Temat interpretacji

Opodatkowanie czynności udostępnienia dystrybutorowi maszyny mieszającej farby.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2012 r. (data wpływu 26 lipca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 17 października 2012 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udostępnienia dystrybutorowi maszyny mieszającej farby - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lipca 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 17 października 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udostępnienia dystrybutorowi maszyny mieszającej farby.

W przedmiotowym wniosku oraz uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług. Działalność Jej obejmuje przede wszystkim hurtową sprzedaż farb i lakierów do drewna sprowadzanych z zagranicy. W 2011 r. Spółka nabyła maszynę o nazwie komputerowe centrum kolorów o wartości 30.075,00 euro i wprowadziła ją do ewidencji środków trwałych. Maszyna ta służy do mieszania farb w celu otrzymania określonego koloru. W ramach umowy o współpracę przekazała maszynę dystrybutorowi w zamian za zobowiązanie dystrybutora do zakupu określonej ilości produktów od Spółki, odpowiednią ich ekspozycję oraz udzielanie klientom rzetelnych i fachowych informacji na ich temat.

Dodatkowo w umowie zawartej na okres 4 lat ustalono, iż:

• przez okres 4 lat dystrybutor będzie płacił coroczną opłatę nazwaną kwotą podstawową w wysokości 7.518,75 euro (1/4 wartości zakupionej maszyny),
• jeżeli wielkość zakupionych produktów (wykorzystywanych do maszyny mieszającej farby) dokonanych w danym roku (w okresie 4 lat) przez dystrybutora wyniesie minimum 30.075,00 euro - wtedy roczna kwota do zapłaty z tytułu kwoty podstawowej wyniesie 0,00 euro,
• jeżeli wielkość zakupów produktów dokonanych w danym roku (w okresie 4 lat) przez dystrybutora będzie niższa niż 30.075,00 euro - wtedy roczna kwota do zapłaty z tytułu kwoty podstawowej będzie proporcjonalna do zrealizowanej przez dystrybutora wielkości zakupów np. przy zakupie 11.000 euro wartość opłaty wyniesie 4.768,75 euro. W tym przypadku Spółka wystawi dystrybutorowi notę korygującą na kwotę 4.768,75 euro,
• przez okres trwania umowy, tj. 4 lata, maszyna będzie własnością Spółki. Po tym okresie jeżeli dystrybutor uiści należne opłaty lub dokona zakupów w określonej wysokości, właścicielem maszyny zostanie dystrybutor.

W okresie obowiązywania umowy koszty napraw i konserwacji (z wyjątkiem napraw gwarancyjnych) dokonuje dystrybutor. Maszyna została ujęta w ewidencji środków trwałych Spółki. Dokonywane odpisy amortyzacyjne zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów. Jednocześnie Spółka nie dokumentuje ani nie wykazuje podatku należnego w związku z udostępnianiem swojej maszyny.

Z punktu widzenia Spółki, istotą zawartej umowy jest zwiększenie sprzedaży oraz wprowadzenie nowych produktów na rynek. Aby dystrybutor mógł dokonać zakupu określonego umową towaru a następnie dokonać sprzedaży wyprodukowanych produktów Spółka musiała udostępnić mu maszynę do kolorowania. Maszyna jest niezbędna do przygotowania produktów, które następnie są sprzedawane klientom (wyłącznie na bazie zakupionych od Spółki produktów). Bez przekazania dystrybutorowi maszyny Spółka nie mogłaby dokonać sprzedaży nowych wyselekcjonowanych produktów do dystrybutora. Z punktu widzenia Spółki, odpłatność nazwana w umowie kwotą podstawową stanowi dla niej rekompensatę za niezrealizowanie określonego w umowie poziomu zakupów. Dlatego może zaistnieć sytuacja, w której dystrybutor w okresie 4 lat nie poniesie żadnej opłaty (kwoty podstawowej), a pomimo to po upływie okresu zawartego w umowie nastąpi przeniesienie własności. Nastąpi to tylko w sytuacji, w której dystrybutor dokona zakupów przynajmniej na poziomie określonym w umowie. Zgodnie z umową przez pierwsze 4 lata maszyna stanowi własność Spółki. Jeżeli w przeciągu tych lat dystrybutor odstąpi od umowy lub nie wywiąże się z niej maszyna pozostanie własnością Spółki. Przy zakupie maszyny Spółka skorzystała z prawa do odliczenia podatku od towarów i usług na zasadach określonych w art. 86. ust. 2 pkt 4 lit. c) ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

• Czy na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług udostępnianie dystrybutorowi maszyny na warunkach opisanych powyżej stanowi transakcję podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...
• Jeżeli wielkość zakupów produktów dokonanych w danym roku (w okresie 4 lat) przez dystrybutora będzie niższa niż 30.075,00 euro - wtedy zostanie on obciążony przez Spółkę proporcjonalnie do zrealizowanej przez dystrybutora wielkości zakupów, np. przy zakupie 11.000 euro wartość opłaty wyniesie 4.768,75 euro. W opisanym przypadku wystawi dystrybutorowi notę księgową na kwotę 4.768,75 euro. Czy postępowanie Spółki jest prawidłowe, czy też opisana transakcja będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem w związku z czym Spółka powinna udokumentować ją fakturą VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług udostępnianie dystrybutorowi maszyny na warunkach opisanych wyżej nie stanowi transakcji podlegającej opodatkowaniu podatkiem. W ocenie Spółki, opisana transakcja nie stanowi dostawy towarów i w związku z tym nie podlega opodatkowaniu podatkiem na mocy art. 5 ust. 1 ustawy. Zgodnie z warunkami umowy dystrybutor może jedynie korzystać z urządzenia na uzgodnionych w umowie warunkach. Nie posiada on jednak tytułu własności, w związku z czym nie ma prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel. Nie jest też pewne, czy dystrybutor będzie w stanie wywiązać się z warunków umowy i czy w związku z tym maszyna przejdzie na jego własność. Według Spółki, opisana transakcja nie stanowi również odpłatnego świadczenia usług, zdefiniowanego w art. 8 ust. 2 ww. ustawy.

Po powołaniu treści 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług Spółka wskazała, że z powyższej regulacji prawnej wynika, iż aby nieodpłatne użycie towaru podlegało opodatkowaniu podatkiem spełnione muszą zostać łącznie następujące warunki:

• nieodpłatne użycie towaru powinno następować do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika;
• podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku (w całości bądź części) przy zakupie ww. towaru.

W umowie zawartej przez Spółkę, nieodpłatne udostępnienie maszyny nastąpi wyłącznie wówczas, gdy kontrahent zawrze umowę, w której zobowiąże się do zakupu określonej ilości towaru. Okoliczność ta przesądza o tym, że wspomniane w zdaniu poprzednim udostępnienie maszyny nastąpi w związku z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. W konsekwencji uznać należy, iż nieodpłatne udostępnienie maszyny - z uwagi na związek z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą - stanowi czynność niepodlegającą w ogóle podatkowi. Brak obowiązku opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usługi związanej z prowadzonym przedsiębiorstwem znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądowym oraz organów podatkowych (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 czerwca 2006 r., sygn. akt. III SA/Wa 246/09; interpretacja indywidualna Ministra Finansów z dnia 11 lutego 2009 r., IPPP1/443-2007/08-4/IG - orzeczenia te zostały wydane w oparciu o brzmienie art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług sprzed 1 kwietnia 2011 r.).

Zdaniem Spółki, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, obciążenie dystrybutora maszyny w związku z niewykonaniem warunków umowy nie stanowi transakcji podlegającej opodatkowaniu podatkiem. W ocenie Spółki, obciążenie dystrybutora w związku z dokonaniem zakupu mniejszej ilości towarów niż zostało to ustalone w umowie należałoby potraktować jako karę umowną. Z art. 483 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. nr 16, poz. 93 ze zm.) wynika, że w umowie można zastrzec, iż naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę kary umownej. Przy czym w razie niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania kara umowna należy się wierzycielowi w zastrzeżonej na ten wypadek wysokości, bez względu na wysokość poniesionej szkody (art 484 K.c). Kara umowna jest więc formą odszkodowania za powstałą u wierzyciela szkodę. Po powołaniu treści art. 5 ust. 1, art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Spółka wskazała, że kara umowna za niewywiązanie się z warunków umowy, nie stanowi zapłaty za usługę, lecz jest rekompensatą za poniesione przez nią ewentualne koszty (straty). Otrzymana kara umowna nie jest więc czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem i dlatego też nie można jej dokumentować fakturą VAT, lecz innym dokumentem księgowym np. notą księgową. Potwierdzeniem powyższego są interpretacje indywidualne organów podatkowych np. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPP3-443-1185/09-2/JF z dnia 28 stycznia 2010 r., nr IPPP1/443-713/09-2/IG z dnia 25 września 2009 r., nr IPPP3/443-657/09-2/MM z dnia 23 września 2009 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się - w myśl dyspozycji art. 7 ust. 1 ww. ustawy - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez świadczenie usług, o której mowa w art. 5 ust. 1 w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z powołanych wyżej regulacji zawartych w art. 7 i 8 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że pojęcie świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej.

Powołany przepis art. 8 ust. 1 ustawy wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności, bądź sytuacji. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, przy czym w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Zatem powinien wystąpić związek pomiędzy świadczoną usługą a przekazanym wynagrodzeniem.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

• jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Stosownie do zapisu art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z treści wniosku wynika, że Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług. Działalność Jej obejmuje hurtową sprzedaż farb i lakierów do drewna. W 2011 r. nabyła maszynę do mieszania farb w celu otrzymania określonego koloru. W ramach umowy o współpracę przekazała maszynę dystrybutorowi w zamian za zobowiązanie jego do zakupu określonej ilości produktów od Spółki, odpowiednią ich ekspozycję oraz udzielanie klientom rzetelnych i fachowych informacji na ich temat. Dodatkowo w umowie zawartej na okres 4 lat ustalono, iż dystrybutor będzie płacił coroczną opłatę nazwaną kwotą podstawową w wysokości 7.518,75 euro (1/4 wartości zakupionej maszyny). Jeżeli wielkość zakupionych produktów dokonanych w danym roku (w okresie 4 lat) wyniesie minimum 30.075,00 euro - wtedy roczna kwota do zapłaty z tytułu kwoty podstawowej wyniesie 0,00 euro. Jeżeli wielkość zakupów będzie niższa niż 30.075,00 euro - wtedy roczna kwota do zapłaty z tytułu kwoty podstawowej będzie proporcjonalna do zrealizowanej przez dystrybutora wielkości zakupów np. przy zakupie 11.000 euro wartość opłaty wyniesie 4.768,75 euro. W tym przypadku Spółka wystawi dystrybutorowi notę korygującą na kwotę 4.768,75 euro. Przez okres trwania umowy maszyna będzie własnością Spółki. Po tym okresie, jeżeli dystrybutor uiści należne opłaty lub dokona zakupów w określonej wysokości, zostanie jej właścicielem. W okresie obowiązywania umowy koszty napraw i konserwacji (z wyjątkiem napraw gwarancyjnych) dokonuje dystrybutor. Istotą zawartej umowy jest zwiększenie sprzedaży oraz wprowadzenie nowych produktów na rynek. Aby dystrybutor mógł dokonać zakupu określonego umową towaru a następnie dokonać sprzedaży wyprodukowanych produktów Spółka musiała udostępnić mu maszynę, która jest niezbędna do przygotowania produktów. Bez przekazania dystrybutorowi maszyny Spółka nie mogłaby dokonać sprzedaży nowych produktów do dystrybutora. Odpłatność nazwana w umowie kwotą podstawową stanowi dla niej rekompensatę za niezrealizowanie określonego w umowie poziomu zakupów. Dlatego może zaistnieć sytuacja, w której dystrybutor w okresie 4 lat nie poniesie żadnej opłaty (kwoty podstawowej), a pomimo to po upływie okresu zawartego w umowie nastąpi przeniesienie własności. Zgodnie z umową przez pierwsze 4 lata maszyna stanowi własność Spółki. Jeżeli w przeciągu tych lat dystrybutor odstąpi od umowy lub nie wywiąże się maszyna pozostanie własnością Spółki. Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem przedmiotowej maszyny.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w sytuacji, kiedy nie nastąpi przeniesienie własności maszyny na rzecz dystrybutora, a roczna opłata podstawowa wyniesie 0,00 euro, czynność ta będzie stanowić jak słusznie wskazała Spółka - nieodpłatne świadczenie usług, które nie będzie podlegać opodatkowaniu, gdyż czynności te będą miały związek z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę. W konsekwencji transakcje te nie powinny zostać udokumentowana fakturami VAT. W przypadku, kiedy Spółka będzie pobierała całą kwotę opłaty podstawowej lub jej część lecz nie nastąpi przeniesienie prawa do rozporządzania maszyną na dystrybutora należy uznać, że otrzymana przez nią kwota podstawowa jest ściśle związana z uzyskaniem korzyści przez dokonującego zapłaty (dystrybutora) w postaci możliwości korzystania z maszyny. Powyższe stanowić będzie świadczenie wykonane na rzecz dystrybutora i tym samym nie można uznać otrzymanych środków pieniężnych wbrew stanowisku Spółki za karę, czy rekompensatę. W efekcie wbrew twierdzeniom Spółki - wystąpi odpłatne świadczenie usług, które stosownie do zapisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług będzie podlegać opodatkowaniu. W konsekwencji wykonywane na rzecz dystrybutora usługi powinny zostać udokumentowane fakturami VAT.

W sytuacji, gdy roczna opłata podstawowa wyniesie 0,00 euro, a po upływie 4 lat nastąpi przeniesienie własności maszyny na rzecz dystrybutora, transakcja ta stanowić będzie nieodpłatną dostawę towaru, którą należy traktować, na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy, jako odpłatną dostawę, gdyż Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy jej nabyciu. Odpłatna dostawa towarów będzie miała miejsce również, gdy Spółka pobierze całą kwotę opłaty podstawowej lub jej część oraz nastąpi przeniesienie prawa do rozporządzania maszyną na dystrybutora. W związku z powyższym, transakcje w opisanych wyżej sytuacjach, będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i tym samym powinny zostać udokumentowane fakturami VAT.

Mając na uwadze powyższe oceniając stanowisko Spółki całościowo należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a w przypadku zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy