Temat interpretacji

Wyłączenia z opodatkowania czynności dostawy działek.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2013 r. (data wpływu 18 lutego 2013 r.), uzupełnionym w dniach 21 lutego i 5 marca 2013 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności dostawy działek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2013 r., został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 21 lutego i 5 marca 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności dostawy działek.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pan złotnikiem i prowadzi od 1989 r. samodzielną działalność gospodarczą, a od 1994 r. jest podatnikiem podatku od towarów i usług i posiada kasę fiskalną. Działalność gospodarcza prowadzona była w wynajmowanych lokalach do czasu wybudowania własnego. Od 1978 r. pozostaje Pan z żoną we wspólności majątkowej. Wraz z żoną jest Pan właścicielem dwóch nieruchomości, z czego jedna to zakład złotniczy znajdujący się w centrum miasta C., wykorzystywany do prowadzonej działalności gospodarczej. Druga nieruchomość, która zabudowana jest domem, składa się z czterech działek położonych na granicy miasta, tj.: działek nr 99/1, nr 99/2 (zgodnie z wypisem z rejestrów gruntów miejscowość O.) oraz dwóch działek nr 229 i nr 230 (zgodnie z wypisem z rejestrów gruntów miejscowość C.) nabytych w celu umożliwienia dostępu do drogi publicznej do powyższych działek. W 1999 r. wraz z żoną nabył Pan działkę nr 309/19 o pow. 53 m&² przeznaczoną na budowę zakładu złotniczego, która jest wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej (akt notarialny - nieruchomość niezabudowana wykorzystywana pod usługi). W 1983 r., wraz z żoną, nabył Pan nieruchomość niezabudowaną o pow. 1,14 ha (obecnie działka nr 99/1) od osoby fizycznej. Posiadał Pan uprawnienia wykwalifikowanego rolnika, zatrudniony był jako złotnik w S a żona pracowała w Urzędzie Miejskim. Przez kolejne trzy lata, wraz z żoną, uprawiał Pan ziemię, Całkowity brak rentowności sprawił, że zaniechano uprawy a grunt leżał ugorem. Działka nie posiadała dostępu do drogi publicznej, gdyż miasto rozpoczęło budowę ulicy i zmieniły się granice. W dacie nabycia działki nie obowiązywał podatek od towarów i usług. Nieużytki pozostające po drodze polnej otrzymał Pan, wraz z żoną, w wieczyste użytkowanie, w celu zapewnienia dostępu do drogi publicznej (akt notarialny z 1983 r. - niezabudowana nieruchomość rolna o pow. 0,1142 ha, pod cele warzywniczo-ogrodnicze). Jest to działka nr 229, która daje dostęp do drogi publicznej dla działki nr 99/1. Działka jest zabudowana słupem energetycznym i przez środek przecina ją linia 15 kV oraz druga linia 15 kV, która zajmuje mniejszą część działki. W 1984 r., wraz z żoną, otrzymał Pan pozwolenie na budowę i w 1985 r. rozpoczął budowę domu na działce 99/1 (część domu znajduje się na działce 229). W 1988 r., zgodnie z planem ogólnym zagospodarowania przestrzennego i rewaloryzacji miasta C. oraz planem szczegółowym zagospodarowania osiedla, na wniosek Pana i żony z działki 99 wydzielono pięć działek usługowo-budowlanych: 99/2, 99/3, 99/4, 99/5 i 99/6. Działka zabudowana domem otrzymała nr 99/1. Wysoka inflacja i trudności finansowe sprawiły, że w 1989 r. działki nr: 99/3, 99/4, 99/5 i 99/6 zostały sprzedane. Pozostała Panu i żonie działka nr 99/1 zabudowana domem i działka nr 99/2 z przeznaczeniem na budowę domu dla dzieci. W I983 r. i w 1985 r. żona urodziła dwoje dzieci. Przez 5 lat była na urlopie bezpłatnym. Z powodu budowy domu na kredyt został Pan, wraz z żoną, wyeksmitowany z mieszkania spółdzielczego, a za zużycie mieszkania i urządzeń zapłacił 2.000.000 starych złotych. W związku z tym, że dom budowany był sposobem gospodarczym, wymaga obecnie dużego remontu i modernizacji ogrzewania. Wraz z żoną podjął Pan decyzję o budowie nowego domu na działce nr 99/2. Dla tych potrzeb w 2007 r. zakupiono od gminy nieruchomość niezabudowaną (Agencja nie skorzystała z prawa pierwokupu) o pow. 150 m&², tj. działkę nr 230, która daje dostęp do drogi publicznej dla działki nr 99/2. Na podstawie decyzji z dnia 30 marca 2010 r. rozpoczął Pan, wraz z żoną, budowę domu na ww. działce. Obecnie dom jest w stanie surowym zamkniętym. Na jego wykończenie potrzebne są nakłady w kwocie ok. 120.000,00 zł. Zdrowie Pana i żony nie pozwala na samodzielne kontynuowanie robót budowlanych. Z ekonomicznego rachunku wynika, że korzystniej będzie sprzedać nowobudowany dom, a pieniądze przeznaczyć na remont dachu i modernizację ogrzewania starego domu. Oświadczył Pan, że ani żona ani Pan nie prowadzi działalności w zakresie obrotu nieruchomościami oraz nie prowadzi gospodarstwa rolnego, a zbycie działek nr 99/2 i nr 230 ma nastąpić w ramach majątku osobistego. Działki nie były nabywane w celu zbycia. Przy zakupie działki nr 230 od gminy nie została wystawiana faktura VAT, gdyż gmina sprzedała działkę osobom fizycznym. Naliczyła podatek od towarów i usług w kwocie 1.076,94 zł, który został zapłacony w cenie działki i nigdy nie był odliczony. Działka 99/2 nie była nigdy wydzierżawiana ani wynajmowana, pozostawała jako ugór.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy przy sprzedaży nieruchomości nr 99/2 zabudowanej domem w stanie surowym zamkniętym wraz z działką nr 230 o pow. 150 m&², która stanowi dostęp do drogi publicznej dla ww. działki, należy naliczyć podatek od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma obowiązku naliczenia podatku od towarów i usług przy sprzedaży tych działek, ponieważ stanowią one majątek osobisty i nie były nabywane w celu odsprzedaży. Ponownie wskazał Pan, że prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług i obrotu materiałami szlachetnymi, która nie ma żadnego związku z przeznaczonymi do zbycia działkami. Uzasadnienie swojego stanowiska opiera Pan na interpretacjach indywidualnych nr ITPP2/443-305/07/EL, z dnia 21 marca 2008 r. oraz nr ITPP2/443-480/10/KT z dnia 16 sierpnia 2010 r. wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy oraz nr ILPP1/443-451/07-2/BP z dnia 29 lutego 2008 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu. Uważa Pan, że w drodze analogii w tej sprawie winien znaleźć zastosowanie wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 12 stycznia 2012 r. sygnatura akt I SA/Wr 1537/11. Wskazał Pan, iż na wniosek Pana żony wydano interpretację indywidualną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tym przepisem, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarze należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Pojęcia podatnik i działalność gospodarcza, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu ust. 1 tego artykułu - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powyższego artykułu, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że osoba fizyczna nieprowadząca regularnej, czy zorganizowanej działalności gospodarczej, dokonująca jednorazowej lub okazjonalnych transakcji, nie występuje w charakterze podatnika od towarów i usług. Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego (np. działek gruntu), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

A zatem należy stwierdzić, że osoba fizyczna nieprowadząca regularnej, czy zorganizowanej działalności gospodarczej, dokonująca jednorazowej lub okazjonalnych transakcji, nie występuje w charakterze podatnika od towarów i usług. W konsekwencji jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego (np. działki gruntu), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane regulacje trudno uznać Pana za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży przedmiotowych nieruchomości. Pomimo, iż grunty spełniają definicję towarów zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, z okoliczności niniejszej sprawy nie wynika, aby sprzedając przedmiotowe działki gruntu, działał Pan w charakterze handlowca. Nie można stwierdzić, że nabył Pan przedmiotowe nieruchomości w celu dalszej odsprzedaży, czy w celach zarobkowych. Grunt nie był wykorzystywany w pozarolniczej działalności gospodarczej. W konsekwencji, z tytułu sprzedaży przedmiotowych działek, będzie korzystał Pan z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem ww. czynność sprzedaży będzie stanowiła działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania. Tym samym nie będzie miał Pan obowiązku naliczenia podatku od towarów i usług.

Ponadto należy wskazać, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy