Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 20.01.2006, sygn. PP/443-5/p/ZP/06, Urząd Skarbowy w Stargardzie Szczecińskim

Temat interpretacji

Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Stargardzie Szczecińskim dokonując - na podstawie ww. ustawy - interpretacji art. 29 ust. 4, art. 89 a ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm, §17 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 roku w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2005 r. Nr 95 poz. 798) na podstawie stanu faktycznego zawartego we wniosku podatnika z dnia 7 grudnia 2005 r. uzupełnionego pismem z dnia 5 stycznia 2006 r. uznaje przedstawione stanowisko za nieprawidłowe.

Wnoszący zapytanie, będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zwrócił się do tut. organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji stosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług.

Wnoszący zapytanie przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, iż m.in. w ramach prowadzonej działalności w zakresie handlu detalicznego i hurtowego art. przemysłowymi dokonał w miesiącu lipcu i sierpniu 2005 r. sprzedaży artykułów przemysłowych na rzecz firmy X Zakład Pracy Chronionej, na łączną wartość brutto 28.415,02 zł., w tym wartość netto 23.291,00 zł., podatek VAT 5.124,02 zł. Powyższe transakcje sprzedaży zostały przez podatnika udokumentowane fakturami VAT (nr 17-05, 19-05, 21-05, 23-05, 25-05, 27-05). Sprzedaż ta została przez podatnika uwzględniona w ewidencji sprzedaży VAT i wykazana w deklaracjach VAT-7 odpowiednio w miesiącach lipcu i sierpniu 2005 roku.

Po upływie wyznaczonego terminu płatności, kiedy należności wynikające z powyższych faktur nie zostały uregulowane, podatnik wystosował do kontrahenta wezwanie do natychmiastowego ich uregulowania. Jednak firma X Zakład Pracy Chronionej nie dokonała zapłaty za powyższe faktury. Wówczas podatnik zawarł umowę z firmą windykacyjną na przelew należności. Jak wynika z treści przedłożonej umowy Cesji z dnia 10 pażdziernika 2005 r., Cesjonariusz zobowiązał się zapłacić z tego tytułu kwotę 24.152,77 zł. brutto w terminie do dnia 11 października 2005 r. Należność ta została przelana na konto podatnika w wyznaczonym terminie.

W związku z wątpliwościami odnośnie stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług podatnik prosi o interpretację czy może dokonać korekty podatku należnego z tytułu dokonanych transakcji sprzedaży z firmą X Zakład Pracy Chronionej, za które nie otrzymał zapłaty?

Zdaniem podatnika przysługuje mu możliwość pomniejszenia wartości netto i podatku należnego VAT oraz dokonanie korekt deklaracji VAT-7 za miesiąc lipiec i sierpień 2005 roku o różnice pomiędzy danymi zawartymi na fakturach VAT dokumentującymi sprzedaż dla firmy X Zakład Pracy Chronionej, a danymi wynikającymi z tytułu otrzymanych należności od firmy windykacyjnej.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Stargardzie Szczecińskim nie podziela stanowiska strony.

Zgodnie z art. 5 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z 2004 r. ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W związku z powyższym podatnik dokonując rozliczenia w zakresie podatku VAT zobowiązany jest do ujęcia danych wynikających z wystawionych przez niego faktur VAT, dokumentujących dokonanie transakcji sprzedaży lub danych dotyczących sprzedaży bezrachunkowej w danym okresie rozliczeniowym.

Zgodnie z przepisami zawartymi w rozdziale 1a Działu IX ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, które weszły w życie z dniem 1 czerwca 2005 r. podatnik ma możliwość skorzystania z tzw. ulgi za złe długi, która polega na możliwości pomniejszenia podatku należnego przez podatnika, który dokonał dostawy towarów i usług a któremu kontrahent z tego tytułu nie zapłacił należności. Jak wynika z zapisu art. 89a ust. 1ww ustawy, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, stanowiących koszty uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 2-7. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna. Ust. 2 wyżej cytowanego artykułu ustawy o podatku VAT wskazuje, iż przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

1. Dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
2. Wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny;
3. Wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni;
4. Wierzytelności nie zostały uregulowane w jakiejkolwiek formie ani nie zostały zbyte;
5. Od daty wystawienia faktury, będącej podstawą do odpisania wierzytelności, nie upłynęło 5 lat, licząc od początku roku, w którym została wystawiona faktura;
6. Wierzyciel zawiadomił dłużnika o odpisaniu wierzytelności jako nieściągalnych a dłużnik, w ciągu 28 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.

Zatem istnieje możliwość skorygowania przez podatnika podatku należnego z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności uznanych jako nieściągalne stanowiących koszty uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) - art. 23 ust. 1 pkt 20.

Ust. 2 ww artykułu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych precyzuje warunki, których spełnienie powoduje, że pewne wierzytelności mogą zostać uznane za nieściągalne i stanowić koszt uzyskania przychodów.

Za wierzytelności nieściągalne uznaje się wierzytelności udokumentowane:

• postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadające stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego,
• postanowieniem sądu o:

1. oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania lub
2. umorzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania lub
3. ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku,

• protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od jej kwoty.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika, podatnik nie wykazał przedmiotowych wierzytelności jako nieściągalne oraz nie zaliczył ich też do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto przedmiotowe wierzytelności zostały przez podatnika przeniesione umową cesji na firmę windykacyjną, która zapłaciła z tego tytułu na konto podatnika kwotę w wysokości 24.152,77 zł. brutto.

W związku z powyższym, iż nie zostały dochowane warunki określone w art. 89 a ust. 1 i 2 ustawy VAT brak jest podstaw do zmniejszania obrotu i kwot podatku należnego w odniesieniu do niezapłaconych należności. Również nie zostały zachowane warunki określone w art. 29 ust. 4 ustawy VAT do dokonania korekty obrotu i podatku należnego. Zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy VAT obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, upustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartości zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Na podstawie §17 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2005 r., Nr 95 poz. 798), fakturę korygującą wystawia się gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Powyższe przepisy nie przewidują innych przypadków pomniejszenie obrotu i kwot podatku należnego przez podatnika.

W związku z powyższym w przypadku opisanym przez podatnika faktury wystawione w miesiącu lipcu i sierpniu 2005 r. potwierdzały wykonanie transakcji sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT, a sytuacja, że kontrahent nie zapłacił podatnikowi za powyższe transakcje nie zmienia faktu, iż zobowiązanie w podatku od towarów i usług powstało odpowiednio w miesiącu lipcu i sierpniu 2005 roku.

Powyższe wierzytelności nie zostały przez podatnika uznane jako nieściągalne, nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zostały wystawione w odniesieniu do nich faktury korygujące i zostały one zbyte.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż stanowisko podatnika jest nieprawidłowe i tym samym nie może On dokonać korekty podatku należnego od niezapłaconych należności.

Nadmienia się, iż powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Nie jest ona wiążąca dla wnioskodawcy, natomiast wiąże właściwy organ podatkowy i właściwy organ kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na postanowienie - zgodnie z art. 14a § 4 i art. 236 § 1 i 2 Ordynacji podatkowej przysługuje zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia stronie, za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Stargardzie Szczecińskim