Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 18.08.2004, sygn. PI/005-1152/04/CIP/08, Izba Skarbowa w Gdańsku

Temat interpretacji

Stan faktyczny:

Podatnik produkuje oraz dokonuje dostawy urządzeń dźwigowych i innego wyposażenia na statki morskie na rzecz współpracujących ze sobą spółek norweskich, nie zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych jako podatnicy VAT UE. Zakupiony towar sprzedawany jest nabywcom na terenie Unii Europejskiej i bezpośrednio z Polski wysyłany do krajów wspólnotowych, a faktury wystawiane są na kontrahentów z kraju trzeciego.

Ocena prawna stanu faktycznego:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 8 cyt. ustawy przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny wyjścia wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz dokonywany jest przez:

1. dostawcę lub w jego imieniu, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub w jego imieniu.

Przywołany przepis art. 7 ust. 1 ustawy wskazuje, iż przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle natomiast art. 13 ust. 1 ustawy przez wewnatrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8. W myśl przywołanego ust. 2 ustawy przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwpólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe zharmonizowane, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą,
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Z przedstawionego w zapytaniu stanu faktycznego wynika, iż Podatnik dokonuje dostawy urządzeń dźwigowych i innego wyposażenia na rzecz podmiotów z kraju trzeciego, natomiast towar jest wysyłany bezpośrednio do krajów wspólnotowych. W świetle przywołanych przepisów ustawy należy stwierdzić, iż Pytający nie dokonuje eksportu towarów z uwagi na brak potwierdzenia przez urząd celny wyjścia wywozu towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty. Transakcji nie można również uważać za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, gdyż dostawa nie jest dokonywana na rzecz podmiotów zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. Dostawę dokonywaną przez Podatnika należy zatem traktować jako dostawę krajową w rozumieniu art. 7 ustawy.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw części do środków transportu morskiego i rybołówstwa morskiego, o których mowa w pkt 1, i wyposażenia tych środków, z wyłączeniem wyposażenia służącego celom rozrywki i sportu. Przywołany pkt 1 wymienia:

1. statki wycieczkowe i tym podobne, przeznaczone głównie do przewozu osób; promy wszelkiego typu (PKWiU 35.11.21), z wyłączeniem liniowców pasażerskich pozostałych, statków (łodzi) wycieczkowych itp. pozostałych promów (PKWiU 35.11.21-90.00),
2. tankowce (PKWiU 35.11.22), z wyłączeniem tankowców pozostałych (PKWiU 35.11.22-90.00),
3. statki chłodnicze (PKWiU 35.11.23), z wyłączeniem statków chłodniczych pozostałych, innych niż tankowce (PKWiU 35.11.23-90.00),
4. statki przeznaczone do przewozu towarów oraz statków przeznaczonych do przewozu zarówno osób jak i towarów (PKWiU 35.11.24), z wyłączeniem barek morskich bez napędu (PKWiU 35.11.24-20.3) oraz jednostek pływających wymienionych w podkategorii PKWiU 35.11.24-80 i 35.11.24-90.00,
5. statki rybackie itp. pełnomorskie (PKWiU 35.11.31-30),
6. pchacze pełnomorskie (PKWiU 35.11.32-50.00), statki szkolne rybołówstwa morskiego (PKWiU ex 35.11.33-93.30) i statki badawcze rybołówstwa morskiego (PKWiU ex 35.11.33-93.40).

W związku z brakiem definicji ustawowej "części" i "wyposażenia" w przepisach cyt. ustawy należy odnieść się do powszechnie przyjętego rozumienia tych pojęć. Według Słownika języka polskiego PWN częścią jest przedmiot stanowiący jakiś dający się samodzielnie wyodrębnić element większej całości, a wyposażeniem urządzenie dodatkowe do danej maszyny lub do urządzenia uważanego za główne.

W złożonym zapytaniu Podatnik wskazał, iż zajmuje się produkcją oraz dostawą urządzeń dźwigowych oraz innego wyposażenia statków morskich. Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny należy wskazać jednakże, iż o tym czy podatnik świadczy usługę czy dostarcza towar rozstrzyga każdorazowo zindywidualizowany stan faktyczny. Przesądza o tym zawarta przez podatnika umowa, o której treści decydują zapisy z niej wynikające, m.in. określające jej przedmiot i obowiązki stron, a także sposób wzajemnego rozliczenia, związana z daną transakcją dokumentacja, co finalnie znajduje odzwierciedlenie w treści faktury potwierdzającej zdarzenie gospodarcze.

Z prowadzonej przez Podatnika dokumentacji winno więc wynikać jednoznacznie co jest przedmiotem świadczenia.

Zatem, jeżeli towary będące przedmiotem dostawy dokonywanej przez Pytającego odpowiadają pojęciom "części" lub "wyposażenia" w rozumieniu art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy oraz są dostarczane na statki zakwalifikowane do grupowania PKWiU wymienionego w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy, przedmiotowa sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 0%.

Jednocześnie należy zauważyć, iż zgodnie z art. 15 ust. 7 ustawy podatnicy, o których mowa w ust. 1, nieposiadający siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju, podlegający obowiązkowi zarejestrowania się jako podatnicy VAT czynni, o których mowa w art. 96 ust. 4, są obowiązani ustanowić przedstawiciela podatkowego. W świetle art. 15 ust. 8 ustawy przedstawicielem podatkowym może być osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, posiadające siedzibę na terytorium kraju, lub osoba fizyczna posiadająca stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju, natomiast na podstawie art. 15 ust. 9 ustawy przedstawiciel podatkowy odpowiada solidarnie z podatnikiem za zobowiązania podatkowe podatnika, którego reprezentuje.

W myśl art. 96 ust. 4 ustawy naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego".

Zatem, podatnicy nieposiadający siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju, podlegający obowiązkowi zarejestrowania się na terenie Polski jako podatnicy VAT czynni, i którzy ustanowią przedstawiciela podatkowego wstępują w wszelkie prawa i obowiązki wynikające z ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług. Spółki z Norwegii sprzedając towary do krajów Unii Europejskiej będą dokonywały wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i przy spełnieniu warunków art. 42 ustawy będą miały prawo stosować obniżoną stawkę podatku VAT w wysokości 0% na podstawie art. 41 ust. 3 ustawy.

Należy jednak zauważyć, iż zgodnie z art. 13 ust. 8 ustawy za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów nie uznaje się dostawy towarów, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1, 3, 6, 10 i 18. Zatem w przypadku, gdy spółki norweskie będą dokonywały dostawy towarów odpowiadających pojęciom "części" lub "wyposażenia" statków na jednostki pływające wymienione w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy przedmiotową sprzedaż będzie należało traktować jako dostawę krajową. Kontrahenci Podatnika będą mogli zatem skorzystać z preferencji podatkowej w oparciu o art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy.