Temat interpretacji

Zwolnienie od podatku dostawy nieruchomości zabudowanej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2013 r. (data wpływu 29 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości zabudowanej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 marca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości zabudowanej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Województwo jest właścicielem nieruchomości gruntowej zabudowanej, oznaczonej jako działka nr 116/36. Prawo własności nieruchomości oznaczonej przed podziałem geodezyjnym jako działka nr 116/36, Województwo nabyło z dniem 1 stycznia 1999 r. z mocy prawa (przed tą datą właścicielem nieruchomości był Skarb Państwa), co zostało potwierdzone decyzją Wojewody z dnia 23 listopada 1999 r. Ww. decyzja jest ostateczna w administracyjnym toku instancji, wobec czego stanowiła podstawę wpisu w księdze wieczystej prawa własności nieruchomości na rzecz Województwa. Działka nr 116/36 zabudowana jest: budynkiem socjalno-administracyjnym, wiatą garażową, budynkiem po stacji paliw, na działce znajduje się plac postojowo-manewrowy, wieża łączności radiotelefonicznej, działka ogrodzona. Dla ww. działki nr 116/36 sporządzono dwa operaty szacunkowe:

1. z operatu z dnia 22 stycznia 2013 r. sporządzonego przez rzeczoznawcę majątkowego wynika m. in., iż:

• budynek administracyjno-socjalny został wybudowany w 1973 r. Budynek wolnostojący, niepodpiwniczony, parterowy. Fundamenty - ławy betonowe, dach konstrukcji stalowo drewnianej kryty blacha trapezową, ściany zewnętrzne z pustaków gazobetonowych. W 2012 r. został w części wyremontowany. Wykonano remont części pomieszczeń budynku oraz z zewnątrz remont całościowy elewacji wraz z dociepleniem budynku, remontem podjazdu dla wózków, schodów przed budynkiem. W wyremontowanych pomieszczeniach na podłogach gres polerowany lub terakota, na ścianach w pomieszczeniach sanitarnych kafelki, w pozostałych pomieszczeniach ściany malowane farbą emulsyjną, sufity podwieszane z wbudowanym oświetleniem, drzwi wewnętrzne płycinowe w okleinie drewnopodobnej, okna i drzwi do budynku PCV. Wyremontowano wewnątrz około połowę budynku. W części budynku przerwane prace remontowe: pozrywane posadzki, zdemontowane sufity, zerwane tynki oraz częściowo rozebrane ścianki działowe, brak drzwi wewnętrznych, okna wymienione na PCV w całym budynku. Część po remoncie w stanie dobrym. Budynek wyposażony w instalacje: elektryczną, wodno-kanalizacyjną, c.o.,
• budynek wiaty garażowej wybudowany w 1991 r., stan dobry, wyposażona w instalację elektryczną. Parterowy, niepodpiwniczony o konstrukcji szkieletowej - słupy i rygle stalowe, konstrukcja dachu stalowa - kratownice stalowe, obudowa ścian oraz pokrycie dachu z blachy trapezowej ocynkowanej,
• budynek byłej stacji paliw wybudowany w 1988 r., parterowy, niepodpiwniczony, o konstukcji murowanej, fundamenty i ławy betonowe, ściany konstrukcyjne z cegły ceramicznej, stropodach z płyt żelbetowych pokryty papą, drzwi drewniane, okna PCV. Wnętrze budynku wymaga generalnego remontu - brak posadzek, zerwane ściany i okładziny ścian. Budynek wyposażony w instalacje wodno-kanalizacyjną, elektryczną. Stan budynku zły.

2. z operatu z dnia 29 listopada 2012 r. sporządzonego przez rzeczoznawcę majątkowego i mgr inż. budownictwa lądowego wynika m. in.:

• budynek administracyjno-socjalny został wybudowany w 1973 r. Budynek niepodpiwniczony, parterowy wolnostojący. Fundamenty - ławy betonowe. Ściany zewnętrzne murowane z pustaków gazobetonowych. Dach konstrukcji stalowo drewnianej pokryty blachą trapezową. W 2012 r. został w części wyremontowany. Wykonano remont części pomieszczeń budynku. Część wyremontowaną oddano do użytku w 2012 r. Na korytarzu, w pomieszczeniach socjalnych, biurowych, terapeutycznych oraz sanitarnych na podłodze terakota. Na ścianach w pomieszczeniach sanitarnych glazura, w innych pomieszczeniach ściany malowane farbą emulsyjną. Sufity podwieszane. Drzwi wewnętrzne płycinowe. Okna oraz drzwi do budynku PCV. Wyremontowano podjazd dla wózków inwalidzkich oraz podejścia do budynku. Ocieplono i otynkowano cały budynek. Połowa powierzchni wewnątrz budynku nie wyremontowana - pozrywane posadzki, zerwane tynki oraz częściowo rozebrane ścianki działowe. Brak drzwi wewnętrznych, okna wymienione na PCV w całym budynku. Budynek wyposażony w instalacje: wodno - kanalizacyjną, elektryczną, wentylację grawitacyjną, teletechniczną, c.o. i c.w., alarmową. Stan techniczny budynku dobry.
• budynek wiaty garażowej został wybudowany w 1991 r. Parterowy, niepodpiwniczony. Fundamenty - stopy żelbetowe. Konstrukcja szkieletu - słupy stalowe i rygle stalowe. Konstrukcja dachu - kratownice stalowe. Obudowa ścian, wrota oraz pokrycie dachu - blacha trapezowa ocynkowana. Budynek wyposażony w instalację elektryczną. Stan techniczny budynku dobry.
• budynek stacji paliw został wybudowany w 1988 r., parterowy, niepodpiwniczony. Fundamenty - ławy betonowe. Ściany konstrukcyjne z cegły ceramicznej. Stropodach z płyt żelbetowych pokryty papą. Drzwi do budynku drewniane. W budynku wymieniono okna na PCV. Wnętrze budynku wymaga generalnego remontu. Brak posadzek, zerwane okładziny ścian, zniszczone drzwi wewnętrzne. Budynek wyposażony w instalacje: wodno-kanalizacyjną, elektryczną, wentylację grawitacyjną. Stan budynku bardzo zły.
• plac postojowo-manewrowy z płyt betonowych,
• ogrodzenie terenu z siatki stalowej w znacznej części w ramach stalowych uszkodzone,
• wieża łączności radiotelefoniczej o konstrukcji stalowej.

Od dnia przejęcia od Skarbu Państwa do dnia 15 lipca 2009 r. ww. nieruchomość była we władaniu "S.", a następnie została oddana przez Województwo w nieodpłatne użytkowanie na czas nieoznaczony na rzecz SP ZOZ-u w drodze umowy z dnia 14 listopada 2011 r.

Z operatu wynika ponadto, że zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego nr 0825 ww. działka znajduje się w strefie 005-U33 i posiada następujące przeznaczenie: teren zabudowy usługowej.

Województwo zamierza zbyć zabudowaną działkę nr 116/36 na rzecz innej jednostki samorządu terytorialnego (gminy) w drodze sprzedaży z bonifikatą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zbycie w drodze sprzedaży z bonifikatą ww. nieruchomości zabudowanej (działka nr 116/36) jest zwolnione od VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a w zw. z art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Województwa, dostawa, tj. przeniesienie na rzecz gminy w drodze sprzedaży z bonifikatą zabudowanej działki nr 116/36 będzie zwolniona od VAT, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a w zw. z art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel.

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast przez sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, rozumieć należy m.in. odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Województwo wskazało, iż z odpłatnością za dostawę towarów mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy świadczeniem (dostawą) a zapłatą istnieje adekwatny związek. Odpłatność może przybierać różne formy - nie jest warunkiem, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu.

W sytuacji, gdy przedmiotem sprzedaży są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów, podlegającą opodatkowaniu VAT.

Z kolei, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjęte zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 10 pod warunkiem, że w stosunku do obiektu nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tego obiektu.

Wobec powyższego zdaniem Województwa - ww. dostawa budynków i budowli jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług i nie będzie podlegała zwolnieniu na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 tej ustawy.

W stosunku do nieruchomości, mającej być przedmiotem sprzedaży, nie przysługiwało Województwu prawo do odliczenia podatku naliczonego, jak również w trakcie użytkowania ww. budynku i budowli nie wykonywano ulepszeń, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej, w stosunku do których Województwo miałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z operatami sporządzonymi przez ww. rzeczoznawców majątkowych, jak również osobę z uprawnieniami budowlanymi, ww. prace dokonane na nieruchomości miały charakter remontu, przez który należy rozumieć w świetle art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. O tym, iż prace te miały charakter remontu może świadczyć również to, że w części budynku socjalno-administracyjnego nie zakończono ww. remontu, ale przygotowano tą część do przywrócenia stanu pierwotnego budynku m.in. poprzez zerwanie tynków czy zdemontowanie sufitów, o czym mowa powyżej. Wnioskodawca wskazał wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 maja 2004 r. (sygn. akt III SA 197/03), z którego wynika, że do zakwalifikowania danych prac budowlanych jako remontowych potrzebna jest wiedza techniczna (...) Podobnie wymaga wiedzy specjalistycznej ustalenie miernika wzrostu wartości użytkowej środka trwałego.

Z kolei zgodnie z art. 29 ust. 5 ww. ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale związanych z gruntem z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków i budowli, grunt na którym są one posadowione dzieli byt prawny budynków i budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków i budowli trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków i budowli korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym one są posadowione.

Biorąc pod uwagę fakt, że dostawa ww. budynków i budowli jest zwolniona z VAT, dostawa działki nr 116/36 jest również zwolniona z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Tut. organ wskazuje, że powołany przez Województwo art. 2 pkt 6 ustawy od dnia 1 stycznia 2011 r. uzyskał następujące brzmienie: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Powołanie przez Województwo poprzedniego brzmienia tego przepisu, pozostaje jednak bez wpływu na niniejsze rozstrzygnięcie.

Wskazać należy, że analiza przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.), nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym niniejszej interpretacji udzielono przy założeniu, że obiekty budowlane, o których mowa we wniosku, będą stanowić budynki i budowle w rozumieniu ww. ustawy Prawo budowlane.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy