Brak opodatkowania czynności nieodpłatnego transportu pracowników do pracy. - Interpretacja - ITPP1/4512-11/15/KM

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 27.03.2015, sygn. ITPP1/4512-11/15/KM, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Brak opodatkowania czynności nieodpłatnego transportu pracowników do pracy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 31 grudnia 2014 r. (data wpływu 7 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności nieodpłatnego transportu pracowników do pracy jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnego transportu pracowników do pracy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Podstawową działalnością Spółki jest świadczenie autobusowych usług przewozowych, polegających w szczególności na świadczeniu usług przewozu osób w zakresie regularnych linii w komunikacji publicznej na terenie kraju. Spółka świadczy usługi przewozowe z wykorzystaniem autobusów w rozumieniu art. 2 pkt 41 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.). Zasadnicza większość połączeń autobusowych realizowanych przez Spółkę to połączenia o charakterze lokalnym w ramach gminy/powiatu, w dużej mierze również na terenach słabiej skomunikowanych. Większość gmin/powiatów, w których zlokalizowane są oddziały Spółki, to gminy/powiaty o wysokim bezrobociu lub gminy/powiaty zagrożone recesją i degradacją społeczną. Dla wielu pracowników Spółki zapewnienie częściowo odpłatnego lub bezpłatnego transportu przez Spółkę stanowi decydujący czynnik dla podjęcia pracy w Spółce. W związku z tym ze względu na problemy z rekrutacją nowych pracowników do Spółki w celu promocji zatrudnienia w oddziałach Spółki, Spółka planuje wydawanie pracownikom bezpłatnych biletów okresowych na sieć połączeń autobusowych realizowanych przez dany oddział Spółki z jednoczesną deklaracją pracownika, że bezpłatny bilet okresowy na sieć połączeń autobusowych realizowanych przez dany oddział Spółki wykorzystywany będzie tylko w celu dojazdu do pracy. Przedmiotowy bilet okresowy wydawany pracownikowi będzie oznaczony wskazaniem, że służy do dojazdu do pracy. Kierowcy sprawdzający bilety pasażerów będą zobowiązani do weryfikacji czy pracownik korzystający z takiego biletu wykorzystuje bilet zgodnie z deklaracją pracownika.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatne zapewnienie transportu dla pracowników Spółki w formie bezpłatnych biletów okresowych na sieć połączeń autobusowych realizowanych przez dany oddział Spółki z jednoczesną deklaracją pracownika, że bezpłatny bilet okresowy na sieć połączeń autobusowych realizowanych przez dany oddział Spółki wykorzystywany będzie tylko w celu dojazdu do pracy, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w myśl art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy VAT?

Zdaniem Spółki, nieodpłatne zapewnienie transportu dla pracowników Spółki w formie bezpłatnych biletów okresowych na sieć połączeń autobusowych realizowanych przez dany oddział Spółki z jednoczesną deklaracją pracownika, że bezpłatny bilet okresowy na sieć połączeń autobusowych realizowanych przez dany oddział Spółki wykorzystywany będzie tylko w celu dojazdu do pracy, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w myśl art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega, m.in. odpłatne świadczenie usług. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług - a zatem opodatkowane VAT - uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Pojęcie to obejmuje m.in. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste pracowników.

Spółka stoi na stanowisku, iż usługi transportowe dla pracowników Spółki w celu dojazdu do pracy są bez wątpienia ściśle związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą i nie stanowią świadczenia usług na cele osobiste pracowników. Tym samym, nie podlegają one opodatkowaniu VAT, gdyż nie są usługami do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

Zasadnicza większość połączeń autobusowych realizowanych przez Spółkę to połączenia o charakterze lokalnym w ramach gminy/powiatu w dużej mierze również na terenach słabiej skomunikowanych. Większość gmin/powiatów, w których zlokalizowane są oddziały Spółki, to gminy/powiaty o wysokim bezrobociu lub gminy/powiaty zagrożone recesją i degradacją społeczną. Dla wielu pracowników Spółki zapewnienie częściowo odpłatnego lub bezpłatnego transportu przez Spółkę stanowi decydujący czynnik dla podjęcia lub kontynuacji pracy w Spółce. Bez zapewnienia takiej możliwości pracownikom, Spółka nie byłaby w stanie zrekrutować odpowiedniej ilości pracowników, a co za tym idzie nie byłaby w stanie prowadzić działalności na obecnym poziomie. Nieodpłatne zapewnienie transportu dla pracowników Spółki w formie bezpłatnych biletów okresowych na sieć połączeń autobusowych realizowanych przez dany oddział Spółki z jednoczesną deklaracją pracownika, że bezpłatny bilet okresowy na sieć połączeń autobusowych realizowanych przez dany oddział Spółki wykorzystywany będzie tylko w celu dojazdu do pracy, realizowane jest w ścisłym związku z działalnością gospodarczą Spółki jako podatnika. Pierwszorzędną korzyścią z wykonywanej czynności nie jest więc korzyść osobista pracownika, lecz prawidłowe funkcjonowanie działalności gospodarczej Spółki.

Powyższe stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 16 października 1997 r. (sprawa C-258/95, Julius FillibeckSóhne GmbH Co. KG), gdzie Trybunał stwierdził, iż w pewnych okolicznościach wymogi biznesowe zmuszają pracodawcę do zapewnienia transportu pracownikowi z miejsca jego zamieszkania do miejsca pracy. Trybunał stwierdził również że w takich sytuacjach korzyść osobista pracownika otrzymana przez pracownika ma charakter drugorzędny w porównaniu do potrzeb pracodawcy związanych z funkcjonowaniem działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż nieodpłatne świadczenie usług transportowych na rzecz pracowników nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu VAT.

Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości jej stanowiska w opisanej powyżej sprawie, że nieodpłatne zapewnienie transportu dla pracowników Spółki w formie bezpłatnych biletów okresowych na sieć połączeń autobusowych realizowanych przez dany oddział Spółki z jednoczesną deklaracją pracownika, że bezpłatny bilet okresowy na sieć połączeń autobusowych realizowanych przez dany oddział Spółki wykorzystywany będzie tylko w celu dojazdu do pracy, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w myśl art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Natomiast przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że świadczenie usług, co do zasady podlega opodatkowaniu VAT, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte w przypadku świadczenia usług w art. 8 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

  1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
  2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Analizując treść art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy zauważyć należy, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy niniejszego przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia, jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Podkreślić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku. Ponadto, z powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podlega tylko takie nieodpłatne świadczenie usług na rzecz m.in. pracowników, które służy celom osobistym pracowników (ich celom bezpośrednio konsumpcyjnym), zatem nie ma żadnego związku z działalnością przedsiębiorstwa podatnika.

Zatem, aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, a więc za podlegające opodatkowaniu, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika oraz cele osobiste podmiotów wymienionych w przepisie ustawy. W konsekwencji należy uznać, iż nieodpłatne świadczenie usług na cele działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług nie podlega opodatkowaniu VAT.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że ze względu na problemy z rekrutacją nowych pracowników, w celu promocji zatrudnienia w oddziałach Spółki, Spółka planuje wydawanie pracownikom bezpłatnych biletów okresowych na sieć połączeń autobusowych realizowanych przez dany oddział z jednoczesną deklaracją pracownika, że bezpłatny bilet okresowy na sieć połączeń autobusowych realizowanych przez dany oddział Spółki wykorzystywany będzie tylko w celu dojazdu do pracy, a kierowcy sprawdzający bilety pasażerów będą zobowiązani do weryfikacji czy pracownik korzystający z takiego biletu wykorzystuje bilet zgodnie z deklaracją pracownika.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy należy uznać, że skoro bez zapewnienia takiej możliwości pracownikom, Spółka jak wskazano we wniosku - nie byłaby w stanie zrekrutować odpowiedniej ilości pracowników, a co za tym idzie nie byłaby w stanie prowadzić działalności na obecnym poziomie, to usługi transportowe dla pracowników Spółki w celu dojazdu do pracy są bez wątpienia ściśle związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą i nie stanowią świadczenia usług na cele osobiste pracowników.

W takich okolicznościach uprawnienia do bezpłatnych przejazdów związane z działalnością gospodarczą Spółki nie wypełniają przesłanek określonych w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, a zatem nie można ich uznać za odpłatne świadczenie usług.

Wobec tego nieodpłatne świadczenia w postaci zapewnienia transportu dla pracowników Spółki w formie bezpłatnych biletów okresowych na sieć połączeń autobusowych realizowanych przez dany oddział Spółki z jednoczesną deklaracją pracownika, że bezpłatny bilet okresowy na sieć połączeń autobusowych realizowanych przez dany oddział Spółki wykorzystywany będzie tylko w celu dojazdu do pracy, nie będą czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy