Temat interpretacji

Wnioskodawca przedstawił następujący stan faktyczny: Spółka jako zarejestrowany podatnik VAT UE świadczy m.in. usługi transportu towarów na trasie Niemcy-Polska na zlecenie firmy polskiej będącej podatnikiem podatku od towarów i usług ale nie zarejestrowanej dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych. Pytanie Podatnika: jakie jest miejsce świadczenia przedmiotowych usług, stawka podatku oraz podmiot odpowiedzialny za odprowadzenie tego podatku. Wnioskodawca zaprezentował własne stanowisko w sprawie: w przypadku transportu towarów na trasie Niemcy-Polska miejscem świadczenia usługi jest Polska, gdyż odbiorca usługi podaje dla tej czynności polski NIP. Według Podatnika w takiej sytuacji nie ma zastosowania art. 28 ust. 3 oraz art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, czyli nie jest wymagany VAT PL, ponieważ świadczący usługę oraz jej odbiorca mają siedzibę na terenie jednego kraju. W taki przypadku usługa powinna być opodatkowana w całości w Polsce według stawki 22%, a podmiotem zobowiązanym do zapłacenia podatku jest polski podmiot.

Spełniając wymogi formalne wniosku o interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego Wnioskodawca oświadczył, że w stosunku do niego, w powyższym zakresie, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa, kontrola skarbowa, ani postępowanie przed sądem administracyjnym.

Działając w oparciu o art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa w zakresie zaprezentowanego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego, Naczelnik Lubuskiego Urzędu Skarbowego w Zielonej Górze uznaje stanowisko Podatnika za prawidłowe, wskazując co następuje:

Zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w przypadku świadczenia usług transportowych - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości, z zastrzeżeniem art. 28.

Natomiast art. 28 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że w przypadku transportu towarów, którego rozpoczęcie i zakończenie ma miejsce odpowiednio na terytorium dwóch państw członkowskich, zwanego dalej "wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów", miejscem świadczenia usługi jest miejsce, gdzie transport towarów się rozpoczyna, z zastrzeżeniem ust. 3. I tak zgodnie z ust. 3 art. 28 w przypadku gdy nabywca usługi, o której mowa w ust. 1 i 2, podał dla tej czynności świadczącemu wewnątrzwspólnotową usługę transportu towarów numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia transportu, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer.

Powyższe oznacza, iż usługa transportu towarów na trasie Niemcy-Polska jest wewnątrzwspólnotową usługą transportu (art. 28 ust. 1), a ze względu na fakt, iż nabywca usługi podał dla tej czynności świadczącemu usługę numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia tej usługi jest Polska (art. 28 ust. 3). W tym przypadku świadczący usługę, jako podatnik podatku od towarów i usług, zobowiązany będzie do wystawienia faktury VAT i opodatkowania usługi według stawki 22%.

Ponadto tut. organ podatkowy zauważa, iż żaden z ww. przepisów nie nakłada na usługodawcę lub usługobiorcę wewnątrzwspólnotowej usługi transportu towarów obowiązku rejestracji jako podatnika VAT UE.

Również art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy nie będzie miał w przedmiotowym przypadku zastosowania, gdyż zgodnie z tym przepisem podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju, natomiast wewnątrzwspólnotowa usługa transportu towarów świadczona jest przez Podatnika posiadającego siedzibę na terytorium kraju.

Naczelnik Lubuskiego Urzędu Skarbowego w Zielonej Górze informuje, że przedmiotowa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie udzielenia interpretacji. Stosownie do przepisów art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej, interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Zgodnie z art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa na niniejsze postanowienie służy zażalenie. Zażalenie wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Zielonej Górze, za pośrednictwem tut. organu podatkowego, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia - art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa.