Interpretacja indywidualna z dnia 01.12.2015, sygn. IPPP2/4512-963/15-2/MMa, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

Opodatkowanie przekazania gospodarstwa rolnego synowi.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643). Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2015 r. (data wpływu 5 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania gospodarstwa rolnego w drodze darowizny jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania gospodarstwa rolnego w drodze darowizny.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadząc działalność rolniczą, od 2011 r. stał się czynnym podatnikiem VAT. Dnia 25 września br. przekazał gospodarstwo rolne synowi w formie darowizny, a sam zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej. Przedmiotem przekazania była zorganizowana część gospodarstwa rolnego, w myśl art. 55¹ KC, odnosząc go odpowiednio do gospodarstwa rolnego art. 55³ KC. Obejmowało ono powierzenie zstępnemu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zespół elementów pozostających w ścisłych relacjach i umożliwiających kontynuowanie prowadzonej działalności rolniczej.

W akcie notarialnym umowy darowizny, Wnioskodawca pozostawił sobie jedynie - dożywotnią służebność osobistą, polegającą na prawie zamieszkiwania w trzech izbach domu mieszkalnego oraz dożywotnie użytkowanie nieruchomości, na której znajduje się dom mieszkalny. Po przekazaniu zorganizowanej części gospodarstwa rolnego, syn darczyńcy zarejestrował się jako czynny podatnik VAT i nadal prowadzi ten sam kierunek produkcji, kontynuując opodatkowanie obrotów uzyskanych z prowadzonego gospodarstwa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy darczyńca, jako podmiot przekazujący gospodarstwo rolne, przed zakończeniem działalności jest zobligowany do przeprowadzenia korekty podatku VAT naliczonego od przekazanych budynków, maszyn, materiałów i surowców...
2. Czy obdarowany, który dalej prowadzi gospodarstwo rolne i został rolnikiem VAT czynnym po przekazaniu gospodarstwa rolnego, musi dokonać obowiązku przeprowadzenia korekty podatku VAT naliczonego, od otrzymanego majątku...
3. Czy po dokonaniu przekazania, w formie darowizny obdarowanemu gospodarstwa rolnego przed zaprzestaniem działalności rolniczej przez darczyńcę, darczyńca jest zobowiązany do sporządzenia remanentu likwidacyjnego i uregulowania z tego tytułu podatku VAT...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. do pytania 1 i 2

Po przekazaniu zorganizowanej części gospodarstwa rolnego obdarowany kontynuuje dotychczas, prowadzony profil produkcji, z wykorzystaniem wszystkich otrzymanych od darczyńcy sprzętów. Zmianie uległ jedynie właściciel gospodarstwa rolnego.

Dlatego też, wnioskodawca uważa, że nie ma obowiązku dokonywania korekty podatku naliczonego zarówno u darczyńcy jaki i u obdarowanego, od przekazanych budynków, maszyn i surowców. W przypadku ewentualnych korekt w zakresie podatku VAT naliczonego, obowiązek korekty zostanie przeniesiony na obdarowanego.

Ad. do pytania 3

Zgodnie z art. 14 ust. 5 ustawy o VAT podatnicy zobowiązani są sporządzać spis z natury na dzień rozwiązania działalności lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

W związku z przekazaniem synowi zorganizowanej części gospodarstwa rolnego, Wnioskodawca wystąpił ze stosownym wnioskiem do Urzędu Skarbowego i zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej. Wynika z tego, że w momencie zaprzestania działalności rolniczej darczyńca nie posiadał żadnego majątku związanego z prowadzeniem ww. działalności.

Tym samym dokonywanie remanentu likwidacyjnego jest niekonieczne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (...).

Ponadto, stosownie do treści art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia;
2. wszelkie inne darowizny
   - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przez towary, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Jednocześnie art. 6 ustawy wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. W artykule tym wskazane są te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów, czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie transakcji zbycia należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu dostawy towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują terminu przedsiębiorstwo. Z tej przyczyny dla celów określenia zakresu pojęcia przedsiębiorstwo wykorzystuje się regulację zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121 z późn. zm.), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie natomiast z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z treścią art. 553 Kodeksu cywilnego, za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

Wprawdzie w przepisach ustawy Kodeks cywilny, gospodarstwo rolne zostało zdefiniowane odrębnie od przedsiębiorstwa, to jednak można przyjąć, że spełnia ono określone w tej ustawie wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa. Zatem należy przyjąć, że gospodarstwo rolne (pomimo jego odrębnego zdefiniowania zarówno w ustawie o podatku od towarów i usług, jak i w ustawie Kodeks cywilny), stanowi podobną do przedsiębiorstwa jednostkę organizacyjną, w ramach której prowadzona jest działalność gospodarcza.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z ww. przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki tj. odliczenia dokonuje podatnik VAT oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Stosownie do art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Szczegółowy sposób dokonywania korekt określa art. 91 ust. 3-9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie natomiast z art. 91 ust. 9 powołanej ustawy w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana odpowiednio przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadząc działalność rolniczą, od 2011 r. stał się czynnym podatnikiem VAT. Dnia 25 września br. przekazał gospodarstwo rolne synowi w formie darowizny, a sam zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej. Przedmiotem przekazania była zorganizowana część gospodarstwa rolnego, w myśl art. 55¹ KC, odnosząc go odpowiednio do gospodarstwa rolnego art. 55³ KC. Obejmowało ono powierzenie zstępnemu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zespół elementów pozostających w ścisłych relacjach i umożliwiających kontynuowanie prowadzonej działalności rolniczej. Po przekazaniu zorganizowanej części gospodarstwa rolnego, syn darczyńcy zarejestrował się jako czynny podatnik VAT i nadal prowadzi ten sam kierunek produkcji, kontynuując opodatkowanie obrotów uzyskanych z prowadzonego gospodarstwa.

Wnioskodawca wskazał, że pozostawił sobie jedynie - dożywotnią służebność osobistą, polegającą na prawie zamieszkiwania w trzech izbach domu mieszkalnego oraz dożywotnie użytkowanie nieruchomości, na której znajduje się dom mieszkalny.

Odnosząc zatem treść cytowanych wyżej przepisów do opisanego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, że w związku z tym, że przedmiotem darowizny przekazywanej przez Wnioskodawcę synowi, będzie przedsiębiorstwo spełniające warunki określone w art. 55¹ i art. 55³ ustawy Kodeks cywilny, to czynność ta wyłączona będzie spod działania ustawy na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Przekazanie gospodarstwa rolnego nie będzie się również wiązało dla przekazującego (Wnioskodawcy) z obowiązkiem dokonania korekty w zakresie podatku naliczonego związanego z nabytymi środkami trwałymi gospodarstwa, gdyż ewentualny obowiązek korekty podatku naliczonego ciążyć będzie na nabywcy, o czym stanowi art. 91 ust. 9 ustawy.

Podsumowując, przekazanie w formie darowizny przez Wnioskodawcę całego gospodarstwa na rzecz syna nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT oraz nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy konieczności zwrotu odzyskanych kwot podatku z tytułu dokonanych zakupów.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

1. rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej;
2. zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.

Na podstawie art. 14 ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku, gdy podatnik, o którym mowa w art. 15, będący osobą fizyczną nie wykonywał czynności podlegających opodatkowaniu co najmniej przez 10 miesięcy. Nie dotyczy to podatników, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

W myśl art. 14 ust. 4 ustawy, przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej spisem z natury. Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu (art. 14 ust. 5).

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że przedmiotem darowizny będzie całe przedsiębiorstwo, co oznacza, że na dzień zaprzestania działalności Wnioskodawca nie będzie posiadała towarów ani innych składników majątku. Darowizna całego przedsiębiorstwa na rzecz syna, który posiada status czynnego podatnika podatku od towarów i usług nastąpi więc przed zaprzestaniem (likwidacją) działalności, a zatem na dzień tego zdarzenia nie wystąpią towary podlegające opodatkowaniu.

W konsekwencji, w wyniku przekazania gospodarstwa rolnego synowi, nie wystąpił obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy, a zatem Wnioskodawca nie jest zobowiązany do sporządzenia spisu z natury, o którym mowa w art. 14 ust. 5 ustawy.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 218 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie