Temat interpretacji

POSTANOWIENIE
W dniu 25.04.2005r. Pan Marcin ..... , wystąpił do tut. Organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa albo postępowanie przez sądem administracyjnym. Wniosek dotyczy podatku od towarów i usług.
Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Podatnik prowadzi działalność gospodarczą od wielu lat i jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Podatnik opłaca liniowy podatek dochodowy od osób fizycznych. Zakresem działalności gospodarczej jest produkcja i handel w branży włókienniczej, od 2004r. - usługi internetowe, a od 2005r. kantor wymiany walut.
Podatnik dokonuje sprzedaży opodatkowanej różnymi stawkami:
- branża włókiennicza ( w tym przetwarzanie odpadów) - jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
- usługi internetowe - zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług i w roku 2004 i 01-02/2005r. opodatkowane, od 03/2005r, tylko opodatkowane,
- kantor - zwolniony z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.Współczynnik struktury sprzedaży prognozowany w 2004r. wyniósł 98%, wykonany 98%, ale dotyczył on realizacji głównej działalności firmy, tj. branża włókiennicza do części usług internetowych. Zmiany stawek podatkowych w trakcie roku podatkowego przez ustawodawcę bez wprowadzenia płynności ustalania współczynnika doprowadzają do braku możliwości rzetelnego funkcjonowania systemy podatkowego i podatnika.
Przyjmując na rok 2005 współczynnik wynikający z danych roku 2004 w zaistniałym zakresie działalności firmy wytwarza się wadliwa sytuacja rozliczenia podatku VAT i dochodowego. Przyczyną tego jest definicja obrotu zawarta w ustawie VAT traktująca w przypadku podatnika w sposób równorzędny obrotu z tytułu sprzedaży produkcji włókienniczej, usług internetowych i usług kantorowych.
Udział obrotu z tytułu usług kantorowych w obrocie ogółem wynosi ok. 70%, natomiast udział kosztów związanych z usługami kantorowymi w kosztach ogółem szacuje się na 2% (dotyczy tylko kosztów z kol. 14 księgi przychodów i rozchodów). Jednocześnie Podatnik zaznacza, że nie ma możliwości dokonania rzetelnego wydzielenia kosztów zwianych tylko ze sprzedażą opodatkowaną lub sprzedażą zwolnioną. W świetle powyższego utworzenie współczynnika proporcji prawa do odliczenia VAT na kosztach, działało by w sposób rażąco krzywdzący i nierzetelny w stosunku do stanu faktycznego.
Podatnik wszystkie operacje kantorowe ewidencjonuje w odrębnej ewidencji (program komputerowy) spełniają wymagania prawa bankowego. Oprogramowanie to pozwala w sposób ciągły wyliczyć marżę osiągniętą na realizowanych transakcjach zakupu i sprzedaży. Kwota osiągniętej marży może stanowić około 2% obrotu ogółem i zdaniem podatnika może być odpowiednim elementem analizy do ustalenia współczynnika proporcji.Podstawą prawną do takich rozstrzygnięć dale art. 90 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.
Na poparcie swojego stanowiska Podatnik przedstawił alternatywne wyliczenia do sytuacji, gdy obrotem z kantoru jest cały przychód ze sprzedaży walut i gdy jako obrót kantoru uznany uzna się kwotę marży. Wyliczenie obejmuje okres 01-03/2005r.
1. sprzedaż opodatkowana 100.823
sprzedaż "zw" (kantor + usługi internetowe) 692.979
cały przychód 793.802
Współczynnik : (100.824 x 100%) : 793.80 = 13%
2. sprzedaż opodatkowana 100.823
sprzedaż "zw" w tym: 9.982
kantor marża 5.951
usługi internetowe 4.031
razem 110.805
Współczynnik: ( 100.823 x 100%) : 110.805 = 91%
3. sprzedaż opodatkowana 104.854
w tym usługi internetowe 4.031
sprzedaż "zw" = kantor marża 5.951
razem 110.805
Współczynnik: (104.584x 100%) : 110.805 = 95%
Mając powyższe na uwadze podatnik wnosi o zajęcie stanowiska, czy w roku 2005 powinien:
1. stosować proporcję z roku 2004,
2. przedstawiony materiał dowodowy traktować jako podstawę do poprawnego ustalenia współczynnika proporcji na rok 2005 z uwzględnieniem rzeczywistych proporcji obrotu - marży w tak ustalonym obrocie ogółem jako proporcji odpowiadającej braku prawa do odliczenia podatku naliczonego
3. przedstawiony materiał dowodowy traktować jako podstawę do poprawnego ustalenia współczynnika proporcji na rok 2005 traktując cały przychód kantoru jako obrót.

Stanowisko podatnika:
Zdaniem podatnika trzecie wyliczenie współczynnika jest najbardziej reprezentatywne dla stanu firmy ponieważ zawiera proporcje utworzone na podstawie aktualnego stanu prawnego obowiązujących stawek podatkowych.
Zdaniem podatnika:
- stosowanie proporcji roku 2004r. jest nieprawidłowe,
- traktowanie jako podstawę do poprawnego ustalenia współczynnika proporcji na rok 2005 z uwzględnieniem rzeczywistych proporcji obrotu - marży w tak ustalonym obrocie ogółem jako proporcji odpowiadającej braku prawa do odliczenia podatku naliczonego jest prawidłowe,
- traktowanie przedstawionego materiału dowodowego jako podstawy do poprawnego ustalenia współczynnika proporcji na rok 2005, traktującego cały przychód kantoru jako obrót jest niereprezentatywne dla prowadzonej przez podatnika działalności i szkodliwe gospodarczo. Stanowi zagrożenie dla bytu firmy lub zmusza Podatnika do likwidacji działalności kantorowej.

Stanowisko Organu podatkowego:
Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54 poz. 535 z późn. zm.) w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
Zgodnie z art. 90 ust. 2 cyt. ustawy, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.
Zgodnie z art. 90 ust. 3 cyt. ustawy proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział:
- rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego ( licznik),
w:
- całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (mianownik).
W liczniku ustalonej proporcji uwzględnia się roczny obrót z tytułu czynności, w związku z którymi przysługiwało podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, tzn. wartość transakcji, które zgodnie z art. 86 ust. 1, 8 i 9 ustawy dają podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego. W tym zakresie uwzględnia się zatem:
- wartość netto czynności opodatkowanych stawkami 0%,3%,7% i 22%,
- wartość dostaw towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju (nieopodatkowanych), które dają podatnikowi uprawnienie do odliczenia w kraju podatku naliczonego związanego z nimi,
- wartość czynności, o których mowa w art. 7 ust. 3-7 ( nieopodatkowanych), czyli wartość przekazanych przez podatnika prezentów o małej wartości i próbek, od zakupu których podatnikowi przysługuje odliczenie podatku,
- wartość czynności ubezpieczeniowych, finansowych i bankowych wymienionych w art. 86 ust. 9, których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa trzeciego lub, gdy usługi te dotyczą bezpośrednio towarów eksportowanych, dając podatnikowi uprawnienie do odliczenia podatku.
W mianowniku natomiast uwzględnia się całkowity obrót uzyskany z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (czyli kwotę licznika) oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Jednym słowem na kwotę wykazaną w mianowniku składa się suma kwoty ustalonej w liczniku tego ułamka oraz wartości czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku.
Tak ustalony całkowity obrót pomniejsza się o wartość :
- obrotu z tytułu dostawy ( sprzedaż) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji, używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności,
- sporadycznych transakcji dotyczących nieruchomości oraz
- sporadycznych usług wymienionych w załączniku nr 4 w poz. 3, czyli usług pośrednictwa finansowego.
Zgodnie z art. 29 ust. 1 cyt. ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrotem jest także otrzymana dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana z dostawą lub świadczeniem usług.
Dokonując analizy przedstawionej sytuacji organ podatkowy stwierdza, że jako wartość sprzedaży ( świadczenia usług) uzyskaną przez kantory, należy wykazać kwotę należną z tytułu sprzedaży walut obcych, obejmującą całość świadczenia należnego od nabywcy. Brak jest bowiem w przepisach dotyczących opodatkowania podatkiem od towarów i usług innej możliwości ustalenia obrotu ze sprzedaży walut obcych, niż wynikająca z powołanego wyżej art. 29 ust. 1 cyt. ustawy.
Zgodnie z art. 90 ust. 8 cyt. ustawy podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30 000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.
Zgodnie z art. 90 ust. 9 cyt. ustawy przepis ust. 8 stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.
Zatem jeżeli podatnik osiągnął obrót powyżej 30.000 zł i uzna , że poprzedni rok podatkowy był dla niego reprezentatywny do ustalenia w 2005r. w/w licznika podatnik winien przyjąć obrót ze sprzedaży opodatkowanej za 2004r., tj. w przypadku podatnika obrót uzyskany z branży włókienniczej. Natomiast do wyliczenia mianownika w 2005r. podatnik winien przyjąć sumę obrotu osiągniętego w 2004r ze sprzedaży:
- zwolnionej, tj. w przypadku podatnika obrót ze świadczenia usług internetowych, a także całkowitą kwotę należną od nabywcy przy sprzedaży walut,
- opodatkowanej, tj. w przypadku podatnika obrót uzyskany z branży włókienniczej,
W przypadku natomiast, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do 2005r. kwota obrotu za poprzedni rok podatkowy, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna może wystąpić do właściwego naczelnika w celu wyliczenia szacunkowej prognozy.
Powyższa interpretacja nie rozstrzyga o poprawności wyliczonych kwot podanych we wniosku jako zgodnych z prowadzonymi przez Podatnika ewidencjami księgowymi.

Pouczenie:
Niniejsze postanowienie wydane zostało na podstawie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.
Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej -do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Zgodnie z art. 14b § 4 ustawy z dnia 29.08.1997r. na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia. Zażalenie, zgodnie z przepisem art. 222 w związku z art. 239 cyt. ustawy z dnia 29.08.1997r. powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia.
Zgodnie z art. 236 § 2 pkt. 1 cyt. ustawy zażalenie podlega opłacie skarbowej we właściwej wysokości.
Niniejsze postanowienie może zostać zmienione lub uchylone w drodze decyzji przez Organ odwoławczy w trybie art. 14b § 5 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa.