Wnioskodawca ponadto wskazuje, że jego obowiązkiem jest dokonanie właściwej kwalifikacji przedmiotu sprzedaży dla celów podatkowych, gdyż to dla Wnioskodawcy powstają z tego tytułu skutki podatkowe w zakresie PCC i VAT. Wnioskodawca nie jest uprawniony do przyjęcia kwalifikacji przedmiotu sprzedaży dokonanej przez M., a co więcej nie wiąże go również interpretacja indywidualna uzyskana przez M. w tym zakresie. Tym samym wystąpienie z wnioskiem o interpretację czy przedmiot zakupu będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest uzasadnione.

Przedmiotem niniejszej interpretacji są zagadnienia dotyczące podatku od towarów i usług, w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Zakup działalności serwisowej od M. będzie stanowić transakcję zakupu zorganizowanej części przedsiębiorstwa i w związku z tym do tej transakcji nie stosuje się przepisów ustawy o VAT, a tym samym transakcja ta będzie podlegała opodatkowaniu PCC na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit a) oraz art. 2 pkt 4 ustawy o PCC.
2. W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie 1 zastosowania nie znajdzie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, wskutek czego Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie przedmiotu działalności serwisowej od M.

Ad. 1.

Brak opodatkowania VAT

Przepis art. 6 pkt 1 ustawy o VAT stanowi, że przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa, dla celów ustawy o VAT, zawiera art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Stanowi on, że zorganizowana część przedsiębiorstwa to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych działań gospodarczych, który jednocześnie mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zatem na gruncie ustawy o VAT mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeśli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1. Istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań);
2. Zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
3. Składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
4. Zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące wyżej wymienione zadania gospodarcze.

Zdaniem Spółki, opisana w stanie faktycznym działalność serwisowa stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ponieważ będzie spełniać wyżej wymienione przesłanki w następujący sposób:

Ad A. Zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań)

Zdaniem Wnioskodawcy, nie podlega żadnej wątpliwości, że opisana w stanie faktycznym działalność serwisowa stanowić będzie zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Do działalności serwisowej zostaną alokowane składniki materialne związane z tą działalnością a więc w szczególności wyposażenie techniczne oraz wyposażenie biurowe dla pracowników do niej przypisanych. Do działalności serwisowej zostaną przypisane składniki niematerialne związane z tą działalnością w szczególności licencje dotyczące programów komputerowych. Do działalności serwisowej zostaną również przypisane zobowiązania związane z tą działalnością. Wśród przypisanych zobowiązań znajdą się w szczególności zobowiązania z tytułu usług budowlanych, zleconych prac naprawczych i konserwacji. Do działalności serwisowej zostaną przypisane również wierzytelności związane z tą działalnością a w szczególności należności związane ze świadczeniem usług obsługi technicznej obiektów, usług w zakresie utrzymania infrastruktury, gospodarki odpadami i ochrony środowiska usług finansowo-księgowych, personalnych, usług budowlanych i innych usług.

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, przesłanka istnienia zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) będzie w tym wypadku spełniona.

Ad B. Organizacyjne i finansowe wyodrębnienie w istniejącym przedsiębiorstwie

Praktyka organów podatkowych odnosząca się do kwestii organizacyjnego wyodrębnienia zespołu składników majątkowych potwierdza, że kluczowe dla istnienia takiego wyodrębnienia są postanowienia wewnętrznych regulacji obowiązujących u danego podatnika. Jak przykładowo stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 18 maja 2011 r. (sygn. IPTPP2/443-30/11-3/BM). O wyodrębnieniu organizacyjnym można mówić, gdy zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze tego przedsiębiorstwa, np. dział, wydział, oddział, itp. Takie organizacyjne wydzielenie powinno być dokonane na podstawie statutu, regulaminu lub aktu o podobnym charakterze. Ocena ta musi być dokonywana według kryterium tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

W rozpatrywanym przypadku, na moment sprzedaży, działalność serwisowa będzie formalnie wyodrębniona w strukturze organizacyjnej M. na podstawie wewnętrznych regulacji.

Wyodrębnienie organizacyjne będzie miało również swoje odzwierciedlenie w odrębności organizacyjnej działalności serwisowej. Działalność serwisowa będzie posiadała odrębne struktury organizacyjne i pracowników zatrudnionych w M., ale pełniących obowiązki na rzecz działalności serwisowej.

Jeżeli chodzi o wyodrębnienie finansowe, jak podkreślają organy podatkowe, wystarczające do spełniania warunku wyodrębnienia finansowego jest prowadzenie przez podmiot rachunkowości w taki sposób, aby możliwe było przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przykładowo, zgodnie ze stanowiskiem Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach wyrażonym w interpretacji indywidualnej z dnia 12 kwietnia 2011 r. (sygn. IBPP3/4441-23/11/IK): Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W sytuacji wyodrębnienia finansowego możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części. Zorganizowana część przedsiębiorstwa jest w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć od przedsiębiorstwa głównego. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów, kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (tak aby można było przejąć funkcje gospodarcze).

Jak wskazano powyżej, działalność serwisowa wyodrębniona będzie także pod względem finansowym. Na podstawie zapisów z kont księgi głównej i przy wykorzystaniu narzędzi kontrolingowych, możliwe będzie alokowanie aktywów i pasywów, kosztów i przychodów związanych z działalnością serwisową. W ramach rachunkowości zarządczej będzie można przygotowywać bilanse i rachunki zysków i strat oddzielnie dla działalności serwisowej. Działalność serwisowa będzie miała sporządzany odrębnie budżet i osobno będzie sprawowana kontrola jego wykonania. W momencie sprzedaży, działalność serwisowa posiadać będzie odrębny rachunek bankowy.

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, w świetle powyższego przesłanka istnienia organizacyjnego i finansowego wyodrębnienia będzie w tym wypadku spełniona.

Ad C. Przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych

Warunek przeznaczenia do realizacji określonych zadań gospodarczych odnosi się do funkcjonalnego wyodrębnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie funkcjonalne działalności serwisowej przejawiać się będzie wyraźną odmiennością jej profilu. Oznacza to, że działalność serwisowa realizować będzie określone działania gospodarcze, inne niż pozostała część przedsiębiorstwa M.. Warto również podkreślić, że działalność serwisowa będzie w stanie samodzielnie planować, kontrolować i realizować założone działania gospodarcze.

W konsekwencji, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że działalność serwisowa będzie spełniać warunek przeznaczenia do realizacji określonych zadań gospodarczych.

Ad D. Zdolność do stanowienia niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze

Ostatnim warunkiem uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest zdolność stanowienia przez niego niezależnego przedsiębiorstwa, samodzielnie realizującego zadania gospodarcze.

W przypadku opisanej w stanie faktycznym działalności serwisowej, po dokonaniu zakupu działalności serwisowej Wnioskodawca będzie kontynuować działalność serwisową prowadzoną przed transakcją przez M. przy wykorzystaniu zakupionego zespołu składników materialnych i niematerialnych alokowanych do tej działalności oraz przejętych pracowników. W konsekwencji, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że opisana w stanie faktycznym działalność serwisowa będzie zdolna do stanowienia niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze.

W świetle powyższego, zakup działalności serwisowej od M. będzie stanowiło transakcję zakupu zorganizowanej części przedsiębiorstwa i w związku z tym do tej transakcji nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o VAT.

Ad. 2.

Jak wskazano powyżej, zdaniem Wnioskodawcy zakup działalności serwisowej od M. nie będzie podlegać przepisom ustawy o VAT.

W przypadku odmiennej oceny stanu faktycznego przez organ dokonujący interpretacji w przedmiocie pytania 1 zawartego w niniejszym wniosku, zakup działalności serwisowej nie stanowiłoby zakupu zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a tym samym podlegałby opodatkowaniu podatkiem zgodnie z zasadami przewidzianymi w ustawie o VAT.

Przy przyjęciu takiej interpretacji, zdaniem Wnioskodawcy, zastosowania nie miałby przepis art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, jeżeli sprzedaż działalności serwisowej podlegałaby zdaniem tutejszego organu, opodatkowaniu VAT, to wyżej cytowany przepis w odniesieniu do wskazanej sprzedaży nie miałby zastosowania. W takim przypadku Wnioskodawca, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, miałby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu składników majątku w ramach sprzedaży działalności serwisowej, przy założeniu, że będą one służyć do wykonywania czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na uwadze, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Z uwagi na uznanie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego numerem 1 za prawidłowe, odpowiedź na pytanie 2 stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 491 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie