Interpretacja indywidualna z dnia 29.04.2015, sygn. IPPP1/4512-368/15-2/KR, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

Prawo do odliczenia i zwrotu podatku naliczonego w związku z realizacją zadania pod nazwą: Remont parkanu cmentarza parafialnego

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2015 r. (data wpływu 20 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia i zwrotu podatku naliczonego w związku z realizacją zadania pod nazwą: Remont parkanu cmentarza parafialnego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 kwietnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia i zwrotu podatku naliczonego w związku z realizacją zadania pod nazwą: Remont parkanu cmentarza parafialnego .

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Parafia na mocy ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczpospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 89.29.154), art. 7, p. 1.5. - posiada osobowość prawną. To oznacza, że parafia jest pełnoprawnym podmiotem obrotu prawnego. Może zaciągać zobowiązania, uzyskiwać przychody, a przede wszystkim prowadzić swoją podstawową działalność - duszpasterstwo. Przedstawicielem parafii jest Proboszcz, którego mianuje biskup diecezji, do której należy parafia. Parafia realizuje dofinansowane zadanie inwestycyjne pod nazwą: Remont parkanu cmentarza parafialnego.

Prace przy remoncie parkanu cmentarza parafialnego polegają na wykonaniu następujących robót:

1. Roboty rozbiórkowe,
2. Wykonanie ogrodzenia - strona zachodnia,
3. Remont parkanu-strona północna (parkan frontowy),
4. Remont parkanu - strona wschodnia,
5. Remont parkanu - strona południowa.

Wnioskodawca wskazuje, iż w związku z realizacją przedmiotowego zadania Parafia będzie nabywała towary i usługi. Zakupy towarów i usług będą udokumentowane fakturami, które będą zawierały kwotę podatku VAT. Dokonane zakupy nie będą miały związku z wykonaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Parafia nie prowadzi działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Parafia prowadzi natomiast tylko niegospodarczą działalność statutową. Prowadzona przez parafię niegospodarcza działalność statutowa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wobec czego parafia nie figuruje w ewidencji podatników podatku od towarów i usług. Otrzymane dofinansowanie nie pochodzi ze środków, o których mowa w § 7 ust. 3 i 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. Dofinansowanie pochodzi z krajowych środków publicznych i środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007- 2013.

Parafia jest zobowiązana do przedłożenia wraz z wnioskiem o płatność indywidualnej interpretacji podatkowej w zakresie interpretacji prawa podatkowego wydaną przez właściwy organ upoważniony. W opisanym powyżej projekcie Beneficjent złożył do wniosku o przyznanie pomocy oświadczenie o kwalifikowalności VAT oraz wykazał w kosztach kwalifikowalnych podatek VAT. Parafia nie może w żaden sposób odzyskać podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Parafia w związku z realizacją zadania będzie posiadała prawo do odliczenia podatku naliczonego lub prawo do otrzymania zwrotu tego podatku...

Zdaniem Wnioskodawcy, Parafia w związku z realizacją zadania nie będzie posiadała możliwości odzyskania podatku od towarów i usług, gdyż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzi tylko niegospodarczą działalność statutową, a dokonane zakupy nie mają związku z wykonywaniem czynności opodatkowanej tym podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do ust. 2 pkt 1 lit. a powołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W świetle art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Na podstawie art. 88 ust. 4 cyt. ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje czynny podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 1656), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Należy wskazać, że w poprzedzającym ww. rozporządzenie Ministra Finansów rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 247, z późn. zm.) w treści rozdziału 9 wyżej wskazane kwestie regulowano analogicznie.

Natomiast w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 5 kwietnia 2011 r. odpowiednie uregulowania w ww. zakresie zawarte były w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2010 r., Nr 246, poz. 1649, z późn. zm.) w przepisach rozdziału 9.

Z kolei odpowiednie uregulowania w przedmiotowym zakresie w stanie prawnym obowiązującym:

• od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. zawarte były w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2009 r., Nr 224, poz. 1799, z późn. zm.) w przepisach rozdziału 9;

• od dnia 1 grudnia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2009 r. zawarte były w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2008 r., Nr 212, poz. 1336) w przepisach rozdziału 10.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Parafia posiada osobowość prawną. Może zaciągać zobowiązania, uzyskiwać przychody i prowadzić działalność m.in. duszpasterstwo. Parafia realizuje dofinansowane zadanie inwestycyjne pod nazwą: Remont parkanu cmentarza parafialnego .

Wnioskodawca wskazuje, że w związku z realizacją przedmiotowego zadania Parafia będzie nabywała towary i usługi. Zakupy towarów i usług będą udokumentowane fakturami, które będą zawierały kwotę podatku VAT. Dokonane zakupy nie będą miały związku z wykonaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Parafia nie prowadzi działalności opodatkowanej podatkiem VAT, prowadzi natomiast tylko niegospodarczą działalność statutową. Prowadzona przez parafię niegospodarcza działalność statutowa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wobec czego parafia nie figuruje w ewidencji podatników podatku od towarów i usług. Otrzymane dofinansowanie nie pochodzi ze środków, o których mowa w § 7 ust. 3 i 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. pochodzi natomiast z krajowych środków publicznych i środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007- 2013.

Parafia jest zobowiązana do przedłożenia wraz z wnioskiem o płatność indywidualnej interpretacji podatkowej w zakresie interpretacji prawa podatkowego wydaną przez właściwy organ upoważniony. W opisanym powyżej projekcie Beneficjent złożył do wniosku o przyznanie pomocy oświadczenie o kwalifikowalności VAT oraz wykazał w kosztach kwalifikowalnych podatek VAT. Parafia nie może w żaden sposób odzyskać podatku VAT.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku VAT.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione, gdyż Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT, a realizacja opisanego zadania nie jest związana z wykonywaniem czynności opodatkowanych tym podatkiem. Zatem, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku VAT poniesionego w związku z realizacją projektu pn. Remont parkanu cmentarza parafialnego . W konsekwencji, Wnioskodawcy nie przysługuje również prawo do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego, w trybie art. 87 ust. 1 ustawy.

Wnioskodawcy nie przysługuje również prawo otrzymania zwrotu tego podatku na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r., gdyż środki, o których mowa we wniosku, otrzymane na realizację ww. zadania, nie są środkami wskazanymi w powołanych rozporządzeniach Ministra Finansów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznać należało za prawidłowe.

Zauważyć ponadto należy, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania i oceny w zakresie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu kwalifikacji, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa ( art . 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi ( art . 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 239 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie