Interpretacja indywidualna z dnia 13.04.2011, sygn. ITPP1/443-58/11/TS, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Opodatkowanie usług zakwaterowania i wyżywienia.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2011 r. (data wpływu 17 stycznia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 6 kwietnia 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług zakwaterowania i wyżywienia jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 stycznia 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 6 kwietnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług zakwaterowania i wyżywienia.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie zakwaterowania oraz wyżywienia. Dotychczas uczniowie zakwaterowani w internacie i żywiący się w stołówce szkolnej, zdaniem Wnioskodawcy, byli zwolnieni od podatku VAT. Pozostałe osoby korzystające ze stołówki obciążane były podatkiem 7%. Usługi edukacyjne, do których Wnioskodawca zaliczał wyżywienie uczniów podczas praktyk szkolnych oraz obciążanie Opieki Społecznej również było zwolnione od podatku VAT. Nowe przepisy regulujące powyższe kwestie, zdaniem Wnioskodawcy, nie zmieniły się znacznie, poza nowymi numerami PKWiU oraz zmianą stawki podatku z 7% na 8%. Jednak Wnioskodawca ma wątpliwości, co do terminu zakwaterowanie, czy termin ten oznacza jednocześnie noclegi i wyżywienie, czy tylko noclegi. Jednocześnie nadmienia, że istnieje możliwość zakwaterowania uczniów w internacie bez wyżywienia, np. w weekendy. Ponadto stołówka nie jest stołówką internacką tylko stołówką szkolną, która może istnieć bez internatu. Klasyfikacja budżetowa rozróżnia stołówkę jako rozdział 80148 oraz internat jako rozdział 85410. Za niewliczaniem do zakwaterowania usługi wyżywienia uczniów przemawia również, zdaniem Wnioskodawcy, fakt, iż są szkoły, które świadczą usługi wyżywienia uczniów i w ogóle nie posiadają internatu.

W związku z powyższym Wnioskodawca zwraca się z pytaniem o stawkę podatku od towarów i usług w odniesieniu do sprzedaży następujących usług:

1. zakwaterowania (tzw. czesne za noclegi) w internacie uczniów szkoły;
2. zakwaterowania (tzw. czesne za noclegi) w internacie uczniów innych szkół;
3. zakwaterowania (noclegi) w internacie innych osób w związku z organizacją przez szkołę różnych imprez;
4. wyżywienia w stołówce szkolnej uczniów mieszkających w internacie;
5. wyżywienia uczniów szkoły w stołówce szkolnej (nie mieszkających w internacie);
6. wyżywienia pracowników szkoły oraz emerytów w stołówce szkolnej;
7. wyżywienia w stołówce szkolnej innych osób w związku z organizacją przez szkołę różnych imprez;
8. wyżywienia uczniów szkoły mieszkających w internacie, płatnych przez instytucje opieki społecznej (na te instytucje wystawiana jest faktura VAT);
9. wyżywienia uczniów podczas praktyk szkolnych w lesie (Wnioskodawca kształci w zawodzie technik leśnik), płatnych przez poszczególne Nadleśnictwa (faktura VAT wystawiana jest na Nadleśnictwo)...

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. zakwaterowanie (tzw. czesne za noclegi) w internacie uczniów szkoły oraz uczniów innych szkół jest zwolnione od podatku od towarów i usług;
2. zakwaterowanie (noclegi) w internacie innych osób w związku z organizacją przez szkołę różnych imprez, sklasyfikowane w PKWiU w grupowaniu 55.90.11.0, opodatkowane jest stawką podatku w wysokości 8%;
3. wyżywienie w stołówce szkolnej uczniów mieszkających oraz nie mieszkających w internacie jest zwolnione od podatku od towarów i usług;
4. wyżywienie w stołówce szkolnej pracowników szkoły, emerytów oraz innych osób w związku z organizacją przez szkołę różnych imprez, sklasyfikowane w PKWiU w grupowaniu 56.29.20.0, opodatkowane jest stawką podatku w wysokości 8%;
5. wyżywienie uczniów szkoły mieszkających w internacie, płatne przez instytucje opieki społecznej jest zwolnione od podatku od towarów i usług jako usługi świadczone między jednostkami budżetowymi;
6. wyżywienie uczniów podczas praktyk szkolnych w lesie, płatne przez poszczególne Nadleśnictwa, jest zwolnione od podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca jednocześnie wyraża wątpliwości, czy uczniowie mieszkający w internacie i żywiący się w stołówce szkolnej powinni za wyżywienie płacić podatek ze stawką 8% czy być zwolnieni, traktując termin zakwaterowanie jako noclegi i wyżywienie jako całość. Jednak oznaczałoby to, że uczniowie tej samej szkoły, tylko mieszkający w innych miejscach, za te same usługi byliby inaczej traktowani mieszkający w internacie byliby zwolnieni od podatku VAT, a niemieszkający w internacie a uczący się w tej samej szkole płaciliby 8% podatku. W związku z tym Wnioskodawca skłania się do wystawiania faktur VAT za wyżywienie ze stawką podatku 8% wszystkim korzystającym ze stołówki szkolnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7().

Stosownie do obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisu art. 5a towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do treści art. 41 ust. 2 powołanej ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%.

Należy wskazać, iż zgodnie z art. 146a ustawy, wprowadzonym na mocy art. 19 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238 poz. 1578), zmienionym treścią art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257 poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Należy również zauważyć, iż od 1 stycznia 2011 r. w załączniku nr 3 do ustawy tytuł drugiej kolumny otrzymał brzmienie Symbol PKWiU 2008. Tym samym obowiązującą dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług od 2011 r. stała się Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług z 2008 r., stanowiąca załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

W załączniku nr 3 do ustawy pod pozycją 163 wymieniono Usługi związane z zakwaterowaniem (PKWiU 55).

Natomiast w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246 poz. 1649 ze zm.), w § 7 ust. 1 pkt 1 wskazano, iż stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia. W pozycji 7 załącznika nr 1 do rozporządzenie wskazano na usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
3. kawy i herbaty (wraz z dodatkami),
4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
5. wód mineralnych,
6. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.

Od dnia 6 kwietnia 2011 r. obowiązuje nowe rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73 poz. 392). Regulacja dot. usług związanych z wyżywieniem została w identycznym brzmieniu zawarta w § 7 ust. 1 pkt 1, łącznie z poz. 7 załącznika nr 1 do tego rozporządzenia.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. wyznaczenie zakresu zwolnienia usług z opodatkowania podatkiem VAT następowało poprzez zidentyfikowanie usługi (czynności) w klasyfikacji statystycznej (PKWiU).

Z dniem 1 stycznia 2011 r. ustawodawca odstąpił od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE, tym samym opisuje się poszczególne czynności zwolnione od podatku wskazując na ich cechy, charakter oraz okoliczności wykonania. Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347).

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, wykonywane:

1. w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty,
2. przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat.

Stosownie natomiast do art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

• oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie zaś z art. 43 ust. 1 pkt 30 zwalnia się od podatku usługi zakwaterowania:

1. w bursach i internatach świadczone na rzecz uczniów i wychowanków szkół prowadzących te bursy i internaty,
2. w domach studenckich świadczone na rzecz studentów i doktorantów uczelni prowadzących te domy studenckie,
3. świadczone na rzecz uczniów i wychowanków lub studentów i doktorantów przez podmioty inne niż wymienione w lit. a i b, pod warunkiem że szkoły lub uczelnie mają z tymi podmiotami zawarte umowy dotyczące zakwaterowania swoich uczniów i wychowanków lub studentów i doktorantów.

Jednocześnie zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy w brzmieniu od dnia 1 kwietnia 2011 r., zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Ponadto w myśl § 13 ust. 1 pkt 13 ww. rozporządzenia z dnia 22 grudnia 2010 r. zwalnia się od podatku usługi świadczone pomiędzy:

1. jednostkami budżetowymi,
2. samorządowymi zakładami budżetowymi,
3. jednostkami budżetowymi i samorządowymi zakładami budżetowymi,

• z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji miejskiej.

W obowiązującym od dnia 6 kwietnia 2011 r. rozporządzeniu wykonawczym z dnia 4 kwietnia 2011 r., usługi świadczone pomiędzy ww. podmiotami korzystają ze zwolnienia na podstawie § 13 ust. 1 pkt 13 - z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji miejskiej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca świadczy na rzecz swoich uczniów i pracowników, uczniów innych szkół, emerytów oraz osób z zewnątrz usługi zakwaterowania w internacie oraz wyżywienia w stołówce szkolnej. Posiłki części uczniów są opłacane przez instytucje opieki społecznej, natomiast wyżywienie uczniów w czasie praktyk szkolnych w lesie (Wnioskodawca kształci w zawodzie technik leśnik) finansowane jest przez poszczególne Nadleśnictwa.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane w tym zakresie przepisy prawa stwierdzić należy, iż pojęcia używane do opisania zwolnień określonych ww. przepisach art. 43 ust. 1 pkt 26 i pkt 30 ustawy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.

Dlatego też zakres zwolnienia w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 30 określony w taki sposób oznacza, że inne usługi zakwaterowania w bursach, internatach lub domach studenckich (np. w ramach wycieczek, usług krótkotrwałego zamieszkania dla osób innych niż wymienione w zakresie objętym zwolnieniem), będą opodatkowane stawką podatku w wysokości 8% w związku z poz. 163 zał. nr 3 do ustawy.

Natomiast na tle powołanego art. 43 ust. 1 pkt 24 i pkt 26 należy rozstrzygnąć, czy usługi stołówki szkolnej świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz uczniów mogą zostać uznane za usługi opieki nad dziećmi i młodzieżą wykonywane w formach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty lub za usługi świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie kształcenia i wychowania (lub za usługi ściśle z nimi związane).

W myśl art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.) system oświaty zapewnia w szczególności realizację prawa każdego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej do kształcenia się oraz prawa dzieci i młodzieży do wychowania i opieki, odpowiednich do wieku i osiągniętego rozwoju.

Zgodnie z art. 67a ust. 1 ww. ustawy, w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, szkoła może zorganizować stołówkę. Korzystanie z posiłków w stołówce szkolnej jest odpłatne (ust. 2).

Stosownie do art. 67a ust. 3 cyt. ustawy, warunki korzystania ze stołówki szkolnej, w tym wysokość opłat za posiłki, ustala dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę.

Zgodnie z art. 67a ust. 4, do opłat wnoszonych za korzystanie przez uczniów z posiłku w stołówce szkolnej, o których mowa w ust. 3, nie wlicza się wynagrodzeń pracowników i składek naliczanych od tych wynagrodzeń oraz kosztów utrzymania stołówki.

Powołane przepisy o systemie oświaty wyraźnie wskazują na możliwość prowadzenia przez szkoły publiczne stołówek. Celem ich prowadzenia nie jest świadczenie usług gastronomicznych jako takich, ale wyłącznie funkcje socjalno-bytowe, polegające na zapewnieniu żywienia uczniom szkoły. Ponieważ szkoła nie prowadzi działalności dla zysku, opłaty za korzystanie ze stołówki powinny być kalkulowane na poziomie zapewniającym wyłącznie pokrycie faktycznych kosztów wytworzenia posiłków, a ściślej tzw. wsadu do kotła. Niedopuszczalne jest ustalanie jakichkolwiek narzutów zapewniających szkole zysk lub refundację kosztów, których zgodnie z ustawą nie może ona przerzucać na korzystających z usług stołówki.

Uwzględniając powyższe, możliwość prowadzenia i korzystania ze stołówki szkolnej przez uczniów szkoły jest przykładem realizacji przez jednostki objęte systemem oświaty zadań, do jakich zostały powołane, w szczególności zadań wychowawczych i opiekuńczych. Świadczenie opieki polegać może niewątpliwie na zapewnieniu wyżywienia i dożywiania dzieciom i młodzieży, korzystającym z prawa do kształcenia i wychowania w ramach systemu oświaty, w sytuacji gdy jest to niezbędne dla prawidłowego kształcenia i wychowania w jednostkach organizacyjnych systemu oświaty.

Tym samym, funkcjonowanie stołówek szkolnych zapewnia prawidłową realizację zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów. Opiekuńcza funkcja realizowana przez szkoły nie obejmuje natomiast nauczycieli i innych jej pracowników.

Odnosząc zatem powołane przepisy prawa do przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że:

• zakwaterowanie w internacie uczniów szkoły podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 30 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług,
• zakwaterowanie w internacie uczniów innych szkół podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 30 lit. c) pod warunkiem, że szkoły, do których uczęszczają ci uczniowie, mają zawarte z Wnioskodawcą umowy dotyczące tego zakwaterowania,
• zakwaterowanie w internacie innych osób w związku z organizacją przez szkołę różnych imprez, mieszczące się w PKWiU w dziale 55 (Usługi związane z zakwaterowaniem) przy założeniu, że podana klasyfikacja jest prawidłowa podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8% zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy i poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy,
• usługi wyżywienia w stołówce szkolnej uczniów (mieszkających oraz nie mieszkających w internacie) są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy,
• usługi wyżywienia w stołówce szkolnej pracowników szkoły, emerytów oraz innych osób z zewnątrz, mieszczące się w PKWiU w dziale 56 (Usługi związane z wyżywieniem) przy założeniu, że podana klasyfikacja jest prawidłowa opodatkowane są stawką podatku w wysokości 8% zgodnie z obowiązującym od dnia 6 kwietnia 2011 r. § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. i poz. 7 załącznika nr 1 do tego rozporządzenia z uwzględnieniem wyłączeń tam wymienionych,
• usługi wyżywienia uczniów szkoły mieszkających w internacie, finansowane przez instytucje opieki społecznej, będące jednostkami budżetowymi w myśl § 13 ust. 1 pkt 13 ww. rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 r. są zwolnione od podatku od towarów i usług,
• usługi wyżywienia uczniów podczas praktyk szkolnych w lesie, finansowane przez poszczególne Nadleśnictwa nie podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług na zasadach przewidzianych w ustawie oraz przepisach wykonawczych do niej; mając na względzie cyt. art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy należy wskazać, iż nie stanowią one usług w zakresie kształcenia i wychowania, ani też usług ściśle z nim związanych, bowiem odbiorcą przedmiotowych usług na podstawie umowy cywilnoprawnej jest Nadleśnictwo, a nie uczniowie korzystający z usług kształcenia.

Z uwagi na wskazanie w ostatnim z rozpatrywanych przypadków na możliwość zastosowania zwolnienia, stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy