Temat interpretacji
Opodatkowanie nieodpłatnych świadczeń.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2011 r. (data wpływu do tut. organu 2 grudnia 2011 r.) uzupełnionym w dniu 25 stycznia 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnych świadczeń - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 2 grudnia 2011 r. został złożony wniosek (przesłany zgodnie z właściwością przez Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy), uzupełniony w dniu 25 stycznia 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnych świadczeń.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca umożliwia wstęp na swoje spektakle na podstawie biletów odpłatnych i zaproszeń, za które nie trzeba uiszczać opłaty. Zaproszenia są przekazywane przedstawicielom instytucji oraz niektórym osobom fizycznym, którzy są traktowani jako goście specjalni.
Zgodnie z art. 8 ust. 2 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług - za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług uznane zostanie: nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
Działalność Wnioskodawcy opiera się na świadczeniu usług kulturalnych, a wszystkie działania związane z nieodpłatnym przekazaniem zaproszeń przedstawicielom instytucji (często sponsorom) oraz gościom specjalnym służą propagowaniu i promowaniu spektakli opery, co w przyszłości może się przyczynić do pozyskania nowych źródeł finansowania na produkcję przedstawień i do większego zainteresowania przedsięwzięciami Wnioskodawcy, co w konsekwencji może zwiększyć wpływy za bilety.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy należy opodatkować podatkiem VAT zaproszenia na spektakle przekazane nieodpłatnie w celu propagowania i promowania działalności kulturalnej...
Zdaniem Wnioskodawcy, nie została spełniona przesłanka do opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnych świadczeń w formie zaproszeń. Jednocześnie zaznaczono, że w okresie od kwietnia 2010 r. do tej pory Wnioskodawca dokonuje opodatkowania podatkiem VAT czynności związanych z przekazywaniem zaproszeń.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().
W myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
- przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
- zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
- świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Stosownie do art. 8 ust. 2 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r. nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.
Z kolei art. 8 ust. 2 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. stanowi, że za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:
- użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
- nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
Z powyższego wynika, że w oparciu o art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, do dnia 31 marca 2011 r. nieodpłatne świadczenie usług było traktowane jak odpłatne świadczenie usług pod warunkiem, że usługi świadczone były na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem, a podatnikowi przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami przysługiwało prawo do odliczenia podatku (w całości lub w części). Natomiast dokonana z dniem 1 kwietnia 2011 r. nowelizacja tego przepisu w szczególności mającego zastosowanie w niniejszej sprawie ust. 2 pkt 2 polegająca na wyeliminowaniu warunku związanego z prawem do odliczenia podatku, wskazuje, że co do zasady opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega każde nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika, jego pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz każde nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza.
A zatem, świadczone nieodpłatnie usługi dla celów innych niż działalność gospodarcza należy opodatkować bez względu na to, czy przy ich nabyciu podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku (w całości lub części) czy też nie.
Wprowadzona zmiana do art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi ściślejsze odwzorowanie definicji odpłatnego świadczenia usług zawartej w art. 26 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.). Przepis ten stanowi, że za odpłatne świadczenie usług uznaje się każdą z następujących czynności:
- użycie towarów stanowiących część majątku przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników lub, bardziej ogólnie, do celów innych niż działalność jego przedsiębiorstwa, w przypadkach kiedy VAT od takich towarów podlegał w całości lub w części odliczeniu;
- nieodpłatne świadczenie usług przez podatnika na prywatny użytek jego lub jego pracowników, lub bardziej ogólnie, do celów innych niż działalność jego przedsiębiorstwa.
Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca przekazuje nieodpłatnie zaproszenia na spektakle przedstawicielom instytucji oraz niektórym osobom fizycznym, którzy są traktowani jako goście specjalni w celu propagowania i promowania prowadzonej działalności kulturalnej, co w przyszłości może się przyczynić do pozyskania nowych źródeł finansowania na produkcję przedstawień i do większego zainteresowania przedsięwzięciami Wnioskodawcy, a w konsekwencji może zwiększyć wpływy za bilety.
Uwzględniając powyższe, jak również przywołane przepisy prawa wskazać należy, że opodatkowaniu podlega nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie podlega opodatkowaniu istotne jest więc ustalenie celu takiego świadczenia.
Przez nieodpłatne usługi służące do celów działalności podatnika należy rozumieć takie, które są wykonywane bez wynagrodzenia, ale w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Świadczenie ich ma dominujący charakter w stosunku do korzyści osiąganej w tym przypadku przez odbiorcę tych świadczeń.
Wobec powyższego należy stwierdzić, iż nieodpłatnie przekazanie zaproszeń na spektakle na rzecz przedstawicieli instytucji oraz osób fizycznych, którzy są traktowani jako goście specjalni, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, z uwagi na nieodpłatność tej czynności oraz fakt, iż nie będzie miał w tym przypadku zastosowania art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nieodpłatne przekazanie, jak wynika ze stanu faktycznego, będzie miało miejsce w celach promowania i propagowania kulturalnej działalności Wnioskodawcy, zwiększenia frekwencji i zainteresowania, reklamy, a więc w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością.
A zatem Wnioskodawca z tytułu nieodpłatnego przekazania zaproszeń na spektakle na rzecz ww. podmiotów nie jest zobowiązanym do naliczania podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy