Interpretacja indywidualna z dnia 19.02.2015, sygn. ITPP2/443-1644/14/AD, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy
Temat interpretacji
Czy na ogranie egzekucyjnym (komorniku) spoczywa obowiązek obliczenia i odprowadzenia podatku.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2014 r. (data wpływu 2 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży w postępowaniu egzekucyjnym (Km ) nieruchomości - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 2 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie o braku opodatkowania sprzedaży w postępowaniu egzekucyjnym (Km ) nieruchomości.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Prowadzi Pan, jako komornik sądowy przy Sądzie Rejonowym, przeciwko dłużnikom: I. W. zam. w miejscowości Ł. przy ul. P. 79 i M. M. W. zam. w miejscowości Ł. przy ul. P. 79 ( którego opiekunem i przedstawicielem prawnym jest dłużnik I. W.) postępowanie egzekucyjne, w którym zgodnie z wnioskiem wierzycieli skierowano egzekucję do nieruchomości o numerach KW:
W ramach prowadzonego postępowania egzekucyjnego przeprowadzone zostaną licytacje ww. nieruchomości. W przypadku wypełnienia przez licytantów warunków licytacyjnych uzyskają oni prawo do przysądzenia własności ww. nieruchomości. W ramach dotychczasowych czynności egzekucyjnych ustalił Pan następujące okoliczności: zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dokonywanej w trybie egzekucji dostawy nieruchomości będących własnością dłużnika.
Nieruchomość stanowi działkę nr , nieruchomość nr KW stanowi działkę nr 6. Obie nieruchomości stanowią powiązaną funkcjonalnie całość. Na obszarze nieruchomości posadowiony jest kompleks produkcyjno-magazynowy z częścią biurowo-socjalną o łącznej pow. użytkowej 507,71 m2. Nieruchomości położone są w miejscowości S. przy ul. B. Działki nr o pow. 622 m2 i nr o pow. 919 m2, stanowią łączną pow. 1.541 m2.
Zgodnie z informacją z Urzędu Gminy przedmiotowa nieruchomość znajduje się na terenie, dla którego brak aktualnie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W obowiązującym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego nieruchomość położona jest na terenie zabudowy mieszkaniowej z funkcją usługową. Zgodnie z pozwoleniem na budowę nieruchomość została zabudowana obiektem handlowo- usługowym.
W skład nieruchomości wchodzą dwie działki ewidencyjne o nr i nr o łącznym obszarze 1.541 m2. Całość ma kształy dosyć nieregularnego wieloboku, z bezpośrednim dostępem do drogi publicznej. Przedmiotowe działki w środkowej części zabudowane są piętrowym, a w pozostałej części parterowym budynkiem handlowo- usługowym wybudowanym na podstawie pozwolenia na budowę z 2002 r. Zgodnie z archiwalną dokumentacją projektową budynek posiada powierzchnię użytkową 507.71 m2. Na paterze budynku zaprojektowano pomieszczenia sklepu samoobsługowego z zapleczem magazynowo-socjalno-sanitarnym oraz kotłownię ze składem opału, a na piętrze, zlokalizowanym w części środkowej budynku zaprojektowano pomieszczenia sali konsumpcyjnej z barem. Dłużnicy nabyli wyżej wskazane nieruchomości na mocy Postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 14 marca 2005 r., tj. postępowania nieprocesowego. Od dnia uzyskania własności ww. nieruchomości przez dłużników nie były one wykorzystywane przez nich w żaden sposób, nie dokonywali ulepszeń, nieruchomości są opuszczone. Dłużnik I. W. nie prowadzi działalności gospodarczej, zgodnie z informacjami uzyskanymi z US nie figuruje w ewidencji jako osoba prowadząca działalność gospodarczą. Według informacji otrzymanych z ZUS dłużnik I. W. od dnia 1 czerwca 2007 r. podlega ubezpieczeniu z tytułu otrzymywanego świadczenia emerytalno-rentowego z ZUS. Drugi z dłużników M. M. W. jest osobą małoletnią.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy na ogranie egzekucyjnym (komorniku) spoczywa obowiązek obliczenia i odprowadzenia podatku.
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu Postępowania Cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów. Zgodnie z § 22 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego w przypadku sprzedaży towarów, wystawiają w imieniu dłużnika i na jego rachunek faktury potwierdzające dokonanie sprzedaży tych towarów. Fakturę wystawia się jeżeli na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy związany ze sprzedażą towarów. Z powyższych przepisów wynika, że Komornik dokonuje czynności w imieniu podatnika- dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów, będących własnością dłużnika, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby obowiązany dłużnik, w przypadku gdyby powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku. Komornik zatem zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej nieruchomości okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wtedy, gdy spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o przepis art. 5 ustawy o VAT i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest dokonywana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą płatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, działającą w takim charakterze.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i ich budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.
Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cl! lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalnością gospodarczą jest wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub czynności niematerialnych i prawnych w sposób ciągły do celów zarobkowych. Z przytoczonej definicji wynika, że za działalność gospodarczą na potrzeby ustawy o podatku od towarów i usług należy uznać profesjonalny obrót gospodarczy realizowany z sposób zorganizowany, a co za tym idzie ciągły, ale również czynności z zakresu działalności produkcyjnej, handlowej lub usługowej wykonywane sporadycznie, jednak jedynie wtedy gdy okoliczności wskazują na zamiar wykonywania ich w sposób powtarzalny.
Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o którym mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Przedmiotowa nieruchomość zatem, jak wynika z przytoczonego stanu faktycznego, stanowi teren budowlany. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że dłużnik I. W. oraz M. M. W. nie prowadzą działalności gospodarczej. Nieruchomości nabyli w drodze postępowania prowadzonego przed Sądem Rejonowym w postępowaniu nieprocesowym. Nie nabyli przedmiotowych nieruchomości z zamiarem prowadzenia działalności gospodarczej.
Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz przytoczone przepisy prawa, należy stwierdzić, że dłużnicy nie mogą być zostać uznani za podatników VAT w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług z tytułu tej sprzedaży i transakcja ta mogłaby podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Skoro dłużnicy nie mieliby obowiązku opodatkowania powyższej transakcji podatkiem od towarów i usług, to komornik na mocy art. 18 ustawy o podatku VAT również nie byłby zobowiązany do obliczenia i uiszczenia tego podatku. Stoi Pan na stanowisku, że na organie egzekucyjnym nie spoczywa obowiązek odprowadzenia podatku od towarów i usług od sprzedaży ww. nieruchomości przeprowadzonej w drodze licytacji publicznej.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy