Interpretacja indywidualna z dnia 06.09.2013, sygn. ITPP2/443-592a/13/EK, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Wyłączenie od opodatkowania czynności zbycia zespołu składników majątkowych w postaci Bazy 1 i Bazy 2 oraz brak obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012, poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2013 r. (data wpływu 24 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia od opodatkowania czynności zbycia zespołu składników majątkowych w postaci Bazy 1 i Bazy 2 oraz braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 czerwca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia od opodatkowania czynności zbycia zespołu składników majątkowych w postaci Bazy 1 i Bazy 2 oraz braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego.

W złożonym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka posiada siedzibę oraz miejsce zarządu na terytorium Polski oraz podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku CIT, a także jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Planuje sprzedać dwie bazy paliwowe: Bazę nr 1 i Bazę nr 2. Baza nr 1 została nabyta przez Spółkę na podstawie umowy sprzedaży z dnia 30 czerwca 2008 r. jako zorganizowana część przedsiębiorstwa. W jej skład wchodzą: zabudowane nieruchomości gruntowe będące w użytkowaniu wieczystym, budynki: administracyjny, magazynowy, kontener pomiarowy i wartowniczy oraz dwie wiaty stalowe, budowle oraz urządzenia technologiczne stanowiące infrastrukturę bazy paliw, w tym przede wszystkim: park zbiorników magazynowych - 15 zbiorników podziemnych o pojemności 100 m³ każdy oraz 2 zbiorniki o pojemności 60 m³, pompownia przeładunkowo-dystrybucyjna, rurociągi paliwowe z instalacją przesyłu umożliwiającą rozładunek paliw z cystern kolejowych oraz przetłaczanie paliw do cystern samochodowych, nalewaki paliw usytuowane na trzech wysepkach, instalacja odzysku węglowodorów z oparów paliw VRU, kolejowy front spustowy, oczyszczalnia ścieków, dzierżawiona bocznica kolejowa składająca się z placu wyładunkowego oraz toru, dokumenty i zezwolenia zewnętrzne pozwalające na funkcjonowanie Bazy nr 1 (w tym koncesje na magazynowanie paliw ciekłych, pozwolenia środowiskowe, legalizacje UDT oraz zapewniające bezpieczeństwo BHP i ppoż.), regulaminy i dokumenty wewnętrzne umożliwiające bezpieczne funkcjonowanie Bazy nr 1, umowy zatrudnienia z wyspecjalizowanymi pracownikami Bazy nr 1, składniki stanowiące wyposażenie pracowników, oraz umowy z dostawcami usług i mediów, w tym m.in. sprzątanie, ochrona obiektów, odbiór nieczystości, usługi serwisowe oraz dostawa wody i energii elektrycznej. Spółka nie wykazuje w bilansie wartości niematerialnych i prawnych związanych z działalnością Bazy nr 1 oraz nie posiada kredytów dotyczących jej działalności.

Baza nr 2 została nabyta przez Spółkę w wyniku przejęcia spółki kapitałowej, która to spółka nabyła Bazę nr 2 jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa w 2002 r.

W jej skład wchodzą: zabudowane nieruchomości stanowiące własność Spółki, budynki: administracyjny, magazynu centralnego (oleje), magazynowy, gospodarczy i dozorcówka, budowle oraz urządzenia technologiczne stanowiące infrastrukturę bazy, w tym park zbiorników magazynowych - 30 zbiorników podziemnych o pojemności 100 m³ każdy, pompownia przeładunkowo-dystrybucyjna, rurociągi paliwowe z instalacją przesyłu umożliwiającą rozładunek paliw z cystern kolejowych oraz przetłaczanie paliw do cystern samochodowych, nalewaki paliw usytuowane na dwóch wysepkach, instalacja odzysku węglowodorów z oparów paliw VRU, kolejowy front spustowy wyposażony w 9 jednostronnych stanowisk, oczyszczalnia ścieków A., bocznica kolejowa, dokumenty i zezwolenia zewnętrzne pozwalające na funkcjonowanie bazy (w tym koncesje na magazynowanie paliw ciekłych, pozwolenia środowiskowe, legalizacje UDT oraz zapewniające bezpieczeństwo BHP i ppoż.), regulaminy i dokumenty wewnętrzne umożliwiające bezpieczne funkcjonowanie bazy, umowy zatrudnienia z wyspecjalizowanymi pracownikami bazy, składniki stanowiące wyposażenie pracowników, oraz umowy z dostawcami usług mediów, w tym m.in. sprzątanie, ochrona obiektów, odbiór nieczystości, usługi serwisowe oraz dostawa wody i energii elektrycznej). Spółka nie wykazuje w bilansie wartości niematerialnych prawnych związanych z działalnością Bazy nr 2 oraz nie posiada kredytów dotyczących jej działalności.

W ramach wspólnego planu kont Spółki, wydzielone są MPK (Miejsca Powstawania Kosztów) w ramach poszczególnych kont dotyczących kosztów dla Bazy nr 1 i dla Bazy nr 2, pozwalające przypisać koszty do poszczególnych baz. Przychody są księgowane u Spółki ze znacznikiem statystycznym, który umożliwia określenie przychodu jaki wygenerowała każda z baz. Dla zobowiązań handlowych nie jest prowadzona ewidencja dostawców dla każdej z baz, jednak możliwe jest ich wyliczenie na podstawie analizy kosztów. Zobowiązania budżetowe (np. składki do ZUS, podatek od nieruchomości, podatek dochodowy, opłaty środowiskowe) nie są ewidencjonowane odrębnie dla każdej z baz, jednak możliwe jest ich wyodrębnienie. Wraz z zawarciem umowy sprzedaży Bazy nr 1 oraz Bazy nr 2, pracownicy zatrudnieni w tych bazach przejdą, w ramach art. 23¹ Kodeksu Pracy, ze zbywcy na nabywcę. W momencie sprzedaży Bazy nr 1 oraz Bazy nr 2 nabywca tych baz zawrze ze Spółką umowę o świadczenie usług logistycznych. Ww. Bazy nie są prawnie wyodrębnione w strukturze Spółki w postaci oddziału (zakładu) lub oddziałów (zakładów) samodzielnie sporządzających bilans.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że zespół składników majątkowych w postać Bazy nr 1 oraz Bazy nr 2 stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług...
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tj. Bazy nr 1 oraz Bazy nr 2 będzie objęta hipotezą tego przepisu i w związku z tym nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...
3. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tj. Bazy nr 1 oraz Bazy nr 2 nie powoduje konieczności dokonania korekty podatku naliczonego przez Spółkę, związanego z nabyciem towarów i usług w toku dotychczasowej działalności, a które wejdą w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tj. Bazy nr 1 oraz Bazy nr 2, sprzedanych na rzecz kupującego...

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, że zespół składników majątkowych w postaci Bazy nr 1 oraz Bazy nr 2 stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. Po powołaniu treści powyższego przepisu Spółka wskazała, że istotne cechy, które przesądzają o istnieniu, bądź nie, zorganizowanej części przedsiębiorstwa, to wyodrębnienie organizacyjne oraz wyodrębnienie finansowe - w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Wyodrębnienie organizacyjne powinno polegać na tym, że działalność zorganizowanej części przedsiębiorstwa Spółki dotyczy jednej ze sfer Jej działalności, która jest prowadzona odrębnie (niezależnie od innych sfer działalności) oraz dla której działalności został przydzielony określony majątek Spółki (zespół składników materialnych i niematerialnych) oraz określeni pracownicy. Wyodrębnienie finansowe powinno przejawiać się w możliwości samodzielnego sporządzenia bilansu oraz rachunku wyników i strat przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa Spółki; wyodrębnienie to może polegać również na tym, iż plan kont pozwala na ustalenie wydatków i przychodów poniesionych/osiągniętych w związku z działalnością zorganizowanej części przedsiębiorstwa Spółki. Dodatkowo konieczne jest, by zespół składników materialnych i niematerialnych - będący przedmiotem umowy sprzedaży - był wystarczający do realizacji określonych zadań gospodarczych, a jednocześnie mógłby stanowić odrębne przedsiębiorstwo.

Według Spółki, najlepszym dowodem na to, że majątek związany z Bazą nr 1 oraz Bazą nr 2 stanowią zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, będzie możliwość samodzielnego funkcjonowania nabywcy tych baz - po zakończeniu czynności sprzedaży Bazy nr 1 oraz Bazy nr 2, a także spełnianie określonych funkcji gospodarczych, osiąganie przychodów i zatrudnianie pracowników. W Jej opinii, dla uznania, że mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa w myśl art. 2 pkt 27e ww. ustawy, nie ma znaczenia brak prawnego wyodrębnienia u niej baz paliwowych w postaci oddziału (zakładu) lub oddziałów (zakładów) samodzielnie sporządzających bilans.

Podniosła, że w orzecznictwie sądów wskazuje się na to, że element wyodrębnienia nie musi mieć sformalizowanego charakteru, na potwierdzenie czego powołała fragmenty wyroków: WSA w Warszawie z dnia 21 czerwca 2012 r. (sygn. akt III SA/Wa 2836/11) oraz NSA z dnia 20 marca 2012 r. (sygn. akt I FSK 815/11).

Spółka stwierdziła, że w sytuacji, gdy dochodzi do zbycia (w wyniku umowy sprzedaży) wybranych składników materialnych wchodzących w skład Jej majątku, tj. Bazy nr 1 oraz Bazy nr 2 oraz wykorzystywanych do prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, a także gdy kupujący przejmie wybranych pracowników Spółki na zasadzie art. 23¹ Kodeksu Pracy oraz wszystkie umowy dotyczące ww. baz, należy uznać, że dochodzi do zbycia (w wyniku umowy sprzedaży) zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W odniesieniu do pytania drugiego Spółka wskazała, że prawidłowe jest stanowisko, że zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tj. Bazy nr 1 oraz Bazy nr 2 będzie objęta hipotezą tego przepisu i w związku z tym nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

Po powołaniu treści powyższego przepisu Spółka stwierdziła, że - jak zostało wskazane w stanowisku do pytania pierwszego - w sytuacji, gdy dochodzi do zbycia (w wyniku umowy sprzedaży) wybranych składników materialnych i niematerialnych (majątek trwały i obrotowy), wchodzących w skład Jej majątku, oraz wykorzystywanych do prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, a także gdy kupujący przejmie wybranych pracowników Spółki na zasadzie art. 23¹ Kodeksu Pracy, a także wszystkie umowy dotyczące ww. baz, należy uznać, że dochodzi do zbycia (w wyniku umowy sprzedaży) co najmniej zorganizowanej części przedsiębiorstwa (o ile nie do zbycia przedsiębiorstwa) w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji, sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa będzie objęta hipotezą przepisu art. 6 pkt 1 ww. ustawy i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W odniesieniu do pytania trzeciego Spółka wyraziła stanowisko, że sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tj. Bazy nr 1 oraz Bazy nr 2 nie powoduje konieczności dokonania przez nią korekty podatku naliczonego, związanego z nabyciem towarów i usług w toku dotychczasowej działalności, a które wejdą w skład zorganizowanej część przedsiębiorstwa, tj. Bazy nr 1 oraz Bazy nr 2, sprzedanych na rzecz kupującego. Po powołaniu treści art. 86 ust. 1 ustawy stwierdziła, że ustawa wiąże prawo do odliczenia podatku naliczonego z wykorzystywaniem nabytych towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych. Prawo do odliczenia podatku należy oceniać na moment nabycia towarów i usług. Oznacza to, iż samo zbycie (w wyniku sprzedaży) zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie ma żadnego wpływu na ocenę prawa do odliczenia podatku naliczonego, a zatem brak jest konieczności dokonania korekty podatku naliczonego przez Spółkę, związanego z nabyciem towarów i usług w toku normalnej działalności, a które wejdą w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa Spółki, sprzedanego na rzecz kupującego - ze względu na dokonanie zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa (a zatem dokonanie transakcji, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług). Według Spółki, jeżeli nabyła prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług (ocena tego prawa winna być dokonywana na moment nabycia towarów i usług), to sama sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie powoduje utraty tego prawa. W innym przypadku zostałaby naruszona zasada neutralności podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Na mocy art. 6 cyt. ustawy, z zakresu opodatkowania wyłączono pewne czynności. Do czynności tych z uwagi na treść pkt 1 powołanego przepisu - należą transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie transakcja zbycia należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu dostawa towarów, w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Jak stanowi art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania części przedsiębiorstwa za zorganizowaną jego część jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością, niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące w takich wzajemnych relacjach, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli łącznie spełnione są następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Jak stanowi art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w spawie wspólnego system podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1 ze zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Powyższy przepis wprowadza, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do brzmienia art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Według regulacji ust. 2 tego artykułu, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Jak stanowi ust. 3 tego artykułu, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Stosownie do brzmienia ust. 9 powyższego artykułu, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z treści wniosku wynika, że Spółka, która jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, planuje sprzedać dwie bazy paliwowe. Baza nr 1 została nabyta na podstawie umowy sprzedaży z dnia 30 czerwca 2008 r. jako zorganizowana część przedsiębiorstwa. W jej skład wchodzą: zabudowane nieruchomości gruntowe będące w użytkowaniu wieczystym, budynki: administracyjny, magazynowy, kontener pomiarowy i wartowniczy oraz dwie wiaty stalowe, budowle oraz urządzenia technologiczne stanowiące infrastrukturę bazy paliw, w tym przede wszystkim: park zbiorników magazynowych - 15 zbiorników podziemnych o pojemności 100 m³ każdy oraz 2 zbiorniki o pojemności 60 m³, pompownia przeładunkowo-dystrybucyjna, rurociągi paliwowe z instalacją przesyłu umożliwiającą rozładunek paliw z cystern kolejowych oraz przetłaczanie paliw do cystern samochodowych, nalewaki paliw usytuowane na trzech wysepkach, instalacja odzysku węglowodorów z oparów paliw VRU, kolejowy front spustowy, oczyszczalnia ścieków, dzierżawiona bocznica kolejowa składająca się z placu wyładunkowego oraz toru, dokumenty i zezwolenia zewnętrzne pozwalające na funkcjonowanie Bazy nr 1 (w tym koncesje na magazynowanie paliw ciekłych, pozwolenia środowiskowe, legalizacje UDT oraz zapewniające bezpieczeństwo BHP i ppoż.), regulaminy i dokumenty wewnętrzne umożliwiające bezpieczne funkcjonowanie bazy, umowy zatrudnienia z wyspecjalizowanymi pracownikami bazy, składniki stanowiące wyposażenie pracowników, oraz umowy z dostawcami usług i mediów, w tym m.in. sprzątanie, ochrona obiektów, odbiór nieczystości, usługi serwisowe oraz dostawa wody i energii elektrycznej. Spółka nie wykazuje w bilansie wartości niematerialnych i prawnych związanych z działalnością Bazy nr 1 oraz nie posiada kredytów dotyczących jej działalności.

Baza nr 2 została nabyta w wyniku przejęcia spółki kapitałowej, jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa w 2002 r. W jej skład wchodzą: zabudowane nieruchomości stanowiące własność Spółki, budynki: administracyjny, magazynu centralnego (oleje), magazynowy, gospodarczy i dozorcówka, budowle oraz urządzenia technologiczne stanowiące infrastrukturę bazy, w tym park zbiorników magazynowych - 30 zbiorników podziemnych o pojemności 100 m³ każdy, pompownia przeładunkowo-dystrybucyjna, rurociągi paliwowe z instalacją przesyłu umożliwiającą rozładunek paliw z cystern kolejowych oraz przetłaczanie paliw do cystern samochodowych, nalewaki paliw usytuowane na dwóch wysepkach, instalacja odzysku węglowodorów z oparów paliw VRU, kolejowy front spustowy wyposażony w 9 jednostronnych stanowisk, oczyszczalnia ścieków A., bocznica kolejowa, dokumenty i zezwolenia zewnętrzne pozwalające na funkcjonowanie bazy (w tym koncesje na magazynowanie paliw ciekłych, pozwolenia środowiskowe, legalizacje UDT oraz zapewniające bezpieczeństwo BHP i ppoż.), regulaminy i dokumenty wewnętrzne umożliwiające bezpieczne funkcjonowanie bazy, umowy zatrudnienia z wyspecjalizowanymi pracownikami bazy, składniki stanowiące wyposażenie pracowników, oraz umowy z dostawcami usług mediów, w tym m.in. sprzątanie, ochrona obiektów, odbiór nieczystości, usługi serwisowe oraz dostawa wody i energii elektrycznej). Spółka nie wykazuje w bilansie wartości niematerialnych i prawnych związanych z działalnością bazy oraz nie posiada kredytów dotyczących jej działalności.

W ramach wspólnego planu kont Spółki, wydzielone są MPK (Miejsca Powstawania Kosztów) w ramach poszczególnych kont dotyczących kosztów dla Bazy nr 1 i dla Bazy nr 2, pozwalające przypisać koszty do poszczególnych baz. Przychody są księgowane u Spółki ze znacznikiem statystycznym, który umożliwia określenie przychodu jaki wygenerowała każda z baz. Dla zobowiązań handlowych nie jest prowadzona ewidencja dostawców dla każdej z baz, jednak możliwe jest ich wyliczenie na podstawie analizy kosztów. Zobowiązania budżetowe nie są ewidencjonowane odrębnie dla każdej z baz, jednak możliwe jest ich wyodrębnienie. Wraz z zawarciem umowy sprzedaży Bazy nr 1 oraz Bazy nr 2, pracownicy zatrudnieni w tych bazach przejdą w ramach art. 231 Kodeksu Pracy, ze zbywcy na nabywcę. W momencie sprzedaży Bazy nr 1 oraz Bazy nr 2 nabywca tych baz zawrze ze Spółką umowę o świadczenie usług logistycznych. Ww. Bazy nie są prawnie wyodrębnione w strukturze Spółki w postaci oddziału (zakładu) lub oddziałów (zakładów) samodzielnie sporządzających bilans.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że o ile w chwili sprzedaży zbywany zespół składników majątkowych w postaci Bazy nr 1 oraz Bazy nr 2 będzie wyodrębniony w prowadzonym przedsiębiorstwie Spółki w sposób organizacyjny, finansowy i funkcjonalny, na co wskazuje treść wniosku, to będzie stanowił zorganizowaną części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. Nie ma w tym przypadku znaczenia, że w strukturze Spółki nie doszło do prawnego wyodrębnione ww. Baz w postaci oddziału (zakładu) lub oddziałów (zakładów) samodzielnie sporządzających bilans. Wobec powyższego w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie przepis art. 6 pkt 1 ww. ustawy, a więc planowana transakcja będzie wyłączona spod działania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w oparciu o to uregulowanie. Z uwagi na brzmienie art. 91 ust. 9 ustawy w związku ze sprzedażą ww. Baz Spółka nie będzie zobowiązana do dokonania korekty podatku naliczonego.

Końcowo należy wskazać, że w kwestii obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego przez nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tj. Bazy nr 1 oraz Bazy nr 2 wydano postanowienie nr ITPP2/443-592b/13/EK.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 3 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy