Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 20.06.2005 r., uzupełnionego pismem z dnia 14.09.2005 r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie opodatkowania czynności poręczenia i cesji przyszłych wierzytelności własnych, w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT,

stwierdza, że :

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Podatnik zawrze z bankiem umowę ramową dotyczącą zasad wydawania i użytkowania "kart paylink" w systemie internetowym, polegającą na udostępnianiu klientom, w ramach udzielonego im przez bank kredytu, finansowania zakupu towarów u Podatnika. Koszty kredytów będą ponosić kredytobiorcy. Zgodnie z umową, w celu zabezpieczenia spłaty zobowiązań klienta z tytułu udzielonego mu kredytu, Podatnik przenosi na rzecz banku swoje przyszłe wierzytelności w stosunku do klienta wynikające z rozliczanych faktur handlowych. Umowa zawiera także poręczenie przez Podatnika przyszłych roszczeń banku wobec klienta w wysokości 110 % kwoty przyznanego klientowi limitu finansowania.

Podatnik zwraca się z zapytaniem, czy czynność poręczenia i cesja przyszłych wierzytelności jako zabezpieczenie tego poręczenia powoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku VAT.

Zdaniem Podatnika, cesja wierzytelności na bank oraz czynność poręczenia nie stanowią sprzedaży towarów ani usługi, lecz są sposobem na szybsze otrzymanie zapłaty za dokonaną wcześniej sprzedaż i dlatego nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Po przeanalizowaniu zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego oraz stanowiska wnioskodawcy, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje :

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik dokonuje nieodpłatnie cesji przyszłych wierzytelności swoich klientów oraz nieodpłatnie poręcza ich zobowiązania - na rzecz banku udzielającego kredytu tymże klientom.

Wierzytelność jest uprawnieniem przysługującym wierzycielowi do domagania się od dłużnika spełnienia świadczenia pieniężnego lub rzeczowego. Wierzytelność jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem obrotu gospodarczego.

Umowa cesji wierzytelności jest zawierana na podstawie art. 509 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Przepis ten umożliwia wierzycielowi przeniesienie wierzytelności na osobę trzecią. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Wierzytelność będąca prawem majątkowym w rozumieniu przepisów prawa cywilnego w myśl powyższej definicji nie jest towarem.

W związku z tym cesja wierzytelności nie stanowi dostawy towaru.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie prawa do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Przeniesienie praw do wierzytelności, jako niematerialnych praw majątkowych, stanowi odpłatne świadczenie usług w przypadku, gdy podatnik w ramach prowadzonej przez siebie działalności nabywa cudze wierzytelności w celu ich dalszej odsprzedaży lub windykacji.

Podatnik dokonuje wówczas obrotu wierzytelnościami, który mieści się w zakresie pojęciowym "usług pośrednictwa finansowego" tj. podatnik świadczy usługi o charakterze finansowym.

Zgodnie z art. 43 ust.1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W poz. 3 załącznika wymieniono :

Sekcja J ex (65-67) - Usługi pośrednictwa finansowego, z wyłączeniem:

1. działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,
2. usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,
3. usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20),
4. usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych(PKWiU ex 67.20.10-00.20, -00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,
5. usług ściągania długów oraz faktoringu,
6. usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymirodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT,
7. usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innychrodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT,
8. transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,
9. transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości.

Powyższe oznacza zatem, że w przypadku cesji wierzytelności własnych w celu zabezpieczenia spłaty zobowiązań klienta z tytułu udzielonego mu kredytu, nie może stanowić ona odpłatnego (jak też zrównanego z takim) świadczenia usług, a tym samym nie podlega ona opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem nie może, ze swej istoty, być uważana za czynność determinującą działalność gospodarczą.

Natomiast w odniesieniu do czynności polegającej na nieodpłatnym poręczeniu należy przywołać art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Jednakże mając na uwadze, iż przedmiotowa (dokonywana nieodpłatnie) czynność poręczenia jest związana z prowadzeniem przedsiębiorstwa (intensyfikacja sprzedaży poprzez uatrakcyjnienie - ułatwienie sposobu dokonywania rozliczeń w systemie "paylink") należy stwierdzić, że brak jest podstaw do opodatkowania podatkiem od towarów i usług tej czynności.