Interpretacja indywidualna z dnia 30.10.2012, sygn. ILPP4/443-318/12-6/EWW, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

1. Czy dokonywane przez Spółkę na rzecz kontrahentów z krajów Unii Europejskiej dostawy towarów należy uznać za eksport pośredni.
2. Czy przy założeniu spełnienia wszystkich wymogów formalnych, Spółka będzie uprawniona do zastosowania stawki 0% dla przedmiotowych dostaw?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2012 r. (data wpływu 16 lipca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 1 października 2012 r. (data wpływu 5 października 2012 r.) oraz pismem z dnia 18 października 2012 r. (data wpływu 22 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji sprzedaży towarów za eksport pośredni, gdy wywozu towarów dokonują podmioty z krajów Unii Europejskiej oraz stawki podatku w wysokości 0% jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji sprzedaży towarów za eksport pośredni, gdy wywozu towarów dokonują podmioty z krajów Unii Europejskiej oraz stawki podatku w wysokości 0%. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 1 października 2012 r. (data wpływu 5 października 2012 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz pismem z dnia 18 października 2012 r. (data wpływu 22 października 2012 r.) o pełnomocnictwo.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi na terytorium Polski działalność w obszarze usług doradczych i konsultingowych. W ramach rozszerzenia zakresu prowadzonej działalności i dywersyfikacji ryzyka, planuje rozpocząć działalność handlową. Kontrahentami Zainteresowanego mogą być zarówno podmioty z krajów Unii Europejskiej, jak i spoza terytorium Wspólnoty. W szczególności, planowane przyszłe transakcje polegać będą na sprzedaży towarów dla kontrahentów zagranicznych z krajów trzecich (odbiorcy finalni) dokonywane za pośrednictwem podmiotów unijnych, przy czym, towary transportowane będą bezpośrednio z magazynu Spółki zlokalizowanego w Polsce do finalnego odbiorcy z siedzibą poza terytorium Wspólnoty, a faktury będzie ona wystawiała na podmioty unijne. Organizacją transportu zajmą się nabywcy - kontrahenci z krajów Unii Europejskiej lub odbiorcy finalni podmioty z krajów trzecich. Zgłaszającym towary do objęcia procedurą celną wywozu będą nabywcy z krajów Unii Europejskiej, co znajdzie swoje odzwierciedlenie w wystawionym na nich dokumencie celnym. Wnioskodawca przed złożeniem deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła transakcja, będzie w posiadaniu kopii dokumentu, w którym, określony w przepisach celnych urząd celny potwierdzi dokonanie wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż z posiadanego przez niego dokumentu, w którym określony w przepisach celnych urząd celny potwierdzi dokonanie wywozu towarów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej, wynikać będzie tożsamość towarów będących przedmiotem dostawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy dokonywane przez Spółkę na rzecz kontrahentów z krajów Unii Europejskiej dostawy towarów należy uznać za eksport pośredni, w sytuacji, gdy wywozu towarów dokonywać będą nabywcy...
2. Czy przy założeniu spełnienia wszystkich wymogów formalnych, Spółka będzie uprawniona do zastosowania stawki 0% dla przedmiotowych dostaw...

Zdaniem Wnioskodawcy, planowane przez niego dostawy na rzecz kontrahentów z krajów Unii Europejskiej spełniają definicję eksportu pośredniego towarów w związku z powyższym, przy założeniu posiadania w odpowiednim terminie dokumentów określonych w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, będzie on uprawniony do zastosowania dla przedmiotowych dostaw stawki podatku VAT w wysokości 0%.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) - dalej ustawa o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju oraz eksport towarów.

W tym względzie polskie regulacje różnią się od postanowień art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z dnia 11 grudnia 2006 r., s. 1) - dalej Dyrektywa VAT, która za podlegające opodatkowaniu uznaje odpłatną dostawę towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze, bez wyodrębniania z zakresu pojęcia dostawy towarów, pojęcia eksportu towarów.

Tak więc na gruncie Dyrektywy VAT polski eksport towarów to po prostu dostawa towarów, tyle że korzystająca z preferencyjnego sposobu opodatkowania.

Przez eksport towarów, zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

• dostawcę lub na jego rzecz, lub
• nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych.

Powyższa definicja rozróżnia więc sytuację, gdy towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz, a także sytuację, gdy wywóz jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz. W pierwszym przypadku, gdy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów z Polski poza terytorium Wspólnoty, i na niego wystawione są dokumenty eksportowe, jako zgłaszającego towar do odprawy celnej, ma miejsce eksport bezpośredni.

Eksport pośredni występuje zaś wówczas, gdy wywóz towarów z terytorium Polski poza terytorium Wspólnoty, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz. W tym przypadku polski eksporter sprzedaje towar podmiotowi zagranicznemu, który wywozi te towary lub zleca ich wywóz poza granicę Wspólnoty, i dokonuje odprawy celnej we własnym imieniu.

Reasumując, w celu uznania dostawy za eksport pośredni muszą być spełnione następujące warunki:

• w wyniku czynności wymienionej w art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, następuje wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty;
• wywóz ten jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych;
• wywóz dokonywany jest przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz.

Jako, że w opisanej przez Zainteresowanego sytuacji, wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty dokonywany będzie przez nabywcę - kontrahenta spoza terytorium kraju, będącego pośrednikiem bądź odbiorcą finalnym, lub firmę spedycyjną działającą na jego rzecz, należy uznać, iż każdy z powyższych warunków zostanie spełniony, co będą potwierdzać faktury i kopie dokumentów celnych.

Konsekwentnie, Spółka uważa, że planowane dostawy kwalifikują się do uznania ich za eksport pośredni.

W odniesieniu natomiast do drugiego pytania Wnioskodawcy, należy w pierwszej kolejności wskazać na przepis art. 41 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, który stanowi, że w eksporcie towarów określonym w art. 2 pkt 8 lit. a, tj. w eksporcie bezpośrednim, stawka podatku wynosi 0%.

Z kolei w art. 41 ust. 11 ww. ustawy wskazano, że przepisy art. 41 ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, tj. w eksporcie pośrednim.

Dodatkowym warunkiem dla zastosowania stawki 0% jest jednak posiadanie przez podatnika przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, kopii dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty, i z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Z oświadczenia Zainteresowanego, zawartego w przedstawionym opisie sprawy wynika, że spełnione będą wskazane powyżej wymogi dokumentacyjne, w związku z powyższym, dokonywane przez niego dostawy na rzecz kontrahentów zagranicznych, opodatkowane będą na terytorium Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy, przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ().

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej () art. 2 pkt 3 ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy, przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzącego w skład terytorium Unii Europejskiej ().

W przypadku transakcji łańcuchowych, tj. transakcji, w których występuje kilka podmiotów zawierających transakcje dotyczące jednego przedmiotu, który przekazywany jest przez pierwszy podmiot w łańcuchu na rzecz ostatniego z podmiotów, ustanowiono szczegółowe zasady dotyczące dostaw. Regulują je przepisy art. 7 ust. 8 i art. 22 ust. 1-3 ustawy.

W treści art. 7 ust. 8 ustawy wskazano, iż w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Przepisy art. 22 ustawy określają miejsce świadczenia przy dostawie towarów.

Miejsce świadczenia (opodatkowania) przy dostawie towarów uzależnione jest od sposobu, w jaki realizowana jest dostawa. W myśl zasady wyrażonej w art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.

Stosownie do art. 22 ust. 3 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która:

1. poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miesiącu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;
2. następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

Zatem przyporządkowanie transportu bądź wysyłki towarów konkretnej dostawie w łańcuchu dostaw decyduje o miejscu opodatkowania tych dostaw.

Każda z dostaw w transakcji łańcuchowej traktowana jest odrębnie w myśl art. 7 ust. 8 ustawy, co oznacza, że dla każdej odrębnie ustalane jest miejsce dokonania dostawy. Ponadto zauważyć należy, że w danej transakcji łańcuchowej następuje tylko jedno przemieszczenie towarów, zatem tylko jedna z dostaw może być uznana za dostawę ruchomą towarów, pozostałe zaś są dostawami nieruchomymi.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza rozpocząć działalność handlową. Planowane przyszłe transakcje polegać będą na sprzedaży towarów dla kontrahentów zagranicznych z krajów trzecich (odbiorcy finalni) dokonywane za pośrednictwem podmiotów unijnych. Towary transportowane będą bezpośrednio z magazynu Zainteresowanego zlokalizowanego w Polsce do finalnego odbiorcy z siedzibą poza terytorium Unii Europejskiej, a faktury będzie on wystawiał na podmioty unijne. W niniejszej sprawie organizacją transportu zajmą się podmioty z krajów Unii Europejskiej (nabywcy). Zgłaszającym towary do objęcia procedurą celną wywozu będą nabywcy unijni, co znajdzie swoje odzwierciedlenie w wystawionych na nich dokumentach celnych.

W niniejszej sytuacji wystąpią więc następujące dostawy towarów:

• dostawy pomiędzy Spółką a kontrahentami unijnymi (nabywcami),
• dostawy pomiędzy kontrahentami unijnymi a klientami z krajów trzecich (odbiorcami finalnymi).

Towary będące przedmiotem transakcji transportowane będą przez klientów z krajów Unii Europejskiej.

W tej sytuacji transport, na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy, należy przyporządkować transakcjom pomiędzy Zainteresowanym a podatnikami unijnymi. Oznacza to, że dostawy realizowane przez kontrahentów unijnych na rzecz kontrahentów z krajów trzecich będą dostawami nieruchomymi, natomiast dostawy poprzedzające te transakcje, czyli dokonane przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahentów unijnych, będą dostawami ruchomymi.

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy, przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji, w zależności od tego czy będący przedmiotem eksportu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz, albo czy jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz. Przypadek, w którym dostawca lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej, stanowi tzw. eksport bezpośredni. Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej jest dokonywany przez nabywcę towaru mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz. Należy podkreślić, iż eksport towarów jest w istocie dla potrzeb podatku od towarów i usług kwalifikowaną formą dostawy towarów; wywóz następuje w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy.

Wobec powyższego, aby uznać daną czynność za eksport towarów, muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

• ma miejsce czynność określona w przepisach art. 7 ustawy,
• następnie, w konsekwencji tej czynności, dochodzi do wywozu towaru z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni), lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (eksport pośredni),
• wywóz towaru musi być potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Dwie pierwsze przesłanki mają charakter faktyczny i musi je łączyć bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy, tzn. w wykonaniu jednej ze ściśle sprecyzowanych w ustawie czynności (tu: dostawa towaru) towar opuszcza terytorium kraju, celem dostarczenia go do kraju trzeciego, przy czym nabywca tego towaru w wykonaniu tej czynności nabywa prawo do rozporządzania nim jak właściciel (zasadniczo warunek ten ziszcza się poprzez przeniesienie własności towaru). Ostatnia przesłanka ma charakter formalny i wiąże się z udokumentowanym i legalnym wywozem towarów poza terytorium kraju.

Niespełnienie jakiejkolwiek z wymienionych wyżej przesłanek, powoduje, iż nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu przepisów ustawy.

Stosownie do art. 146 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 str. 1 ze zm.), Państwa Członkowskie zwalniają następujące transakcje:

1. dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych przez sprzedawcę lub na jego rzecz poza terytorium Wspólnoty;
2. dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych poza terytorium Wspólnoty przez nabywcę lub na rzecz nabywcy niemającego siedziby na terytorium danego państwa, z wyłączeniem towarów transportowanych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia w paliwo i ogólnego zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz samolotów turystycznych lub wszelkich innych środków transportu służących do celów prywatnych ().

Przepis art. 146 ust. 1 lit a i b ww. Dyrektywy nie wyraża zasady, że zwolnienie będzie miało zastosowanie jeżeli dostawa eksportowa będzie stanowić wywóz towarów z terytorium danego kraju.

Wnioskodawca poinformował, iż planuje dokonywać dostaw towarów na rzecz kontrahentów zagranicznych z krajów trzecich (odbiorcy finalni) za pośrednictwem podmiotów unijnych. Towary transportowane będą bezpośrednio z magazynu Zainteresowanego zlokalizowanego w Polsce do finalnego odbiorcy z siedzibą poza terytorium Unii Europejskiej, natomiast faktury będzie on wystawiał na podmioty unijne. Organizacją transportu zajmą się podmioty z krajów Unii Europejskiej (nabywcy), które będą również zgłaszały towary do objęcia procedurą celną wywozu, co znajdzie swoje odzwierciedlenie w wystawionych na nich dokumentach celnych. Wnioskodawca będzie w posiadaniu kopii dokumentów, w których określony w przepisach celnych urząd celny potwierdzi dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić zatem należy, iż w przedmiotowej sprawie dostawy towarów dokonywane pomiędzy Spółką a kontrahentami unijnymi stanowić będą eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b ustawy, bowiem w wykonaniu ich dostawy nastąpi wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że w niniejszym przypadku dokonywane przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahentów z krajów Unii Europejskiej dostawy towarów należy uznać za eksport pośredni, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b ustawy.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W tym miejscu należy zauważyć, iż z dniem 1 stycznia 2011 r. zmianie uległy stawki podatku od towarów i usług. Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit a, stawka podatku wynosi 0%.

Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Z dokumentu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio (ust. 11 tegoż artykułu).

Jak wskazuje powyższy przepis, aby podatnik miał prawo zastosować stawkę podatku w wysokości 0% do eksportu pośredniego towarów, przed terminem do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, musi posiadać kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Z dokumentu tego musi wynikać tożsamość towarów będących przedmiotem dostawy i wywozu.

Dokument, jakim Zainteresowany powinien posłużyć się dla wykazania dokonania eksportu pośredniego winien tę okoliczność jednoznacznie i w sposób nie budzący wątpliwości potwierdzać. Powinien on zatem posiadać w swojej dokumentacji dowód wiarygodny i potwierdzający faktyczne dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, z którego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Spółka poinformowała, iż przed złożeniem deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym wystąpi dana transakcja, będzie w posiadaniu kopii dokumentu, w którym, określony w przepisach celnych urząd celny potwierdzi dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Wskazała ona także, że z ww. dokumentu wynikać będzie tożsamość towarów będących przedmiotem dostawy.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie spełniony zostanie warunek, o którym mowa w art. 41 ust. 11 ustawy, uprawniający Wnioskodawcę do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% z tytułu dokonania eksportu pośredniego towarów. Bowiem będzie on w posiadaniu kopii dokumentu, w którym, określony w przepisach celnych urząd celny potwierdzi dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Odnosząc się zatem do pytania Zainteresowanego stwierdzić należy, że przy założeniu spełnienia wszystkich wymogów formalnych, Spółka będzie uprawniona do zastosowania stawki 0% dla przedmiotowych dostaw towarów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W przedmiotowej interpretacji rozpatrzono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie uznania transakcji sprzedaży towarów za eksport pośredni, gdy wywozu towarów dokonują podmioty z krajów Unii Europejskiej oraz stawki podatku w wysokości 0%. Natomiast w zakresie uznania transakcji sprzedaży towarów za eksport pośredni, gdy wywozu towarów dokonują podmioty spoza Unii Europejskiej oraz stawki podatku w wysokości 0%, wydano odrębną interpretację indywidualną z dnia 30 października 2012 r. nr ILPP4/443-318/12 7/EWW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 571 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu