Interpretacja indywidualna z dnia 14.12.2012, sygn. IPPP2/443-1070/12-2/AK, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

Przepis art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług nie znajdzie zastosowania - Wnioskodawca nie dokonuje nabycia usługi hotelowej dla bezpośredniej korzyści turysty usługa hotelowa jest nabywana bezpośrednio przez klienta a hotel, z którego usług klient korzysta wystawia fakturę VAT bezpośrednio na korzystającego z usługi hotelowej

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2012r. (data wpływu 23 października 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku zastosowania art. 119 do usług świadczonych przez Spółkę (Wariant 1)- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 października 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku zastosowania art. 119 do usług świadczonych przez Spółkę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

C. Sp. z o.o. Sp.k. (C.) prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest rezerwowanie klientom miejsc hotelowych w hotelach, które klientom C. oferują znaczące rabaty (zwykle 50%), do czego wcześniej zobowiązały się w umowie z C. C. nie otrzymuje od hotelu wynagrodzenia, ani też nie płaci hotelowi za oferowanie usług po obniżonych cenach klientom C.

Występują trzy warianty świadczonej przez C. usługi rezerwacyjnej:

W Wariancie 1 C. sprzedaje swoją usługę w formie rocznego abonamentu, tj. pobiera z góry roczną opłatę oraz wydaje klientowi specjalną, imienną, posiadającą unikalny numer, Kartę Hotel . W okresie ważności karty, klient jest uprawniony do korzystania z nieograniczonej liczby usług rezerwacyjnych C. W tym modelu, C. nie bierze żadnego udziału w rozliczeniu pomiędzy hotelami i klientem, tj. hotele wystawiają faktury bezpośrednio na klienta, a klient reguluje wynikające z nich należności.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w Wariancie 1, znajduje zastosowanie art. 119 VATU...

Zdaniem Wnioskodawcy, w Wariancie 1, art. 119 VATU nie znajduje zastosowania, ponieważ C. nie nabywa od innych podatników żadnych towarów i usług dla bezpośredniej korzyści klienta, czyli nie spełnia przesłanki art. 119 ust. 3 pkt 3) VATU.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Co do zasady, w myśl art. 29 ust. 1 cyt. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Przepis art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług wprowadza szczególny sposób opodatkowania usług turystycznych, którego istotą jest opodatkowanie marży stanowiącej wynagrodzenie podatników świadczących usługi turystyki.

Zgodnie z art. 119 ust. 1 cyt. ustawy, podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.

Stosownie do ust. 2 artykułu 119 cyt. ustawy, przez marżę rozumie się różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, gdzie przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie.

Jak wskazuje art. 119 ust. 3 cyt. ustawy, przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:

1. działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;
2. przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty,

W myśl ust. 3a art. 119 cyt. ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 3, są obowiązani prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3, z uwzględnieniem kwot wydatkowanych na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiadać dokumenty, z których wynikają te kwoty. Natomiast art. 119 ust. 4 stanowi, iż podatnikom, o których mowa w ust. 3, nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego od towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty.

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, iż Spółka prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest rezerwowanie klientom miejsc hotelowych w hotelach, które klientom C. oferują znaczące rabaty (zwykle 50%), do czego wcześniej zobowiązały się w umowie z C. Spółka nie otrzymuje od hotelu wynagrodzenia, ani też nie płaci hotelowi za oferowanie usług po obniżonych cenach klientom C.

Spółka sprzedaje swoją usługę w formie rocznego abonamentu, tj. pobiera z góry roczną opłatę oraz wydaje klientowi specjalną, imienną, posiadającą unikalny numer, Kartę Hotel . W okresie ważności karty, klient jest uprawniony do korzystania z nieograniczonej liczby usług rezerwacyjnych C. Spółka nie bierze żadnego udziału w rozliczeniu pomiędzy hotelami i klientem, tj. hotele wystawiają faktury bezpośrednio na klienta, a klient reguluje wynikające z nich należności.

Jak wynika z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, aby usługa świadczona przez podatnika mogła być opodatkowana na zasadach marży, o której mowa w art. 119, podatnik świadcząc taką usługę musiałby działać na rzecz klienta we własnym imieniu i na własny rachunek i musiałby dokonywać od podatnika podatku od towarów i usług nabyć towarów lub usług dla bezpośredniej korzyści turysty.

W przedstawionej sytuacji Wnioskodawca nie dokonuje nabycia usługi hotelowej dla bezpośredniej korzyści turysty usługa hotelowa jest nabywana bezpośrednio przez klienta a hotel, z którego usług klient korzysta wystawia fakturę VAT bezpośrednio na korzystającego z usługi hotelowej. Natomiast czynności wykonywane przez Spółkę ograniczają się wyłącznie do świadczenia usług rezerwacyjnych.

Zatem w okolicznościach przedstawionych przez Wnioskodawcę przepis art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług nie znajdzie zastosowania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, iż w zakresie pytania Nr 2 i Nr 3 dotyczących podatku od towarów i usług, wskazanych we wniosku z dnia 22 października 2012r., wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 435 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie