Interpretacja indywidualna z dnia 16.01.2013, sygn. IPTPP2/443-836/12-8/KW, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Temat interpretacji

Opodatkowanie wykonanej przez Wnioskodawcę usługi projektowej na nieruchomości w Szwecji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2012 r. (data wpływu 27 września 2012 r.), uzupełnionym pismami z dnia 3 grudnia 2012 r. (data wpływu 7 grudnia 2012 r.) oraz 9 stycznia 2013 r. (według daty wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wykonanej przez Wnioskodawcę usługi projektowej na nieruchomości w Szwecji jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2012 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wykonanej przez Wnioskodawcę usługi projektowej na nieruchomości w Szwecji oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie części ww. usługi.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 3 grudnia 2012 r. oraz 9 stycznia 2013 r. poprzez doprecyzowanie przedstawionego opisu sprawy oraz o brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w piśmie z dnia 9 stycznia 2013 r. - według daty wpływu).

Wnioskodawca jest spółką zarejestrowaną jako podatnik VAT UE (nie posiada rejestracji w żadnym innym kraju niż Polska). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarł umowę z kontrahentem (generalnym wykonawcą), który jest zarejestrowany dla potrzeb podatku VAT w państwie, gdzie jest wykonywana usługa na nieruchomości - w Szwecji. W ramach umowy Zainteresowany wykonał projekt dachu budynku w ramach budowy obiektów spalarni odpadów w Szwecji. Część projektu technicznego wykonał dla Wnioskodawcy podwykonawca czyli biuro projektowe, które jest podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce i nie jest zarejestrowane dla celów tego podatku w żadnym innym kraju. Spółka otrzymała od podmiotu krajowego (biura projektowego) fakturę za projekt techniczny z naliczonym krajowym podatkiem od towarów i usług, ale o jego kwotę nie obniżyła podatku należnego. Wnioskodawca udokumentował wykonane przez Niego czynności fakturą, która nie zawiera podatku od towarów i usług jako ,,NP.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wykonywane dla Wnioskodawcy usługi projektowe, o których mowa we wniosku, wykorzystywane są do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czyli do wykonywania usług na nieruchomości w Szwecji. Otrzymana od podwykonawcy faktura za część projektu technicznego dokumentuje transakcję niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Generalny wykonawca, o którym mowa we wniosku, na rzecz którego Wnioskodawca świadczy usługi projektowe jest polską spółką zarejestrowaną dla potrzeb podatku VAT w Szwecji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jako podwykonawca polskiej spółki, wykonując usługi projektowe na nieruchomości w Szwecji, z jaką stawką VAT Wnioskodawca powinien wystawić faktury za te usługi dla podatnika z Polski... (oznaczone w treści wniosku ORD-IN jako pytanie 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa realizowana przez podmiot polski, polegająca na wykonaniu projektu technicznego stanowi usługę przygotowania prac budowlanych, w tym przypadku usługa architektów, w przypadku której dla potrzeb ustalenia miejsca opodatkowania, zastosowanie ma art. 28e ustawy. Miejscem opodatkowania będzie miejsce położenia nieruchomości, której usługa dotyczy czyli Szwecja. W związku z tym, zarówno Spółka dla generalnego wykonawcy, jak i Jej podwykonawca (biuro projektowe) powinna wystawić fakturę handlową bez naliczonego podatku od towarów i usług. Powinna to być faktura z informacją, że usługa nie podlega opodatkowaniu na podstawie ustawy o VAT - art. 28e (,,NP). Spółka otrzymała jednak od ww. podmiotu fakturę obciążeniową z naliczonym podatkiem od towarów i usług i podatek ten nie podlega odliczeniu na podstawie art. 88 ust. 3a ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwana dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez terytorium kraju, zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Stosownie do przepisu art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W przypadku usług, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, istotnym jest ustalenie miejsca ich świadczenia, bowiem od określenia miejsca świadczenia zależeć będzie miejsce ich opodatkowania.

Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie, zostały zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług w rozdziale 3 Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług, działu V.

I tak, w myśl art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału dotyczącego miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
2. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
3. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

W odniesieniu do pewnych kategorii usług, przepisy ustawy wprowadzają szczególne regulacje dotyczące miejsca świadczenia. Jedną z takich kategorii są usługi związane z nieruchomościami, w tym usługi świadczone przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego. Na podstawie art. 28e ustawy, miejscem świadczenia ww. usług jest miejsce położenia nieruchomości.

Z powyższego przepisu wynika, że o miejscu świadczenia, a tym samym opodatkowania usługi związanej z nieruchomością decyduje wyłącznie miejsce położenia nieruchomości, z którą dana usługa jest ściśle związana, niezależnie od tego dla jakiego podmiotu jest wykonywana oraz gdzie znajduje się siedziba usługobiorcy. Zasada ta ma zastosowanie wówczas, gdy usługę można przyporządkować do konkretnej nieruchomości, która jest możliwa do zlokalizowania, co do miejsca jej położenia.

Przepis ten - jak wynika z jego brzmienia - stanowi wyjątek od zasady, przyjmując jako kryterium, odniesienie się nie do podmiotu lecz do przedmiotu, którym jest nieruchomość, a usługi, które jej wprost dotyczą mają być opodatkowane według miejsca jej położenia. Jednocześnie usługi te mogą mieć charakter nieograniczony, na co wskazuje katalog zamieszczony w tym przepisie, który ma charakter otwarty. Do zakresu tych usług ustawodawca zaliczył bowiem nie tylko usługi stricte dotyczące prac wykonywanych w nieruchomościach i obrotu nieruchomościami, ale także usługi, których wykonanie oparte jest na wykorzystaniu, używaniu i użytkowaniu nieruchomości.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia nieruchomości, zatem zasadnym jest odwołanie się do przepisów prawa cywilnego. Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. nr 16, poz. 93 ze zm.), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W tym miejscu wskazać należy, że podstawowy obowiązek dokumentowania obrotu dla potrzeb podatku od towarów i usług fakturami VAT przez podatników tego podatku, został określony w art. 106 ust. 1 ustawy, w myśl którego podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze (art. 106 ust. 2 ustawy).

Ogólne regulacje dotyczące danych, jakie powinny zawierać faktury zostały określone na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, treścią rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 68, poz. 360).

Zgodnie z § 5 ust. 1 powołanego rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako FAKTURA VAT;
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

W myśl § 26 ust. 1 ww. rozporządzenia, przepisy § 5, 7-22 i 25 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Zgodnie z ust. 2 powołanego powyżej paragrafu cytowanego rozporządzenia, faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowany jako podatnik VAT UE, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarł umowę z kontrahentem (generalnym wykonawcą), który jest zarejestrowany dla potrzeb podatku VAT w państwie, gdzie jest wykonywana usługa na nieruchomości - w Szwecji. Generalny wykonawca, na rzecz którego Wnioskodawca świadczy usługi projektowe jest polską spółką zarejestrowaną dla potrzeb podatku VAT w Szwecji. W ramach umowy Zainteresowany wykonał projekt dachu budynku w ramach budowy obiektów spalarni odpadów w Szwecji. Część projektu technicznego wykonał dla Wnioskodawcy podwykonawca, czyli biuro projektowe, które jest podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce i nie jest zarejestrowane dla celów tego podatku w żadnym innym kraju. Wnioskodawca udokumentował wykonane przez Niego czynności fakturą, która nie zawiera podatku od towarów i usług jako ,,NP.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro - jak wskazał Wnioskodawca - wykonał usługi projektu dachu budynku położonego w Szwecji, to usługi te związane są z nieruchomością, dla której miejsce świadczenia określić należy zgodnie z art. 28e ustawy. W konsekwencji przedmiotowe usługi opodatkowane są w miejscu położenia ww. nieruchomości, tj. na terytorium Szwecji. Usługi wykonane przez Zainteresowanego zatem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium kraju według żadnej z obowiązujących stawek. Tym samym, zgodnie z powołanym powyżej § 26 rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r., świadczenie usług projektowych na nieruchomości w Szwecji Wnioskodawca winien udokumentować fakturą VAT niezawierającą stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Ponadto należy wskazać, że od 1 stycznia 2013 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2012 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2012 r. poz. 1428).

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie opodatkowania wykonanej przez Wnioskodawcę usługi projektowej na nieruchomości w Szwecji. Natomiast w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie części usługi projektowej na nieruchomości w Szwecji została wydana interpretacja indywidualna nr IPTPP2/443-836/12-5/KW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 953 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi