Temat interpretacji
Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1) ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W art. 2 pkt. 6 ustawy o VAT zawarto definicję towarów. Zatem aby dana czynność stanowiła przedmiot opodatkowania podatkiem VAT, muszą zostać spełnione przesłanki odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, be względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji;3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
W myśl art. 8 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych. Zgodnie z Zasadami Metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, stanowiącymi integralną część PKWiU, zawarte w nich postanowienia obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu. Pod pojęciem usług rozumie się:
1)wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarczych prowadzących działalność o charakterze produkcyjnym nietworzące bezpośrednio nowych dóbr materialnych - usługi na rzecz produkcji;2)wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarki narodowej oraz na rzecz ludności, przeznaczone dla celów konsumpcji, zbiorowej i ogólnospołecznej - (por. pkt 4.1 Zasady Metodyczne PKWiU).
Biorąc powyższe regulacje pod uwagę, aby daną czynność można uznać za usługę musi być przeznaczona na rzecz produkcji lub dla celów konsumpcji. Umorzenie wierzytelności nie może być traktowane jako usługa, ponieważ nie spełnia żadnego z tych warunków. Przyjmuje się generalnie, że usługą są tylko takie świadczenia, które można uznać za transakcję - (co wynika z VI Dyrektywy VAT), a opodatkowanym świadczeniem usług jest każda transakcja podatnika w ramach jego działalności gospodarczej, która nie została wymieniona jako dostawa towarów w art. 5 ustawy.
Ponadto świadczenie usług nie może mieć miejsca bez ustalenia konsumenta, tj. podmiotu będącego beneficjentem danej usługi. W świetle powyższych założeń, opodatkowaniu podlegają tylko transakcje, w ramach których występuje możliwy do zidentyfikowania konsument towarów i usług.
Zatem słuszny jest pogląd wnioskodawcy, że w przypadku umorzenia wierzytelności - czynności, która powstała na skutek dokonanej transakcji dostawy towarów, czynność ta nie nie jest towarem i nie podlega opodatkowaniu w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT jako usługa. W tym wypadku nie ma miejsca świadczenie usług z uwagi na brak ostatecznego konsumenta (beneficjenta) czynności umorzenia wierzytelności.