Temat interpretacji

Stan faktyczny:

Wnioskodawca na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego dokonał nabycia nieruchomości gruntowej od Spółki w trybie przepisów Rozdziału 4 Działu III ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami. Nabyte działki są niezbędne Skarbowi Państwa na cele określone w art. 6 pkt 1 w/w ustawy. Sprzedający dokonał sprzedaży gruntu w okolicznościach nie wskazujących na zamiar dokonywania takich czynności w sposób częstotliwy.

Ocena prawna stanu faktycznego:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Obejmuje ono, co wynika wprost z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, również przeniesienie z nakazu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Pojęcie towaru zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 6 ustawy, zgodnie z którym przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W obecnie obowiązującym stanie prawnym obrót nieruchomościami gruntowymi realizowany przez podatników podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu tym podatkiem, przy czym na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwolnieniu przedmiotowemu poddano dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Na gruncie przepisów podatkowych brak jest definicji pojęcia "gruntu przeznaczonego pod zabudowę". Posługując się więc definicjami z innych źródeł, przez "grunt przeznaczony pod zabudowę" rozumieć należy zarówno te grunty, które widnieją w planie zagospodarowania przestrzennego jako przeznaczone pod zabudowę, jak i te, w stosunku do których właściciel w sposób dający się udowodnić uzewnętrznił zamiar ich przeznaczenia pod zabudowę.

Opodatkowaniu zatem podlegają dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich (niezabudowanych) tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Oznacza to, że ze zwolnienia od podatku korzystają dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, działek rekreacyjnych, nieprzeznaczone pod zabudowę.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolei "działalność gospodarcza" w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W ustawie nie określono definicji "częstotliwości". W znaczeniu w jakim funkcjonuje to pojęcie w języku polskim, "częstotliwie" oznacza wielokrotnie.

Z powyższego, wynika że aby jednorazową dostawę towarów lub jednorazowe świadczenie usług uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystane towary zostały nabyte w celu sprzedaży.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Skarb Państwa nabył od Spółki w trybie administracyjnym (ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami) nieruchomość gruntową, z przeznaczeniem na cele publiczne.

W powyższym przypadku zatem sprzedaż gruntu nie ma charakteru celowego działania zmierzającego do osiągnięcia zysku, nie jest też wykonywana w sposób częstotliwy. Opodatkowaniu podlega więc tylko wówczas, gdy grunt ten stanowi element majątku prowadzonego przedsiębiorstwa. Jeżeli dostawca gruntu - osoba prawna - jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, a grunt stanowi własność Spółki, to uznać należy, że jego odpłatne zbycie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług o ile nie korzysta ono ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.