Temat interpretacji

Z pisma Spółki z dnia 18.05.2005 r. wynika, że przedmiotem działalności Spółki jest produkcja i sprzedaż rur stalowych. Rury będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy są dodatkowo pokrywane niklem. Jednostka zakupuje nikiel w Polsce, zakup opodatkowany jest 22% stawką VAT.

W toku produkcji rur niklowanych okazało się, iż zużycie niklu na potrzeby tego procesu jest większe niż planowano. Spółka wynegocjowała więc u swego unijnego kontrahenta pokrycie części dodatkowych kosztów związanych ze zwiększonymi zakupami niklu.

Jednostka w przedstawionym stanie faktycznym uznała, iż w tej sytuacji musi wystawić dla kontrahenta z Unii fakturę sprzedaży niklu.

W związku z powyższym Spółka zgłosiła pytanie, jaką stawkę trzeba zastosować na fakturze?

Zdaniem Podatnika nikiel zakupiony do produkcji (jako powłoka produktu) jest wyłącznie związany z wewnątrzwspółnotową dostawą, znajduje się na towarze, który zostaje transportowany do kontrahenta unijnego, faktycznie opuszcza on granicę kraju, a jednostka dysponuje dokumentami, które potwierdzają odbiór towaru przez kontrahenta unijnego.

Spółka uważa, że wystawiając fakturę na nikiel powinna zastosować zerową stawkę podatku VAT, co jest zgodne z art. 42 ust.1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka dokonała wewnątrzwspólnotowej dostawy rur niklowanych. Przy rozliczeniu zużycia niklu okazało się, że zużycie niklu do pokrycia rur było większe niż przewidziano przed rozpoczęciem produkcji. Spółka ma wątpliwości, czy sprzedaż większej ilości niklu zużytego do pokrycia rur będących przedmiotem dostawy jest wewnątrzwspólnotową dostawą towarów i czy ma prawo do zastosowania 0 % stawki podatku VAT. Jednocześnie podkreśla, iż kontrahent z UE wyraził zgodę na pokrycie dodatkowych kosztów związanych ze zwiększonym zużyciem niklu.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 cyt. wyżej ustawy z dnia 11 marca 2004 r. wewnątrzwspółnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacji dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, którym mowa w art.97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
2. Podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (wymienione w art. 42 ust. 3, 4 i 11 ustawy).
   
   

W myśl ust. 3 powołanego artykułu dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt. 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane przez przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju- w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
2. kopia faktury,
3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.
   
   

Jednostka podaje, iż dysponuje dokumentami spełniającymi te wymagania i zasadnie zastosowała stawkę 0% podatku VAT w przedmiotowej dostawie.

Zdaniem tut. organu podatkowego Spółka nie dokonała odrębnej dostawy niklu. Spółka dokonała dostawy rur niklowanych, do produkcji których zużyła większą ilość niklu niż przewidywano. Dla tej wewnątrzwspólnotowej dostawy Spółka ma prawo zastosować stawkę 0%, jeżeli posiada dowody dostawy, o których mowa wyżej.

Odmienne zdanie tut. Urząd ma jedynie w sprawie właściwego fakturowania dokonanej dostawy wewnątrzwspólnotowej.

W myśl § 17 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2005 r. Nr 95, poz. 798) fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Zgodnie z ust. 2 cyt. przepisu faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a) określone w § 9 ust. 1 pkt 1-3,

b) nazwę towaru lub usługi objętych podwyżką ceny;

3. kwotę podwyższenia ceny bez podatku;

4. kwotę podwyższenia podatku należnego,

zaś zgodnie z ust. 3 faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o którychmowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a, kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej.

Reasumując, Spółka winna wystawić fakturę korygującą z powodu podwyższenia ceny towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy, stosując 0% stawkę podatku VAT.