skutki podatkowe darowizny nieruchomości - Interpretacja - IBPP1/443-540/12/ES

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 10.09.2012, sygn. IBPP1/443-540/12/ES, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

skutki podatkowe darowizny nieruchomości

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, z dnia 10 maja 2012r. (data wpływu 21 maja 2012r.), uzupełnionego pismem z dnia 16 sierpnia 2012r. (data wpływu 20 sierpnia 2012r.) oraz pismem z dnia 30 sierpnia 2012r. (data wpływu 4 września 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych darowizny nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 maja 2012r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości gruntowej na rzecz jej użytkownika wieczystego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 sierpnia 2012r. (data wpływu 20 sierpnia 2012r, będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 10 sierpnia 2012r. znak: IBPP1/443-540/12/ES oraz pismem z dnia 30 sierpnia 2012r. (data wpływu 4 września 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 23 sierpnia 2012r. znak: IBPP1/443-540/12/ES.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina planuje dokonania darowizny nieruchomości gruntowej zabudowanej stanowiącej własność Gminy, położonej w D., która oznaczona jest jako działka nr 125 o pow. 1636m2, na rzecz Gminy P.

Tytuł własności do tej nieruchomości Gmina wywodzi z decyzji Wojewody z dnia 19 grudnia 2003r., w której stwierdził on nabycie przez Gminę własności przedmiotowej niezabudowanej nieruchomości z mocy prawa z dniem 27 maja 1990r. w oparciu o art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 maja 1990r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191 ze zm.). Przedmiotowa nieruchomość zabudowana została przez Gminę P. częścią budynku szatni Ludowego Klubu Sportowego, na podstawie pozwolenia na budowę i zatwierdzonego projektu budowy z dnia 7 września 2004r. wydanego przez Starostę oraz w oparciu o decyzję zawierającą zmiany do ww. decyzji z dnia 13 września 2006r.

W wyniku nieumyślnego przekroczenia przez inwestora - Gminę P. granicy swojej nieruchomości, budynek szatni w 70% znajduje się na nieruchomości nr 125 stanowiącej własność Gminy.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazuje, że przedmiotem darowizny będzie prawo własności nieruchomości gruntowej zabudowanej.

Gmina przedmiotową nieruchomość nabyła decyzją komunalizacyjną z mocy prawa w dacie 27 maja 1990r. tj., w czasie kiedy na terenie Rzeczypospolitej Polskiej podatek od towarów i usług nie istniał. Uregulowany on został dopiero ustawą z dnia 28 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, a w życie wszedł z dniem 5 lipca 1993r., czyli po dacie czynności nabycia przez Gminę przedmiotowej nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z aktualnie obowiązującymi przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) dokonanie przedmiotowej darowizny będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 2 przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności wszelkie inne darowizny, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Gmina nieruchomość, którą zamierza darować nabyła decyzją komunalizacyjną z mocy prawa w dacie 27 maja 1990r. tj. w czasie kiedy na terenie Rzeczypospolitej Polskiej podatek od towarów i usług nie istniał. Uregulowany on został dopiero ustawą z 28 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, a w życie wszedł z dniem 5 lipca 1993r., czyli po dacie czynności nabycia przez Gminę przedmiotowej nieruchomości. W świetle opisanej powyżej sytuacji Gmina stoi na stanowisku, że planowana przez nią darowizna przedmiotowej nieruchomości na rzecz Gminy P. nie podlega ustawie o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177 poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Z kolei w myśl art. 7 ust. 2 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

  1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
  2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Z powyższego wynika więc, iż opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatna czynność z nią zrównana po spełnieniu warunków zawartych w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT tj. jeżeli:

  • dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,
  • przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,
  • przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego nabyciu.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca (Gmina) planuje dokonanie darowizny działki nr 125 stanowiącej jej własność, na rzecz Gminy P. Tytuł własności do tej nieruchomości Gmina wywodzi z decyzji Wojewody z dnia 19 grudnia 2003r. Przedmiotowa nieruchomość zabudowana została przez Gminę P. częścią budynku szatni Ludowego Klubu Sportowego, na podstawie pozwolenia na budowę i zatwierdzonego projektu budowy wydanego przez Starostę.

W wyniku nieumyślnego przekroczenia przez inwestora - Gminę P. granicy swojej nieruchomości, budynek szatni w 70% znajduje się na nieruchomości nr 125 stanowiącej własność Wnioskodawcy. Przedmiotem darowizny będzie prawo własności nieruchomości gruntowej zabudowanej. Gmina przedmiotową nieruchomość nabyła decyzją komunalizacyjną z mocy prawa w dniu 27 maja 1990r. tj. w czasie kiedy na terenie Rzeczypospolitej Polskiej podatek od towarów i usług nie istniał.

Pojęcie prawa własności regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), a w szczególności Księga druga. Własność i inne prawa rzeczowe; Tytuł I. Własność; art. 155-231.

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy Kodeks cywilny, umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Jak wynika z cytowanego wyżej art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Pojęcie to ma szerszy zakres, niż sprzedaż w ujęciu cywilnoprawnym. Przede wszystkim przeniesienie prawa do rozporządzania towarem to nie tylko przeniesienie jego własności. Dostawa towarów nie będzie więc obejmowała tylko sprzedaży towarów (w sensie cywilnoprawnym). Dla uznania, że miała miejsce dostawa towarów, wystarczy, że podmiot nabędzie tzw. własność ekonomiczną, tzn. będzie miał możliwość dowolnego rozporządzania i dysponowania uzyskanym towarem. Powyższe wskazuje, że rozważając skutki podatkowe zamierzonej przez Wnioskodawcę transakcji należy mieć na uwadze nie tylko jej aspekty cywilnoprawne, lecz te, które mają znaczenie z punktu widzenia ustawy o VAT.

Podkreślić przy tym należy, że co do zasady ustawy podatkowe nie uznają za przedmiot opodatkowania umów i czynności cywilnoprawnych, lecz rezultaty tych czynności.

Z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że istotą dostawy jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, przy czym chodzi tutaj o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Podobną regulację w zakresie dostawy zawiera art. 5 ust. 1 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE L Nr 145, s. 1 ze zm.) oraz w art. 14 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 ze zm.). Dostawa towaru nie odnosi się do zbycia prawa własności zgodnie z procedurami przewidzianymi obowiązującym prawem krajowym, lecz obejmuje wszelkie zbycie majątku rzeczowego przez jedną stronę, która upoważnia drugą stronę do dysponowania w rzeczywistości tym majątkiem tak, jakby była jego właścicielem.

Odnosząc przytoczone wyżej przepisy prawa do przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, iż w sytuacji gdy Gmina P. włada wybudowanym przez siebie (na podstawie pozwolenia na budowę i zatwierdzonego projektu budowy wydanego przez Starostę) budynkiem szatni Ludowego Klubu Sportowego, który to budynek w wyniku nieumyślnego przekroczenia przez Gminę P. granicy swojej nieruchomości, w 70% znajduje się na nieruchomości nr 125 stanowiącej własność Wnioskodawcy, wówczas w przedmiotowej sprawie uznać należy, że przedmiotem darowizny będzie wyłącznie grunt.

Skoro bowiem to Gmina P. wybudowała budynek szatni Ludowego Klubu Sportowego (nieumyślnie przekraczając granicę swej nieruchomości), należy więc przyjąć, że budynek ten jest w posiadaniu tej Gminy, dlatego też w ocenie tut. organu w przedmiotowej sprawie nie wystąpi darowizna towaru, jakim jest budynek szatni, gdyż już wcześniej Gmina P. władała (dysponowała) tym budynkiem jak właściciel, zatem przedmiotem darowizny ze strony Wnioskodawcy na rzecz Gminy P. będzie wyłącznie grunt tj. działka nr 125, opisany jako nieruchomość gruntowa zabudowana.

Biorąc pod uwagę przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe, w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa stwierdzić należy, że przekazanie działki w drodze darowizny wyklucza zastosowanie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Nie zostaną też spełnione przesłanki zawarte w art. 7 ust. 2 ww. ustawy ponieważ Gminie, która nabyła przedmiotową działkę na podstawie decyzji komunalizacyjnej, nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jej nabyciu.

Reasumując, stwierdzić należy, iż darowizna działki nr 125 na rzecz Gminy P., w stosunku do której Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z jej nabyciem, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, że planowana darowizna przedmiotowej nieruchomości na rzecz Gminy P. nie będzie podlegać ustawie o podatku od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach