Interpretacja indywidualna z dnia 19.08.2011, sygn. ITPP1/443-671/11/TS, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy
Temat interpretacji
Ustalenie podstawy opodatkowania - bonifikaty.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2011 r. (data wpływu 13 maja 2011 r.), uzupełnionym w dniu 17 sierpnia 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalania podstawy opodatkowania jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 13 maja 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 17 sierpnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalania podstawy opodatkowania.
W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na sprzedaży detalicznej leków i produktów farmaceutycznych w aptece i rozlicza się na podstawie księgi rachunkowej. W celu zapewnienia konkurencyjności apteka przy sprzedaży niektórych leków z cenami urzędowymi i umownymi udziela kupującym bonifikaty, polegającej na obniżeniu ostatecznej ceny do zapłaty. Bonifikata ta uwidoczniona jest na paragonie wydawanym klientowi, ale w tzw. części niefiskalnej i powoduje, że wykazana cena jest obniżona o udzieloną bonifikatę. Zatem faktycznie otrzymana cena od klienta jest niższa. Oznacza to, że przy zastosowaniu przez Wnioskodawcę bonifikaty, nie następuje zmniejszenie ceny poszczególnych leków, ulega zmniejszeniu natomiast kwota do zapłaty. W raporcie dziennym z kasy fiskalnej przychód ewidencjonowany jest bez uwzględnienia pomniejszenia o bonifikaty, jednakże uzyskany przez aptekę obrót jest faktycznie mniejszy, bowiem do kasy apteki wpływa w rzeczywistości kwota pomniejszona o wartość udzielonych bonifikat. Natomiast kwotę udzielonych bonifikat rejestruje system komputerowy, który rejestruje wartość udzielonych bonifikat w rozbiciu na kwotę netto oraz podatek VAT. W tej sytuacji udzielone bonifikaty obniżają obrót. Jednakże do wyliczenia podatku należnego Wnioskodawca nie obniża obrotu o udzielone bonifikaty.
Wnioskodawca wskazał, iż zdarzenia gospodarcze dla celów rozliczenia podatku od towarów i usług ewidencjonowane są w księdze rachunkowej.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy fakt, iż Wnioskodawca nie pomniejsza obrotu o wartość udzielonych bonifikat jest postępowaniem prawidłowym...
Zdaniem Wnioskodawcy, przy ustaleniu zakresu opodatkowania podatkiem VAT można wyłączyć z kwoty obrotu wartości udzielonych bonifikat, co wynika z art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Prowadzone do celów VAT ewidencje (zarówno za pomocą kasy rejestrującej, jak i pozostałe), na podstawie których możliwie jest uwzględnienie kwot udzielonych bonifikat na kwoty netto oraz podatek VAT, stanowią podstawę do obniżenia obrotu i kwot podatku należnego o udzielone bonifikaty.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z dyspozycją art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.
Natomiast art. 29 ust. 4 stanowi, iż podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązujących rabatów (bonifikat, upustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.
Stosownie do treści art. 109 ust. 3 powołanej ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.
Przytoczona regulacja wskazuje zatem, na konieczność prowadzenia przez podatnika ewidencji, służącej prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej.
W działalności handlowej stosuje się często różnorodne preferencje cenowe. Przybierają one różne nazwy (zniżka, opust, rabat, bonifikata, premia itp.) oraz różne postaci (zmniejszenie ceny, zwiększenie ilości towaru, procentowe wynagrodzenie itp.).
Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 powołanej ustawy. W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na sprzedaży detalicznej leków i produktów farmaceutycznych w aptece. Wnioskodawca udziela klientom bonifikaty, polegającej na obniżeniu ostatecznej ceny do zapłaty. Bonifikata uwidoczniona jest na paragonie wydawanym klientowi, ale w tzw. części niefiskalnej. Powoduje to, że wykazana w nim cena jest obniżona o udzieloną bonifikatę, jednak nie następuje zmniejszenie ceny poszczególnych produktów, lecz ulega zmniejszeniu kwota do zapłaty. Wartość bonifikat nie jest uwidoczniona w raporcie dziennym z kasy fiskalnej. Kwoty udzielonych bonifikat rejestruje natomiast system komputerowy. W tej sytuacji udzielone bonifikaty obniżają obrót, jednakże Wnioskodawca do wyliczenia podatku należnego nie obniża obrotu o udzielone bonifikaty.
Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, iż obowiązujące przepisy prawa nie przewidują możliwości skorygowania sprzedaży i podatku należnego zaewidencjonowanego za pomocą kasy rejestrującej, jednakże brak regulacji prawnych w tym zakresie nie pozbawia podatnika możliwości dokonania korekty zaewidencjonowanego obrotu. Skoro konstrukcja kasy rejestrującej nie pozwala na korektę danych zapisanych w pamięci fiskalnej, to korektę należy dokonać za pomocą innych urządzeń księgowych. Istotną bowiem jest w tym względzie zasada wynikająca z cyt. art. 29 ust. 1 ustawy, zgodnie z którą podstawą opodatkowania jest obrót rozumiany jako kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Obrotem jest zatem kwota rzeczywiście należna od nabywcy. Ponadto to na podatniku spoczywa obowiązek rzetelnego udokumentowania prowadzonych transakcji w urządzeniach księgowych, by odzwierciedlały faktyczny ich przebieg.
W celu ustalenia prawidłowej (rzeczywistej) podstawy opodatkowania w przypadku udzielenia bonifikat, które nie są uwidocznione w raportach fiskalnych, należałoby prowadzić dodatkową, poza kasą rejestrującą, ewidencję (korekt), z której musi dokładnie wynikać kwota korekty sprzedaży i podatku należnego przypisana do konkretnego paragonu. Ewidencja taka nie ma określonego wzoru, ale wskazane jest, aby zawierała co najmniej dane niezbędne do ustalenia przyczyn zaistniałej korekty, a zapisy w niej widniejące pozwalały na określenie prawidłowej kwoty obrotu i podatku należnego.
Wobec powyższego, zdaniem tut. organu Wnioskodawca ma możliwość na podstawie wykorzystywanego w aptece systemu komputerowego, który rejestruje wartość udzielonych bonifikat, dokonać korekty kwoty podatku od towarów i usług wykazanej w raportach fiskalnych w taki sposób, aby kwota tego podatku uwzględniała rzeczywisty (zgodny z należną od klienta zapłatą), a nie fikcyjny obrót.
Odnosząc się zatem do przedstawionego stanu faktycznego oraz mając na względzie brak szczegółowych uregulowań dotyczących sposobu korygowania obrotu ewidencjonowanego przy zastosowaniu kas rejestrujących stwierdzić należy, iż jeżeli funkcjonujący w aptece Wnioskodawcy system komputerowy umożliwia prawidłowe prowadzenie ewidencji udzielonych bonifikat z przyporządkowaniem ich do konkretnych stawek podatkowych w wykazanym obrocie, to można przyjąć do określenia podstawy opodatkowania inną kwotę, niż wynika to z wydruku raportu fiskalnego, przy założeniu, iż podstawą prawidłowego sporządzenia rozliczenia jest rzeczywisty przebieg transakcji gospodarczej udokumentowany rzetelnymi dowodami i wynika z zapisów zawartych w prowadzonych urządzeniach księgowych, z których dane wynikające za dany miesiąc rozliczeniowy obniżą łączną miesięczną sprzedaż zaewidencjonowaną w kasie rejestrującej.
Końcowo należy podkreślić, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie ustalania podstawy opodatkowania przy uwzględnieniu udzielanych bonifikat, zaś nie rozstrzyga kwestii prawidłowości zapisu udzielanych bonifikat na paragonie fiskalnym bowiem, nie było to przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy