Interpretacja indywidualna z dnia 12.02.2013, sygn. ITPP2/443-1400/12/AD, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Brak prawa do odzyskania podatku naliczonego związanego z realizacją projektu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2012 r. (data wpływu 16 listopada 2012 r.), uzupełnionym w dniu 12 lutego 2013 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego związanego z realizacją projektu pn. - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 12 lutego 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego związanego z realizacją projektu pn. .

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Projekt pn. otrzymał dofinansowanie ze środków Unii Europejskiej - Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013. We wniosku o dofinansowanie projektu podatek od towarów i usług został ujęty jako koszt kwalifikowany. Przedmiotowe przedsięwzięcie jest w trakcie realizacji. Przyczyni się do podniesienia konkurencyjności regionu poprzez rozwój i dyfuzję przedsięwzięć innowacyjnych miasta oraz całego regionu. Jego głównym celem (oddziaływaniem) rozumianym jako korzyść długoterminowa, która zostanie osiągnięta po realizacji projektu, jest zwiększenie potencjału gospodarczego i konkurencyjności miasta oraz regionu. Przedmiotem przedsięwzięcia jest budowa budynków w M. wraz z zagospodarowaniem terenu oraz infrastrukturą techniczną. Beneficjentem i właścicielem budowanej infrastruktury jest Gmina.

W skład zespołu budynków wchodzą 4 obiekty kubaturowe o różnych funkcjach lecz stanowiące funkcjonalnie i przestrzennie jedną całość.

Obiekt dzieli się na poszczególne elementy:

• budynek biurowy z łącznikiem (podpiwniczony o 3-kondygnacjach nadziemnych, łącznik o 2-kondygnacjach nadziemnych wraz z salą konferencyjną),
• hala produkcyjno-usługowa nr 1 (niepodpiwniczona parterowa),
• hala produkcyjno-usługowa nr 2 (niepodpiwniczona o 2-kondygnacjach naziemnych).

W skład projektowanych elementów zagospodarowania terenu, wchodzących w skład kompleksu T., zalicza się:

• drogi wewnętrzne (w tym pożarowe), place manewrowe,
• parking (58 miejsc postojowych, w tym 2 dla osób niepełnosprawnych),
• dojścia, chodniki, place,
• trawniki oraz zieleń wysoka (drzewa i krzewy),
• elementy małej architektury (osłony śmietnikowe, kosze na śmieci, ławki, kwietniki).

Dodatkowo przewiduje się wykonanie następujących elementów infrastruktury technicznej:

• przyłącza wodociągowego,
• przyłącza kanalizacji sanitarnej,
• przyłącza kanalizacji deszczowej,
• przyłącza elektroenergetycznego (wraz z oświetleniem terenu),
• instalacji pomp ciepła z wymiennikami.

Wszystkie miejsca włączenia powyższych przyłączy zlokalizowane są bezpośrednio na obszarze objętym inwestycją. T. będzie też promował prace badawczo-rozwojowe i ich transfer do przemysłu. Będzie miejscem, w którym zostanie nawiązana współpraca pomiędzy uczelniami, instytucjami naukowymi i biznesem. Będą to działania nieodpłatne. Główną wartością jest pobudzenie gospodarcze regionu. Jest to zadaniem Gminy. Wśród podmiotów gospodarczych inwestujących na obszarze T. szczególnie będą preferowane przedsiębiorstwa stosujące nowoczesne technologie. Utworzone zostaną nowe miejsca pracy.

Na terenie M. powstanie obiekt z zaawansowaną infrastrukturą do obsługi użytkowników T.. Po zakończeniu realizacji projektu infrastruktura (częściowo powierzchnie biurowe, hale produkcyjne, okazjonalnie sala konferencyjna) zostanie udostępniona w formie dzierżawy przedsiębiorcom na warunkach preferencyjnych, którzy uzyskają także pomoc w zakresie doradztwa i usług specjalistycznych. Część pomieszczeń zostanie wykorzystana przez Wydział P., który będzie fizycznie pełnił rolę zarządcy obiektu. Nieodpłatnie będzie udostępniana sala wystawiennicza oraz Szkoła M., w której planowane jest utworzenie centrum nauki na przykładzie Centrum K., tylko w znacznie mniejszej skali. Będzie ono udostępnione nieodpłatnie mieszkańcom, szkołom. W czasie realizacji zadania, tzn. budowy obiektu, nie mają miejsca żadne czynności opodatkowane przez Gminę. Natomiast w czasie funkcjonowania P. będą miały miejsca czynności opodatkowane - dzierżawa części pomieszczeń w obiekcie.

Funkcje budowanego obiektu:

1. C.,
2. I.,
3. T.,
4. C.,
5. S..

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa możliwe będzie odzyskanie podatku naliczonego przez Beneficjenta Gminę...

Zdaniem Wnioskodawcy, realizując ww. projekt nie ma możliwości odzyskania podatku od towarów i usług. Na podstawie par. 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, Gminie nie przysługuje prawo do odzyskania podatku z uwagi na to, że środki na dofinansowanie inwestycji nie są środkami bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w ww. rozporządzeniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu wynika, że kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z powyższych przepisów wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyłącza więc możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W przypadku, gdy podatnik dokonuje zakupów związanych zarówno z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, zastosowanie znajdują przepisy art. 90 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl ust. 3 cytowanego artykułu, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Stosownie do ust. 4 powołanego artykułu, proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ustawy), a także obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie (art. 90 ust. 6 ustawy).

W kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego, w przypadku wykonywania czynności opodatkowanych i niepodlegających opodatkowaniu wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale 7 Sędziów z dnia 24 października 2011 r. sygn. akt I FPS 9/10 orzekając, iż: w przypadku podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych tylko z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi podatkowi (których nie da się jednoznacznie przypisać do jednej z tych kategorii czynności), podatnik nie stosuje odliczenia częściowego wedle proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 u.p.t.u., lecz odliczenie pełne. Wartość czynności niepodlegających w ogóle opodatkowaniu nie wchodzi bowiem do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży. W przypadku gdy podatnik wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane oraz czynności niepodlegające podatkowi, nie ma obowiązku stosowania odliczenia częściowego (gdyby ewentualnie chciał ustalać proporcję sprzedaży dla celów odliczenia, to wyniesie ona 100%). Brak jest bowiem przy braku w ustawie jednoznacznej regulacji tegoż zagadnienia podstaw do pozbawiania podatnika w ogóle możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych jednocześnie z czynnościami opodatkowanymi i nieopodatkowanymi, gdyż godziłoby to w zasadę neutralności VAT, poprzez bezpodstawne obciążenie podatnika podatkiem naliczonym wynikającym z tego rodzaju wydatków.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964, Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Gmina realizuje projekt polegający na budowie budynków w M. wraz z zagospodarowaniem terenu oraz infrastrukturą techniczną. Na jego terenie powstanie obiekt z zaawansowaną infrastrukturą do obsługi użytkowników T.. Po zakończeniu realizacji tego przedsięwzięcia obiekt (częściowo powierzchnie biurowe, hale produkcyjne, okazjonalnie sala konferencyjna) zostanie udostępniony w formie dzierżawy przedsiębiorcom. Część pomieszczeń zostanie wykorzystana przez Wydział P., który będzie fizycznie pełnił rolę zarządcy obiektu. Nieodpłatnie będzie udostępniana sala wystawiennicza oraz Szkoła, w której planowane jest utworzenie centrum nauki, które będzie udostępnione nieodpłatnie mieszkańcom, szkołom.

Biorąc pod uwagę treść wniosku oraz powołanych przepisów należy stwierdzić, że skoro przedmiotowy obiekt - jak wynika z treści wniosku w części będzie przedmiotem dzierżawy (biura, hala produkcyjna, sala konferencyjna), a w pozostałej części będzie udostępniany nieodpłatnie (sala wystawiennicza, Szkoła), to będzie wykorzystywany zarówno do czynności opodatkowanych jak i nie podlegających opodatkowaniu. Wobec powyższego Gminie wbrew Jej stanowisku będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z ww. projektem w zakresie w jakim będzie służył sprzedaży opodatkowanej.

Jednocześnie wskazać należy, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy