Interpretacja indywidualna z dnia 28.11.2013, sygn. IPPP2/443-926/13-2/JW, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towaru oraz nazwy towaru na fakturze

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28.08.2013 r. (data wpływu 2.09.2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towaru oraz nazwy towaru na fakturze - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2.09.2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towaru oraz nazwy towaru na fakturze.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka zamierza podjąć działalność polegającą na sprzedaży hurtowej obuwia. Sprzedaż będzie odbywać się za pośrednictwem sklep internetowego. Sprzedaż będzie prowadzona wyłącznie dla osób prowadzących działalność gospodarczą, spółek osobowych oraz osób prawnych, na podstawie faktur VAT.

1. Dostawca, od którego Spółka ma zamiar nabywać towar wystawia faktury VAT, w których jako nazwę towaru wskazuje wyłącznie ogólne określenie obuwie. Na fakturach tych wyróżniana jest wyłącznie cena jednostkowa pary obuwia. Spółka w przyszłości zamierza dokonywać inwentaryzacji zakupionego obuwia oraz specyfikować je na określone kategorie, np: obuwie damskie letnie, obuwie damskie zimowe, obuwie damskie wiosenno-jesienne; obuwie męskie letnie, obuwie męskie zimowe, obuwie męskie wiosenno-jesienne; obuwie dziecięce letnie, obuwie dziecięce zimowe, obuwie dziecięce wiosenno-jesienne.

2. Spółka dokonując sprzedaży zamierza w rubryce nazwa towaru jako oznaczenie sprzedawanego przez Spółkę obuwia posługiwać się kategoriami sprzedawanego obuwia wraz z określeniem sezonowości danej partii towaru, np: obuwie damskie letnie, obuwie damskie zimowe, obuwie damskie wiosenno-jesienne; obuwie męskie letnie, obuwie męskie zimowe, obuwie męskie wiosenno-jesienne; obuwie dziecięce letnie, obuwie dziecięce zimowe, obuwie dziecięce wiosenno-jesienne. Rozróżnienie sprzedawanego obuwia na fakturze będzie dokonywane także w oparciu o cenę jednostkową pary obuwia.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy od faktur VAT zakupu, wskazanych w pkt 1 rubryki 68 wniosku, po przeprowadzeniu wskazanej tam specyfikacji towaru, Spółce będzie przysługiwać odliczenie podatku naliczonego z tytułu nabycia towaru...
2. Czy w zaistniałym stanie faktycznym w rubryce nazwa towaru jako oznaczenie sprzedawanego przez Spółkę obuwia, wystarczające jest posłużenie się kategoriami sprzedawanego obuwia wraz z określeniem sezonowości danej partii towaru, np. obuwie damskie letnie, obuwie damskie zimowe, obuwie damskie wiosenno-jesienne, obuwie męskie letnie, obuwie męskie zimowe, obuwie męskie wiosenno-jesienne, obuwie dziecięce letnie, obuwie dziecięce zimowe, obuwie dziecięce wiosenno-jesienne, z uwzględnieniem ceny jednostkowej pary obuwia...

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad.1

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wykluczą możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych jak i negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. Ten przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Jednakże z przesłanek wskazanych w art. 88 ustawy nie wynika, że występuje ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w przypadku, gdy faktura dokumentująca sprzedaż towarów lub usług zawiera ogólną nazwę towaru.

W przedstawionej sprawie nie ma wątpliwości co do tego, iż zakupy dokonywane na podstawie opisanych faktur są związane z czynnościami opodatkowanymi.

Ad. 2

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że na fakturach VAT w rubryce nazwa towaru wystarczającym jest używanie kategoryzacji obuwia. W przepisie par. 5 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia zawarty został wymóg wskazania nazwy (rodzaju) towaru lub usługi.

Sposób przedstawienia danych niezbędnych do określenia przedmiotu opodatkowania powinien umożliwiać identyfikację zakupionego towaru lub usługi oraz podstawę opodatkowania. Z uwagi na brak definicji ustawowej nazwy towaru zasadnym jest odwołanie się do definicji słownikowej. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego Wydawnictwa PWN S. A. nazwa oznacza wyraz albo połączenie wyrazowe oznaczające kogoś lub coś.

Z kolei, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy za towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii. Odnosząc powyższe na grunt przepisów prawa podatkowego nie jest w przedmiotowej sytuacji wymagane posługiwanie się nazwą własną towaru. Określone przez Spółkę kategorie towarów umożliwiają ich dostateczną identyfikację, a wobec jednakowej stawki podatkowej na wszystkie kategorie towarów oraz określenie ceny jednostkowej pary obuwia możliwe jest jednoznaczne określenie podstawy opodatkowania.

Zdaniem Wnioskodawcy wystarczającym będzie posługiwanie się określoną kategoryzacją obuwia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ad. 1

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

Z okoliczności przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza podjąć działalność polegającą na sprzedaży hurtowej obuwia. Sprzedaż będzie odbywać się za pośrednictwem sklep internetowego. Sprzedaż będzie prowadzona wyłącznie dla osób prowadzących działalność gospodarczą, spółek osobowych oraz osób prawnych, na podstawie faktur VAT. Dostawca, od którego Spółka ma zamiar nabywać towar wystawia faktury VAT, w których jako nazwę towaru wskazuje wyłącznie ogólne określenie obuwie. Na fakturach tych wyróżniana jest wyłącznie cena jednostkowa pary obuwia. Spółka w przyszłości zamierza dokonywać inwentaryzacji zakupionego obuwia oraz specyfikować je na określone kategorie, np: obuwie damskie letnie, obuwie damskie zimowe, obuwie damskie wiosenno-jesienne; obuwie męskie letnie, obuwie męskie zimowe, obuwie męskie wiosenno-jesienne; obuwie dziecięce letnie, obuwie dziecięce zimowe, obuwie dziecięce wiosenno-jesienne. Ponadto ze sprawy wynika, że zakupy dokonywane na podstawie opisanych faktur są związane z czynnościami opodatkowanymi.

Na tle zaprezentowanej sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do kwestii czy od faktur VAT zakupu po przeprowadzeniu wskazanej specyfikacji towaru, Spółce będzie przysługiwać odliczenie podatku naliczonego z tytułu nabycia towaru.

Z uwagi na wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy oraz przedstawione we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że w omawianej sprawie zostanie spełniony podstawowy warunek uprawniający Wnioskodawcę do odliczenia podatku VAT z wystawionych przez Dostawcę faktur. Wnioskodawca będzie dalej wykorzystywać nabyte od Dostawcy towary obuwie, w prowadzonej działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych tj. sprzedaży obuwia.

Zatem Wnioskodawca będzie uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktur wystawianych przez Dostawcę z tytułu zakupu towaru (obuwia). W niniejszej sprawie nie będzie miał zastosowania art. 88 ustawy, gdyż jak słusznie wskazała Spółka przepis ten nie ogranicza prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w przypadku, gdy faktura dokumentująca sprzedaż towarów zawiera ogólną nazwę towaru.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ad. 2

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Art. 106 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosownie do 106 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

1. określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania;
2. może określić wzory faktur dla wszystkich lub niektórych rodzajów czynności;
3. może określić przypadki, w których faktury mogą być wystawiane przez inne podmioty niż wymienione w ust. 1 i 2, oraz szczegółowe zasady i warunki wystawiania faktur w takich przypadkach.

Należy wskazać, że od dnia 1 stycznia 2013 r. obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 68, poz. 360 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem.

Rozporządzenie to wdraża dyrektywę Rady 2010/45/UE z dnia 13 lipca 2010 r. zmieniającą dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do przepisów dotyczących fakturowania (Dz. Urz. UE L 189 z 22.07.2010, str. 1).

W myśl § 4 ust. 1 rozporządzenia, fakturę wystawia:

1. zarejestrowany podatnik VAT czynny,
2. podatnik, o którym mowa w art. 16 ustawy, przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowej dostawy nowych środków transportu.

Na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura powinna zawierać:

1. datę jej wystawienia,
2. kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę,
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy,
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. a,
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. b,
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury, w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży,
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi,
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług,
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto),
10. kwoty wszelkich rabatów, w tym za wcześniejsze otrzymanie należności, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto,
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto),
12. stawkę podatku,
13. sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku,
14. kwotę podatku, od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku,
15. kwotę należności ogółem.

§ 5 ust. 2 rozporządzenia, wskazuje dodatkowo na elementy, które faktura powinna zawierać ().

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca zamierza podjąć działalność polegającą na sprzedaży hurtowej obuwia. Sprzedaż będzie odbywać się za pośrednictwem sklep internetowego. Sprzedaż będzie prowadzona wyłącznie dla osób prowadzących działalność gospodarczą, spółek osobowych oraz osób prawnych, na podstawie faktur VAT. Spółka dokonując sprzedaży zamierza w rubryce nazwa towaru jako oznaczenie sprzedawanego przez Spółkę obuwia posługiwać się kategoriami sprzedawanego obuwia wraz z określeniem sezonowości danej partii towaru, np: obuwie damskie letnie, obuwie damskie zimowe, obuwie damskie wiosenno-jesienne; obuwie męskie letnie, obuwie męskie zimowe, obuwie męskie wiosenno-jesienne; obuwie dziecięce letnie, obuwie dziecięce zimowe, obuwie dziecięce wiosenno-jesienne. Rozróżnienie sprzedawanego obuwia na fakturze będzie dokonywane także w oparciu o cenę jednostkową pary obuwia.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do kwestii czy w rubryce nazwa towaru jako oznaczenie sprzedawanego przez Spółkę obuwia, wystarczające jest posłużenie się kategoriami sprzedawanego obuwia wraz z określeniem sezonowości danej partii towaru, np. obuwie damskie letnie, obuwie damskie zimowe, obuwie damskie wiosenno-jesienne, obuwie męskie letnie, obuwie męskie zimowe, obuwie męskie wiosenno-jesienne, obuwie dziecięce letnie, obuwie dziecięce zimowe, obuwie dziecięce wiosenno-jesienne, z uwzględnieniem ceny jednostkowej pary obuwia.

Wskazać należy, że generalnie faktura jest dokumentem odzwierciedlającym prawidłowy przebieg zdarzenia gospodarczego zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Faktura jest dokumentem o charakterze sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej). Co do zasady, faktura musi być wystawiona zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie. Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt dostawy określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego.

W świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Jednym z wymagań jakie musi spełniać faktura dokumentująca sprzedaż jest określony w § 5 ust. 1 pkt 7 ww. rozporządzenia wymóg zawarcia na niej nazwy towaru lub usługi.

Z uwagi na to, że przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia nazwa towaru lub usługi, zasadnym jest odwołanie się do definicji słownikowej. Zgodnie z internetowym Słownikiem języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN SA () nazwa oznacza wyraz albo połączenie wyrazowe oznaczające kogoś lub coś. Ponadto, po ogólnej definicji pojęcia nazwa słownik podaje definicje szczególnych rodzajów nazw nazwa jednostkowa to nazwa mająca tylko jeden desygnat, nazwa ogólna to nazwa dotycząca pojedynczych przedmiotów danego rodzaju lub poszczególnych cech danego przedmiotu. Natomiast pojęcie desygnat oznacza przedmiot, osobę lub zjawisko, do których odnosi się dana nazwa.

Nazwa towaru lub usługi na fakturze ma spełniać cele, dla jakich podatnik został zobowiązany do ewidencjonowania obrotu. Sprzedawca jest obowiązany opisać na fakturze każdy towar (usługę) i podać jego nazwę. Umieszczona na fakturze VAT nazwa towaru (usługi) winna być zgodna z będącym przedmiotem obrotu towarem (usługą), a nadto powiązanie tej nazwy z ceną ma pozwolić na indywidualne określenie sprzedawanego towaru (usługi).

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że im większy jest zakres towarów i usług w danej grupie, to wymaga on bardziej szczegółowego określenia nazwy towaru lub usługi w celu jego prawidłowej identyfikacji. To sprzedawca obowiązany jest dołożyć wszelkich starań aby nazwa w jednoznaczny sposób obejmowała sprzedawany towar (usługę) i umożliwiała jego właściwe przyporządkowanie do stawki podatku. W przypadku bowiem, gdyby dostawa np. korzystała z obniżonej stawki podatku VAT, to w interesie podatnika leży udokumentowanie transakcji w sposób, który uprawniałby do skorzystania z preferencyjnej stawki.

Jak już wskazano przepis § 5 ust. 1 pkt 7 dotyczy wskazania na fakturze nazwy (rodzaju) towaru lub usługi, wobec powyższego, jeżeli Spółka na wystawianych fakturach będzie podawać nazwę towaru tj. obuwie oraz określać rodzaj towaru w omawianym przypadku będzie to podział na kategorie damskie, męskie i dziecięce ponadto będzie określać sezonowości danej partii obuwia letnie, zimowe, wiosenno-jesienne to w ocenie tut. Organu będzie to wystarczające, bowiem Spółka będzie identyfikować w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości faktyczną dostawę danego towaru.

Reasumując, w sytuacji, gdy wystawiane przez Spółkę faktury będą zawierały wszystkie wymagane przepisem § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie faktur dane, a w rubryce nazwa towaru będzie wskazana kategoria sprzedawanego obuwia wraz z określeniem sezonowości danej partii towaru (np. obuwie damskie letnie, obuwie damskie zimowe, obuwie damskie wiosenno-jesienne, obuwie męskie letnie, obuwie męskie zimowe, obuwie męskie wiosenno-jesienne, obuwie dziecięce letnie, obuwie dziecięce zimowe, obuwie dziecięce wiosenno-jesienne) faktury taki należało będzie uznać za dokumenty prawidłowe.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 857 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie