Interpretacja indywidualna z dnia 09.03.2015, sygn. ITPP2/443-1508/14/EB, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Zbycie przez Gminę urządzeń grzewczych będzie podlegało opodatkowaniu 23% podatku, niezależnie od faktu wykorzystywania ich przez szkoły do czynności zwolnionych od podatku.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2014 r. (data wpływu 4 listopada 2014 r.), uzupełnionym w dniach 13 lutego i 9 marca 2015 r. (daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności wniesienia aportem składników majątku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 13 lutego i 9 marca 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności wniesienia aportem składników majątku.

We wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest jednostką samorządu terytorialnego gminą miejską. Stosownie do art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591, z późn. zm.), gmina posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Gmina jest właścicielem urządzeń grzewczych, które po nabyciu przekazała do używania jednostkom organizacyjnym Miasta (jednostkom budżetowym). Większość budynków szkół Gmina wybudowała lub przejęła od innych podmiotów a następnie zmodernizowała w latach 1980-2000. Obecnie urządzenia służą do ogrzewania budynków szkół świadczących usługi edukacyjne. Część z tych urządzeń została ujęta w ewidencji księgowej szkół w wartości budynku, a część jako odrębny środek trwały, również w ewidencji księgowej szkoły. Gmina planuje wnieść ww. urządzenia grzewcze aportem do spółki. Będą to następujące urządzenia grzewcze:

• urządzenia wchodzące w skład węzłów cieplnych: wymiennik ciepła, naczynie przeponowe, pompa, odmulacz, magnetyzer, licznik ciepła, zawór główny, hydroelewator, filtr, instalacja elektryczna, instalacja technologiczna z armaturą,
• urządzenia wchodzące w skład kotłowni gazowych: kocioł gazowy, wymiennik, palnik, naczynie przeponowe, zbiornik zbiorczy, zbiornik c.w.u., pompa, siłownik, filtroodmulnik, uzdatniacz wody, detektor gazu, instalacja gazowa, instalacja kominowa, instalacja elektryczna, instalacja technologiczna z armaturą;
• urządzenia wchodzące w skład kotłowni gazowo-olejowych: kocioł wodny, palnik, zbiorniki na olej, naczynie przeponowe, podgrzewacz ciepłej wody, pompa, odmulacz, instalacja olejowa, detektor gazów, instalacja gazowa, instalacja kominowa, instalacja elektryczna, instalacja technologiczna z armaturą;
• urządzenia wchodzące w skład kotłowni olejowych: kocioł wodny, palnik, naczynie przeponowe, zbiorniki na olej, zbiornik c.w.u. pompa, magnetoodmulacz, ciepłomierz, uzdatniacz wody, pompa do studni schładzającej, instalacja kominowa, instalacja elektryczna, instalacja technologiczna z armaturą;

Przedmiotem aportu będą ruchomości infrastruktura ciepłownicza znajdująca się w wybranych placówkach oświatowych, dla których organem prowadzącym jest Gmina które w rozumieniu art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego nie stanową części składowych nieruchomości, z uwagi na podłączenie do sieci przedsiębiorstwa. Taka infrastruktura jako ruchomość może być samodzielnym przedmiotem obrotu. W odpowiedzi na pytanie jak zostanie określony przedmiot aportu w dokumencie potwierdzającym jego dokonanie Gmina wskazała, że zostanie on określony jako ruchomości z wyszczególnieniem urządzeń, odrębnie dla każdej placówki oświatowej. Będą to urządzenia infrastruktury ciepłowniczej, stanowiące ruchomościami w rozumieniu przepisów prawa cywilnego, nie będące częściami składowymi budynków, w których są umiejscowione. Urządzenia te znajdują się w budynkach szkół i służą jedynie do ogrzewania tych budynków, czyli w ramach zadań Gminy. W budynkach, dla których ustanowiono trwały zarząd, jest on tytułem prawny do nieruchomości wraz z niezbędnym wyposażeniem (w tym wypadku z urządzeniami grzewczymi), natomiast w budynkach, dla których nie ma ustanowionego trwałego zarządu urządzenia te, jak i cały budynek, użytkowane są bez tytułu prawnego. Po wniesieniu w formie aportu do spółki miejskiej ww. urządzenia będą nadal wykorzystywane do ogrzewania budynków szkół. Z informacji przekazanych przez spółkę wynika, że istniejące węzły i kotłownie zostaną przejęte, będą nadal wykorzystywane do ogrzewania budynków i nie zostaną odłączane od sieci. Placówki oświatowe (szkoły) są odrębnymi podatnikami podatku od towarów i usług.

