Interpretacja indywidualna z dnia 13.01.2012, sygn. IPTPP1/443-842/11-5/MS, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Temat interpretacji

Zużycie nabytych towarów oraz zakupionych usług w celu zapewnienia sprawnego i nieprzerwanego przebiegu posiedzeń zarządu, spotkań służbowych, szkoleń bądź pracy techników zewnętrznych, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT gdyż niewątpliwie będzie dotyczyć zużycia na potrzeby związane z prowadzoną działalnością.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2011 r. (data wpływu 3 października 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 grudnia 2011 r. (data wpływu 27 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu zużycia towarów i usług jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu zużycia towarów i usług.

Pismem z dnia 22 grudnia 2011 r. (data wpływu 27 grudnia 2011 r.) uzupełniono wniosek w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego i własnego stanowiska w sprawie oraz sformułowanie pytania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca nabywa i będzie nabywać towary i usługi związane z wyżywieniem z przeznaczeniem do wykorzystania tych towarów i usług w ramach szkoleń, posiedzeń zarządu, rady nadzorczej, spotkań z klientami oraz doradcami Spółki. Wnioskodawca dokonuje zakupu usług cateringowych w szczególności w związku z posiedzeniami zarządu Spółki, dla pracowników wykonujących obowiązki np. w związku z pracochłonnymi remanentami, w związki ze szkoleniami organizowanymi dla pracowników oraz dla kontrahentów Wnioskodawcy, spotkaniami z kontrahentami odbywającymi się w siedzibie Wnioskodawcy, pracą techników zewnętrznych przyjeżdzających w związku z naprawą maszyn, awariami, próbami produkcyjnymi. Posiłki serwowane w ramach nabytej usługi cateringowej nie mają charakteru wykwintnego i podawane są celem zapewnienia sprawnego i nieprzerwanego przebiegu posiedzeń zarządu, spotkań służbowych, szkoleń bądź pracy techników zewnętrznych. Ponadto Wnioskodawca dokonuje także zakupu już gotowych towarów konsumpcyjnych np. słodyczy, napojów, etc., które są podawane w związku z ww. okolicznościami.

Wnioskodawca odlicza podatek VAT zawarty w fakturach dokumentujących nabycie opisanych wyżej towarów i usług, nie pobiera żadnej odpłatności w związku z opisanym wyżej zużyciem/wykorzystaniem zakupionych towarów i usług, przy czym towary te należą do jego przedsiębiorstwa.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu).

Czy zużycie nabytych towarów oraz zakupionych usług na cele opisane w zdarzeniu przyszłym jest równoznaczne:

1. w przypadku nabytych towarów:
   1. z ich przekazaniem lub zużyciem na cele osobiste podatnika lub jego pracowników i członków organów stanowiących osób prawnych,
   2. z ich zużyciem do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, członków organów stanowiących osób prawnych,
2. w przypadku nabytych usług z nieodpłatnym świadczeniem usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, członków organów stanowiących osób prawnych lub innym nieodpłatnym świadczeniem usług do celów innych niż działalność gospodarcza Wnioskodawcy,

- co skutkować będzie koniecznością rozpoznania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowanym ostatecznie w uzupełnieniu), nowelizacja art. 7 ust. 2 ustawy o podatku VAT może być oceniona jako implementacja art. 16 Dyrektywy, zgodnie z którym za odpłatną dostawę towarów należy uznać:

1. wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika;
2. wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych jego pracowników;
3. nieodpłatne przekazanie towarów lub
4. w ujęciu ogólnym przeznaczenie tych towarów do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu.

Z powyższego wynika, że zarówno ustawodawca polski jak i unijny objęli opodatkowaniem tylko niektóre stany faktyczne dotyczące wykorzystania przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa w innym celu niż odpłatna dostawa. Opodatkowaniu podlega bowiem każdy przypadek przekazania bez wynagrodzenia oraz niektóre tylko przypadki wykorzystania towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika.

Obowiązek podatkowy w przypadku wykorzystania powstaje jedynie wtedy, gdy towar, przy nabyciu którego podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia wykorzystany został nie w jakimkolwiek celu ale jedynie:

1. w prywatnym celu podatnika;
2. w prywatnym celu pracowników podatnika;
3. ogólnie do celów innych niż prowadzona działalność gospodarcza.

Z powyższego wynika w dalszej kolejności, że wykorzystanie (w tym także zużycie) bez otrzymania wynagrodzenia towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika nie podlega opodatkowaniu, jeżeli wykorzystanie to (zużycie) ma związek z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Ustawodawca wyraźnie bowiem odróżnił na gruncie podatkowym przekazanie oraz wykorzystanie (w tym zużycie) towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika.

Pierwszy podatkowy stan faktyczny rodzi zawsze obowiązek podatkowy (niezależnie od tego czy przekazanie ma związek czy też nie z przedsiębiorstwem i prowadzoną działalnością gospodarczą). Drugi podatkowy stan faktyczny powoduje konieczność rozpoznania obowiązku podatkowego tylko wtedy, gdy wykorzystanie (w tym zużycie) towarów należących do przedsiębiorstwa nie ma związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wskazać należy, że intencja ustawodawcy jest w tym przypadku oczywista: gdyby każde wykorzystanie (w tym zużycie) towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika powodować miało powstanie obowiązku podatkowego, opodatkowaniem objęte zostałyby takie stany faktyczne jak np. zużycie środków czystości, papieru do drukarek czy innych materiałów biurowych.

Pozostaje wyjaśnić różnicę między przekazaniem a wykorzystaniem (w tym zużyciem) towarów należących do przedsiębiorstwa, gdyż dwóm pojęciom występującym w akcie normatywnym nie można przypisywać takiego samego znaczenia. W myśl Słownika języka polskiego zużyć oznacza takie użycie, które prowadzi do zniszczenia, zmniejszenia się zasobu czegoś. Czym innym jest zatem przekazanie, a czym innym zużycie. Z pewnością jednak zużycie nie jest rodzajem przekazania. Mając na uwadze powyższe, z pewnością nie można się zgodzić z tezą, że opodatkowaniu podlegać będzie obecnie każde zużycie towarów przez podatnika. Nie jest to bowiem przekazanie towarów, a zatem nie podlega opodatkowaniu. Interpretując pojęcie przekazania należy wziąć pod uwagę wykładnię systemową przepisu tj. odniesienie do art. 5 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa. Przez dostawę z kolei należy rozumieć w myśl art. 7 ust. 1 ustawy przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przekazanie bez wynagrodzenia zrównane z odpłatną dostawą towarów, to zatem każdy przypadek przeniesienie na osobę trzecią ekonomicznego władztwa nad rzeczą bez pobrania wynagrodzenia. Jeżeli natomiast w danym stanie faktycznym ma miejsce inne niż przekazanie wykorzystanie towarów należących do przedsiębiorstwa, tj. wykorzystaniu temu nie towarzyszy przeniesienie ekonomicznego władztwa nad rzeczą to czynność taka nie podlega opodatkowaniu.

Reasumując, jeżeli ma miejsce rozumiane w powyższy sposób zużycie nabytych towarów, nie pociąga to za sobą konieczności rozpoznania obowiązku podatkowego na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy.

Przechodząc do poszczególnych sytuacji faktycznych opisanych we wniosku, stwierdzić należy, co następuje:

1. Odnośnie do nabywanych usług cateringowych. W każdym z przypadków nabywania usług cateringowych opisanych w stanie faktycznym mamy do czynienia z nabyciem usługi a następnie ze swoistą odsprzedażą tej usługi bez pobrania wynagrodzenia lub z jej swoistym zużyciem w obu przypadkach w związku z działalnością gospodarczą podatnika: przerwane szkolenia, spotkania z klientami, pracy technika zewnętrznego lub posiedzenia zarządu celem spożycia posiłku w restauracji wpłynęłoby negatywnie na sprawność i szybkość pracy, zmniejszając efektywność świadczonej pracy. Nabycie usługi cateringowej pozwala na eliminację tej okoliczności. W konsekwencji:
   1. zakupiona usługa w pośredni sposób wykorzystana jest do wykonania czynności opodatkowanych, w związki z czym podatek VAT zawarty w fakturze dokumentującej zakup usługi cateringowej może być odliczony w całości na zasadach ogólnych;
   2. nie powstanie obowiązek podatkowy w zakresie podatku należnego w związku z wykorzystaniem tej usługi dla celów działalności gospodarczej spółki rozumianej w sposób przedstawiony wyżej.
2. Odnośnie do nabywanych gotowych produktów. Zdaniem Wnioskodawcy nie dochodzi w tym przypadku ani do zużycia na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą podatnika ani do nieodpłatnego przekazania zakupionych wyrobów osobom trzecim. Mamy w tym przypadku do czynienia ze zużyciem zakupionego towaru na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika i prowadzonym przedsiębiorstwem (jak wskazano wyżej chodzi o zapewnienie szybkiego i sprawnego przebiegu spotkań, szkoleń, posiedzeń i pracy techników zewnętrznych), a taki stan faktyczny nie powoduje zdaniem Wnioskodawcy postania obowiązku podatkowego i nie skutkuje obowiązkiem naliczenia VAT należnego od wartości zużytych w ten sposób towarów. Jeżeli chodzi o prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, aktualność zachowuje argumentacja przedstawiona w pkt 1 powyżej. Gotowe produkty żywnościowe nie mają zdaniem Wnioskodawcy charakteru reprezentacyjnego, ponieważ nie mają okazałego, wystawnego charakteru oraz zużywane są w czasie roboczych spotkań. Nie można im przypisać także chęci budowania w ten sposób pozytywnego wizerunku i prestiżu firmy. W konsekwencji wydatki te podlegają zaliczeniu w ciężar kosztów na zasadach ogólnych.

Zakupiona usługa w pośredni sposób wykorzystana jest do wykonania czynności podatkowanych, w związku z czym podatek VAT zawarty w fakturze dokumentującej zakup usługi cateringowej może być odliczony w całości na zasadach ogólnych. Nie powstanie obowiązek podatkowy w zakresie podatku należnego w związki z wykorzystaniem tej usługi dla celów działalności gospodarczej spółki rozumianej w sposób przedstawiony w opisie stanu faktycznego. Zdaniem Wnioskodawcy nie dochodzi w tym przypadku ani do zużycia na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą podatnika ani do nieodpłatnego przekazania zakupionych wyrobów osobom trzecim. Mamy w tym przypadku do czynienia ze zużyciem zakupionego towaru na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika i prowadzonym przedsiębiorstwem (jak wskazano wyżej chodzi o zapewnienie szybkiego i sprawnego przebiegu spotkań, szkoleń, posiedzeń i pracy techników zewnętrznych), a taki stan faktyczny nie powoduje zdaniem Wnioskodawcy postania obowiązku podatkowego i nie skutkuje obowiązkiem naliczenia VAT należnego od wartości zużytych w ten sposób towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte w przypadku dostawy towarów w art. 7 ust. 2 oraz w przypadku świadczenia usług w art. 8 ust. 2 ustawy.

Według art. 7 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., nadanym ustawą z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332), przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Powyższego przepisu nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (art. 7 ust. 3 ustawy).

Analiza powołanego art. 7 ust. 2 ustawy wskazuje wyraźnie, iż ustawodawca rozróżnia czynność przekazania od czynności zużycia towarów. Zatem, opodatkowaniu podlega, zgodnie z pkt 1, przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste ściśle wymienionych osób, a na mocy pkt 2 tego przepisu, wszelkie inne darowizny. Skutkiem tak sformułowanych norm prawnych jest przyjęcie, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w trybie art. 7 ust. 2 ustawy, podlega wszelkie przekazanie towarów, natomiast zużycie tylko na rzecz podmiotów wymienionych w pkt 1 tego przepisu.

Nie podlegają zatem opodatkowaniu nieodpłatne czynności zużycia towarów na cele związane z prowadzoną działalnością, w przypadku gdy beneficjentem jest np. kontrahent przedsiębiorcy (potencjalny kontrahent) osoba trzecia, niebędąca pracownikiem, udziałowcem ani inną osobą wymienioną w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, a także zużycie towarów na cele własne prowadzonej działalności gospodarczej.

Zwrócić przy tym należy uwagę, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia potrzeb osobistych. Za Słownikiem Języka Polskiego uznać należy, że potrzebami osobistymi są takie potrzeby, które dotyczą danej osoby i które są jej potrzebami prywatnymi, tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tą osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika czy pełnioną funkcją.

Zatem można przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy, a zatem potrzeby osobiste to te, których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., nadanym wyżej powołaną ustawą z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy Prawo o miarach, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zatem interpretując powyższy przepis art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, stwierdzić należy, iż opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności m. in. do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów.

Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia zastosowanie fikcji prawnej i objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony Wnioskodawca nie powinien opodatkowywać takiego nieodpłatnego świadczenia usług.

Analizując natomiast treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Podkreślić należy, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Ponadto, z powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podlega tylko takie nieodpłatne świadczenie usług na rzecz pracowników, które służy celom osobistym pracowników (ich celom bezpośrednio konsumpcyjnym), zatem nie ma żadnego związku z działalnością przedsiębiorstwa podatnika.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka będzie nabywać towary i usługi związane z wyżywieniem z przeznaczeniem do wykorzystania tych towarów i usług w ramach szkoleń, posiedzeń zarządu, rady nadzorczej, spotkań z klientami oraz doradcami Spółki. Wnioskodawca będzie dokonywał zakupu usług cateringowych oraz gotowych towarów konsumpcyjnych np. słodyczy, napojów, w szczególności w związku z posiedzeniami zarządu Spółki, dla pracowników wykonujących obowiązki, w związku ze szkoleniami organizowanymi dla pracowników oraz dla kontrahentów Wnioskodawcy, spotkaniami z kontrahentami odbywającymi się w siedzibie firmy, pracą techników zewnętrznych. Produkty serwowane w ramach usługi nie będą miały charakteru wykwintnego i podawane będą celem zapewnienia sprawnego i nieprzerwanego przebiegu posiedzeń zarządu, spotkań służbowych, szkoleń bądź pracy techników zewnętrznych. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zainteresowany będzie odliczał podatek VAT zawarty w fakturach dokumentujących nabycie ww. towarów i usług. Wnioskodawca nie będzie pobierał żadnej odpłatności w związku z opisanym zużyciem towarów i usług, przy czym towary te będą należeć do przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Jak wynika z przedstawionych wyżej regulacji prawnych, nie podlegają opodatkowaniu nieodpłatne czynności zużycia towarów na cele związane z prowadzoną działalnością, w przypadku gdy beneficjentem jest np. kontrahent przedsiębiorcy (potencjalny kontrahent) osoba trzecia, niebędąca pracownikiem, udziałowcem ani inną osobą wymienioną w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, a także zużycie towarów na cele własne prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu nie podlega także zużycie towarów oraz wyżywienia nabywanego od firmy zewnętrznej (usługi cateringowe) przez pracowników (członków organów Spółki) w trakcie spotkań z kontrahentami, bowiem w tym przypadku nie ma miejsca zużycie towarów, ani świadczeń na cele osobiste pracowników, lecz zużycia te mają (pośredni) związek z prowadzonym przedsiębiorstwem.

Zatem w świetle powołanych wyżej norm prawnych oraz opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż nieodpłatne przekazanie artykułów spożywczych (tj.: napoje słodycze, itp.) w ramach szkoleń, posiedzeń zarządu, rady nadzorczej, spotkań z klientami oraz doradcami spółki nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż niewątpliwie będzie dotyczyć zużycia na potrzeby związane z prowadzoną działalnością.

Ponadto, nieodpłatne przekazanie nabywanych usług cateringowych w związku z posiedzeniami zarządu spółki, dla pracowników wykonujących obowiązki np. w związku z pracochłonnymi remanentami, w związku ze szkoleniami organizowanymi dla pracowników oraz dla kontrahentów Wnioskodawcy, spotkaniami z kontrahentami odbywającymi się w siedzibie Wnioskodawcy, pracą techników zewnętrznych przyjeżdzających w związku z naprawą maszyn, awariami, próbami produkcyjnymi również stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż przekazanie to będzie miało związek z prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwem.

Reasumując, zużycie nabytych towarów oraz zakupionych usług w celu zapewnienia sprawnego i nieprzerwanego przebiegu posiedzeń zarządu, spotkań służbowych, szkoleń bądź pracy techników zewnętrznych, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT gdyż niewątpliwie będzie dotyczyć zużycia na potrzeby związane z prowadzoną działalnością.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy wskazać, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku Zainteresowanego tj. zakresu zadanego pytania z uwzględnieniem okoliczności przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego i własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być zgodnie z art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone. Zgodnie z art. 14b § 1 Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W niniejszej interpretacji odpowiedziano na wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu zużycia towarów i usług. Natomiast wniosek w części dotyczącej zaistniałego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu zużycia towarów i usług został rozpatrzony interpretacją Nr ITPPP1/443-842/11-4/MS. Również kwestia dotycząca podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów, zostanie załatwiona odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Referencje

IPTPP1/443-842/11-4/MS, interpretacja indywidualna

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi