Interpretacja indywidualna z dnia 21.08.2013, sygn. PT8/033/163/600/PSG/12/PK-900/RD86326, Minister Finansów

Temat interpretacji

opodatkowanie podatkiem od towarów i usług czynności przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, wobec stwierdzenia nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 21 czerwca 2011 r. nr IBPP3/443-373/11/IK, wydanej w imieniu Ministra Finansów, przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, na wniosek z dnia 15 marca 2011 r. (data wpływu 21 marca 2011 r.), uzupełniony pismem z dnia 6 maja 2011 r. (data wpływu 12 maja 2011 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w przedmiocie opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości, zmienia ww. interpretację z urzędu stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 marca 2011 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach wpłynął ww. wniosek z dnia 15 marca 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podatkowania podatkiem od towarów i usług przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości. Wniosek ten został następnie uzupełniony pismem z dnia 6 maja 2011 r. (data wpływu 12 maja 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT czynnym. Wnioskodawca składa deklaracje VAT-7. Do Prezydenta Miasta wpłynął wniosek o zbycie nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działki nr 2921/248, 2924/247, 2926/264, 2928/247 o łącznej powierzchni 7593 m&², zabudowanej budynkiem hotelu, na rzecz dotychczasowych użytkowników wieczystych, na podstawie art. 32, art. 37 ust. 2 pkt 5, art. 67 ust. 1 i 3, art. 69 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.). Przedmiotowa nieruchomość oddana została w użytkowanie wieczyste w 1996 r. na okres 99 lat z przeznaczeniem pod budowę motelu wraz z usługami towarzyszącymi tj. do dnia 10 czerwca 2095 r. Na nieruchomości został wzniesiony budynek hotelu będący własnością użytkowników wieczystych, a następnie oddany do użytkowania w 2001 r.

W dniu 9 lutego 2011 r. Prezydent Miasta wyraził zgodę na sprzedaż w drodze bezprzetargowej ww. nieruchomości gruntowej na rzecz dotychczasowych użytkowników wieczystych, następnie ustalił cenę sprzedaży nieruchomości gruntowej w wysokości 957.174,00 zł, na podstawie jej wartości określonej w operacie szacunkowym przez rzeczoznawcę majątkowego.

Zgodnie z art. 69 ww. ustawy na poczet ceny sprzedaży nieruchomości gruntowej zalicza się kwotę równą wartości prawa użytkowania wieczystego nieruchomości wyliczonej przez rzeczoznawcę majątkowego na kwotę 649.803,00 zł. Do zapłaty przez użytkowników wieczystych pozostaje reszta ceny sprzedaży nieruchomości gruntowej w kwocie 307.371,00 zł.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

• Przedmiotowa nieruchomość składająca się z czterech działek o łącznej pow. 7593 m&² została przez Wnioskodawcę oddana w użytkowanie wieczyste na okres 99 lat, na podstawie umowy notarialnej z dnia 10 czerwca 1996 r. na rzecz osoby prawnej, w celu wybudowania motelu z usługami towarzyszącymi.
• Następnie ww. użytkownik wieczysty na podstawie umowy notarialnej z dnia 18 lutego 1999 r. przeniósł prawo użytkowania wieczystego na rzecz osób fizycznych.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:

Czy zbycie ww. nieruchomości gruntowej na podstawie art. 32, art. 37 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651, z późn. zm.) na rzecz dotychczasowych użytkowników wieczystych podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy zbycie przedmiotowej nieruchomości gruntowej stanowi jedynie zmianę tytułu prawnego do nieruchomości i nie wpływa na prawo do faktycznego dysponowania nieruchomością, którego użytkownicy wieczyści uzyskali już w dacie ustanowienia użytkowania wieczystego.

W związku z tym nie można mówić o ponownej dostawie tej samej rzeczy w chwili zmiany tytułu prawnego z użytkowania wieczystego w prawo własności. Zbycie nieruchomości gruntowej na rzecz dotychczasowych użytkowników wieczystych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W dniu 21 czerwca 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając, na podstawie przepisów § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), w imieniu Ministra Finansów wydał interpretację indywidualną, nr IBPP3/443-373/11/IK, w której uznał, iż w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w wydanej interpretacji indywidualnej przywołał przepisy: art. 2 pkt 6, art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7, art. 41 ust. 1, art. 43 ust. 1 pkt 9 i art. 146a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) oraz odniósł ich treść do stanu faktycznego, pytania i stanowiska, przedstawionych przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji.

Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w wydanej interpretacji indywidualnej przywołał następujące przepisy:

• art. 46 § 1, 235 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.);
• art. 1 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.).

W uzasadnieniu przedmiotowej interpretacji organ podatkowy wskazał, iż dostawą towaru w rozumieniu przepisów ustawy o VAT było ustanowienie użytkowania wieczystego na rzecz osoby prawnej, jak również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu przez osobę prawną na rzecz osób fizycznych. Również sprzedaż gruntu przez Wnioskodawcę na rzecz osób fizycznych, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako dostawa towaru. Organ podatkowy zauważył przy tym, iż sprzedaż nieruchomości na rzecz użytkownika wieczystego nie będzie traktowana jako dostawa towaru jedynie w sytuacji, gdy Wnioskodawca dokonuje tej sprzedaży temu użytkownikowi, na rzecz którego wcześniej ustanowił prawo użytkowania wieczystego. Nie może być bowiem traktowana jako ponowna dostawa tego samego towaru między tymi samymi stronami. Przypadek ten nie występuje jednakże w przedmiotowej sprawie.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał za nieprawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 14e § 1 ustawy Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W wyniku przeprowadzonej analizy przedmiotowej sprawy stwierdzono, że interpretacja indywidualna z dnia 21 czerwca 2011 r. nr IBPP3/443-373/11/IK, wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach jest nieprawidłowa, dlatego też uzasadnione jest dokonanie jej zmiany. Zdaniem Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) dalej: ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się m.in. przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste (pkt 6) oraz zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6 (pkt 7).

Zgodnie z art. 232 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), grunty stanowiące własność Skarbu Państwa położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym i osobom prawnym.

Zgodnie z uchwałą NSA z dnia 8 stycznia 2007 r. sygn. akt I FPS 1/06: W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem /towarem - w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy/ na rzecz użytkownika wieczystego, co pozwala mu rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak również w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, tak jak ma to miejsce w przypadku dokonywania sprzedaży gruntu przez właściciela.

Właśnie z uwagi na uznanie użytkowania wieczystego za prawo rzeczowe o charakterze zbliżonym do prawa własności, a nie do praw rzeczowych ograniczonych, nie było konieczne odrębne wymienianie tego prawa w definicji dostawy zawartej w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT (...) Z pierwszej części definicji dostawy towaru, zawartej w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT /część zdania zakończona drugim przecinkiem/ wynika, że obejmuje ona w znaczeniu podatkowym ustanowienie prawa użytkowania wieczystego, które daje użytkownikowi wieczystemu prawo do rozporządzania gruntem jak właściciel, czyli w sposób podobny pod względem skutków ekonomicznych do właściciela.

Konsekwencją stanowiska, że oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów będzie stwierdzenie, że w przypadku gdy taka czynność nastąpiła w przed dniem 1 maja 2004 r. (...) nie podlega ona obecnie podatkowi od towarów i usług. W przypadku dostawy towarów zasadą jest bowiem, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru / art. 19 ust. 1 ustawy o VAT/. W momencie zaś ustanowienia użytkowania wieczystego ta czynność nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Tym samym opłaty dotyczące czynności niepodlegającej opodatkowaniu nie mogą być objęte podatkiem od towarów i usług po wejściu w życie nowej regulacji prawnej.(...)

Wobec powyższego należy uznać, że opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego gruntów, ustanowionego przed dniem 1 maja 2004 r., gdy taka czynność nie podlegała podatkowi od towarów i usług, po wejściu w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w sprawie podatku od towarów i usług /Dz. U. nr 54 poz. 535 ze zm./ ani nie zawiera w sobie należnego podatku, ani też nie powinna być powiększona o taki podatek na podstawie przepisów tej ustawy..

Zgodnie z powyższym nabycie prawa własności nieruchomości przez dotychczasowego użytkownika, w przypadku gdy ustanowienie użytkowania wieczystego nastąpiło przed dniem 1 maja 2004 r., co do zasady jest zdarzeniem nie wywołującym skutków w zakresie podatku od towarów i usług. Nabycie prawa do rozporządzania nieruchomością jak właściciel nastąpiło bowiem już z chwilą zawarcia umowy o ustanowienie prawa wieczystego użytkowania, które to ustanowienie przed dniem 1 maja 2004 r. nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Powyższą zasadę stosuje się odpowiednio w stosunku do nabycia prawa własności nieruchomości przez dotychczasowego użytkownika, w przypadku gdy nabył on to prawo od poprzedniego użytkownika wieczystego przed dniem 1 maja 2004 r. stosownie do wyżej przytoczonych przepisów art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy o VAT zbycie prawa użytkowania wieczystego stanowi dostawę towarów tak samo jak jego ustanowienie. Skoro zatem w przedmiotowej sprawie użytkownik wieczysty nabył prawo do rozporządzania nieruchomością jak właściciel w momencie zakupu prawa użytkowania wieczystego od poprzedniego użytkownika wieczystego przed dniem 1 maja 2004 r., to czynność przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności jest czynnością neutralną pod względem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, iż zbycie nieruchomości gruntowej na rzecz dotychczasowych użytkowników wieczystych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług należy uznać za prawidłowe, gdyż dotyczy ono prawa użytkowania wieczystego nabytego przez ww. użytkowników przed dniem 1 maja 2004 r.

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną z dnia 21 czerwca 2011 r. nr IBPP3/443-373/11/IK, wydaną w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

Zmiana interpretacji indywidualnej dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej oraz stanu prawnego obowiązującego w momencie zaistnienia stanu faktycznego.

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację zmieniającą interpretację indywidualną. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 47 i 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Minister Finansów