W związku z ww. opisem zadano następujące pytanie.

Czy dokonanie przez Gminę aportu do spółki prawa handlowego opisanych w zdarzeniu przyszłym urządzeń grzewczych będzie stanowić odpłatną dostawę towarów zwolnioną od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa przedmiotowych urządzeń grzewczych (w formie wkładu niepieniężnego do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca Gmina Miejska jest jednostką samorządu terytorialnego. Stosownie do art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591, z późn. zm.), gmina posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Gmina jest właścicielem urządzeń grzewczych, które po nabyciu (w ramach gminnej inwestycji budowy szkoły) przekazała do używania podległym jednostkom. Urządzenia grzewcze służą do ogrzewania budynków szkół świadczących usługi edukacyjne. W ten sposób Gmina realizuje nałożony na nią ustawą obowiązek zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie edukacji publicznej, tj. zadanie własne, o którym mowa w art. 7 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym. Należy zaznaczyć, że Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu ww. urządzeń. Obecnie planuje wnieść ww. urządzenia grzewcze aportem do spółki. Wniesienie aportu w postaci nieruchomości lub rzeczy ruchomych do spółki prawa handlowego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów zawartej w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, zatem podlega opodatkowaniu. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z cytowanego powyżej przepisu wynika, że w celu zastosowania omawianego zwolnienia konieczne jest łączne spełnienie następujących warunków:

1. towary muszą być wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku,
2. podatnikowi z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Drugi z ww. warunków jest spełniony i jego analiza jest zbyteczna dla dalszych rozważań. Gmina nabyła urządzenia grzewcze do działalności wyłączonej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy, tj. w zakresie realizowanych zadań własnych. Pytanie Gminy koncentruje się wokół prawidłowego zastosowania pierwszego z warunków, a co za tym idzie, uznania planowanego aportu za zwolniony od podatku. Niewątpliwie towary, które mają stanowić przedmiot aportu, były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku. Przepis art. 43 ust.1 pkt 26 ustawy zwalnia od podatku usługi świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Gmina właściciel urządzeń grzewczych jest organem prowadzącym szkoły i w jej ocenie pozwala to na skorzystanie ze zwolnienia wymienionego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Podsumowując, niewątpliwie przedmiotowe urządzenia grzewcze wykorzystywane są wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku. Fakt, że nie wykorzystywała ich Gmina, ale szkoły jako jej jednostki organizacyjne, zdaniem Gminy, nie stanowi przeszkody do zastosowanie stawki zwolnionej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy wskazać, że przeniesienie własności rzeczy w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu, prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania nimi jak właściciel, a więc stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

Stawka podatku na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Od dnia 1 stycznia 2014 r. art. 43 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie powyższego przepisu zwolnienie przysługuje w przypadku łącznego spełnienia dwóch warunków. Po pierwsze towary mają być wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku. Oznacza to, że towary powinny być zakupione z przeznaczeniem do wykorzystania ich przy wykonywaniu czynności, które są zwolnione od podatku, i faktycznie powinny być używane wyłącznie w takiej działalności. Po drugie podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku z tytułu nabycia, importu bądź wytworzenia tych towarów.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że planowana przez Gminę odpłatna czynność wniesienia do spółki aportem urządzeń grzewczych, o których mowa we wniosku, w zamian za udziały wbrew stanowisku Gminy nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż ww. urządzenia nie są wykorzystywane przez Gminę na cele działalności zwolnionej od podatku. Z okoliczności faktycznych sprawy wynika bowiem, że będące własnością Gminy urządzenia zostały przekazane w trwały zarząd lub bez tytułu prawnego szkołom, które wykorzystują je w związku z prowadzoną działalnością. Fakt, że szkoły będące odrębnymi od Gminy podatnikami podatku od towarów i usług, świadczą usługi edukacyjne, które w przypadku odpłatności są zwolnione od podatku od towarów i usług, nie ma znaczenia dla sprawy. Z uwagi na to, że dostawa ta nie będzie objęta również zwolnieniami przewidzianymi w innych przepisach ustawy i rozporządzeniach wykonawczych, ani stawkami obniżonymi, będzie opodatkowana stawką 23%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy