Interpretacja indywidualna z dnia 09.06.2016, sygn. ITPP3/4512-247/16/APR, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstałego w ramach realizacji wspomnianego projektu?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 maja 2016 r. (data wpływu 10 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku naliczonego dotyczącego modernizacji i rozbudowy amfiteatru miejskiego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku naliczonego dotyczącego modernizacji i rozbudowy amfiteatru miejskiego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina, w związku ze zbliżającym sie końcem okresu trwałości projektu (sierpień 2016 r.) pod nazwą M., w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013, Priorytet IV, Działanie 4.2 Rewitalizacja miasta, prosi o pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego stwierdzającą brak możliwości odzyskania podatku VAT w realizowanym projekcie (VAT był kosztem kwalifikowanym). Zakres inwestycji obejmował remont i modernizację konstrukcji sceny amfiteatru i modernizację widowni amfiteatru. Wykonane zostały: instalacja nagłośnienia wraz z zasileniem dla sceny amfiteatru, remont kładki dla pieszych, wykonano nową nawierzchnię dla ruchu pieszego i kołowego, konserwację istniejących zabytkowych ceglastych murów miejskich, konserwację wieży kleszej i baszty prochowej, modernizację oświetlenia terenu wraz z przebudową zasilania urządzeń amfiteatru i obiektów towarzyszących. Ponadto utworzono 34 miejsca parkingowe (bezpłatne). Przeprowadzono również modernizację sieci elektroenergetycznej oświetlenia amfiteatru i przyległego parku. Amfiteatr jest mieniem komunalnym i ogólnodostępnym, którego właścicielem jest Gmina. Koszty związane z funkcjonowaniem amfiteatru ponosi Gmina. Organizowane imprezy dla mieszkańców miasta i okolic realizowane są przez Gminę razem z Centrum Kultury, które jest jednostką organizacyjną miasta, powołaną uchwałą Rady Miejskiej w dniu 21 czerwca 2006 r., celem realizacji zadań własnych miasta w zakresie rozwijania i zaspokajania potrzeb kulturalnych mieszkańców. ... Centrum Kultury jest zgodnie z ustawą z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej instytucją kultury, prowadzącą gospodarkę finansową na zasadach określonych w ustawie. Centrum Kultury otrzymuje dotację podmiotową z budżetu miasta na funkcjonowanie i organizowanie imprez, w tym również na amfiteatrze miejskim. Wysokość dotacji ustalana jest corocznie przez Radę Miejską w uchwale budżetowej na dany rok. Gmina z tytułu funkcjonowania amfiteatru nie uzyskuje jakichkolwiek korzyści majątkowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstałego w ramach realizacji wspomnianego projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonane zakupy towarów i usług w ramach realizacji projektu nie mają związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Końcowy efekt inwestycji służy celom publicznym. Amfiteatr dostępny jest nieodpłatnie w każdej chwili dla mieszkańców B. i okolic, korzystają z niego także turyści z kraju i z zagranicy.

W ocenie Wnioskodawcy, zakupy towarów i usług służące realizacji projektu nie dają możliwości obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Ponadto Gmina realizując inwestycję kierowała się zaspokajaniem potrzeb wspólnoty terytorialnej i wykonuje zadania własne o charakterze gminnym nałożone na nią artykułem 7 ust. 1, 8, 9 ustawy o samorządzie gminnym z 8 marca 1990 r. (Dz. U. z 2016 r., poz. 446). Przytoczone ustępy mówią, że gmina jako jednostka samorządu terytorialnego szczebla podstawowego wykonuje zadania publiczne (własne) o charakterze gminnym, w szczególności sprawy obejmujące: ust. 1 - ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami itd., ust. 8 - edukacji publicznej, ust. 9 - kultury itd.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nie uznaje się za podatnika podatku VAT organów władzy publicznej i urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji, których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że nie będzie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z ww. przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją inwestycji dotyczącej modernizacji i rozbudowy amfiteatru miejskiego, gdyż wydatki, które Gmina będzie ponosiła, nie będą miały związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy