Interpretacja indywidualna z dnia 12.04.2011, sygn. ITPP2/443-34b/11/AW, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego w fakturach otrzymanych z tytułu użytkowania samochodów na podstawie umowy leasingu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2011 r. (data wpływu 12 stycznia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 22 marca 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego w fakturach otrzymanych z tytułu użytkowania samochodów na podstawie umowy leasingu jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 stycznia 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 22 marca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego w fakturach otrzymanych z tytułu użytkowania samochodów na podstawie umowy leasingu.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wspólnik Spółki z o.o. zamierza wnieść do niej aportem wszystkie składniki majątku, m.in. prawo wieczystego użytkowania gruntów, prawo własności budynków, środki trwałe, towary handlowe, należności z tytułu dostaw, zobowiązania, w tym zobowiązanie z tytułu kredytu inwestycyjnego zaciągniętego na poczet zakupu nieruchomości będącej środkiem trwałym w działalności gospodarczej. Zespół składników majątkowych wniesionych aportem do Spółki stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zostanie również podpisana umowa cesji umów leasingowych, w tym umów, które zgodnie z art. 6 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o transporcie drogowym zostały zarejestrowane w urzędzie skarbowym, oraz aneksy do wszystkich umów kredytowych. Wartość wycenionych i objętych przez wspólnika udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki ustalona zostanie przy uwzględnieniu przejmowanych zobowiązań. Ponadto nastąpi, w trybie art. 231 Kodeksu pracy, przejęcie przez spółkę wszystkich pracowników.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z podpisanymi aneksami do umów leasingowych dotyczących samochodów z homologacją ciężarową i niespełniających warunków określonych w art. 86 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, Spółka na podstawie art. 6 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz transporcie drogowym, będzie mieć prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur leasingowych...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku umów leasingu zarejestrowanych w urzędzie skarbowym przez wspólnika (zbywcę przedsiębiorstwa), dotyczących samochodów z homologacją ciężarową, będzie mieć prawo do kontynuowania odliczenia podatku naliczonego z faktur leasingowych, jako nabywca praw i obowiązków. Uzasadniając własne stanowisko Spółka wskazała, że prowadzi działalność opodatkowaną, a faktury za leasing będą wystawiane już na nią, gdyż zostanie podpisany aneks do umowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług -z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. zasady odliczenia podatku związanego z leasingiem samochodów osobowych i pojazdów samochodowych regulują zapisy art. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652).

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 6 tej ustawy, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

W myśl postanowień art. 3 ust. 1 ww. ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei ust. 2 tegoż artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (ust. 3 ww. artykułu).

W myśl postanowień art. 6 ust. 1 ustawy, przepisu art. 3 ust. 6 oraz art. 5 nie stosuje się do pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, w stosunku do których przysługiwało podatnikowi, na dzień poprzedzający dzień wejścia w życie niniejszej ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z takiej umowy i do których nie miał zastosowania art. 86 ust. 7 ustawy zmienianej w art. 1.

W ust. 2 powołanego wyżej artykułu wskazano, że przepis ust. 1 ma zastosowanie:

1. w odniesieniu do umowy zawartej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, bez uwzględniania zmian tej umowy po wejściu w życie niniejszej ustawy, oraz
2. pod warunkiem że umowa została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 31 stycznia 2011 r.

Brzmienie cytowanych wyżej przepisów ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym wskazuje, że w przypadku podatników użytkujących samochody osobowe i inne pojazdy samochodowe na podstawie umowy leasingu (najmu, dzierżawy) zawartej przed dniem 1 stycznia 2011 r. w stosunku do których na dzień 31 grudnia 2010 r. przysługiwało prawo do odliczenia nie stosuje się ograniczenia w odliczeniu podatku do wysokości 60% (nie więcej jednak niż 6.000 zł). Podkreślenia wymaga, że podatnikowi przysługiwać będzie odliczenie podatku w pełnej wysokości od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z takiej umowy, jeżeli w umowie zawartej przed dniem 1 stycznia 2011 r. nie dokonano zmian po dniu 31 grudnia 2010 r., a umowa ta została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 31 stycznia 2011 r.

Prawa i obowiązki następców prawnych oraz podmiotów przekształconych regulują zapisy zawarte w rozdziale 14 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Stosownie do postanowień art. 93 § 1 ww. ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

1. osób prawnych,
2. osobowych spółek handlowych,
3. osobowych i kapitałowych spółek handlowych

• wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

W § 2 tego artykułu wskazano, że przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

1. innej osoby prawnej (osób prawnych);
2. osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).

Art. 93a § 1 ustawy określa, że osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

1. przekształcenia innej osoby prawnej,
2. przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej

• wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Na podstawie § 2 powołanego artykułu, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:

1. osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia:
1. innej spółki niemającej osobowości prawnej,
2. spółki kapitałowej;
2. spółki niemającej osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa.

Następstwo prawne polega na przejściu z jednego podmiotu na drugi określonych praw i obowiązków. Na gruncie prawa podatkowego występuje pochodne nabycie praw, kiedy następca prawny nabywa prawa i obowiązki przysługujące jego poprzednikowi prawnemu. Jest to nabycie translatywne, gdyż dotyczy praw poprzednio już istniejących. W prawie podatkowym z reguły ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna), gdy mocą jednego zdarzenia prawnego dochodzi do nabycia całego lub części majątku, a nabywca wchodzi zarówno w prawa, jak i w obowiązki swego poprzednika prawnego.

Przedmiotem następstwa podatkowego są prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego, przy czym zgodnie z art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, rozumie się przez to prawa i obowiązki zawarte we wszelkich aktach normatywnych prawa podatkowego.

Z treści złożonego wniosku wynika, że wspólnik Spółki z o.o. zamierza wnieść do niej aportem zespół składników majątkowych stanowiący przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zostanie również podpisana umowa cesji umów leasingowych, w tym umów dotyczących samochodów niespełniających warunków określonych w art. 86 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, lecz posiadających homologacją ciężarową. Ww. umowy zostały zarejestrowane w urzędzie skarbowym przez wspólnika (zbywcę przedsiębiorstwa) do dnia 31 stycznia 2011 r. W związku z podpisaniem aneksu do umów, faktury za leasing będą wystawiane na Spółkę

Odnosząc powołane wyżej regulacje prawne do sytuacji przedstawionej we wniosku należy stwierdzić, że wniesienie do Spółki, będącej osobą prawną, aportem przez osobę fizyczną (wspólnika) przedsiębiorstwa nie powoduje sukcesji podatkowej praw i obowiązków określonych w ustawie. Wobec tego Spółce nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego określonej w fakturach dokumentujących raty (czynsz) lub inne płatności wynikające z umów leasingu samochodów posiadających homologację ciężarową, a niespełniających warunków określonych w przepisach art. 3 ust. 2 ustawy zmieniającej, których brzmienie jest tożsame z powołanym przez Spółkę art. 86 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Bez znaczenia przy tym pozostaje fakt zarejestrowania przez wspólnika ww. umów do dnia 31 stycznia 2011 r. we właściwym dla niego (nie dla Spółki) urzędzie skarbowym.

Końcowo informuje się, że kwestię obowiązku korygowania podatku naliczonego przez Spółkę, do której wniesiono aportem przedsiębiorstwo, rozstrzygnięto w interpretacji indywidualnej nr ITPP2/443-34a/11/AW.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy