Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 16.08.2006, sygn. 1472/RPP1/443 ? 484/06/SZK, Drugi Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie

Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w związku z wnioskiem z dnia 23.06.2006 r. (data wpływu do tutejszego organu 29.06.2006 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Strona posiadała wierzytelności wobec swojego kontrahenta, który był jej dłużnikiem. Na mocy umowy przelewu wierzytelności Podatnik przeniósł prawa z tej wierzytelności na osobę trzecią. W przedmiocie działalności Spółki nie znajdują się usługi pośrednictwa finansowego.

W kontekście powyższego stanu faktycznego Strona stoi na stanowisku, iż opisana czynność polegająca na przelewie wierzytelności nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ustosunkowując się do stanowiska Strony Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego informuje jak niżej.

Sprzedaż wierzytelności w formie cesji wierzytelności (przelewu wierzytelności) na osobę trzecią najczęściej może mieć miejsce w sytuacji, gdy wierzyciel ma kłopoty z uzyskaniem od dłużnika zapłaty za sprzedane towary lub usługi. Cesja taka, z punktu widzenia pierwszego wierzyciela, nie jest sprzedażą towarów ani usług, lecz jednym ze sposobów otrzymania zapłaty za dokonaną wcześniej sprzedaż. Regulacja prawna umowy cesji wierzytelności zawarta jest w art. 509 - 518 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.). W myśl art. 509 § 1 Kodeksu Cywilnego wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Celem i skutkiem przelewu jest przejście wierzytelności na nabywcę. W wyniku przelewu przechodzi na nabywcę ogół uprawnień przysługujących dotychczasowemu wierzycielowi, który zostaje wyłączony ze stosunku zobowiązaniowego, jaki go wiązał z dłużnikiem. Wierzytelność przechodzi na nabywcę w takim stanie, w jakim była w chwili zawarcia umowy o przelew, a więc ze wszystkimi związanymi z nią prawami i brakami (np. przedawnieniem). W przypadku sprzedaży wierzytelności własnej (przez pierwszego wierzyciela) nie można zakładać, iż czynność ta może być wykonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ponieważ żaden rodzaj działalności gospodarczej nie może zmierzać do celu jakim jest nieuzyskanie wymagalnej zapłaty za świadczone usługi lub dostarczone towary, a w konsekwencji do sprzedaży tak powstałej wierzytelności.

O pośrednictwie finansowym w przypadku przelewu wierzytelności można mówić tylko gdy przedmiotem zbycia jest wierzytelność wcześniej nabyta od innego podmiotu i tylko w przypadku gdy czynność taka stanowi przedmiot działalności gospodarczej podatnika. Nie można zatem powiedzieć, że z tego tytułu u sprzedawcy powstaje obowiązek podatkowy w VAT. Również na nabywcy z tytułu nabycia tej wierzytelności nie ciąży obowiązek podatkowy i nie ma żadnego znaczenia, że jest to podmiot wykonujący pośrednictwo finansowe. Tym samym przelew wierzytelności nie jest objęty obowiązkiem podatkowym z tytułu podatku od towarów i usług u jej sprzedawcy, jeżeli jest to wierzytelność "własna", a nie nabyta celem dalszej odsprzedaży bądź windykacji. Natomiast jeżeli podatnik VAT nabył taką wierzytelność w ramach prowadzonej działalności gospodarczej obejmującej usługi pośrednictwa finansowego, to z tytułu dalszej odsprzedaży bądź ściągania długu podlega opodatkowaniu bądź zwolnieniu od podatku od towarów i usług (zał. nr 4 do ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz.535), poz. 5).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług za wynagrodzeniem na terytorium kraju. W myśl art. 8 ust. 1 pkt.1 w/cyt ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt. 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej. Czynności opodatkowane są jedynie wówczas gdy wykonywane są przez podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Definicja działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 w/cyt ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Reasumując przedmiotowa transakcja nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Odpowiedź w kwestii opodatkowania przelewu wierzytelności podatkiem od czynności cywilnoprawnych zostanie udzielona odrębnym postanowieniem.