Czy wystawienie i wręczenie Weksli przez Spółkę na rzecz wierzycieli stanowić będzie uregulowanie należności w rozumieniu art. 89b ustawy VAT i czy ... - Interpretacja - IBPP2/4512-243/15/IK

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 03.06.2015, sygn. IBPP2/4512-243/15/IK, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Czy wystawienie i wręczenie Weksli przez Spółkę na rzecz wierzycieli stanowić będzie uregulowanie należności w rozumieniu art. 89b ustawy VAT i czy tym samym:
- Spółka nie będzie zobowiązana do dokonania korekty odliczonej kwoty podatku VAT na podstawie art. 89b ustawy VAT,
- w przypadku uregulowania należności w drodze wystawienia i wręczenia Weksla po dokonaniu korekty, o której mowa w art. 89b ust. 1 ustawy o VAT, Spółka będzie miała prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność zostanie uregulowana w drodze wystawienia i wręczenia Weksla?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 lutego 2015 r. (data wpływu 16 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku dokonania korekty odliczonej kwoty podatku na podstawie art. 89b ust. 1 ustawy o VAT oraz prawa do zwiększenia kwoty podatku naliczonego na podstawie art. 89b ust. 4 ustawy o VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku dokonania korekty odliczonej kwoty podatku na podstawie art. 89b ust. 1 ustawy o VAT oraz prawa do zwiększenia kwoty podatku naliczonego na podstawie art. 89b ust. 4 ustawy o VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

  1. planuje regulowanie zobowiązań (przede wszystkim handlowych) poprzez wystawianie weksli własnych .
  2. Wystawieniu Weksla może towarzyszyć zawarcie porozumienia wekslowego.
  3. Spółka będzie regulować zobowiązania poprzez wystawienie Weksli przed upływem terminów powodujących konieczność zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15b updop. Mogą się jednak zdarzyć sytuacje, w których Spółka będzie regulować zobowiązania poprzez wystawienie Weksli już po uprzednim zmniejszeniu kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15b updop.
  4. Płatności mogą być również regulowane przez Wnioskodawcę w terminie przekraczającym 150 dni od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze bądź po ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności danej należności.
  5. Wnioskodawca może także regulować Wekslem zobowiązania związane z nabyciem lub wytworzeniem środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych.

W związku z powyższym w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie

(oznaczone we wniosku nr 2):

Czy wystawienie i wręczenie Weksli przez Spółkę na rzecz wierzycieli stanowić będzie uregulowanie należności w rozumieniu art. 89b ustawy VAT i czy tym samym:

  • Spółka nie będzie zobowiązana do dokonania korekty odliczonej kwoty podatku VAT na podstawie art. 89b ustawy VAT,
  • w przypadku uregulowania należności w drodze wystawienia i wręczenia Weksla po dokonaniu korekty, o której mowa w art. 89b ust. 1 ustawy o VAT, Spółka będzie miała prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność zostanie uregulowana w drodze wystawienia i wręczenia Weksla...

Stanowisko Wnioskodawcy (dot. pytania nr 2).

Wystawienie i wręczenie Weksli przez Spółkę na rzecz kontrahentów stanowić będzie uregulowanie należności w rozumieniu art. 89b ustawy VAT.

Tym samym Spółka nie będzie zobowiązana do dokonania korekty odliczonej kwoty podatku VAT na podstawie art. 89b ustawy VAT.

W przypadku uregulowania należności w drodze wystawienia i wręczenia Weksla po dokonaniu korekty, o której mowa w art. 89b ust. 1 ustawy o VAT, Spółka będzie miała ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność zostanie uregulowana w drodze wystawienia i wręczenia Weksla.

  1. Zgodnie z art. 89b ust. 1 ustawy VAT: W przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze". W myśl natomiast ust. la: Przepisu ust 1 nie stosuje się, jeżeli dłużnik uregulował należność najpóźniej w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności tej należności.
  2. Jak już wskazano powyżej, wystawienie i wręczenie wierzycielowi (kontrahentowi) Weksla jest równoznaczne z zaspokojeniem wierzyciela i tym samym uregulowaniem zobowiązania (należności).
  3. Oznacza to, że należność uiszczona na rzecz wierzyciela poprzez wystawienie Weksla, będzie należnością uregulowaną" w rozumieniu art. 89b ustawy VAT. W konsekwencji, w odniesieniu do należności uregulowanych w drodze wystawienia Weksla, po stronie Spółki nie powstanie, po upływie terminu wskazanego w art. 89b ust. 1 ustawy VAT, obowiązek dokonania korekty odliczonej kwoty podatku VAT.
  4. Natomiast w przypadku uregulowania należności w drodze wystawienia i wręczenia Weksla po dokonaniu korekty (o której mowa w 89b ust. 1 ustawy VAT), Spółka będzie miała prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano w drodze wystawienia i wręczenia Weksla (zgodnie z art. 89b ust. 4 ustawy VAT).
  5. Takie stanowisko potwierdzają organy podatkowe, przykładowo:
  • Dyrektor IS w Warszawie w interpretacji z 2014.09.30, sygn. IPPP2/443-588/14-4/AO: W świetle przywołanych przepisów i przedstawionych okoliczności należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 506 § 1 Kodeksu cywilnego, zobowiązała się do spełnienia nowego zobowiązania - zapłaty sumy wekslowej w miejsce zobowiązania za korzystanie ze znaków towarowych - w celu umorzenia zobowiązania z tytułu zapłaty ceny za prawo do korzystania ze znaków towarowych to wystawienie weksla własnego w celu uregulowania należności wynikającej z faktury zakupu praw do znaków towarowych i jego przyjęcie przez drugą stronę umowy, skutkujące wygaśnięciem zobowiązania Wnioskodawczyni z tytułu faktury za korzystanie ze znaków towarowych w stosunku do drugiej strony umowy, należy uznać za uregulowanie należności w rozumieniu przepisu art. 89b ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji, do należności wynikających z faktury zakupu za korzystanie ze znaków towarowych, która zostanie uregulowana w drodze wystawienia weksla własnego, nie powstanie wobec Wnioskodawczyni, po upływie terminu wskazanego w art. 89b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązek dokonania korekty odliczonej kwoty podatku VAT wynikającej z ww. faktury";
  • Dyrektor IS w Warszawie w interpretacji z 2014.05.13, sygn. IPPP3/443-164/14-2/IG:Wobec powyższego, wydanie przez Wnioskodawcę weksla własnego Sprzedawcy w celu uregulowania części kwoty wynikającej z faktury zakupu praw majątkowych, w wykonaniu zawartego porozumienia skutkującego wygaśnięciem zobowiązania Wnioskodawcy z tytułu zakupu praw majątkowych, w stosunku do Sprzedającego, należy uznać za uregulowanie należności w rozumieniu przepisu art. 89b ustawy o podatku od towarów i usług. (...) W konsekwencji, w części należności wynikających z faktur zakupu praw majątkowych, które zostaną uregulowane w drodze wydania weksla własnego nie powstanie dla Wnioskodawcy, po upływie terminu wskazanego w art. 89b ust. 1 ustawy, obowiązek dokonania korekty odliczonego podatku VAT o kwotę w ten sposób uregulowana na rzecz Sprzedawcy;
  • analogicznie Dyrektor IS w Warszawie w interpretacji z 2014.01.09, sygn. IPPP2/443-1137/13-2/BH.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zasady rozliczenia podatku od towarów i usług w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone w przepisach art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy, podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

W myśl art. 89a ust. 1a ustawy, nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Z kolei z treści art. 89b ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Przepisów ust. 1 nie stosuje się, jeżeli dłużnik uregulował należność najpóźniej w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności tej należności (art. 89b ust. 1a ustawy).

W przypadku częściowego uregulowania należności w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, korekta dotyczy podatku naliczonego przypadającego na nieuregulowaną część należności. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio (art. 89b ust. 2 ustawy).

W świetle art. 89b ust. 4 ustawy w przypadku uregulowania należności po dokonaniu korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano, o kwotę podatku, o której mowa w ust. 1. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek naliczony może zostać zwiększony w odniesieniu do tej części.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca planuje regulowanie zobowiązań (przede wszystkim handlowych) poprzez wystawianie weksli własnych. Wystawieniu Weksla może towarzyszyć zawarcie porozumienia wekslowego. Wnioskodawca będzie regulować zobowiązania poprzez wystawienie weksli przed upływem terminów powodujących konieczność zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15b updop. Mogą się jednak zdarzyć sytuacje, w których Wnioskodawca będzie regulować zobowiązania poprzez wystawienie Weksli już po uprzednim zmniejszeniu kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15b updop. Płatności mogą być również regulowane przez Wnioskodawcę w terminie przekraczającym 150 dni od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze bądź po ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności danej należności. Wnioskodawca może także regulować Wekslem zobowiązania związane z nabyciem lub wytworzeniem środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwość w kwestii, czy wystawienie i wręczenie weksli na rzecz wierzycieli stanowić będzie uregulowanie należności, w rozumieniu art. 89b ustawy a tym samym, czy Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty odliczonej kwoty podatku VAT na podstawie art. 89b ustawy o VAT oraz czy w przypadku uregulowania należności w drodze wystawienia i wręczenia Weksla po dokonaniu korekty, o której mowa w art. 89b ust. 1 ustawy o VAT, Spółka będzie miała prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność zostanie uregulowana w drodze wystawienia i wręczenia Weksla.

Powołany powyżej przepis art. 89b ust. 1 ustawy nakłada obowiązek skorygowania podatku naliczonego w przypadku nieuregulowania należności przez dłużnika w określonej sytuacji. Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia uregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju.

W art. 89a ust. 1a ustawy regulującym rozliczenie podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, ustawodawca wskazuje, że nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie (). Termin należność uregulowana w jakiejkolwiek formie obejmuje zaspokojenie wierzyciela, powodujące wygaśnięcie jego roszczeń wobec dłużnika. Wykonanie to może nastąpić w różny sposób, uzgodniony przez strony. Oznacza to, że nabywca towarów i usług może dokonać płatności w dowolnej formie, która spowoduje wygaśnięcie roszczeń dostawcy bądź usługodawcy do zapłaty ceny za towary lub usługi.

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 r. Prawo wekslowe (Dz.U. Nr 37, poz. 282, ze zm.), weksel jest dokumentem potwierdzającym istnienie zobowiązania osób, które go podpisały. Osobą uprawnioną do realizacji praw majątkowych wskazanych na wekslu jest jego prawny posiadacz.

W myśl stanowiska doktryny, do najważniejszych funkcji weksla należy w szczególności funkcja płatnicza (Komentarz do ustawy Prawo wekslowe, Prawo wekslowe i czekowe. Komentarz, Izabela Heropolitańska).

Weksel pełni funkcję płatniczą w sytuacji, gdy wręczany jest przy zakupie towarów i usług i strony zgodnie potwierdzają płatniczą funkcję wydania takiego weksla. Zatem, wydanie weksla będzie mieściło się w zakresie definicji terminu uregulowanie.

Natomiast jak stanowi art. 506 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121 ze zm.), jeżeli w celu umorzenia zobowiązania dłużnik zobowiązuje się za zgodą wierzyciela spełnić inne świadczenie albo nawet to samo świadczenie, lecz z innej podstawy prawnej, zobowiązanie dotychczasowe wygasa (odnowienie).

W razie wątpliwości poczytuje się, że zmiana treści dotychczasowego zobowiązania nie stanowi odnowienia. Dotyczy to w szczególności wypadku, gdy wierzyciel otrzymuje od dłużnika weksel lub czek.

Uregulowanie należności przez wręczenie weksla jest możliwe, jeżeli ww. zdarzeniu towarzyszyć będzie zawarcie umowy, zawierającej zgodę na przyjęcie zapłaty wekslem. W takim wypadku dojdzie do wygaśnięcia zobowiązania pierwotnego i do powstania abstrakcyjnego zobowiązania wekslowego (M. Czarnecki, L. Bagińska, Prawo wekslowe. Komentarz 2008).

Z powyższego wynika, że wręczenie weksla własnego zgodnie z poświadczeniem stron co do jego funkcji, jest formą uregulowania zobowiązania handlowego. Wierzytelność z tytułu należności handlowej przestaje istnieć, a w jej miejsce powstaje zobowiązanie wekslowe.

Nowacja zobowiązania, tj. zamiana zobowiązania handlowego dłużnika na zobowiązanie finansowe udokumentowane wekslem własnym stanowi formę uregulowania zobowiązania w momencie wystawienia weksla.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz spostrzeżenia należy stwierdzić, że zapłata za pomocą weksla jest formą uregulowania należności z tytułu zawartych pomiędzy stronami transakcji gospodarczych, co implikuje, że wręczenie weksla spowoduje wygaśnięcie zobowiązań finansowych. Wystawienie weksla powoduje bezwarunkowe przyrzeczenie zapłaty określonej sumy w przyszłości, która widnieje na wystawionym wekslu. Oznacza to, że czynność wręczenia weksla własnego (wprowadzonego do obrotu gospodarczego) wierzycielowi powoduje, że wierzyciel zostanie zaspokojony. W takiej sytuacji nastąpi wygaśnięcie roszczeń finansowych wobec dłużnika.

Zatem zapłata wekslem własnym stanowi uregulowanie należności, w myśl przepisów ustawy o VAT, a tym samym, Wnioskodawca wystawiając i wręczając weksel własny, nie będzie zobowiązany do dokonania korekty odliczonej kwoty podatku VAT wynikającej z faktury za zakupione prawo do korzystania ze znaków towarowych, o której to korekcie mowa w art. 89b ust. 1 ustawy.

Jednocześnie w sytuacji uregulowania należności w drodze wystawienia i wręczenia weksla po dokonaniu korekty (o której mowa w art. 89b ust. 1 ustawy o VAT), Wnioskodawca będzie miał prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano zgodnie z art. 86b ust. 4 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Informuje się ponadto, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 3 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach