
Temat interpretacji
Czynność wypłaty dywidendy niepieniężnej w postaci nieruchomości zabudowanych budynkami, wybudowanych przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako nieodpłatna dostawa towarów, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 27.03.2012 r. (data wpływu 30.03.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku zapłaty podatku w związku z wypłatą dywidendy na rzecz komandytariusza - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 30.03.2012 r., do tut. Organu wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług dotyczący zapłaty podatku w związku z wypłata dywidendy na rzecz komandytariusza.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
Spółka Sp. z o.o. Sp. k. posiada niepodzielone zyski, które zamierza podzielić w przyszłości pomiędzy wspólników. Zysk dla jednego ze wspólników komandytariusza P. R. nie miałby podlegać wypłacie w formie pieniężnej, ale poprzez przeniesienie na komandytariusza Spółki - osoby fizycznej P. R. prawa własności nieruchomości, których spółka jest właścicielem. tj. prawo własności do czterech nieruchomości zabudowanych domami mieszkalnymi jednorodzinnymi w zabudowie bliźniaczej, zlokalizowanych w miejscowości S.. Aktualnie Spółka ze względu na złą koniunkturę gospodarczą nie jest w stanie sprzedać tych budynków za odpowiednią cenę. Przy czym Spółka budując przedmiotowe budynki korzystała z odliczeń podatku VAT zamierzając dokonać ich sprzedaży w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wspólnicy Spółki Sp. z o o. Sp. k. określili następujące wartości do rozliczenia zaliczki dla komandytariusza P. R.:
- nieruchomość zabudowana budynkiem 1: wartość odtworzeniowa 157.513 wartość rozliczeniowa zaliczki 375.000 brutto
- budynkiem 2: wartość odtworzeniowa 157.513 wartość rozliczeniowa zaliczki 375.000 brutto
- budynkiem 3: wartość odtworzeniowa 107.757 wartość rozliczeniowa zaliczki 375.000 brutto
- budynkiem 4: wartość odtworzeniowa 107.757 wartość rozliczeniowa zaliczki 375.000 brutto.
Łączna wartość przewidywanej wypłaty zaliczki na poczet zysków 1.500.000 PLN Jednocześnie P. R., gdy stanie się właścicielem tych czterech nieruchomości wyżej opisanych, w sposób opisany powyżej, planuje zawrzeć umowę zamiany tych nieruchomości z inna osobą trzecią na udziały w innej spółce prawa handlowego. Przedmiot działalności tej spółki oraz jej funkcjonowanie jest diametralnie inne niż spółki Sp. z o.o. Wartość rynkowa udziałów podlegających zamianie to 1.500.000 PLN, a więc kwota równa wartości ww. nieruchomości. Ewentualnie za zgodą wszystkich stron spółka sp. z o.o. sp.k. przeniosłaby bezpośrednio na osobę trzecią prawo własności wyżej opisanych nieruchomości, w zamian za zwolnienie się z długu wobec P. R. z tytułu wypłaty udziału w zyskach, zaś P. R. nabyłby w zamian prawo własności przedmiotowych udziałów w spółce z o.o. od tej osoby.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy w przedstawionym zdarzeniu, w związku z wypłatą na rzecz komandytariusza Spółki P. R. dywidendy w formie niepieniężnej, po stronie Spółki . Sp. z o.o. Sp. k. powstanie obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług...
Zdaniem Spółki wypłata dywidendy niepieniężnej przez Spółkę nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie należy wskazać, iż ustawa o podatku od towarów i usług nakazuje w pewnych okolicznościach rozpoznawać jako odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług czynności polegających na przekazaniu towarów i usług nieodpłatnie na rzecz pracowników podatnika lub jego wspólników, udziałowców, akcjonariuszy itp. Zgodnie z art. 7 ust. 2 VATU, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności: 1, przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, 2. wszelkie inne darowizny jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.
Z kolei art. 8 ust. 2 za odpłatne świadczenie usług uznaje również: 1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów; 2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
W dalszej kolejności należy wskazać, iż zgodnie z art. 15 ust. l i 2 VATU, podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje natomiast wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Na gruncie omawianej ustawy także spółka prawa handlowego, jaką niewątpliwie jest spółka Sp. z o.o. Sp. k. posiada status podatnika. W świetle przedstawionych unormowań należy, w ocenie Spółki stwierdzić, iż transakcja wypłacenia przez Sp. z o.o. Sp. k. podatnika VAT dywidendy w formie niepieniężnej czy to w postaci rzeczy czy określonych praw i wartości niematerialnych nie może zostać zakwalifikowana jako nieodpłatna dostawa czy świadczenie usług, kwalifikowane odpowiednio na gruncie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 VATU jako odpłatna dostawa lub świadczenie usług. Wspólnik ma prawo do udziału w zyskach spółki, pod warunkiem przeznaczenia go przez wspólników do wypłaty. Wypłata zysków stanowi zatem jednostronne świadczenie Spółki na rzecz wspólnika komandytariusza. Przepisy KSH (przy spółce z. o.o. które znajdują zastosowanie per analogiam do spółki osobowej) nie określają formy wypłaty udziału w zyskach. W doktrynie (por. A. Kidyba, Kodeks Spółek Handlowych Komentarz, art. 192, s. 297, 2007 r.) jednak zgodnie przyjmuje się, że taka wypłata może nastąpić także w naturze, na przykład w formie rzeczy oznaczonych co do gatunku lub w towarze (dywidenda rzeczowa). Praktyka wskazuje zarazem, że możliwa jest wypłata dywidendy (udziału w zyskach) także pod postacią aktywów rzeczowych spółki. Zatem w świetle postanowień KSH, taka wypłata jest szczególnym rodzajem czynności prawnej. Źródłem nabycia przedmiotu dywidendy (udziału w zyskach) i tytułem do uzyskania przysporzenia przez wspólnika nie jest umowa cywilnoprawna, ale uchwała wspólników. Jest to czynność wyraźnie uregulowana w KSH i nie mają do niej zastosowania przepisy kodeksu cywilnego dotyczące sprzedaży lub zamiany. Ponadto należy podkreślić, iż w związku z treścią KSH decyzja o wypłacie udziału w zyskach jest podejmowana przez wspólników. Wypłata udziału w zyskach nie powinna być klasyfikowana jak zwykła czynność dyspozycji majątkiem Spółki polegająca na jego sprzedaży lub zbyciu w inny sposób i w konsekwencji opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Poza tym, należy także zauważyć, iż wypłata udziału w zyskach nie jest nieodpłatnym świadczeniem usług, ponieważ o nieodpłatnym świadczeniu usług można mówić, kiedy co do zasady dana usługa jest odpłatna, a jedynie z wyboru wykonującego usługę, rezygnuje on z wynagrodzenia. Tym samym wypłata udziału w zyskach komandytariuszowi Spółki Sp. z o.o. Sp. k. nie może zostać rozpoznane u tej Spółki jako czynność opodatkowana na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.
Stanowisko Spółki w powyższym zakresie znajduje przy tym potwierdzenie m.in. w wyroku WSA w Warszawie z dnia 25 stycznia 2011 r. III SA/Wa 3068/10. Stanowisko analogiczne prezentuje też np. Wojewódzki Sąd Administracyjny (dalej: WSA) w Kielcach w wyroku z 25 marca 2010 r., sygnatura akt I SA/Ke 120/10 wskazując, iż (...) uwzględniając cel i charakter dywidendy (przy odpowiednim zastosowaniu do wypłaty udziału w zyskach), nie sposób określić, jakie przysporzenie po stronie spółki miałoby powstać poprzez świadczenie przedmiotu dywidendy uprawnionym wspólnikom. To spółka przekazuje wspólnikowi część posiadanego majątku (zysku), czy to w formie pieniężnej czy rzeczowej (...) z pewnością świadczenie takie będzie źródłem przychodu do opodatkowania, ale po stronie wspólnika. Również WSA w Warszawie w wyroku z 29 kwietnia 2010 r., sygnatura akt III SAA 374/10 orzekł, iż (...) przekazanie dywidendy w formie niepieniężnej nie powoduje po stronie spółki powstania obowiązku podatkowego. Nie ma bowiem podstaw do różnicowania skutków przekazania dywidendy rzeczowej i pieniężnej.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().
W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().
Z przytoczonego przepisu wynika, że opodatkowaniu co do zasady, podlegają czynności wykonane w sposób odpłatny (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.
Według art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
- przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
- wszelkie inne darowizny
jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.
Z przywołanego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nie tylko nieodpłatne przekazanie towarów na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem, ale także nieodpłatne przekazanie wszelkich towarów związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem. Dla opodatkowania danej czynności nieodpłatnego przekazania istotne jest to, czy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części.
Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca zamierza podzielić w przyszłości zysk pomiędzy wspólników. Zysk dla jednego ze wspólników komandytariusza P. R. nie miałby podlegać wypłacie w formie pieniężnej, ale poprzez przeniesienie na komandytariusza Spółki - osoby fizycznej P.. R. prawa własności nieruchomości, których spółka jest właścicielem. tj. prawo własności do czterech nieruchomości zabudowanych domami mieszkalnymi jednorodzinnymi w zabudowie bliźniaczej. Spółka budując przedmiotowe budynki korzystała z odliczeń podatku VAT zamierzając dokonać ich sprzedaży w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Zasady dotyczące wypłaty dywidendy przez spółkę z o.o. spółkę komandytową, jako formy partycypowania przez udziałowca w zysku rocznym spółki, zostały uregulowane w art. 191 art. 198 ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.). Wypłata dywidendy jest jednostronnym świadczeniem spółki na rzecz udziałowca. Przepisy Kodeksu spółek handlowych nie określają formy wypłaty dywidendy. W praktyce obrotu gospodarczego dozwolona jest także wypłata dywidendy w naturze, np. w formie rzeczy oznaczonych co do gatunku lub w towarze (dywidenda rzeczowa). Ta forma wypłaty dywidendy jest możliwa tylko wówczas, gdy statut spółki wprost ją przewiduje.
W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca zamierza wypłacić na rzecz wspólnika komandytariusza dywidendę w formie niepieniężnej, w postaci prawa własności nieruchomości, które wybudował w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Wypłata dywidendy jest szczególnym rodzajem czynności prawnej. Źródłem nabycia przedmiotu dywidendy i tytułem do uzyskania przysporzenia przez akcjonariusza nie jest umowa cywilnoprawna, ale uchwała walnego zgromadzenia akcjonariuszy (akt o charakterze właścicielskim) w oparciu o odpowiednie zapisy statutu spółki. Jest to czynność wyraźnie uregulowana w Kodeksie spółek handlowych i nie mają do niej zastosowania przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące sprzedaży lub zamiany.
Powyższe jednak pozostaje bez wpływu na kwalifikację tej czynności na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Skoro bowiem przedmiotem dywidendy rzeczowej będą posiadane przez Spółkę nieruchomości, a zatem towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT i Spółka przeniesie na wspólnika prawo ich własności, czyli nastąpi przeniesienie prawa do dysponowania nimi jak właściciel oznacza, że czynność ta stanowi dostawę towarów w rozumieniu ustawy o podatku VAT. Z uwagi na to, iż po stronie wspólnika otrzymującego wskazane we wniosku nieruchomości stanowiące przedmiot dywidendy brak jest świadczenia zwrotnego na rzez Spółki czynność ta będzie miała charakter nieodpłatny.
Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podatkiem VAT, określone transakcje podlegają temu podatkowi niezależnie od formy, w której zostały dokonane, również zbycie rzeczy, nabytych przez Spółkę lub wytworzonych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Z uwagi na to, iż jak wskazał Wnioskodawca przysługiwało Mu prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z wybudowaniem nieruchomości spełnione będą warunki do uznania przedmiotowej transakcji za odpłatną dostawę towarów wymienioną w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy.
Reasumując, w opisanej przez Spółkę sytuacji, czynność wypłaty dywidendy niepieniężnej w postaci nieruchomości zabudowanych budynkami, wybudowanych przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako nieodpłatna dostawa towarów, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy.
Zatem Spółka zobowiązana będzie do naliczenia od tej czynności podatku od towarów i usług według właściwej stawki podatku, lub też zastosować do niej zwolnienie od podatku, jeżeli nieruchomości spełniają warunki do jego zastosowania.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż czynność wypłaty dywidendy na rzecz komplementariusza nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług uznać należy za nieprawidłowe.
Odnosząc się do powołanych przez Stronę wyroków WSA: w Warszawie z dnia 25 stycznia 2011 r. III SA/Wa 3068/10, w Kielcach z 25 marca 2010 r., sygnatura akt I SA/Ke 120/10, w Warszawie z 29 kwietnia 2010 r., sygnatura akt III SAA 374/10 stwierdzić należy, że dwa ostatnie z nich nie zapadły w zakresie podatku od towarów i usług lecz w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza jedynie wyrok WSA w Warszawie 25 stycznia 2011 r. III SA/Wa 3068110. Organ podatkowy nie negując tego orzeczenia jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego. lecz zauważa, że wyrok ten nie wskazuje na ugruntowaną linię orzeczniczą w sprawie będącej przedmiotem złożonego przez Spółkę wniosku.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydawania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.
Wniosek ORD-IN
Treść w pliku PDF 456 kB
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
