Temat interpretacji

okreslenie podstawy opodatkowania dla sprzedazy pakietow sportowo-rekreacyjnych

Na podstawie art. 14b ? 1 i ? 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z pozn. zm.) oraz ? 6 pkt 5 rozporzadzenia Ministra Finansow z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upowaznienia do wydawania interpretacji przepisow prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie dzialajacy w imieniu Ministra Finansow stwierdza, ze stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2016 r. (data wplywu 18 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisow prawa podatkowego dotyczacej podatku od towarow i uslug w zakresie okreslenia podstawy opodatkowania dla sprzedazy pakietow sportowo-rekreacyjnych ? jest nieprawidlowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 kwietnia 2016 r. wplynal ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisow prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczacej podatku od towarow i uslug w zakresie okreslenia podstawy opodatkowania dla sprzedazy pakietow sportowo-rekreacyjnych.

We wniosku przedstawiono nastepujacy stan faktyczny.

Spolka S. A. jest jednoosobowa spolka akcyjna Skarbu Panstwa, dzialajaca na podstawie ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2015 r., poz. 1531>. Spolka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarow i uslug. Podstawowa dzialalnosc Wnioskodawcy obejmuje tworzenie i rozpowszechnianie ogolnokrajowych i regionalnych programow telewizyjnych. Glownym celem statutowym Spolki jest misja publiczna, w tym dzialalnosc kulturotworcza. Jako podatnik podatku od towarow i uslug, okreslony w art. 15 ust. 1 ustawy VAT, w ramach prowadzonej dzialalnosci gospodarczej realizuje obowiazki ogolnokrajowego nadawcy publicznego, zatrudniajac w tym celu pracownikow m. in. na podstawie umow o prace. Wnioskodawca wykonuje czynnosci, ktore w rozumieniu ustawy VAT naleza do roznych kategorii pod wzgledem opodatkowania podatkiem VAT (opodatkowane i zwolnione).

Spolka w zakresie prowadzonej dzialalnosci gospodarczej, wychodzac naprzeciw oczekiwaniom pracownikow, dazac do promowania zdrowego stylu zycia wsrod pracownikow, ich aktywizacji, umacnianiu relacji pomiedzy pracownikiem a pracodawca oraz w celu kreowania przyjaznego wizerunku Wnioskodawcy wdrozyla w Spolce program ?A.... Program ,A... zaklada dwa rodzaje pakietow sportowo - rekreacyjnych do wyboru przez pracownikow, zroznicowanych ze wzgledu na czestotliwosc korzystania z uslug tj.:

1. limitowany pakiet sportowy pracowniczy - z abonamentem uprawniajacym do 8-krotnego skorzystania z uslug sportowo - rekreacyjnych w miesiacu kalendarzowym oraz
2. nielimitowany pakiet sportowy pracowniczy - z abonamentem uprawniajacym do nieograniczonego korzystania z uslug sportowo - rekreacyjnych w miesiacu kalendarzowym.

W tym celu Wnioskodawca nabywa od zewnetrznego uslugodawcy pakiety sportowe (uslugi sportowo - rekreacyjne tj. fitness, silownia, basen, gimnastyka, joga, sztuki walki, sauna, nauki tanca, w udostepnionych przez zewnetrznego uslugodawce obiektach na terenie calego kraju), ktore nastepnie przekazuje swoim pracownikom za czesciowa odplatnoscia poprzez potracenie srodkow z ich wynagrodzenia. Spolka kazdemu pracownikowi dofinansowuje ze srodkow z biezacej dzialalnosci gospodarczej (srodkow obrotowych) wybrany przez pracownika pakiet sportowo - rekreacyjny kwota w wysokosci 25 zlotych. Nie korzysta w tym celu ze srodkow z Zakladowego Funduszu Swiadczen Socjalnych,

Powyzsze swiadczenia pozaplacowe w czesci finansowanej przez Wnioskodawce uznawane sa przez Spolke za przychod pracownika ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osob fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z pozn. zm.).

Przystapienie do Programu ?A...? jest dobrowolne i nastepuje na podstawie zlozonej przez pracownika do Wnioskodawcy deklaracji przystapienia pracownika Wnioskodawcy. do programu A....

W zwiazku z zakupem pakietow sportowo - rekreacyjnych od zewnetrznego uslugodawcy Spolka co miesiac otrzymuje faktury opiewajace na kwote netto powiekszona o odpowiednie stawki VAT. Wnioskodawca odlicza w calosci podatek VAT naliczony z tytulu nabycia ww. pakietow sportowo-rekreacyjnych. Spolka odsprzedaje pracownikom nabyte pakiety sportowo-rekreacyjne i nalicza podatek VAT nalezny w stosunku do calosci uslugi swiadczonej na rzecz swoich pracownikow, wlaczajac rowniez czesc finansowana przez Wnioskodawce. Tym samym do podstawy opodatkowania Spolka wlacza kwote dofinansowania ze srodkow obrotowych oraz kwote faktycznie otrzymana od pracownika (odbiorcy uslugi). Odsprzedaz ww. pakietow pracownikom Spolka ewidencjonuje za pomoca kasy fiskalnej rozpoznajac obowiazek podatkowy VAT w dniu otrzymania zaplaty od pracownika.

Watpliwosci Wnioskodawcy dotycza prawidlowego okreslenia podstawy opodatkowania w przypadku opisanej powyzej odsprzedazy

W zwiazku z powyzszym opisem zadano nastepujace pytanie:

Czy podstawa opodatkowania dla sprzedazy pakietow sportowo - rekreacyjnych na rzecz swoich pracownikow za czesciowa odplatnoscia bedzie kwota odplatnosci ponoszona przez pracownika wraz z kwota dofinansowana przez Spolke, pomniejszona o VAT nalezny...

Zdaniem Wnioskodawcy, jest On zobowiazany do naliczenia podatku VAT naleznego z tytulu odplatnego swiadczenia uslug sportowo-rekreacyjnych na rzecz swoich pracownikow. Podstawa opodatkowania w przedstawionym stanie faktycznym bedzie kwota odplatnosci ponoszona przez pracownika wraz z kwota dofinansowana przez Spolke pomniejszona o podatek VAT nalezny.

W pierwszej kolejnosci nalezy zaznaczyc, ze zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem od towarow i uslug, podlega odplatna dostawa towarow i odplatne swiadczenie uslug na terytorium kraju. Aby dana czynnosc (swiadczenie uslugi) miala charakter odplatny miedzy swiadczacym usluge a odbiorca uslugi musi istniec stosunek prawny, w ramach ktorego dochodzi do wymiany swiadczen wzajemnych, a wynagrodzenie otrzymywane przez swiadczeniodawce stanowi rzeczywisty ekwiwalent swiadczenia na rzecz swiadczeniobiorcy (wynagrodzenie to nie musi miec formy pienieznej). Konieczne jest zatem istnienie bezposredniego zwiazku pomiedzy wykonywanym swiadczeniem, a otrzymywanym ekwiwalentem swiadczenia (przekazanym za nia wynagrodzeniem). Tylko bezposredni zwiazek miedzy swiadczeniem a wynagrodzeniem powoduje, ze to swiadczenie ma charakter odplatny. Istnienie jedynie zwiazku posredniego miedzy swiadczeniem, a wynagrodzeniem wylacza mozliwosc uznania tego swiadczenia za odplatne. Jednoczesnie nalezy wskazac, ze odplatny charakter nie ma charakteru bezwzglednego, bowiem za odplatne dostawy towarow oraz odplatne swiadczenie uslug ustawa VAT uznaje rowniez niektore czynnosci nieodplatne.

Stosownie do art. 7 ustawy VAT w przypadku uslug ustawodawca ograniczyl sie jedynie do stwierdzenia, iz sa one kazdym swiadczeniem, ktore nie stanowi dostawy towarow w rozumieniu ustawy VAT. Przy tym nalezy podkreslic, ze nie ma znaczenia kto jest odbiorca swiadczenia. W swietle przepisow ustawy VAT uslugami sa zarowno swiadczenia wykonane na rzecz osoby fizycznej (konsumentow), jak i te swiadczone dla osob prawnych badz jednostek nieposiadajacych osobowosci prawnej (przedsiebiorcow). Wobec powyzszego odplatna dostawa towarow oraz odplatne swiadczenie uslug to czynnosci, ktore sa wzgledem siebie komplementarne, gdyz kazde swiadczenie wykonywane w obrocie krajowym w ramach dzialalnosci gospodarczej przez podatnika VAT jest albo dostawa towarow, albo odplatnym swiadczeniem uslug. Jednoczesnie, zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy VAT, w przypadku gdy podatnik, dzialajac we wlasnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udzial w swiadczeniu uslug, przyjmuje sie, ze ten podatnik sam otrzymal i wyswiadczyl te uslugi.

Z ogolnych zasad VAT wynika, ze dostawa towarow oraz swiadczenie uslug podlegaja opodatkowaniu tylko wowczas, gdy sa wykonywane przez podatnika podatku od towarow i uslug dzialajacego dla tych czynnosci w takim wlasnie charakterze.

Spolka podkresla, ze na gruncie ustawy VAT nie wystepuje kategoria swiadczen czesciowo odplatnych. Dostawy towarow lub swiadczenie uslug moga byc tylko odplatne, albo nieodplatne. Nawet nieznaczne wynagrodzenie za dostawe towarow lub swiadczenie uslug skutkuje tym, ze dana dostawa towarow lub swiadczenie uslug ma charakter odplatny. Spolka pragnie zaznaczyc, iz przedstawione przez nia stanowisko znajduje potwierdzenie w wydawanych przez organy podatkowe interpretacjach. Przykladowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 23 czerwca 2014 r., sygn. IPPP3/443-260/14-2/MKw stwierdzil, ze: ?czynnosc moze byc albo odplatna albo nieodplatna. Na gruncie podatku od towarow i uslug nie wystepuja czynnosci czesciowo odplatne. Jesli tylko czynnosc zostala wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odplatna. Nie ma zadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty swiadczenia tej czynnosci poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Takze czynnosci wykonane ?po kosztach? ich swiadczenia, badz ponizej tych kosztow, sa czynnosciami odplatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.(...)" Ponadto Wnioskodawca wskazuje, ze za aprobata powyzszej tezy jest rowniez orzecznictwo Trybunalu Sprawiedliwosci Unii Europejskiej. Dla przykladu, w wyroku z dnia 20 stycznia 2005 r. w sprawie C-412/03 Hotel Scandic Gasaback AB v. Riksskatteverket, TSUE stwierdzil, ze wedlug VI Dyrektywy dostawa jest albo odplatna albo nieodplatna. Uzyskanie zaplaty, ktora pokrywa jedynie koszty, czy tez tylko ich czesc, nie oznacza, w ocenie TSUE, ze czynnosc ma charakter nieodplatny lub czesciowo nieodplatny.

W tym miejscu nalezy zauwazyc, ze w zwiazku z tym, ze Spolka obciaza pracownikow czesciowa odplatnoscia za przekazywane im pakiety sportowo-rekreacyjne, powodowac bedzie, ze na gruncie ustawy VAT, czynnosc ta bedzie odplatna. Ponadto usluge nalezy traktowac calosciowo i nie nalezy rozdzielac na czesc zaplacona przez pracownika i uzyskana nieodplatnie od Wnioskodawcy. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 21 maja 2012 r., sygn. ILPP1/443-168/12-4/NS stwierdzil, ze ?W zwiazku z tym, ze Wnioskodawca pobiera od pracownika czesciowa odplatnosc za swiadczone uslugi, czynnosc ta nalezy traktowac jako odplatne swiadczenie uslug. Usluge ta nalezy traktowac calosciowo i nie nalezy rozdzielac na czesc zaplacona przez pracownika i otrzymana nieodplatnie od pracodawcy. Analogicznie wskazal m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 23 czerwca 2014 r., sygn. IPPP3/443-260/14-2/MKw.

Podstawa opodatkowania zdefiniowana zostala w art. 29a ustawy VAT. Zgodnie z ogolna zasada (art. 29a ust. 1 ustawy VAT) podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zaplate otrzymana lub ktora dostawca lub uslugodawca otrzyma w zamian za dostawe towarow lub swiadczenie uslug od nabywcy, uslugobiorcy lub osoby trzeciej, wlacznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi doplatami o podobnym charakterze majacymi bezposredni wplyw na cene towarow dostarczanych lub uslug swiadczonych przez podatnika. Z kolei z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy VAT wynika, ze podstawa opodatkowania nie obejmuje kwoty podatku (naleznego od danych czynnosci). Regulacja wydaje sie oczywista, jesli zwazyc na charakter podstawy opodatkowania.

Powyzsza analiza prowadzi do wniosku, ze przypadek czesciowej odplatnosci, z ktora mamy do czynienia w przedmiotowej sytuacji nalezy traktowac calosciowo i nie nalezy rozdzielac na czesc zaplacona przez pracownika i otrzymana nieodplatnie od pracodawcy. Zasadne jest wykazanie VAT naleznego w stosunku do calosci uslugi swiadczonej na rzecz swoich pracownikow tj. od calej wartosci karnetu, a zatem zarowno od tej, ktora zostala sfinansowana przez Wnioskodawce, jak i faktycznie otrzymanej przez pracownika. Wnioskodawcy przysluguje prawo do obnizenia kwoty podatku naleznego o pelna kwote podatku naliczonego w zwiazku z nabyciem uslug sportowo- rekreacyjnych od zewnetrznego uslugodawcy.

Reasumujac, majac na uwadze powolane przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis zaistnialego stanu faktycznego nalezy uznac, ze podstawa opodatkowania jest kwota odplatnosci ponoszona przez pracownika wraz z kwota dofinansowana przez Spolke, pomniejszona o podatek VAT nalezny - wedlug stawek obowiazujacych dla danego swiadczenia.

W swietle obowiazujacego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidlowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarow i uslug (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z pozn. zm.), zwanej dalej ustawa, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegaja odplatna dostawa towarow i odplatne swiadczenie uslug na terytorium kraju.

W mysl art. 7 ust. 1 ustawy ? przez dostawe towarow, o ktorej mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie sie przeniesienie prawa do rozporzadzania towarami jak wlasciciel (?).

Natomiast w mysl art. 8 ust. 1 ustawy ? przez swiadczenie uslug, o ktorym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie sie kazde swiadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemajacej osobowosci prawnej, ktore nie stanowi dostawy towarow w rozumieniu art. 7, w tym rowniez:

1. przeniesienie praw do wartosci niematerialnych i prawnych, bez wzgledu na forme, w jakiej dokonano czynnosci prawnej;
2. zobowiazanie do powstrzymania sie od dokonania czynnosci lub do tolerowania czynnosci lub sytuacji;
3. swiadczenie uslug zgodnie z nakazem organu wladzy publicznej lub podmiotu dzialajacego w jego imieniu lub nakazem wynikajacym z mocy prawa.

Z opisu sprawy wynika, ze Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarow i uslug. Spolka w zakresie prowadzonej dzialalnosci gospodarczej dla swoich pracownikow wdrozyla program ?A.... Program ,A... zaklada dwa rodzaje pakietow sportowo - rekreacyjnych do wyboru przez pracownikow, zroznicowanych ze wzgledu na czestotliwosc korzystania z uslug. Wnioskodawca nabywa od zewnetrznego uslugodawcy pakiety sportowe (uslugi sportowo - rekreacyjne tj. fitness, silownia, basen, gimnastyka, joga, sztuki walki, sauna, nauki tanca, w udostepnionych przez zewnetrznego uslugodawce obiektach na terenie calego kraju), ktore nastepnie przekazuje swoim pracownikom za czesciowa odplatnoscia poprzez potracenie srodkow z ich wynagrodzenia. Spolka kazdemu pracownikowi dofinansowuje ze srodkow z biezacej dzialalnosci gospodarczej (srodkow obrotowych) wybrany przez pracownika pakiet sportowo - rekreacyjny kwota w wysokosci 25 zlotych. Spolka nie korzysta w tym celu ze srodkow z Zakladowego Funduszu Swiadczen Socjalnych. Przystapienie do Programu ?A...? jest dobrowolne i nastepuje na podstawie zlozonej przez pracownika do Wnioskodawcy deklaracji przystapienia pracownika Spolki do programu A.... W zwiazku z zakupem pakietow sportowo - rekreacyjnych od zewnetrznego uslugodawcy Spolka co miesiac otrzymuje faktury opiewajace na kwote netto powiekszona o odpowiednie stawki VAT. Wnioskodawca odlicza w calosci podatek VAT naliczony z tytulu nabycia ww. pakietow sportowo-rekreacyjnych. Wnioskodawca wskazal, ze odsprzedaje pracownikom nabyte pakiety sportowo-rekreacyjne i nalicza podatek VAT nalezny w stosunku do calosci uslugi swiadczonej na rzecz swoich pracownikow, wlaczajac rowniez czesc finansowana przez Wnioskodawce.

W zwiazku z powyzszym Wnioskodawca ma watpliwosci czy podstawa opodatkowania dla odsprzedazy ww. pakietow sportowo-rekreacyjnych na rzecz pracownikow bedzie kwota odplatnosci ponoszonej przez pracownika wraz z kwota dofinansowana przez Spolke pomniejszona o VAT nalezny.

Odnoszac sie do powyzszego wskazac nalezy, ze w mysl art. 29a ust. 1 ustawy ? podstawa opodatkowania, z zastrzezeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zaplate, ktora dokonujacy dostawy towarow lub uslugodawca otrzymal lub ma otrzymac z tytulu sprzedazy od nabywcy, uslugobiorcy lub osoby trzeciej, wlacznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi doplatami o podobnym charakterze majacymi bezposredni wplyw na cene towarow dostarczanych lub uslug swiadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cla, oplaty i inne naleznosci o podobnym charakterze, z wyjatkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonujacego dostawy lub uslugodawce od nabywcy lub uslugobiorcy.

W art. 29a ust. 7 ustawy wskazano, ze podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiacych obnizke cen w formie rabatu z tytulu wczesniejszej zaplaty,
2. udzielonych nabywcy lub uslugobiorcy opustow i obnizek cen, uwzglednionych w momencie sprzedazy,
3. otrzymanych od nabywcy lub uslugobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatkow poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub uslugobiorcy i ujmowanych przejsciowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Nalezy zauwazyc, ze zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy dla uznania, ze swiadczenie uslugi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarow i uslug bezwzglednym warunkiem jest ?odplatnosc? za dana czynnosc.

Aby uznac dane swiadczenie za odplatne, musi istniec stosunek prawny pomiedzy swiadczacym usluge i odbiorca, a w zamian za wykonanie uslugi zostaje wyplacone wynagrodzenie. Musi istniec bezposredni zwiazek pomiedzy swiadczona usluga i przekazanym za nia wynagrodzeniem. Wyplacajacy wynagrodzenie otrzymuje w zamian swiadczenie przynoszace mu korzysc.

Przy ocenie charakteru swiadczenia jako uslugi nalezy miec na wzgledzie, ze ustawa o podatku od towarow i uslug zalicza do grona uslug kazde swiadczenie nie bedace dostawa towarow. Z powyzszego jednoznacznie wynika, ze opodatkowaniu podatkiem od towarow i uslug zgodnie z zasada powszechnosci opodatkowania podlegaja wszelkie transakcje, ktorych przedmiotem jest dostawa towarow lub swiadczenie uslug, pod warunkiem, ze sa one realizowane przez podatnikow w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach dzialalnosci gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Odplatnosc oznacza wykonanie czynnosci (dostawy towarow oraz swiadczenia uslug) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zaplata za prace, naleznosc, a takze odszkodowanie, nagroda. Natomiast odplatny to taki, ktory wymaga zaplacenia, zwrotu kosztow, platny.

Powyzsza analiza prowadzi do wniosku, ze istotna cecha wynagrodzenia jest istnienie bezposredniego zwiazku pomiedzy dostawa towarow lub swiadczeniem uslug i otrzymana zaplata.

Nalezy stwierdzic, ze czynnosci podlegaja opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostaly wykonane odplatnie. Czynnosc mozna uznac za dokonana odplatnie, gdy istnieje bezposrednia i jasno zindywidualizowana korzysc po stronie dostawcy towaru lub swiadczacego usluge.

Kolejnym czynnikiem decydujacym o tym czy mamy do czynienia z wynagrodzeniem jest okreslenie, czy wynagrodzenie takie bylo nalezne z tytulu danego swiadczenia. Czynnosc opodatkowana powstaje bowiem wylacznie w zwiazku z zaistnieniem stosunku prawnego okreslonego umowa miedzy stronami. Zatem wystapic musi bezposredni i niezbedny zwiazek pomiedzy wykonywanymi czynnosciami i wysokoscia otrzymanego wynagrodzenia oparty o relacje cywilnoprawne pomiedzy podmiotami i jednoczesnie wynagrodzenie to moze byc wyrazone w pieniadzu.

Zatem czynnosc podlega opodatkowaniu jedynie wowczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiazaniowej, a jedna ze stron transakcji moze zostac uznana za bezposredniego beneficjenta tej czynnosci. Przy czym zwiazek pomiedzy otrzymywana platnoscia a swiadczeniem na rzecz dokonujacego platnosci musi miec charakter bezposredni i na tyle wyrazny, aby mozna powiedziec, ze platnosc nastepuje w zamian za to swiadczenie.

Zauwazyc nalezy, ze na gruncie podatku od towarow i uslug nie wystepuja czynnosci czesciowo odplatne. Jesli czynnosc zostala wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odplatna. Nie ma zadnego znaczenia, czy wynagrodzenie pokrywa koszty swiadczenia tej czynnosci poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Takze czynnosci wykonane ?po kosztach? ich swiadczenia, badz ponizej tych kosztow, sa czynnosciami odplatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

Wobec powyzszego nie mozna uznac, ze czynnosci wykonywane za wynagrodzeniem, ktore to wynagrodzenie jest nizsze od kosztow swiadczenia tych czynnosci, sa nieodplatne w czesci.

Potwierdzeniem powyzszej tezy jest orzecznictwo TSUE. Przykladowo w wyroku z 20 stycznia 2005 r. w sprawie C-412/03 Hotel Scandic Gasaback AB v. Riksskatteverket, TSUE wskazal, ze wedlug VI Dyrektywy dostawa jest odplatna albo nieodplatna. Uzyskanie zaplaty, ktora pokrywa jedynie koszty, czy tez tylko ich czesc nie oznacza, w ocenie TSUE, ze czynnosc ma charakter nieodplatny lub czesciowo nieodplatny.

Powyzsze koresponduje z definicja podatnika zawarta w art. 15 ust. 1 ustawy, zgodnie z ktora podatnikami sa osoby prawne, jednostki organizacyjne niemajace osobowosci prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujace samodzielnie dzialalnosc gospodarcza, o ktorej mowa w ust. 2, bez wzgledu na cel lub rezultat takiej dzialalnosci.

Zatem dla opodatkowania czynnosci podatkiem od towarow i uslug nie ma znaczenia, czy przez dostawce towaru lub swiadczacego usluge zostala odniesiona korzysc finansowa. Istotnym jest, czy w zamian za dostarczony towar lub wykonana usluge zostalo wyplacone wynagrodzenie na rzecz dostawcy. Bez znaczenia pozostaje zatem fakt, czy wynagrodzenie sprzedajacego towar/wykonujacego usluge obejmuje jedynie kwote stanowiaca zwrot kosztow lub jej czesc, czy tez zostalo powiekszone o marze stanowiaca zysk dla dostawcy.

Wobec powyzszego, obciazenie pracownikow okreslona kwota do zaplaty powodowac bedzie, ze na gruncie ustawy o podatku VAT, czynnosc ta bedzie odplatna.

Oznacza to, ze do podstawy opodatkowania wlacza sie tylko kwote faktycznie otrzymana od pracownika, gdyz za taka cene Wnioskodawca sprzedaje usluge. Wobec powyzszego przedmiotowa czynnosc podlega opodatkowaniu do wysokosci swiadczenia wnoszonego przez pracownika, wedlug stawek obowiazujacych dla danego swiadczenia.

Okreslajac podstawe opodatkowania, Spolka powinna jako podstawe opodatkowania przyjac rzeczywista kwote zaplaty z tytulu sprzedazy, tj. kwote faktycznie nalezna od nabywcy (pracownika Wnioskodawcy). W przypadku czesciowej odplatnosci za usluge ? z ktora mamy do czynienia w niniejszej sytuacji ? do podstawy opodatkowania nie wlacza sie kwoty dofinansowania ze srodkow obrotowych firmy, lecz tylko kwote faktycznie otrzymana od pracownika.

Reasumujac Spolka powinna za podstawe opodatkowania przyjac rzeczywista kwote zaplaty z tytulu sprzedazy. Tym samym, w przedmiotowej sprawie podstawa opodatkowania dla Spolki ? zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy ? bedzie wszystko co stanowi zaplate, ktora Wnioskodawca otrzyma lub ma otrzymac od pracownika ? tj. kwota zaplacona przez pracownika pomniejszona o podatek VAT nalezny.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy nalezalo uznac za nieprawidlowe.

Jednoczesnie wskazac nalezy, ze powolana przez Wnioskodawce we wlasnym stanowisku interpretacja indywidualna z dnia 21 maja 2012 r., sygn. ILPP1/443-168/12-4/NS potwierdza powyzej zaprezentowane stanowisko Organu. W niniejszej interpretacji Organ wskazal, ze ?(...) W przypadku czesciowej odplatnosci za swiadczona usluge, podstawe opodatkowania stanowi wylacznie kwota otrzymana od pracownika ? odbiorcy uslugi. Zatem Spolka powinna naliczac podatek VAT nalezny wylacznie od wartosci swiadczen M., ktorymi sa obciazani pracownicy (...)?.

Natomiast interpretacja z dnia 23 czerwca 2014 r., sygn. IPPP3/443-260/14-2/Mkw zostala zmieniona przez Ministra Finansow w dniu 18 kwietnia 2016 r., sygn. PT8.8101.192.2015/PBD. Jednakze interpretacja ta rozstrzyga w zakresie uznania: ?Czy zakup kart X. jest zwiazany ze sprzedaza opodatkowana w zwiazku z tym, Wnioskodawca powinien wykazac VAT nalezny na fakturze wewnetrznej (badz innym dokumencie) oraz czy Wnioskodawcy, w tak przedstawionym stanie faktycznym, przysluguje prawo do odliczenia w calosci podatku naliczonego zwiazanego z nabyciem kart X....?, nie odnosi sie natomiast do ustalenia podstawy opodatkowania dla czesciowo odplatnych swiadczen wykonywanych na rzecz pracownikow.

Interpretacja dotyczy zaistnialego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawce i stanu prawnego obowiazujacego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysluguje prawo do wniesienia skargi na niniejsza interpretacje przepisow prawa podatkowego z powodu jej niezgodnosci z prawem. Skarge wnosi sie do Wojewodzkiego Sadu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na pismie organu, ktory wydal interpretacje w terminie 14 dni od dnia, w ktorym skarzacy dowiedzial sie lub mogl sie dowiedziec o jej wydaniu ? do usuniecia naruszenia prawa (art. 52 ? 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postepowaniu przed sadami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z pozn. zm.). Skarge do WSA wnosi sie (w dwoch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doreczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usuniecia naruszenia prawa, a jezeli organ nie udzielil odpowiedzi na wezwanie, w terminie szescdziesieciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 ? 2 ww. ustawy).

Skarge wnosi sie za posrednictwem organu, ktorego dzialanie lub bezczynnosc sa przedmiotem skargi (art. 54 ? 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Plocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Plock.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie