni od wykonania na nich usług, wywiezione poza terytorium kraju.
Z treści złożonego przez Podatnika pisma wynika, że usługi na ruchomym majątku rzeczowym są świadczone na terytorium Polski dla usługobiorcy z krajów Wspólnoty Europejskiej. Dlatego też w przypadku, gdy usługobiorca nie poda świadczącemu usługi numeru, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej a terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane lub towary nie zostaną wywiezione poza terytorium kraju przed upływem 30 dni od wykonania na nich usług, to na podstawie ww. przepisów miejscem ich świadczenia (i jednocześnie opodatkowania) jest miejsce, gdzie są faktycznie świadczone (w tym przypadku Polska). Wtedy usługodawca powinien opodatkować ww. usługi według 22% stawki podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust.1 ww. ustawy.
Odmiennie będzie w sytuacji, gdy nabywca usług poda wykonującemu te usługi numer pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski. W takiej sytuacji miejscem ich świadczenia (i jednocześnie opodatkowania) będzie kraj, który nadał usługobiorcy ten numer, pod warunkiem, że towary zostaną wywiezione z Polski w ciągu 30 dni od wykonania na nich usług.
Zgodnie z art. 109 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku, o którym mowa w art. 12 ust 1 pkt 6, podatnicy są obowiązani prowadzić ewidencję otrzymywanych towarów zawierającą w szczególności datę ich otrzymania, dane pozwalające na identyfikację towarów oraz datę wydania towaru po wykonaniu usługi przez podatnika.