Interpretacja indywidualna z dnia 13.12.2017, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.529.2017.1.OA, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków ponoszonych w związku z realizacją projektu pn. ,,Rozwój ruchu turystycznego i geoturystyki w regionie ().

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2017 r. (data wpływu 24 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków ponoszonych w związku z realizacją projektu pn. ,,Rozwój ruchu turystycznego i geoturystyki w regionie () jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków ponoszonych w związku z realizacją projektu pn. ,,Rozwój ruchu turystycznego i geoturystyki w regionie ().

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: Gmina, Wnioskodawca) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek, VAT).

Gmina będąc jednostką samorządu terytorialnego realizuje zadania własne wynikające z art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.; dalej: ustawa o samorządzie gminnym), które służą zaspokojeniu zbiorowych potrzeb wspólnoty. Gmina wykonuje określone przedmiotową ustawą zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do zadań własnych Gminy należą między innymi sprawy ochrony środowiska i przyrody, kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych oraz promocji Gminy. Zasadniczo realizując wymienione zadania własne Gmina występuje w charakterze organu władzy publicznej, a nie jako podatnik VAT, bowiem nie realizuje tych zadań na podstawie umów cywilnoprawnych, które wiązałyby się z pobieraniem wynagrodzenia przez Gminę w zamian za wykonanie określonych czynności na rzecz lokalnej społeczności.

W latach 2017-2020 Gmina realizuje projekt pn.: Rozwój ruchu turystycznego i geoturystyki w regionie () w ramach Programu Europejskiej Współpracy Terytorialnej () na lata 2014-2020. Celem projektu jest zwiększenie zainteresowania turystów regionem oraz przygotowanie warunków do zorganizowania Geoparku, który będzie położony na terenie Republiki Czeskiej i Polski. W dalszej perspektywie realizacja przedsięwzięcia ma służyć przygotowaniu warunków dla powstania Światowego Geoparku (), który będzie obejmował cały obszar (). Współuczestnictwo w projekcie jest związane z realizacją zadań własnych Gminy, o których mowa powyżej.

Projekt jest realizowany wspólnie przez Gminę z polskimi i czeskimi partnerami. Każdy z uczestników projektu na mocy zawartej umowy o dofinansowanie ma przyporządkowane indywidualnie zadania do realizacji w zakresie swojego zasięgu terytorialnego. W konsekwencji również ponoszone wydatki przez uczestników projektu są przyporządkowane do każdego z nich indywidualnie. To oznacza w przypadku Gminy, że wydatkowane przez nią środki będą udokumentowane fakturami VAT wystawionymi tylko na Gminę działającą poprzez Urząd Miasta i Gminy. W ramach projektu nie będą dokonywane wzajemne obciążenia z tytułu poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków - a zatem Gmina nie będzie w żaden sposób refakturowała poniesionych wydatków na czeskich partnerów w projekcie.

Przedmiotem złożonego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej są jedynie wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w ramach projektu - a zatem wniosek nie dotyczy w żaden sposób wydatków ponoszonych przez czeskich i polskich partnerów Gminy.

Gmina ma otrzymać dofinansowanie do kwoty brutto wydatków wskazanych we wniosku jako kwalifikowane, a zatem Gmina stara się o przyznanie dofinansowania zarówno do kwoty netto jak i podatku VAT naliczonego przypisanego do wydatków uznanych za kwalifikowane w projekcie. Przyznanie dofinansowania do kwoty podatku VAT naliczonego jest możliwe wyłącznie w przypadku braku prawa do odliczenia przedmiotowych kwot VAT przez beneficjenta.

W ramach realizowanego projektu głównym zadaniem inwestycyjnym jest budowa przez Gminę lapidarium, czyli muzeum kamieni i skamieniałości z eksponatami z różnych epok geologicznych - w szczególności na obszarze przyrodniczym położonym w obrębie terytorialnym Gminy powstaną wiaty turystyczne trwale związane z gruntem, ścieżki edukacyjne z nawierzchni żwirowej i tablice informacyjno-edukacyjne. Zbiory Muzeum będą ogólnodostępne znajdując się wzdłuż stworzonych ścieżek edukacyjnych, których funkcją będzie interpretacja przyrodniczego dziedzictwa pogranicza polsko-czeskiego w regionie. Wydatki inwestycyjne na stworzenie lapidarium obejmą w szczególności prace budowlane dotyczące wiat turystycznych oraz usługi wykonania ścieżek edukacyjnych. Eksponaty zostaną zebrane przez partnerów projektu na terenie należącym do każdego z nich. Inwestycja w zakresie budowy lapidarium będzie stanowić dla Gminy odrębny środek trwały o wartości przekraczającej kwotę netto 15 tys. PLN.

Dodatkowo realizacja projektu obejmie wydatki na jego promocję. W ramach wspólnego partnerstwa polsko-czeskiego w tym zakresie zostanie opracowana koncepcja rozwoju ruchu turystycznego oraz Geoparku, zostaną opisane miejsca istotne dla geoturystyki i wydane materiały promocyjne, zostanie przygotowany i uruchomiony czesko-polski portal internetowy o profilu geoturystycznym, zostaną stworzone gry interaktywne o tematyce geoturystycznej, informatory graficzne, wideo i spoty reklamowe obejmujące tematykę tworzenia Geoparku, zostanie zorganizowany tzw. bank zdjęć, będą wydawane kwartalnie elektroniczne biuletyny informacyjne dotyczące wydarzeń istotnych dla ruchu turystycznego w regionie, a sami partnerzy projektu będą brali udział w targach turystycznych celem promocji geoturystyki na ich terenie, jak również będą organizowali szkolenia i konferencje w zakresie geoturystyki. Gmina poniesie taką część przedmiotowych wydatków, jaka została do niej przypisana w ramach podpisanej umowy o dofinansowanie.

W końcowym etapie Gmina poniesie wydatki promocyjne związane z umieszczeniem w obszarze zrealizowanego projektu tablicy pamiątkowej oraz informacyjnej o samej realizacji projektu i uzyskanym dofinansowaniu.

Za główne grupy docelowe odbiorców projektu uważa się mieszkańców wspólnego regionu pogranicznego, osoby odwiedzające obydwa regiony, samorządy ważnych turystycznie miejscowości oraz podmioty gospodarcze z branży turystycznej.

Powstałe w ramach realizacji inwestycji lapidarium oraz wytworzone materiały promocyjne będą ogólnodostępne dla mieszkańców regionu, przyjezdnych turystów z kraju i zagranicy, innych samorządów, lokalnych przedsiębiorców z branży turystycznej oraz każdego zainteresowanego tą tematyką. Gmina nie będzie czerpała żadnych dochodów w związku z korzystaniem ze ścieżek edukacyjnych, wzdłuż których będą umieszczone eksponaty lapidarium. Ponadto, Gmina nie będzie pobierała żadnych dochodów od uczestników konferencji i szkoleń oraz w związku z wydawaniem lub udostępnianiem materiałów promocyjnych. Jednocześnie Gmina nie będzie wykonywała dodatkowej działalności, która miałaby znamiona działalności gospodarczej za pośrednictwem wytworzonej infrastruktury - przykładowo Gmina nie będzie odpłatnie udostępniała powierzchni reklamowych na wiatach turystycznych, na folderach promocyjnych oraz na portalu internetowym. Powstała infrastruktura nie będzie przedmiotem umowy dzierżawy lub najmu.

Potwierdzeniem powyższego zamiaru jest złożone przez Gminę oświadczenie, że przedsięwzięcie stanowi projekt non-profit przeznaczony wyłącznie do realizacji celów publicznych. Analogicznie do sposobu wykorzystania powstałej w ramach projektu infrastruktury przez Gminę, również żaden z partnerów w projekcie nie będzie wykorzystywał efektów projektu do prowadzenia działalności gospodarczej.

Dodatkowo Gmina wskazuje, że jednym z jej dochodów własnych jest opłata miejscowa pobierana od turystów przybyłych w celach wypoczynkowych za każdy dzień pobytu z noclegiem na terenie Gminy, przy czym pobieranie tej opłaty stanowi rodzaj aktywności Gminy w ramach reżimu publicznoprawnego i nie jest powiązane w żaden sposób z korzystaniem przez turystów z wiat turystycznych, ścieżek edukacyjnych wzdłuż których będą umieszczone eksponaty lapidarium lub wydanych materiałów informacyjnych. Tym samym nawet w przypadku, w którym na rzecz Gminy przedmiotową opłatę miejscową wniesie turysta, który skorzysta z infrastruktury powstałej w wyniku realizacji inwestycji lub wydanych materiałów promocyjnych, to wniesienie tej opłaty w żaden sposób nie stanowi wynagrodzenia za korzystanie ze ścieżek edukacyjnych z lapidarium, wiat turystycznych lub informacji przedstawionych w wydanych folderach i na portalu internetowym.

Mając powyższe na uwadze wydatki ponoszone w ramach projektu będą związane wyłącznie z wykonywaniem przez Gminę działalności niepodlegającej ustawie o VAT, bowiem będą stanowiły przejaw działalności Gminy w ramach reżimu publicznoprawnego. Gmina planuje utrzymać bezpłatny sposób korzystania z wytworzonej infrastruktury przez co najmniej kolejne 10 lat począwszy od roku oddania inwestycji do użytkowania. Planowany termin zakończenia inwestycji to 2018 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym opisie sprawy Gminie przysługuje prawo do pełnego lub częściowego odliczenia podatku VAT od wydatków ponoszonych na nabycie towarów i usług służących realizacji projektu Rozwój ruchu turystycznego i geoturystyki w regionie ()?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie jemu w ogóle przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków ponoszonych na nabycie towarów i usług służących realizacji projektu Rozwój ruchu turystycznego i geoturystyki w regionie ().

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT zasadniczo w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Na podstawie powyższego przepisu możliwość skorzystania z prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego występuje pod warunkiem, że zakupy dokonywane są przez czynnego podatnika VAT oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych generujących powstanie zobowiązania z tytułu podatku VAT należnego.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 powołanego przepisu, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Mając na uwadze art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o charakterze lokalnym niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Jak zostało wyjaśnione w opisie sprawy zgodnie z art. 7 ustawy o samorządzie gminnym do zadań własnych Gminy należą m.in. sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, a także promocji gminy. W zakresie tych zadań Gmina zasadniczo nie jest podatnikiem podatku VAT.

Jak Gmina wskazała w opisie sprawy powstałe w ramach projektu pn.: Rozwój ruchu turystycznego i geoturystyki w regionie () wiaty turystyczne, ścieżki edukacyjne z eksponatami, lapidarium oraz wytworzone materiały promocyjne będą ogólnodostępne dla mieszkańców regionu, przyjezdnych turystów z kraju i zagranicy, innych samorządów, lokalnych przedsiębiorców z branży turystycznej oraz każdego zainteresowanego tą tematyką. Gmina nie będzie czerpała żadnych dochodów w związku z korzystaniem ze ścieżek edukacyjnych, wzdłuż których będą umieszczone eksponaty lapidarium. Ponadto, Gmina nie będzie pobierała żadnych dochodów od uczestników konferencji i szkoleń oraz w związku z wydawaniem lub udostępnianiem materiałów promocyjnych. Jednocześnie Gmina nie będzie wykonywała dodatkowej działalności, która miałaby znamiona działalności gospodarczej za pośrednictwem wytworzonej infrastruktury - przykładowo Gmina nie będzie odpłatnie udostępniała powierzchni reklamowych na wiatach turystycznych, na folderach promocyjnych oraz na portalu internetowym. Powstała infrastruktura nie będzie przedmiotem umowy dzierżawy lub najmu.

Na powyższe nie ma żadnego wpływu również fakt, że Gmina pobiera tzw. opłatę miejscową od turystów przybyłych w celach wypoczynkowych za każdy dzień pobytu z noclegiem na terenie Gminy, nawet jeżeli przedmiotowa opłata zostanie pobrana od turysty, który skorzysta z infrastruktury powstałej w wyniku realizacji inwestycji. Pobieranie przedmiotowej opłaty stanowi rodzaj aktywności Gminy w ramach reżimu publicznoprawnego i nie jest powiązane w żaden sposób z korzystaniem przez turystów z efektów projektu, o którym mowa w opisie sprawy.

W ocenie Gminy wszystkie wydatki na projekt Rozwój ruchu turystycznego i geoturystyki w regionie () będą przez Gminę ponoszone jako wydatki organu władzy publicznej, a nie jako wydatki podatnika VAT. W konsekwencji nie zostanie spełniony pierwszy z warunków niezbędnych do odliczenia podatku VAT, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym Gminie nie będzie w ogóle przysługiwało prawo do pomniejszenia podatku VAT należnego o kwoty podatku VAT naliczonego wykazane na fakturach zakupowych Gminy otrzymanych w związku z projektem.

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 maja 2017 r. o sygn. 0112-KDIL1-1.4012.46.2017.1.RW, w której Organ uznał w odniesieniu do ogólnodostępnej inwestycji jednostki samorządu terytorialnego w zakresie renowacji i budowy urządzeń małej infrastruktury w parku, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Realizacja ww. zadania odbywać się będzie w ramach władztwa publicznego, a Gmina wykonując to zadanie będzie działała jako organ administracji publicznej i będzie mogła korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie będzie mogła być uznana za podatnika, gdyż będzie realizować ona w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej. (...) Stwierdzić należy, że Gmina nie będzie miała możliwości umniejszenia podatku należnego o podatek naliczony w ramach planowanego zadania pn. >. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie są spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie działa jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją zadania nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Gminy, w przedstawionym opisie sprawy Gminie nie będzie w ogóle przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków ponoszonych na nabycie towarów i usług służących realizacji projektu Rozwój ruchu turystycznego i geoturystyki w regionie ().

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku, gdy organy te podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875), gmina wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy); kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy); promocji gminy (art. 7 ust. 1 pkt 18 ustawy).

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Realizacja ww. inwestycji odbywać się będzie w ramach władztwa publicznego, Gmina wykonując to zadanie będzie działała jako organ administracji publicznej i będzie mogła korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Wnioskodawca bez wątpienia nie będzie mógł zostać uznany za podatnika, gdyż będzie realizować w tym zakresie zadania własne, służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi. Z opisu sprawy wynika, że wydatki ponoszone w ramach projektu będą związane wyłącznie z wykonywaniem przez Gminę działalności niepodlegającej ustawie o VAT, bowiem będą stanowiły przejaw działalności Gminy w ramach reżimu publicznoprawnego. Tym samym, w analizowanym przypadku Wnioskodawca nie poniesie wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a w efekcie nabywając towary i usługi, nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione. Ponadto, jak wskazano we wniosku, za główne grupy docelowe odbiorców projektu uważa się mieszkańców wspólnego regionu pogranicznego, osoby odwiedzające obydwa regiony, samorządy ważnych turystycznie miejscowości oraz podmioty gospodarcze z branży turystycznej. Powstałe w ramach realizacji inwestycji lapidarium oraz wytworzone materiały promocyjne będą ogólnodostępne dla mieszkańców regionu, przyjezdnych turystów z kraju i zagranicy, innych samorządów, lokalnych przedsiębiorców z branży turystycznej oraz każdego zainteresowanego tą tematyką. Gmina nie będzie czerpała żadnych dochodów w związku z korzystaniem ze ścieżek edukacyjnych, wzdłuż których będą umieszczone eksponaty lapidarium. Ponadto, Gmina nie będzie pobierała żadnych dochodów od uczestników konferencji i szkoleń oraz w związku z wydawaniem lub udostępnianiem materiałów promocyjnych. Jednocześnie Gmina nie będzie wykonywała dodatkowej działalności, która miałaby znamiona działalności gospodarczej za pośrednictwem wytworzonej infrastruktury - przykładowo Gmina nie będzie odpłatnie udostępniała powierzchni reklamowych na wiatach turystycznych, na folderach promocyjnych oraz na portalu internetowym. Powstała infrastruktura nie będzie przedmiotem umowy dzierżawy lub najmu.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy zatem stwierdzić, że Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać prawo do pełnego lub częściowego odliczenia podatku VAT od wydatków ponoszonych na nabycie towarów i usług służących realizacji projektu Rozwój ruchu turystycznego i geoturystyki w regionie ().

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się, że na podstawie art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Dotyczy to w szczególności zmiany sposobu korzystania z majątku w ramach realizowanego projektu z nieodpłatnego na odpłatny.

W tym miejscu należy nadmienić, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2017 r., poz. 1376, z późn. zm.), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej