Opodatkowanie dotacji na realizację projektu doradczego, prawo do całkowitego odliczenia podatku VAT przy nabyciu towarów i usług związanych jednocześ... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 23.02.2012, sygn. IBPP4/443-1659/11/AŚ, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Opodatkowanie dotacji na realizację projektu doradczego, prawo do całkowitego odliczenia podatku VAT przy nabyciu towarów i usług związanych jednocześnie z wykonywaniem czynności opodatkowanych i czynności niepodlegających opodatkowaniu których Wnioskodawca nie jest w stanie przyporządkować tych zakupów do poszczególnego rodzaju działalności

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2011r. (data wpływu do tut. organu 28 listopada 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 stycznia 2012r. (data wpływu 30 stycznia 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 lutego 2012r. (data wpływu 10 lutego 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wkładu własnego beneficjenta, opodatkowania dofinansowania otrzymanego na realizację projektu oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług wykorzystywanych do realizacji projektu pn. ... - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 listopada 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wkładu własnego beneficjenta, opodatkowania dofinansowania otrzymanego na realizację projektu oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług wykorzystywanych do realizacji projektu pn. ...

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 stycznia 2012r. (data wpływu 30 stycznia 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu znak: IBPP4/443-1659/11/AŚ z dnia 16 stycznia 2012r. oraz pismem z dnia 7 lutego 2012r. (data wpływu 10 lutego 2012r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzący działalność pod nazwą .... (dalej Podatnik) otrzymał dofinansowanie na realizację projektu doradczego adresowanego do przedsiębiorców, w ramach Poddziałania 8.1.1 Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Zgodnie z założeniami Projektu uczestnikom doradztwa udzielona zostanie pomoc de minimis, czyli dofinansowanie doradztwa wyniesie 100% (beneficjenci nie będą ponosić odpłatności za wykonane na ich rzecz usługi, nie będą wystawiane faktury beneficjentom projektu).

W październiku 2011r. rozpoczęła się rekrutacja uczestników do projektu i do udziału w projekcie zgłaszają się beneficjenci, którzy chcieliby uiścić wkład własny w gotówce, w wysokości 50% kosztów doradztwa. Są to przedsiębiorstwa, które wykorzystały już 200 tys. EURO pomocy de minimis lub nie chcą wykorzystywać w ramach projektu doradczego przysługującego im limitu pomocy de minimis, gdyż będą chcieli skorzystać z tego rodzaju pomocy w przyszłości, na realizację innego przedsięwzięcia.

Okres realizacji projektu: październik 2011 - listopad 2013 (26 m-cy); liczba przedsiębiorstw uczestniczących w projekcie: 250; liczba osób uczestniczących w projekcie: 500 (2 osoby z każdego przedsiębiorstwa). Wartość projektu: 2 855 622 zł (przedstawione w budżecie kwoty nie zawierają podatku VAT).

Budżet projektu zawiera pozycje:

koszty bezpośrednie:
- zapewnienie sali na realizację sesji doradczych
- zapewnienie poczęstunku kawowego uczestnikom sesji doradczych
- zapewnienie doradców
- zapewnienie obsługi logistycznej sesji doradczych
- zapewnienie certyfikatów ukończenia sesji doradczych
- zapewnienie materiałów piśmienniczych dla uczestników sesji doradczych
- audyt zewnętrzny projektu
- wynagrodzenie kierownika projektu
- wynagrodzenie specjalisty ds. promocji
- wynagrodzenie specjalisty ds. rozliczeń finansowych
- wynagrodzenie specjalistów ds. rekrutacji i doradztwa
- koszty obsługi rachunku projektowego
- wydruk materiałów promocyjnych i zakup ogłoszeń prasowych
- przygotowanie strony internetowej projektu
- ewaluacja projektu.
koszty pośrednie (w szczególności koszty utrzymania biura projektu, media).Koszty wymienione w pkt 1 powyżej (koszty bezpośrednie) nie stanowią jednorodnej grupy, bowiem w niektórych przypadkach Podatnik może przyporządkować koszt nabycia towaru lub usługi dla beneficjenta, który wnosi wkład prywatny, natomiast w innych przypadkach nie jest możliwe jednoznaczne powiązanie wydatku na nabycie towaru lub usługi ze świadczeniem usługi na rzecz beneficjentów którzy wnoszą odpłatność oraz na rzecz takich, którzy nie wnoszą odpłatności.

W przypadku poszczególnych pozycji kosztów, które powodują powstanie podatku naliczonego:

zapewnienie sali z wyposażeniem na realizację indywidualnych sesji doradczych - rozliczenie kosztów sali będzie odbywa się w jednostkach godzinowych; w sytuacji, gdy dany przedsiębiorca odbędzie 2-godzinną sesję doradczą, może zostać mu przyporządkowany koszt wynajmu sali na 2 godz.
zapewnienie poczęstunku kawowego uczestnikom i uczestniczkom indywidualnych sesji doradczych oraz doradcom - rozliczenie kosztów poczęstunku kawowego będzie odbywało się wg jednostki dzień"; w danym dniu z poczęstunku skorzystają np. 2 przedsiębiorcy i 2 doradcy; Ilość skonsumowanej kawy i ciastek będzie różna w odniesieniu do każdego z doradców i przedsiębiorców (z jednego poczęstunku korzystają zarówno beneficjenci wnoszący odpłatność, jak i pozostali beneficjenci),
zapewnienie obsługi logistycznej usług doradczych - umowa zlecenie z os. fizyczną pełniąca funkcje koordynatora sesji doradczych - jednostką rozliczeniową jest godzina" więc do każdej z usług doradczych można przyporządkować koszt obsługi logistycznej.
zapewnienie certyfikatów ukończenia sesji doradczych - każdy z przedsiębiorców otrzyma certyfikat - koszt certyfikatu można przyporządkować do każdego z przedsiębiorców.
zapewnienie materiałów piśmienniczych dla uczestników projektu - teczka projektowa, notes, długopis - każdy z przedsiębiorców otrzyma materiały - koszt można przyporządkować do każdego z przedsiębiorców.

Koszt audytu projektu, koszty obsługi rachunku projektowego, wydruku materiałów promocyjnych i zakup ogłoszeń prasowych, przygotowanie strony Internetowej projektu, ewaluacja projektu a także koszty pośrednie (pkt 2) stanowią koszty całego Projektu i są związane zarówno ze świadczeniem usług na rzecz beneficjentów, którzy korzystają z doradztwa bez odpłatności, jak i tych, którzy wnoszą odpłatność.

W piśmie z dnia 26 stycznia 2012r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej o następujące informacje:

Tytuł projektu: ....

Projekt doradczy polega na świadczeniu usług doradczych przedsiębiorcom oraz pracownikom przedsiębiorstw z branży turystycznej, z zakresu m.in. efektywnego wykorzystania narzędzi informatycznych w biznesie, prawa, finansów, zarządzania, promocji, obsługi klienta, przygotowania karty menu. Tematyka usług doradczych wynika z diagnozy potrzeb doradczych przedsiębiorców.

Usługi doradcze świadczone przez Wnioskodawcę wykonywane są przez doradców zewnętrznych, posiadających odpowiednie kwalifikacje oraz doświadczenie zawodowe. Spotkania doradcze mają charakter bezpośredni, odbywają się w miejscu i czasie uzgodnionym z przedsiębiorcą.

Każdy przedsiębiorca zakwalifikowany do udziału w projekcie ma możliwość skorzystania z 40 godzin doradztwa.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i składa deklaracje VAT-7.

Przyznana dotacja zostanie przeznaczona tylko i wyłącznie na realizację projektu pn. ....". Ze środków dotacji pokryte zostaną wszystkie koszty pośrednie i bezpośrednie związane ze świadczeniem usług doradczych.

Przyznane dofinansowanie ma charakter pomocy de minimis tylko w odniesieniu do przedsiębiorców, którzy wezmą udział w projekcie doradczym (udzielona zostanie im pomoc publiczna w charakterze pomocy de minimis).

Wnioskodawcy nie jest udzielana pomoc de minimis, Wnioskodawca otrzymuje dofinansowanie na realizację projektu.

Dotacja nie dotyczy finansowania bieżącej działalności firmy.

Wnioskodawca w stanie faktycznym wyraźnie zaznaczył, że co do zasady kwota dofinansowania jest równa 100% kosztów doradztwa. W przypadku beneficjentów, którzy chcieliby uiścić wkład własny w gotówce, w wysokości 50% kosztów doradztwa, nastąpi zmniejszenie kwoty dofinansowania otrzymanego przez Wnioskodawcę. Nie wzrośnie zatem cena usługi, ale zmniejszy się kwota dofinansowania (projekt generujący przychody).

Wnioskodawca nie ustala arbitralnie ceny usługi, zmniejszając ją o kwotę otrzymanego dofinansowania. Cena usługi dla beneficjenta jest pochodną kosztów realizacji projektu, przypadających na beneficjenta, zmniejszonych o kwotę dofinansowania.

Usługi świadczone w ramach projektu doradczego" są świadczone w celu związanym z prowadzoną działalność gospodarczą. W ramach działalności gospodarczej przedsiębiorca świadczy usługi informatyczne i szkoleniowe oraz prowadzi działalność handlową. Projekt doradczy jest realizowany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Przedmiotem działalności jest:

świadczenie usług informatycznych
realizacja usług szkoleniowych
handel sprzętem informatycznym.

Usługi opodatkowane są podatkiem VAT (23%).

W przypadku, gdy usługi doradcze świadczone przez Wnioskodawcę dla przedsiębiorców są finansowane w 100% ze środków publicznych (pomoc de minimis), nie występuje przepływ środków pomiędzy Wnioskodawcą i przedsiębiorcą. W takiej sytuacji Wnioskodawca pokrywa 100% wydatków na doradztwo z otrzymanego dofinansowania a przedsiębiorca otrzymuje zaświadczenie o otrzymanej pomocy de minimis. Nie występuje przepływ środków pomiędzy Wnioskodawcą i przedsiębiorcą.

W przypadku, gdy usługi doradcze świadczone przez Wnioskodawcę dla przedsiębiorców są finansowane w 50% ze środków publicznych (pomoc na doradztwo), przedsiębiorca uiszcza opłatę w wysokości 50% kosztów doradztwa na podstawie faktury otrzymanej od Wnioskodawcy.

Przedsiębiorca otrzymuje zaświadczenie o otrzymanej pomocy publicznej na doradztwo o wartości 50% kosztów doradztwa.

W tej sytuacji następuje przepływ środków pomiędzy Wnioskodawcą i przedsiębiorcą, tytułem skorzystania z usług doradczych. Pozostałe 50% kosztów usługi na rzecz tego beneficjenta jest pokrywane ze środków publicznych (otrzymanego dofinansowania).

Wnioskodawca w ramach realizacji projektu dokonuje zakupów towarów i usług:

które jest w stanie przypisać do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (odpłatne świadczenie usług doradczych na rzecz beneficjentów wnoszących wkład własny),
które jest w stanie przypisać do czynności niepodlegających podatkowi VAT (doradztwo dla beneficjentów nie wnoszących żadnej odpłatności za wykonane na ich rzecz usługi, nie będą wystawiane faktury beneficjentom projektu),
związanych jednocześnie z wykonywaniem czynności opodatkowanych (odpłatne świadczenie usług doradczych na rzecz beneficjentów wnoszących wkład własny) i czynności niepodlegających opodatkowaniu (doradztwo na rzecz pozostałych beneficjentów), których nie jest w stanie przyporządkować tych zakupów do poszczególnego rodzaju działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytania

(pytanie numer ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 7 lutego 2012r.):

Czy wniesienie wkładu własnego przez beneficjenta powoduje, iż Podatnik ma opodatkować kwotę dofinansowania do Projektu...
Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 jest twierdząca w jakim zakresie należy opodatkować kwotę dofinansowania (w całości, czy wyłącznie w części przypadającej na beneficjenta wnoszącego wkład własny...)
W jakim zakresie w odniesieniu do towarów i usług nabywanych na potrzeby realizacji ww. projektu, związanych jednocześnie z wykonywaniem czynności opodatkowanych (odpłatne świadczenie usług doradczych na rzecz beneficjentów wnoszących wkład własny) i czynności niepodlegających opodatkowaniu (doradztwo na rzecz pozostałych beneficjentów) - w sytuacji gdy nie jest w stanie przyporządkować tych zakupów do poszczególnego rodzaju działalności - przysługuje Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad 1 i 2)

Zdaniem Podatnika, ponieważ finansowanie Projektu w założeniu dotyczyło 100% kosztów jego realizacji, nie występuje obrót opodatkowany podatkiem od towarów i usług. Otrzymane dofinansowanie nie stanowi dotacji, która miałaby bezpośredni wpływ na cenę usług świadczonych na rzecz beneficjentów. Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. obrót zwiększa się tylko o takie otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Z uwagi na charakter dotacji (do kosztów Projektu) nie jest możliwe stwierdzenie, iż wpływa ona na cenę świadczonych usług.

Powyższe dotyczy także takich przypadków, w których beneficjent wnosi wkład własny. W takim przypadku obrotem opodatkowanym jest wyłącznie kwota wnoszonego w pieniądzu wkładu własnego.

Ad 3)

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Ponieważ w projekcie będą uczestniczyli również beneficjenci, którzy wniosą wkład własny pieniężny, wówczas wykonana na ich rzecz usługa będzie czynnością opodatkowaną - obrotem będzie kwota otrzymanego wkładu własnego pieniężnego. W konsekwencji, w ramach projektu realizowane będą czynności opodatkowane (w przypadku beneficjentów, którzy wniosą gotówkowy wkład własny) oraz niepodlegające opodatkowaniu (w przypadku pozostałych beneficjentów). Jak wyżej wskazano, wykonanie prawa do odliczenia podatku naliczonego jest możliwe wyłącznie w takim zakresie, w jakim towary lub usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Przepis ten zobowiązuje podatnika do określenia kwot podatku naliczonego, które związane są z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10. Art. 90 ust. 3 stanowi zaś, iż proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Jeżeli dany towar lub usługa są wykorzystywane jednocześnie do czynności dających prawo do odliczenia (obrót na rzecz beneficjenta wnoszącego wkład pieniężny) i niedających tego prawa (czynności w projekcie na rzecz pozostałych beneficjentów), wówczas prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w całości. Dla wykonania odliczenia konieczny jest zatem minimalny stopień wykorzystania danego towaru lub usługi do czynności opodatkowanych.

W orzecznictwie przyjmuje się, iż nie jest konieczne ani prawnie dopuszczalne określanie wskaźnika wykorzystania towaru lub usługi do czynności dających lub niedających prawa do odliczenia podatku naliczonego, innego niż obliczony zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. (na podstawie obrotów z całej działalności). Co prawda prawo UE przewiduje możliwość ustalania wskaźnika proporcji dla sektora działalności, ale Polska z opcji tej nie skorzystała. Zagadnienie jednoczesnego wykorzystania towarów i usług do czynności opodatkowanych i niepodlegających opodatkowaniu było przedmiotem wypowiedzi orzecznictwa sądowego. Np. w wyroku WSA w Poznaniu z dnia 7 września 2010. sygn. I SA/Po 453/10 stwierdzono: Obowiązku wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną oraz związanego ze sprzedażą niepodlegającą opodatkowaniu nie należy wbrew stanowisku organu podatkowego upatrywać w art. 86 ust. l ustawy o p.t.u. Konsekwencją tego stanu rzeczy jest to, że w sytuacji, gdy wyodrębnienie podatku naliczonego nie jest możliwe należy przyjąć, że całość podatku naliczonego jest związana ze sprzedażą opodatkowaną i że podlega on odliczeniu w 100%. Należy zauważyć, iż art. 86 ust. 1 ustawy o p.t.u. przyznaje prawo do odliczenia podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Nie przysługuje ono zatem w zakresie wykonywania czynności niepodlegających w ogóle podatkowi. Z kolei przepis art. 90 ust. 1 ustawy stanowi, że w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego, związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Poza sporem w niniejszej sprawie pozostawało, iż sformułowanie czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia z art. 90 ust. 1 i 3 ustawy o p.t.u. należy rozumieć jako odnoszące się do czynności zwolnionych. Skoro bowiem rzecz dotyczy odliczenia podatku, to pod uwagę można wziąć tylko takie transakcje, które w ogóle objęte są zakresem przedmiotowym VAT. W tej części są to tylko czynności zwolnione od podatku, gdyż czynności niepodlegające w ogóle podatkowi nie są objęte zakresem przedmiotowym VAT. Sformułowanie czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku należy zatem rozumieć jako czynności zwolnione od podatku. Wynika stąd wniosek, że w przypadku podatku związanego tylko z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi podatkowi, podatnik nie stosuje odliczenia częściowego wedle proporcji, lecz odliczenie pełne. Wartość czynności niepodlegających w ogóle opodatkowaniu nie wchodzi bowiem do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży. W przypadku gdy podatnik wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane oraz czynności niepodlegające podatkowi, nie ma obowiązku stosowania odliczenia częściowego, a gdyby ewentualnie chciał ustalać proporcję sprzedaży dla celów odliczenia, to wyniesie ona 100%. Czynności, których przepisy prawa podatkowego w ogóle nie regulują, nie mogą wpływać na rozstrzyganie co do prawa odliczenia podatku (por. analogicznie wyrok NSA z dnia 8 stycznia 2010r. w sprawie I FSK 1605/08, publ. Monitor Podatkowy nr 2010/6/42).

(...) Z drugiej strony ustawodawca ani w art. 86 ustawy o p.t.u. ani w art. 90 ustawy o p.t.u nie wskazuje stopnia i zakresu tego wykorzystywania w odniesieniu do takiej sytuacji jak opisana we wniosku podatnika. Nie przewiduje także w tym przypadku żadnego klucza do obliczania ewentualnej proporcji jak np. w art. 90 ustawy o p.t.u. w odniesieniu do czynności podlegających opodatkowaniu, ale z niego zwolnionych. Nie można wobec tego domagać się od podatnika bez ustawowej podstawy poszukiwania metody wyodrębniania podatku naliczonego.

Należy wskazać na podniesione w orzecznictwie ETS uprawnienia Państw Członkowskich Unii Europejskiej do ustalania metod i kryteriów podziału kwot podatku naliczonego pomiędzy działalność gospodarczą i działalność niemającą charakteru gospodarczego w przypadku gdy podatnik wykonuje równocześnie działalność gospodarczą, opodatkowaną lub zwolnioną z podatku, i działalność niemającą charakteru gospodarczego, nienależącą do zakresu stosowania VI Dyrektywy (obecnie Dyrektywy 2006/112/WE). Zgodnie z wyrokiem z dnia 13 marca 2008r. w sprawie C 437/06 Securenta Göttinger Immobilienanlagen und Vermögensmanagement AG v/s Finanzamt Göttingen (publ. LEX nr 368525), kompetencje te należą do swobodnego uznania państw członkowskich, które korzystając z tego uprawnienia, powinny uwzględniać cel i strukturę tej dyrektywy i na tej podstawie określić sposób obliczania obiektywnie odzwierciedlający część wydatków faktycznie przypadających odpowiednio na każdy z tych rodzajów działalności. Jednakże polski legislator podatkowy w żadnej z ustaw podatkowych nie wskazał metody obliczania proporcji przy wykonywaniu przez podatnika czynności podlegających i nie podlegających opodatkowaniu VAT.

Podnieść należy, iż jedynie w oparciu o zasadę neutralności podatku VAT nie można bez zapisów ustawowych nakładać na podatnika obowiązków stosowania metody wyodrębniania podatku naliczonego w sytuacji, gdy zakupy towarów i usług służą jednocześnie czynnościom opodatkowanym i nie podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a ich wyodrębnienie nie jest możliwe.

Godzi się podkreślić, że zgodnie z art. 217 Konstytucji RP nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatku następuje w drodze ustawy. W orzeczeniu z dnia 16 czerwca 1998r. (sygn. akt U 9/97, publ. OTK 1998/4/ 51) Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że wszystkie elementy stosunku daniowego powinny być uregulowane bezpośrednio w ustawie, zaś konstytucyjne wyliczenie spraw z zakresu prawa podatkowego zastrzeżonych dla ustawy nie ma charakteru wyczerpującego. Określenie wielkości podatku naliczonego podlegającego odliczeniu należy do cech konstrukcyjnych podatku od towarów i usług i obliczanie ewentualnej proporcji lub ustalenie metod i kryteriów właściwych dla zakresu odliczenia w przypadku wykonywania Jednocześnie czynności opodatkowanych i niepodlegających opodatkowaniu wymaga ingerencji ustawodawcy. W braku zaś takich zapisów niedopuszczalne jest ograniczanie prawa do odliczenia podatku naliczonego z art. 86 ustawy o p.t.u. jedynie w oparciu o kryteria lub metody, które ma ustalać ad hoc sam podatnik (wyrok nieprawomocny).

Dodatkowo wskazać należy, iż jedynym przypadkiem, gdy wskaźnikiem określającym kwotę podatku podlegającego odliczeniu może być wskaźnik inny niż z art. 90 ust. 3, jest nabycie nieruchomości wykorzystywanej również na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika (art. 86 ust.7b ustawy z dnia 11 marca 2004r.).

Powyższe oznacza, iż jeżeli nabyty towar lub usługa w minimalnym zakresie służy czynnościom opodatkowanym, a nie jest wykorzystywany jednocześnie do czynności zwolnionych od podatku (ale do czynności niepodlegąjących opodatkowaniu), prawo do odliczenia przysługuje w całości. Podatnik nie jest zaś uprawniony ani obowiązany do określania kwoty podatku związanej z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu z zastosowaniem jakichkolwiek wskaźników, przeliczników, jeżeli nie zachodzi bezpośredni i wyłączny związek z czynnością opodatkowaną.

Pogląd powyższy potwierdza również uchwała 7 sędziów NSA z dnia 24 października 2011r. sygn, 1FPS 9/10, zgodnie z którą w świetle art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie mogą wpłynąć na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu art. 90 ust. 3 tej ustawy.

Zdaniem Podatnika w przypadku:

zapewnienia poczęstunku kawowego uczestnikom i uczestniczkom indywidualnych sesji doradczych oraz doradcom,
zapewnienia obsługi logistycznej usług doradczych,
kosztu audytu projektu, kosztu obsługi rachunku projektowego, wydruku materiałów promocyjnych i zakup ogłoszeń prasowych, przygotowanie strony internetowej projektu, ewaluacja projektu a także kosztów pośrednich (pkt 2 stanu faktycznego),
przysługuje Podatnikowi pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego, bowiem nabycie tych towarów i usług ma związek z wykonywaniem opodatkowanego świadczenia usług (doradztwo na rzecz beneficjentów wnoszących wkład własny) oraz czynności niepodlegających opodatkowaniu (doradztwo na rzecz pozostałych beneficjentów), które jednak na zakres prawa do odliczenia nie wpływają. Wymienionych wyżej towarów i usług nie sposób przyporządkować wyłącznie do czynności opodatkowanych, ale są do takich czynności wykorzystywane.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe w całości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054) - zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 2 ustawy, w przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

Analiza powołanych powyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, iż włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie ceny konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Dla określenia, czy dane dotacje mają, czy też nie bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług, a co za tym idzie czy podlegają opodatkowaniu istotne są zatem szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne na pokrycie kosztów działalności nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego w treści wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca otrzymał dofinansowanie na realizację projektu doradczego pn. ... adresowanego do przedsiębiorców, w ramach Poddzlałania 8.1.1 Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Zgodnie z założeniami Projektu uczestnikom doradztwa udzielona zostanie pomoc de minimis, czyli dofinansowanie doradztwa wyniesie 100% (beneficjenci nie będą ponosić odpłatności za wykonane na ich rzecz usługi, nie będą wystawiane faktury beneficjentom projektu). W październiku 2011r. rozpoczęła się rekrutacja uczestników do projektu i do udziału w projekcie zgłaszają się beneficjenci, którzy chcieliby uiścić wkład własny w gotówce, w wysokości 50% kosztów doradztwa. Są to przedsiębiorstwa, które wykorzystały już 200 tys. EURO pomocy de minimis lub nie chcą wykorzystywać w ramach projektu doradczego przysługującego im limitu pomocy de minimis, gdyż będą chcieli skorzystać z tego rodzaju pomocy w przyszłości, na realizację innego przedsięwzięcia.

Wnioskodawca w ramach realizacji projektu dokonuje zakupów towarów i usług:

które jest w stanie przypisać do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (odpłatne świadczenie usług doradczych na rzecz beneficjentów wnoszących wkład własny),
które jest w stanie przypisać do czynności niepodlegających podatkowi VAT (doradztwo dla beneficjentów nie wnoszących żadnej odpłatności za wykonane na ich rzecz usługi, nie będą wystawiane faktury beneficjentom projektu),
związanych jednocześnie z wykonywaniem czynności opodatkowanych (odpłatne świadczenie usług doradczych na rzecz beneficjentów wnoszących wkład własny) i czynności niepodlegających opodatkowaniu (doradztwo na rzecz pozostałych beneficjentów), których nie jest w stanie przyporządkować tych zakupów do poszczególnego rodzaju działalności.

Każdy przedsiębiorca zakwalifikowany do udziału w projekcie ma możliwość skorzystania z 40 godzin doradztwa.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i składa deklaracje VAT-7.

Przyznana dotacja zostanie przeznaczona tylko i wyłącznie na realizację projektu pn. .... Ze środków dotacji pokryte zostaną wszystkie koszty pośrednie i bezpośrednie związane ze świadczeniem usług doradczych.

Co do zasady kwota dofinansowania jest równa 100% kosztów doradztwa. W przypadku beneficjentów, którzy chcieliby uiścić wkład własny w gotówce, w wysokości 50% kosztów doradztwa, nastąpi zmniejszenie kwoty dofinansowania otrzymanego przez Wnioskodawcę. Nie wzrośnie zatem cena usługi, ale zmniejszy się kwota dofinansowania (projekt generujący przychody).

Przedsiębiorca otrzymuje zaświadczenie o otrzymanej pomocy publicznej na doradztwo o wartości 50% kosztów doradztwa.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony przez Wnioskodawcę w treści wniosku opis stanu faktycznego, odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy przedstawionych w pytaniu numer 1 i numer 2 zauważyć należy co następuje:

Z przedstawionych okoliczności wynika, iż Wnioskodawca otrzymał dofinansowanie na realizację projektu ... pokrywające 100% kosztów doradztwa (beneficjenci nie będą ponosić odpłatności za wykonane na ich rzecz usługi, nie będą wystawiane faktury beneficjentom projektu). Do udziału w projekcie zgłaszają się również beneficjenci, którzy chcieliby uiścić wkład własny w gotówce, w wysokości 50% kosztów doradztwa - w takim przypadku dofinansowanie na realizację projektu wynosi 50% kosztów doradztwa (50% kosztów doradztwa opłaca przedsiębiorca).

Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że dofinansowanie pokrywa koszty projektu (100% kosztów doradztwa lub 50% kosztów doradztwa). Mając na uwadze powyższe informacje wskazane przez Wnioskodawcę, otrzymane dofinansowanie stanowi zwrot kosztów poniesionych w związku z ww. projektem. Wobec tego przyznana na taki cel dotacja nie spełnia przesłanki dotacji wynikającej z art. 29 ust. 1 ustawy, a tym samym nie stanowi obrotu opodatkowanego podatkiem VAT.

Tym samym skoro - jak wskazał Wnioskodawca - pozyskana dotacja przeznaczona jest na pokrycie poniesionych kosztów realizowanego projektu (doradztwa), to oznacza, że w opisanej sytuacji występuje dotacja o charakterze zakupowym, a nie dotacja mająca na celu sfinansowanie ceny sprzedaży. W konsekwencji, w związku z realizacją projektu w części dofinansowania, Wnioskodawca nie będzie otrzymywać wynagrodzenia za świadczone usługi w rozumieniu przepisów ustawy, a jedynie zwrot ponoszonych kosztów. Tym samym dotacja ze środków publicznych, czyli otrzymany zwrot poniesionych kosztów, nie będzie stanowiła czynności opodatkowanej VAT, ponieważ czynność ta nie została wymieniona w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu, zawartych w art. 5 ust. 1 ustawy.

Zatem otrzymana przez Wnioskodawcę dotacja ze środków publicznych przeznaczona na pokrycie kosztów realizacji projektu (zarówno wynosząca 100% jak i wynosząca 50% kosztów doradztwa) nie stanowi obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym nie podlega opodatkowaniu, gdyż nie stanowi czynności wymienionej w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W odniesieniu do uznania za obrót wkładu własnego przedsiębiorcy wnoszonego w postaci wpłat gotówkowych, stwierdzić należy iż opodatkowaniu podlega każde świadczenie odpłatne, tj. takie, za które świadczącemu zostało wypłacone wynagrodzenie.

W ramach realizowanego projektu Wnioskodawca świadczy usługi doradcze przedsiębiorcom oraz pracownikom przedsiębiorstw z branży turystycznej, które stanowią odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu. Wkłady własne przedsiębiorców, którzy korzystają (lub których pracownicy korzystają) z usług doradczych są związane z konkretnym konsumentem konkretnego programu doradczego, w związku z czym są bezpośrednio związane ze świadczeniem przez Wnioskodawcę usług doradczych.

Wkład pieniężny stanowi wynagrodzenie za świadczenie tych usług. Tym samym zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, otrzymany wkład pieniężny stanowi obrót podlegający opodatkowaniu według właściwej stawki VAT. Wysokość stosowanej stawki jest uzależniona od rodzaju świadczonej usługi, za którą należne jest wynagrodzenie w postaci wniesionego wkładu gotówkowego. Tak więc otrzymany wkład pieniężny od przedsiębiorców stanowi obrót podlegający opodatkowaniu według stawki obowiązującej dla świadczonej przez Wnioskodawcę usługi doradczej.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że Wnioskodawca realizując przedmiotowy projekt świadczy (w odniesieniu do przedsiębiorców wnoszących wkład własny) odpłatne usługi w rozumieniu art. 5 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy, przy czym wynagrodzeniem za te usługi jest otrzymana kwota wkładu pieniężnego od przedsiębiorców.

Odnosząc się zatem do stanowiska Wnioskodawcy przedstawionego do pytania pierwszego i drugiego, w myśl którego dofinansowanie projektu ze środków publicznych nie stanowi obrotu opodatkowanego podatkiem od towarów i usług, natomiast w przypadkach, w których beneficjent wnosi wkład własny. obrotem opodatkowanym jest wyłącznie kwota wnoszonego w pieniądzu wkładu własnego, należy w ocenie tut. organu uznać je za prawidłowe.

Przechodząc do oceny stanowiska Wnioskodawcy przedstawionego do pytania trzeciego, z którego wynika, że wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji ww. projektu, związanych jednocześnie z wykonywaniem czynności opodatkowanych (odpłatne świadczenie usług doradczych na rzecz beneficjentów wnoszących wkład własny) i czynności niepodlegających opodatkowaniu (doradztwo na rzecz pozostałych beneficjentów), których nie jest w stanie przyporządkować tych zakupów do poszczególnego rodzaju działalności, zauważyć należy co następuje:

Stosownie do art. 86 ust. 1 ww. ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak wynika z powyższego przepisu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Aby zatem podatnik mógł obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z dokonanych inwestycji, inwestycje te muszą być związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych, przy czym związek ten winien mieć charakter niewątpliwy. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych

W przypadkach gdy podatnik wykonuje czynności uprawniające do odliczenia VAT i nieuprawniające do tego odliczenia, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, który stanowi, iż w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami w stosunku, do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli natomiast nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1 to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Zgodnie z art. 90 ust. 3 cytowanej wyżej ustawy o VAT proporcję tę ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Na tle obecnej ustawy o podatku od towarów i usług w dniu 24 października 2011r. Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale siedmiu sędziów (sygn. akt I FPS 9/10) wskazał, że za w pełni aktualną i trafną należy uznać linię orzeczniczą NSA, z której jednoznacznie wynika, że zawarte w przepisach art. 90 ust. 1 3 u.p.t.u. sformułowanie czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia należy rozumieć jako odnoszące się do czynności zwolnionych od podatku. Skoro bowiem rzecz dotyczy odliczenia podatku, to pod uwagę można wziąć tylko takie transakcje, które w ogóle objęte są zakresem przedmiotowym VAT. W tej części są to tylko czynności zwolnione od podatku, gdyż czynności niepodlegające w ogóle podatkowi nie są objęte zakresem przedmiotowym VAT. Sformułowanie czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku należy zatem rozumieć jako czynności zwolnione od podatku oraz czynności opodatkowane na specjalnych zasadach, gdzie ustawa wprost stwierdza, że podatnik nie ma prawa do odliczenia.

Zdaniem NSA, za trafne należy uznać stanowisko, że w przypadku podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych tylko z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi podatnikowi (których nie da się jednoznacznie przypisać do jednej z tych kategorii czynności), podatnik nie stosuje odliczenia częściowego wedle proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 u.p.t.u., lecz odliczenie pełne. Wartość czynności niepodlegajacych w ogóle opodatkowaniu nie wchodzi bowiem do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży.

Mając powyższe na uwadze, tut. organ stwierdza, że w przypadku gdy jak wskazał Wnioskodawca w ramach projektu pn. ... dokonuje zakupu towarów i usług związanych jednocześnie z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT oraz niepodlegającymi opodatkowaniu VAT i nie jest w stanie przyporządkować tych zakupów do poszczególnego rodzaju działalności, wówczas Wnioskodawcy w całości przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z działalnością opodatkowaną i niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy podkreślić, iż zgodnie z art. 14b § 3 cyt. w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem wskazać, że odpowiedzi na pytanie trzecie zawarte we wniosku udzielono przy założeniu, iż faktycznie w ramach projektu pn. ... Wnioskodawca dokonuje zakupów towarów i usług związanych jednocześnie z wykonywaniem czynności opodatkowanych i czynności niepodlegających opodatkowaniu, których nie jest w stanie przyporządkować tych zakupów do poszczególnego rodzaju działalności.

Powyższe przyjęto jako element stanu faktycznego i nie było to przedmiotem merytorycznej oceny, nie zadano pytania w tym zakresie.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualny błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślić wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Należy również zwrócić uwagę na przepis art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, w myśl którego nieodpłatne świadczenie usług w pewnych okolicznościach jako zrównane z odpłatnym świadczeniem usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie