Temat interpretacji

Nieodpłatne świadczenie na rzecz Miasta polegające na nieodpłatnym przekazaniu infrastruktury w postaci sieci wodociągowej oraz kanalizacji deszczowej jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 maja 2012r. (data wpływu 29 maja 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 sierpnia 2012r. (data wpływu 30 sierpnia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy nieodpłatne przekazanie na rzecz Miasta położonej na gruncie Wnioskodawcy Infrastruktury będzie pozostawało poza zakresem opodatkowania VAT jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy nieodpłatne przekazanie na rzecz Miasta położonej na gruncie Wnioskodawcy Infrastruktury będzie pozostawało poza zakresem opodatkowania VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 sierpnia 2012r. (data wpływu 30 sierpnia 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 16 sierpnia 2012r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

K.Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest podmiotem działającym na rynku nieruchomości. Przedmiotem działalności Spółki jest m.in. świadczenie usług najmu powierzchni handlowych. Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

W 2007r. Spółka nabyła w ramach aportu przedsiębiorstwo od R. Sp. z o.o. (dalej: R.). W skład przedsiębiorstwa wchodziły m.in. nieruchomość gruntowa (dalej: Działka), Centrum Handlowo-Rozrywkowe . (dalej: CH ) oraz Infrastruktura (dalej: Infrastruktura). Aport przedsiębiorstwa pozostawał poza zakresem opodatkowania VAT.

Infrastruktura została wybudowana przez R. w ramach budowy CH odliczył podatek naliczony od wydatków poniesionych przy budowie Infrastruktury.

Na Działce Spółki znajduje się droga publiczna z infrastrukturą naziemną i podziemną. Tym samym, część Infrastruktury - m.in. ekrany dźwiękoszczelne, oświetlenie uliczne, część instalacji odwadniającej - jest zlokalizowana na Działce Spółki. Pozostała część Infrastruktury (w tym m.in. wodociąg, część instalacji kanalizacji deszczowej) znajduje się na gruncie będącym własnością Miasta R. (dalej: Miasto). Całość Infrastruktury jest aktualnie w użytkowaniu Wnioskodawcy, tj. nie jest udostępniona zewnętrznemu przedsiębiorstwu przesyłowemu.

Obecnie, Spółka planuje przekazać na rzecz Miasta część Działki wraz z drogą oraz ze znajdującą się na niej Infrastrukturą, a także Infrastrukturę położoną na gruncie Miasta. Planowane przekazanie ma nastąpić nieodpłatnie - Spółka nie otrzyma w zamian wynagrodzenia.

Spółka, działając zgodnie z art. 97 ust. 1 ustawy z 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (tj. Dz. U. z 2010r. Nr 102, poz. 651 ze zm.; dalej: ustawa o gospodarce nieruchomościami), zainicjowała proces wydzielenia części Działki, która ma zostać przekazana Miastu. Przekazanie tej części Działki (wraz z drogą oraz znajdującą się na niej Infrastrukturą) nastąpi z mocy prawa w oparciu o art. 98 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Odrębnie zostanie przekazana Infrastruktura, która usytuowana jest na gruncie Miasta - przekazanie nastąpi na podstawie umowy/ porozumienia o nieodpłatnym przekazaniu.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że obiekty mające być przedmiotem przekazania stanowią budowle trwale związane z gruntem w rozumieniu PKOB jak i Prawa budowlanego.

Przedmiotowa infrastruktura została wybudowana w ramach budowy Centrum Handlowo-Rozrywkowego . (dalej: CH ) i oddana do użytkowania w lutym 2007r. CH zostało otwarte 16 marca 2007r.

Spółce, która wybudowała przedmiotową infrastrukturę R. Sp. z o.o. (dalej: R. lub Spółka) - przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu budowy tych obiektów.

Budowa przedmiotowych obiektów została dokonana w celach służących działalności gospodarczej spółki, która je budowała (R.). Działalność R. polegała przede wszystkim na najmie powierzchni handlowych i zarządzaniu CH ...

Wybudowanie przedmiotowych obiektów było niezbędne dla zapewnienia pełnej funkcjonalności CH tj. spełnienia oczekiwań najemców i konsumentów, umożliwienia klientom dogodnego dojazdu, umożliwienia wynajmu powierzchni w CH i osiągania określonego poziomu przychodów z tego tytułu. W tym kontekście należy podkreślić, że bez Infrastruktury CH nie mogłoby działać zgodnie ze swoim przeznaczeniem. Tym samym Spółka nie mogłaby uzyskiwać przychodów z wynajmu powierzchni handlowych CH albo przychody te byłyby znacznie ograniczone (w szczególności w stosunku do wysokości przychodów, jakie osiąga podmiot wynajmujący powierzchnie w centrum handlowym posiadającym stosowną infrastrukturę). Nie ulega bowiem wątpliwości, iż zapewnienie odpowiedniej infrastruktury (m.in. sanitarnej) jest absolutnym minimum, którego spełnienia oczekuje najemca i konsument. Tym samym, brak infrastruktury w praktyce uniemożliwiłby wynajem powierzchni CH (a zatem uniemożliwiłby prowadzenie działalności opodatkowanej VAT).

Po przejęciu przedsiębiorstwa od R. Wnioskodawca nie zmienił przeznaczenia i sposobu wykorzystywania przedmiotowych obiektów. Obiekty te są użytkowane w taki sam sposób, jak przez przedsiębiorstwo, które Wnioskodawca przejął i służą one wyłącznie czynnościom opodatkowanym.

Po przejęciu aportu Wnioskodawca nie dokonywał dodatkowych nakładów inwestycyjnych na przedmiotową infrastrukturę.

Spółka zobowiązała się do budowy CH i zrealizowania infrastruktury drogowej na mocy umowy sprzedaży działek przez Miasto R. na rzecz R. Spółka została wyłoniona nabywcą działek na podstawie publicznego przetargu ofertowego na sprzedaż nieruchomości z przeznaczeniem pod centrum handlowe. Budowa pozostałej infrastruktury (m.in. wodociągu, instalacji kanalizacji deszczowej) była niezbędna dla zapewnienia pełnej funkcjonalności CH i wynikała z odpowiednich przepisów prawa budowlanego (na etapie rozpoczęcia realizacji projektu inwestycyjnego Spółka była zobligowana do uzyskania pozwolenia na budowę (art. 28 ust. 1 ustawy z 7 lipca 1994r. Prawo budowlane, t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.; dalej: Prawo budowlane). Do dokumentacji składanej w celu uzyskania pozwolenia na budowę załącza się projekt budowlany, który podlega zatwierdzeniu w decyzji o pozwoleniu na budowę (art. 34 ust. 4 Prawa budowlanego). Natomiast w myśl art. 34 ust. 3 pkt 3 lit. a i b Prawa budowlanego, projekt budowlany, stosownie do potrzeb, powinien zawierać oświadczenia właściwych jednostek organizacyjnych o zapewnieniu dostaw energii, wody, ciepła i gazu, odbioru ścieków oraz o warunkach przyłączenia obiektu do sieci wodociągowych, kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych, elektroenergetycznych, telekomunikacyjnych oraz dróg lądowych, a także oświadczenie właściwego zarządcy drogi o możliwości połączenia działki z drogą publiczną. Przepis ten ma na celu wyeliminowanie sytuacji, w której obiekty budowlane wznoszone są na terenach pozbawionych dostępu do odpowiedniej infrastruktury, a następnie inwestor wymusza na właściwych organach ich uzbrojenie. Niewątpliwie więc gwarancja budowy infrastruktury przez R. warunkowała uzyskanie stosownych oświadczeń, a w konsekwencji również pozwolenia na budowę CH ).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy planowane nieodpłatne przekazanie na rzecz Miasta położonej na jego gruncie Infrastruktury będzie pozostawało poza zakresem opodatkowania VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, planowane nieodpłatne przekazanie na rzecz Miasta położonej na gruncie jego Infrastruktury będzie pozostawało poza zakresem opodatkowania VAT.

Poniżej Spółka szczegółowo uzasadnia swoje stanowisko.

W świetle art. 191 ustawy z 23 kwietnia 1964r. Kodeks Cywilny (Dz. U. z 1964r. Nr 16, poz. 93 ze zm.; dalej: KC własność nieruchomości rozciąga się na rzecz ruchomą, która została połączona z nieruchomością w taki sposób, że stała się jej częścią składową. Z kolei, zgodnie z art. 48 KC, do części składowych gruntów należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale związane z gruntem. Jednocześnie, w myśl art. 47 § 1 KC, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności. Stosownie zaś do art. 49 § 1 KC, urządzenia służące do odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

a.

Z analizy przytoczonych wyżej przepisów KC wynika, że część Infrastruktury jako składniki majątku Wnioskodawcy znajdujące się na gruncie Miasta nie stanowią własności Spółki. Składniki te jako części składowe gruntu, na którym są położone, stanowią własność właściciela tego gruntu, tj. Miasta.

W rezultacie, w związku z przekazaniem na rzecz Miasta tych elementów Infrastruktury, które nie są własnością Spółki (tj. które leżą na gruncie należącym do Miasta), nie dojdzie do przeniesienia prawa do rozporządzania nimi jak właściciel, a tym samym do dostawy towarów. Taką operację - jako świadczenie niestanowiące dostawy towarów - należy zatem uznać za świadczenie usług.

Stanowisko, zgodnie z którym przekazanie infrastruktury wybudowanej na cudzym gruncie nie stanowi dostawy towarów, jest powszechnie akceptowane przez organy podatkowe. Potwierdzają to m.in. interpretacje Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 29 maja 2009r. (nr IBPP1/443-196/09/AL), z dnia 12 listopada 2009r. (nr IBPP1/443-1122/09/MS) oraz z 20 lipca 2010r. (nr IBPP1/443-660/10/LSz); Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 25 marca 2009r. (nr ILPP2/443-17/09-2/AD) i Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 stycznia 2012 r. (nr IPPP1/443-1531/11-2/JL), jak również wyroki sądów administracyjnych m.in. WSA w Warszawie z dnia 13 lipca 2007r. (sygn. III SA/Wa 3630/06 oraz III SA/Wa 3537/06).

b.

Skutki podatkowe nieodpłatnego przekazania elementów Infrastruktury znajdujących się na gruncie Miasta powinny zostać przeanalizowane na podstawie obecnie obowiązujących przepisów regulujących opodatkowanie VAT nieodpłatnego świadczenia usług.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się:

(i) użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów,

(ii) nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz

(iii) wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W analizowanej sytuacji nie dojdzie do użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy do celów innych niż działalność gospodarcza, jak również do nieodpłatnego świadczenia usług na cele osobiste podatnika (lub jego pracowników).

Nieodpłatne przekazanie położonych na gruncie Miasta elementów Infrastruktury nie będzie też opodatkowane VAT jako nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Przekazanie tych składników majątku nastąpi bowiem dla celów działalności gospodarczej Spółki.

W tym kontekście należy podkreślić, że wybudowanie Infrastruktury (m.in. wodociągu, instalacji kanalizacji deszczowej) było niezbędne dla funkcjonowania CH Bez Infrastruktury CH nie mogłoby bowiem działać zgodnie ze swoim przeznaczeniem. Tym samym Spółka nie mogłaby uzyskiwać przychodów z wynajmu powierzchni handlowych CH albo przychody te byłyby znacznie ograniczone (w szczególności w stosunku do wysokości przychodów, jakie osiąga podmiot wynajmujący powierzchnie w centrum handlowym posiadającym stosowną infrastrukturę wodno-kanalizacyjną). Nie ulega bowiem wątpliwości, iż zapewnienie odpowiedniej infrastruktury (m.in. sanitarnej) jest absolutnym minimum, którego spełnienia oczekuje najemca i konsument. Tym samym, brak Infrastruktury (w tym m.in. instalacji odwadniających i wodociągu) w praktyce uniemożliwiłby wynajem powierzchni CH (a zatem uniemożliwiłby prowadzenie działalności opodatkowanej VAT).

Ponadto, przekazanie przez Spółkę położonych na gruncie Miasta elementów Infrastruktury będzie miało uzasadnienie biznesowe. W wyniku przekazania, Spółka przestanie być zobowiązana do ponoszenia nakładów na ich utrzymanie. Co więcej, przekazanie tych składników majątku Miastu posiadającemu środki umożliwiające profesjonalne zarządzanie Infrastrukturą (np. wodociągiem) gwarantuje, że będzie ona funkcjonować w sposób bardziej właściwy niż gdyby pozostała ona w użytkowaniu Spółki.

W związku z powyższym, planowane nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę na rzecz Miasta znajdującej się na jego gruncie Infrastruktury będzie wykazywać ścisły i bezpośredni związek z działalnością prowadzoną przez Spółkę. Tym samym, na gruncie ustawy o VAT, przekazanie to stanowić będzie nieodpłatne świadczenie usług związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy i w konsekwencji (a contrario art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT), nie będzie podlegało VAT.

Powyższy pogląd Spółki jest zgodny ze stanowiskiem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wyrażonym w interpretacji z dnia 27 marca 2012r. (nr IPPP1/443-83/12-4/IGo) oraz z dnia 11 stycznia 2012r. (nr IPPP1/443-1531/11-2/JL) oraz stanowiskiem Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 sierpnia 2011r. (nr ILPP2/443-783/11-2/SJ). Co istotne, przywołane interpretacje zostały wydane na gruncie aktualnego stanu prawnego.

Pogląd Spółki potwierdzają również liczne orzeczenia oraz interpretacje wydane w oparciu o poprzednie brzmienie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT (por. wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 lipca 2007r. sygn. III SA/ Wa 3630/06 oraz z dnia 13 lipca 2007r., sygn. III SA/Wa 3537/06; interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 20 lipca 2010r., nr IBPP1/443-660/10/LSz, interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 maja 2010r., nr IBPP1/443-108/10/LSz, oraz interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 marca 2011r., nr ILPP1/443-1563/09-4/AI). W ocenie Wnioskodawcy, konkluzje w nich zawarte pozostają aktualne również na gruncie obowiązujących przepisów ustawy o VAT, które w tym zakresie, co do istoty, nie zostały zmienione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się - w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przepis art. 8 ust. 2 ustawy o VAT stanowi, że za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów,
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w ww. przepisach w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi zostaje wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Wypłacający wynagrodzenie otrzymuje w zamian świadczenie przynoszące mu korzyść.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie nie będące dostawą towarów.

Z powyższego jednoznacznie wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zatem dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Aby zatem nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, a co za tym idzie za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że jest przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. świadczenie usług najmu powierzchni handlowych. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W 2007r. Wnioskodawca nabył w ramach aportu przedsiębiorstwo, który pozostawał poza zakresem opodatkowania VAT. W skład przedsiębiorstwa wchodziły m.in. nieruchomość gruntowa, Centrum Handlowo-Rozrywkowe oraz Infrastruktura. Infrastruktura została wybudowana w ramach budowy Centrum Handlowo-Rozrywkowego i oddana do użytkowania w lutym 2007r. a otwarta w dniu 16 marca 2007r.

Część infrastruktury (w tym m.in. wodociąg, część instalacji kanalizacji deszczowej) została wybudowana przez zbywcę przedsiębiorstwa w ramach budowy Centrum Handlowo-Rozrywkowego na gruncie będącym własnością Miasta.

Wnioskodawca planuje przekazać na rzecz Miasta infrastrukturę położoną na gruncie Miasta. Planowane przekazanie ma nastąpić nieodpłatnie.

Przekazanie nastąpi na podstawie umowy/porozumienia o nieodpłatnym przekazaniu. Obiekty mające być przedmiotem przekazania stanowią budowle trwale związane z gruntem w rozumieniu PKOB jak i Prawa budowlanego.

Odnosząc opisaną przez Wnioskodawcę sytuację do obowiązujących przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, iż skoro infrastruktura towarzysząca w postaci sieci wodociągowej oraz kanalizacji deszczowej została dokonana na gruncie stanowiącym własność Miasta, nie można uznać, iż przekazanie przez Wnioskodawcę na rzecz Miasta powyższej infrastruktury stanowi dostawę towaru, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

W przedmiotowej wypadku nie nastąpi bowiem przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, gdyż Miasto z racji posiadanego prawa własności do ww. gruntu, będzie dysponowało również prawem własności do wszelkich jego części składowych, to jest w niniejszej sprawie do infrastruktury towarzyszącej w postaci sieci wodociągowej oraz kanalizacji deszczowej trwale z tym gruntem związanej.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie nieodpłatne przekazanie wybudowanej infrastruktury w postaci sieci wodociągowej oraz kanalizacji deszczowej na rzecz Miasta stanowi nieodpłatne świadczenie usług.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w ww. przepisach w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Użycie bowiem towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, należy traktować jak odpłatne świadczenie usług na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia z takimi przypadkami nie dojdzie do użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy do celów innych niż działalność gospodarcza.

Z cytowanego wcześniej przepisu art. 8 ust. 2 pkt 2 wynika natomiast, że opodatkowaniu podlega również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia. Takie przypadki również nie występują w przedmiotowej sprawie.

Należy jednocześnie zauważyć, że powołany przepis art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, obowiązujący od dnia 1 kwietnia 2011r., nie uzależnia faktu opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika od prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tym świadczeniem.

Zatem dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, istotne jest zidentyfikowanie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują. Zatem, aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, a zatem za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika.

W związku z powyższym koniecznym jest rozważenie kwestii zakwalifikowania przedmiotowej czynności przekazania przez Wnioskodawcę infrastruktury w postaci sieci wodociągowej oraz kanalizacji deszczowej na rzecz Miasta jako czynności związanej z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. W analizowanej sprawie związek taki niewątpliwie ma miejsce.

Jak wynika bowiem z opisu sprawy budowa przedmiotowych obiektów została dokonana w celach służących działalności gospodarczej spółki, która je budowała. Działalność tej spółki polegała przede wszystkim na najmie powierzchni handlowych i zarządzaniu Centrum Handlowo-Rozrywkowym. Wybudowanie przedmiotowych obiektów było niezbędne dla zapewnienia pełnej funkcjonalności tego Centrum tj. spełnienia oczekiwań najemców i konsumentów, umożliwienia klientom dogodnego dojazdu, umożliwienia wynajmu powierzchni w tym Centrum i osiągania określonego poziomu przychodów z tego tytułu. Budowa infrastruktury (m.in. wodociągu, instalacji kanalizacji deszczowej) była niezbędna dla zapewnienia pełnej funkcjonalności Centrum Handlowo-Rozrywkowemu i wynikała z odpowiednich przepisów prawa budowlanego. Bez infrastruktury Centrum Handlowo-Rozrywkowe nie mogłoby działać zgodnie ze swoim przeznaczeniem (a zatem uniemożliwiłby prowadzenie działalności opodatkowanej VAT). Po przejęciu przedsiębiorstwa Wnioskodawca nie zmienił przeznaczenia i sposobu wykorzystywania przedmiotowych obiektów. Obiekty te są użytkowane w taki sam sposób, jak przez przedsiębiorstwo, które Wnioskodawca przejął. Całość infrastruktury jest aktualnie w użytkowaniu Wnioskodawcy, tj. nie jest udostępniona zewnętrznemu przedsiębiorstwu przesyłowemu.

Z powyższego wynika, że przedmiotowa infrastruktura w postaci sieci wodociągowej oraz kanalizacji deszczowej została wybudowana przez spółkę, która wniosła ją w ramach aportu przedsiębiorstwa w celach służących działalności gospodarczej. Po przejęciu przedsiębiorstwa Wnioskodawca kontynuuje działalność spółki przejmowanej oraz przeznaczenie i sposób wykorzystywanie przedmiotowych obiektów polegającą m.in. na najmie powierzchni w Centrum Handlowo-Rozrywkowym. W wyniku aportu zobowiązanie do przekazania infrastruktury przeszło na Wnioskodawcę zatem przekazanie to ma ścisły związek z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

Ponadto istotne są również argumenty przedstawione przez Wnioskodawcę, iż wybudowanie ww. infrastruktury w postaci sieci wodociągowej oraz kanalizacji deszczowej było niezbędne do zapewnienia pełnej funkcjonalności Centrum Handlowo-Rozrywkowego. Bez infrastruktury Centrum Handlowo-Rozrywkowe nie mogłoby bowiem działać zgodnie ze swoim przeznaczeniem. Tym samym Wnioskodawca nie mógłby uzyskiwać przychodów z wynajmu powierzchni handlowych albo przychody te byłyby znacznie ograniczone (w stosunku do wysokości przychodów jakie osiąga podmiot wynajmujący powierzchnie w centrum handlowym posiadającym stosowną infrastrukturę wodno-kanalizacyjną). Tym samym brak wybudowania infrastruktury w praktyce uniemożliwiłby wynajem powierzchni handlowych w tym Centrum (a zatem uniemożliwiłby prowadzenie działalności opodatkowanej VAT).

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, iż przekazując nieodpłatnie nakłady poniesione w związku z wykonaniem infrastruktury towarzyszącej w postaci sieci wodociągowej oraz kanalizacji deszczowej na gruncie Miasta, Wnioskodawca będzie świadczył usługę, która w świetle art. 8 ust. 2 ustawy nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ przekazywana nieodpłatnie inwestycja związana jest z prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwem.

Reasumując, nieodpłatne świadczenie na rzecz Miasta polegające na nieodpłatnym przekazaniu infrastruktury w postaci sieci wodociągowej oraz kanalizacji deszczowej jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo odnośnie powołanych we wniosku orzeczeń WSA należy stwierdzić, że sąd wyrokiem lub postanowieniem rozstrzyga wyłącznie konkretną sprawę co do stwierdzenia naruszenia prawa i skutków prawnych tego naruszenia i jedynie w tej sprawie ma moc wiążącą. Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, o czym stanowi art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.).

Zatem powołane w stanowisku wyroki WSA nie stanowią podstawy dla analogicznego rozstrzygnięcia przez organy podatkowe.

Również powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne dotyczą indywidualnych spraw podmiotów, które o nie wystąpiły i nie stanowią źródeł powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 3 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach