1. otrzymanych i opłaconych przez N. przed Dniem aportu dotyczących dostaw towarów i usług, z tytułu których obowiązek podatkowy powstał przed Dniem aportu, w zakresie w jakim transakcje udokumentowane przedmiotowymi fakturami VAT będą pozostawać w związku z działalnością Placówki dealerskiej,
2. dotyczących dostaw towarów i usług zrealizowanych na podstawie umów związanych z działalnością Placówki dealerskiej, z których prawa i obowiązki nie zostały przeniesione do Placówki dealerskiej, niezależnie od daty ich otrzymania?

Zdaniem Wnioskodawcy

W ocenie Zainteresowanych na powyższe pytania należy udzielić odpowiedzi twierdzącej.

Zgodnie z art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L.2006. 347.1. dalej: Dyrektywa 112). w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

Stosownie do art. 6 pkt 1 UoVAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub ZCP.

Stosownie do art. 91 ust 9 UoVAT, W przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę ZCP.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 UoVAT, prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych przez podatnika towarów i usług przysługuje mu w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Stosownie do art. 86 ust 10 UoVAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust 10b pkt 1 UoVAT, prawo do odliczenia z tytułu nabycia towarów i usług, lub dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę.

Zgodnie z art. 86 ust. 19a UoVAT, w przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał fakturę korygującą, o której mowa w art. 29a ust. 13 i 14, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę fakturę korygującą otrzymał. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.

Stosowanie do ust. 19b tego przepisu, w przypadku, o którym mowa w art. 29a ust. 15 pkt 4 UoVAT, nabywca towaru lub usługi jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dowiedział się o warunkach, na jakich transakcja została zrealizowana.

Jak wynika z art. 29a ust. 10 UoVAT. podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust 13, obniża się m.in. o kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen, oraz o wartość zwróconych towarów i opakowań.

Zgodnie z art. 29a ust. 13 UoVAT, w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Zgodnie zaś z art. 29 ust. 14 UoVAT, przepis ust 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Zgodnie z art. 90b ust. 1 pkt 2 UoVAT, w przypadku gdy w ciągu 60 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym odpowiednio nabyto, dokonano importu lub oddano do używania pojazd samochodowy w odniesieniu do którego kwotę podatku naliczonego stanowiła kwota, o której mowa w art. 86a ust. 1 UoVAT, nastąpi zmiana jego wykorzystywania na wykorzystywanie wyłącznie do działalności gospodarczej, podatnik jest uprawniony do dokonania korekty kwoty podatku naliczonego odliczonej przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego pojazdu.

Według ust. 2 powołanego przepisu w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 1, nastąpi sprzedaż pojazdu samochodowego, uznaje się, że wykorzystanie tego pojazdu zostało zmienione na wykorzystanie wyłącznie do działalności gospodarczej, aż do końca okresu korekty.

Zgodnie art. 106j ust. 1 UoVAT, podatnik wystawia fakturę korygującą w przypadku gdy po wystawieniu faktury: udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1, udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1 UoVAT, dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań, dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty wykazanej na fakturze, podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktur.

Pytanie 1.

W ocenie Zainteresowanych na pytanie nr 1 należy udzielić odpowiedzi twierdzącej. Zainteresowani stoją na stanowisku, że Spółce RO będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawionych przez kontrahentów N. w sytuacjach szczegółowo wskazanych w pytaniu 1.

Przepis z art. 86 ust. 1 UoVAT wskazuje, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy odliczenia tego dokonuje podatnik oraz towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Istnienie prawa do odliczenia jest więc uzależnione od istnienia związku pomiędzy nabywanymi towarami i usługami a czynnościami opodatkowanymi podatnika.

Wniesienie aportem ZCP nie wiąże się z wynikającą z Ordynacji podatkowej sukcesją podatkową podmiotu nabywającego aport w postaci ZCP w odniesieniu do zobowiązań i praw podatkowych podatnika wnoszącego aport, w zakresie, w jakim takie prawa i obowiązki są związane z ZCP. Powyższy fakt nie ma jednak znaczenia dla oceny prawidłowości stanowiska Zainteresowanych. Przedstawiona we wniosku ocena prawna przedstawionych zdarzeń przyszłych opiera się na szczególnym rodzaju sukcesji przyjętej w UoVAT w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W celu określenia istnienia po stronie Spółki RO prawa do odliczenia podatku VAT kluczowe znaczenie ma art. 91 ust. 9 UoVAT. Przepis ten wprowadza zasadę kontynuacji korekty odliczenia podatku naliczonego przez nabywcę przedsiębiorstwa lub ZCP. Nabywca ZCP przy spełnieniu warunku wykorzystywania składników przedsiębiorstwa do wykonywania działalności opodatkowanej ma prawo wykazać we własnej deklaracji podatek naliczony, który wynika z faktur zakupu towarów i usług wchodzących w skład nabytej ZCP, wystawionych i otrzymanych przez zbywcę ZCP. Powyższa regulacja zapewnia realizację podstawowej zasady podatku od wartości dodanej, tj. zasady neutralności tego podatku dla podatnika.

Przepisy art. 6 ust. 1 UoVAT oraz art. 91 ust. 9 UoVAT implementują art. 19 Dyrektywy 112. Przepis ten daje państwu członkowskiemu możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania podatkiem VAT czynności, która ma za przedmiot przedsiębiorstwo lub ZCP. Polska z tej możliwości skorzystała. W konsekwencji w art. 6 pkt 1 UoVAT z zakresu opodatkowania podatkiem VAT wyłączono transakcję zbycia przedsiębiorstwa lub ZCP. Konsekwencją powyższego musi być jednak uznanie, zgodnie z art. 19 Dyrektywy 112, że nabywca będzie traktowany jako następca prawny przekazującego. Następstwo takie zostało bezpośrednio ustanowione w art. 91 ust. 9 UoVAT.

Podkreślenia wymaga, że art. 19 Dyrektywy 112 powoduje, że w przypadku skorzystania przez państwo członkowskie z prawa do wyłączenia transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub ZCP z zakresu podatku od towarów i usług, nabywca automatycznie musi zostać uznany za następcę prawnego zbywcy. Powyższe podkreślił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) w pkt 43 wyroku z dnia 27 listopada 2003 r., C-497/01 Zita Modes S&àrl. TSUE wskazał, że uznanie nabywcy przedsiębiorstwa za następcę prawnego jest bezpośrednim rezultatem skorzystania przez państwo członkowskie z takiej możliwości. Mając na uwadze treść art. 6 ust. 1 UoVAT nie budzi wątpliwości, że Polska z opisanej możliwości skorzystała. Zgodnie z tym przepisem, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub ZCP. Jednocześnie, w art. 91 ust. 9 UoVAT wprost przewidziano, iż nabywca przedsiębiorstwa lub ZCP dokonuje korekty podatku naliczonego. Zachowanie zasady neutralności podatku VAT wymaga zatem, aby prawo do odliczenia podatku naliczonego mogło zostać wykonane przez nabywcę przedsiębiorstwa skoro w zakresie podatku VAT nabywca przedsiębiorstwa jest uważany za następcę prawnego zbywcy. W konsekwencji nabywca przedsiębiorstwa może korzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego, które przysługiwałoby zbywcy.

Powyższe stanowisko potwierdza orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA). W wyroku z dnia 29 maja 2014 r., I FSK 1028/13, NSA stwierdził, iż: zgodnie z zasadą neutralności podatku VAT nabywca przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, jako następca zbywającego, jest uprawniony do odliczania podatku naliczonego, korekt podatku naliczonego oraz innych czynności w ramach rozliczeń podatkowych, niezbędnych do zachowania zasady neutralności. Podobne również NSA w wyroku z dnia 28 października 2011 r., I FSK 1660/10, w którym stwierdził, że: w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części dochodzi do sukcesji prawnopodatkowej. Nabywca jest następcą prawnym, beneficjentem czynności aportu podatnika dokonującego zbycia. W takim zakresie, następuje przeniesienie na owego nabywcę zasad dotyczących opodatkowania VAT w odniesieniu do czynności związanych z nabytym mieniem na warunkach identycznych jakie obowiązywały zbywcę, gdyby do zbycia nie doszło.

Mając na uwadze przywołane wyżej uregulowania należy stwierdzić, że skoro Spółka RO nabędzie w drodze aportu ZCP w postaci Placówki dealerskiej, to na gruncie podatku VAT będzie następcą prawnym N. w zakresie objętym aportem Placówki dealerskiej.

W świetle powyższego, Zainteresowani uważają, że Spółce RO będzie przysługiwało prawo do odliczenia w odniesieniu do podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT dokumentujących transakcje pozostające w związku z Placówką dealerską, wystawione przez kontrahentów N., a otrzymanych przez N. przed Dniem aportu i przekazane Spółce RO, dotyczących dostaw towarów i usług, z tytułu których obowiązek podatkowy w podatku VAT powstanie po Dniu aportu.

Przy czym, do wykonania tego prawa przez Spółkę RO nie będzie konieczne otrzymanie faktury korygującej od kontrahenta, ani wystawienie noty korygującej przez Spółkę RO w zakresie zmiany danych nabywcy wskazanego na fakturze VAT w sytuacji, gdy faktura wystawiona przed Dniem aportu będzie wskazywała jako nabywcę N. W takiej sytuacji, faktura VAT w momencie jej wystawienia będzie wskazywała nabywcę właściwego na dzień wystawienia faktury VAT.

Przedmiotowe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 maja 2017 r., 0114-KDIP1-1.4012.7.2017.1.DG; interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 21 września 2011 r., IBPP1/443-984/11/AZb; w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 28 marca 2013 r., IPTPP1/443-29/13-2/MG, oraz interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 czerwca 2012 r., IPPP2/443-542/12-3/BH.

Zainteresowani uważają, że Spółce RO będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących transakcje pozostające w związku z Placówką dealerską, wynikające z umów przeniesionych w ramach ZCP do Spółki RO, wystawionych przez kontrahentów N., a otrzymanych przez:

1. N. po Dniu aportu i przekazanych Spółce RO po Dniu aportu, dotyczących dostaw towarów i usług, z tytułu których obowiązek podatkowy w podatku VAT powstanie przed Dniem aportu,
2. N. po Dniu aportu i przekazanych Spółce RO po Dniu aportu, dotyczących dostaw towarów i usług, z tytułu których obowiązek podatkowy w podatku VAT powstanie po Dniu aportu,
3. Spółkę RO po Dniu aportu, dotyczących dostaw towarów i usług, z tytułu których obowiązek podatkowy w podatku VAT powstanie przed Dniem aportu,
4. Spółkę RO po Dniu aportu, dotyczących dostaw towarów i usług, z tytułu których obowiązek podatkowy w podatku VAT powstanie po Dniu aportu.

Zainteresowani podnoszą, że prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT wystawionych przez kontrahenta N. i otrzymane przez N. lub Spółkę RO już po Dniu aportu, które będą wskazywały N. jako nabywcę, wystawione zostaną niewłaściwie. W dacie wystawienia faktury faktycznym nabywcą towaru będzie już bowiem Spółka RO. Transakcja w rzeczywistości będzie więc dokonywana pomiędzy Spółką RO, a kontrahentem N. Błędy takie, jeśli wystąpią, będą naturalną konsekwencją przebiegu procesu aportu Placówki dealerskiej.

W ocenie Zainteresowanych, w razie wskazania na fakturze wystawionej już po Dniu aportu danych N. występuje jedynie tzw wadliwość mniejszej wagi, co nie pozwala samo przez się zakwestionować faktury jako dokumentacji zdarzenia gospodarczego. Taki nieistotny błąd ma jedynie charakter formalny, przez co nie powinien wpływać na prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego. Podobny pogląd został wyrażony w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 czerwca 2015 r.. IBPP4/4512-118/15/LG, gdzie wskazano, że: w sytuacji otrzymania przez Wnioskodawcę faktury wystawionej na spółkę przejmowaną po dniu połączenia i otrzymanej przez Wnioskodawcę po tej dacie należy stwierdzić, że Wnioskodawca jako następca prawny będzie miał również prawo do odliczenia podatku z takiej faktury. Na Wnioskodawcy będzie ciążył jednak obowiązek korekty danych nabywcy (spółki przejmowanej) umieszczonych na takich fakturach, której może dokonać w drodze wystawienia noty korygującej.

W takiej sytuacji, Spółka RO będzie musiała wystawić noty korygujące i przesłać je wystawcy faktury wraz z kopią w celu akceptacji treści noty i potwierdzenia stanu faktycznego dotyczącego danych nabywcy błędnie określonych w wystawionej fakturze.

Jak bowiem wynika z art. 106k ust. 1-3 Ustawy VAT, nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki, z wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15, może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą. Nota korygująca wymaga akceptacji wystawcy faktury.

Stanowisko Zainteresowanych potwierdza m.in. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 maja 2017 r., 0114-KDIP1-1.4012.7.2017.1.DG, oraz interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 grudnia 2014 r., IPPP2/443-939/14-2/KOM.

W świetle powyższego Spółce RO będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawionych przez kontrahentów N., w odniesieniu do sytuacji szczegółowo opisanych w pytaniu nr 1.

Pytanie 2.

W ocenie Zainteresowanych w odniesieniu do pytania nr 2 należy udzielić odpowiedzi twierdzącej.

N. przysługiwać będzie na zasadach określonych w art. 86 UoVAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawionych przez kontrahentów N., a otrzymanych i opłaconych przez N. przed Dniem aportu, dotyczących dostaw towarów i usług zrealizowanych przed Dniem aportu na jej rzecz w zakresie w jakim transakcje te będą pozostawać w związku z działalnością N. Zainteresowani uważają, że powyższa zasada będzie dotyczyć w szczególności faktur otrzymanych przez N. bezpośrednio przed Dniem aportu i uwzględnianych w deklaracji VAT składanej przez N. za okres rozliczeniowy poprzedzający Dzień aportu.

Jak wyjaśnił Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 11 lutego 2016 r., IPPP1/4512-1208/15-2/AW: (...) Wnioskodawca będzie uprawniony do rozliczenia podatku naliczonego VAT dotyczącego nabytych towarów i usług związanych z ZCP dla których prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego powstanie przed dniem zbycia ZCP. Jedynie do dnia przejścia praw związanych z ZCP na nabywcę w ramach sukcesji, Wnioskodawca będzie uprawniony do rozliczenia transakcji związanych z działalnością ZCP w tym nabytych towarów i usług dotyczących działalności ZCP. Jednak w zakresie towarów i usług związanych z ZCP dla których prawo do odliczenia podatku naliczonego powstanie w dniu lub po dniu zbycia ZCP bez względu na fakt czy faktury te będą wskazywały jako nabywcę Spółkę czy też nabywcę ZCP, Wnioskodawca nie będzie uprawniony do rozliczenia podatku VAT. Do odliczenia podatku VAT naliczonego będzie uprawniony nabywca ZCP gdyż prawo to zostanie przeniesione na nabywcę w ramach sukcesji praw i obowiązków z dniem zbycia ZCP.

N. będzie również uprawniona do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur wystawionych na podstawie umów związanych z działalnością N. i Placówki dealerskiej, z których prawa i obowiązki nie zostały przeniesione do Spółki RO w ramach Placówki dealerskiej. Przedmiotowe faktury wciąż będą związane z działalnością opodatkowaną VAT prowadzoną przez N. w zakresie sprzedaży samochodów i części zamiennych.

Pytanie 3.

W ocenie Zainteresowanych w odniesieniu do pytania nr 3 należy udzielić odpowiedzi twierdzącej.

N. jako podmiot będący stroną umów z klientami, które nie zostaną przeniesione do Spółki RO w ramach aportu Placówki dealerskiej, będzie zobowiązany do wystawienia faktur korygujących, w wypadku wystąpienia w odniesieniu do tych stosunków prawnych sytuacji wpływających na podstawę opodatkowania VAT opisanych w art. 29a i art. 106j UoVAT. Jednocześnie, po otrzymaniu potwierdzeń otrzymania faktur korygujących przez nabywców, N. będzie miał prawo do obniżenia podatku należnego wynikającego z faktur korygujących obniżających podstawę opodatkowania VAT dostaw towarów i usług związanych z Placówką dealerską realizowanych na podstawie przedmiotowych umów. Przedmiotowe faktury korygujące wciąż będą związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez N. w zakresie nabywanych towarów i usług.

Spółka RO będzie kontynuować działalność gospodarczą prowadzonej uprzednio przez N. w ramach Placówki dealerskiej, w zakresie umów, które wejdą w skład ZCP. Przedmiotowe faktury korygujące zostaną wystawione przez kontrahentów w związku z umowami realizowanymi z N., które nie wejdą w skład ZCP i nie zostaną przeniesione do Spółki RO w ramach aportu Placówki dealerskiej.

W świetle powyższego, prawo do obniżenia podatku należnego wynikającego z faktur korygujących obniżających podstawę opodatkowania VAT dostaw towarów i usług związanych z Placówką dealerską realizowanych na podstawie umów, które nie przejdą na Spółkę RO w ramach aportu ZCP (Placówki dealerskie), będzie przysługiwało N.

Pytanie 4.

Również w odniesieniu do pytania nr 4 w ocenie Zainteresowanych należy udzielić odpowiedzi twierdzącej.

Opisane w pytaniu faktury korygujące, zostaną wystawione przez dostawców towarów i usług w związku z umowami realizowanymi z N., które nie zostaną włączone w skład ZCP i przeniesione do Spółki RO w ramach aportu Placówki dealerskiej. Spółka RO będzie kontynuować działalność gospodarczą prowadzoną uprzednio przez N. w ramach Placówki dealerskiej, jedynie w zakresie umów, które przejdą na Spółkę RO w związku z dokonanym aportem. W zakresie umów wyłączonych z ZCP, działalność będzie prowadzona przez N.

Zainteresowani stoją na stanowisku, że w odniesieniu faktur korygujących obniżających lub podwyższających podstawę opodatkowania VAT nabywanych towarów i usług związanych z Placówką dealerską realizowanych na podstawie umów, które nie zostaną przeniesione do Spółki RO w ramach aportu Placówki dealerskiej, to N. będzie przysługiwać prawo do obniżenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur korygujących.

Pytanie 5.

Zainteresowani w odniesieniu do pytania nr 5 wskazują, że w ich ocenie również na to pytanie należy udzielić odpowiedzi twierdzącej.

Zdaniem Zainteresowanych, to Spółka RO, jako podmiot będący stroną umów z klientami w momencie, w którym powinny zostać wystawione faktury korygujące, będzie uprawniona do obniżenia podatku należnego wynikającego z wystawionych przez Spółkę RO faktur korygujących obniżających podstawę opodatkowania VAT dostaw towarów i usług związanych z Placówką dealerską realizowanych przez N. na podstawie umów, które zostały przeniesione do Spółki RO w ramach aportu Placówki dealerskiej, oraz udokumentowanych fakturami wystawionymi przez N.

N. nie będzie podmiotem, który wystawi fakturę korygującą. N. nie będzie już właścicielem Placówki dealerskiej, w ramach której nastąpiła sprzedaż towarów i usług. Podmiotem, który wystawi fakturę korygującą jako właściciel Placówki dealerskiej, będzie Spółka RO.

W ocenie Zainteresowanych, to właśnie Spółka RO, jako podmiot będący stroną umów z klientami, które przeszły na Spółkę RO w ramach aportu, będzie zobowiązana do wystawienia faktur korygujących, zgodnie z art. 106j ust. 1 UoVAT. Jednocześnie Spółka RO będzie uprawniona do obniżenia podatku należnego wynikającego z faktur korygujących obniżających podstawę opodatkowania VAT dostaw towarów i usług związanych z Placówką dealerską realizowanych przez N. na podstawie umów, które zostały przeniesione do Spółki RO w ramach planowanego aportu.

Pytanie 6.

W ocenie Zainteresowanych na pytanie nr 6 należy udzielić odpowiedzi twierdzącej.

Zdaniem Zainteresowanych to Spółka RO, jako podmiot będący stroną umów z dostawcami w momencie dokonywania korekt faktur związanych z umowami pozostającymi w związku z Placówką dealerską, które zostały przeniesione w ramach aportu na Spółkę RO będzie uprawniona do zmiany wysokości (obniżenia lub podwyższenia) podatku naliczonego wynikającego z faktur korygujących obniżających lub podwyższających podstawę opodatkowania VAT nabywanych towarów i usług.

Spółka RO będzie kontynuować działalność gospodarczą prowadzoną przez N. w ramach Placówki dealerskiej, w tym przejmie określonych zobowiązania, wierzytelności, kontrakty itd. N. nie będzie podmiotem, który otrzyma fakturę korygującą. N. nie będzie już właścicielem Placówki dealerskiej, w ramach którego nastąpił zakup towarów i usług. Spółka RO będzie podmiotem, który otrzyma fakturę korygującą jako właściciel Placówki dealerskiej i kontynuator działalności gospodarczej w tym zakresie.

Zdaniem Zainteresowanych, to Spółka RO, jako podmiot będący stroną umów z klientami w momencie dokonywania korekt, będzie uprawniona i zobowiązana do zmiany wysokości (obniżenia lub podwyższenia) podatku naliczonego wynikającego z faktur korygujących obniżających lub podwyższających podstawę opodatkowania VAT nabywanych towarów i usług związanych z Placówką dealerską realizowanych na podstawie umów, które zostaną przeniesione do Spółki RO w ramach planowanego aportu.

Pytanie 7.

Przedstawiając swoje stanowisko do pytania nr 7, Zainteresowani podnoszą, że Spółka RO jest uprawniona do dokonania w odniesieniu do Samochodów służbowych przeniesionych w ramach Placówki dealerskiej korekty kwoty odliczonego podatku naliczonego, o której mowa w art. 90b ust. 1 pkt 2 UoVAT.

Z art. 90b ust. 1 pkt 2 UoVAT wynika, że w przypadku m.in. zmiany przeznaczenia samochodu na wykorzystywanie wyłącznie do działalności gospodarczej, podatnicy mają prawo do dokonania korekty kwoty podatku naliczonego odliczonej przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego pojazdu. Korekta ta powinna nastąpić zgodnie z art. 90b ust. 4 UoVAT w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła zmiana przeznaczenia Samochodów służbowych.

Spółka RO będzie kontynuowała rozliczenia VAT w zakresie działalności gospodarczej Placówki dealerskiej, w skład której wejdą Samochody służbowe. Dlatego też należy przyjąć, że Spółce RO będzie przysługiwać prawo do dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 90b ust. 1 pkt 2 UoVAT, w wypadku przeznaczenia Samochodów służbowych do wykorzystania wyłącznie w działalności gospodarczej, w tym do dalszej odprzedaży. Korekcie w tym przypadku podlegać będzie podatek VAT nieodliczony przez N. przy nabyciu Samochodów służbowych, w wysokości proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty, o którym mowa przywołanym przepisie. Spółka RO powinna przy tym dokonać korekty w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym Spółka RO dokonała zmiany przeznaczenia Samochodów służbowych.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie między innymi w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 maja 2016 r., ILPP1/4512-1-142/16-2/MD.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy podkreślić, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej