Interpretacja indywidualna z dnia 03.04.2013, sygn. ITPP3/443-30/13/MD, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Stawka (albo zwolnienia od podatku) mające zastosowanie do dostawy nieruchomości zabudowanej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2013 r. (data wpływu 21 stycznia 2013 r.), uzupełnionym w dniu 12 marca 2013 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki (albo zwolnienia od podatku) mającej zastosowanie do dostawy nieruchomości zabudowanej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 12 marca 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki (albo zwolnienia od podatku) mającej zastosowanie do dostawy nieruchomości zabudowanej.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Przedmiotem dokonanej sprzedaży była nieruchomość gruntowa składającą się z jednej działki o numerze 354/1, częściowo zabudowana budynkiem byłej szkoły podstawowej. Gmina otrzymała ją w dniu 1 stycznia 1996 r. z mocy prawa, decyzją z dnia 25 listopada 1998 r. wydaną przez Wojewodę .

Na gruncie oprócz budynku nie są posadowione żadne inne budynki i budowle. Wiek budynku szacuje się na około 100 lat. W ewidencji gruntów i budynków powyższa nieruchomość została oznaczona jako działka B-RV (użytki rolne zabudowane).

W latach 1993-1995 właścicielem nieruchomości był Skarb Państwa. W budynku funkcjonowała Szkoła Podstawowa, dla której organem prowadzącym był Kurator Oświaty. W okresie tym przedmiotowa nieruchomość (w tym budynek) nie była wynajmowana, wydzierżawiana, a także nie była przedmiotem leasingu. Na dzień 1 stycznia 1996 r. z budynku korzystała bezumownie Szkoła. Z tego tytułu Gmina nie pobrała i nie otrzymała żadnego wynagrodzenia. Od II semestru roku szkolnego 95/96 (luty) została przeniesiona do innego budynku. Od tej pory przedmiotowy budynek był pustostanem, nie był przedmiotem najmu, dzierżawy, leasingu bądź innej formy oddania w posiadanie zależne na rzecz osób trzecich. Na budynek poniesiono niewielkie nakłady w postaci wymiany szyb w oknach i założenia kłódki. Nakłady te miały charakter remontu. Gmina w tym czasie nie była podatkiem VAT i dlatego też nie przysługiwało jej odliczenie z tytułu poniesionych nakładów. Czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług Gmina jest od 2001 r. Również od tego roku do momentu sprzedaży działki nie przysługiwało Jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przedmiotowa działka została zbyta w dniu 20 listopada 2012 r.

Przy sprzedaży do ceny netto doliczono VAT w wysokości 23%. Cena nieruchomości zawierająca VAT została podana w ogłoszeniu o rokowaniach i w samych rokowaniach. Nabywcy biorący udział w postępowaniu dotyczącym nabycia działki, przeprowadzonych rokowaniach zgodnie z gospodarką nieruchomościami, żadnych uwag nie wnieśli. Również przy sporządzeniu aktu notarialnego ze strony nabywcy nieruchomości oraz notariusza żadnych uwag nie było, a w akcie notarialnym zapisano: zabudowaną działkę gruntu o powierzchni X, stanowiącą użytki rolne zabudowane, oznaczoną symbolem B-R oraz numerem X sprzedaje za cenę netto X oraz należny podatek od towarów i usług, a nabywcy oświadczyli, że działkę tę za wyżej wymienioną cenę kupują. Wpłacony przez nabywcę VAT został przekazany do urzędu skarbowego. W dniu 24 grudnia 2012 r. do Urzędu Gminy wpłynął wniosek nabywcy nieruchomości o zwrot podatku od towarów i usług, niesłusznie naliczonego i pobranego od powyższej transakcji. Zdaniem tego wnioskodawcy nieruchomość zabudowana powinna być zwolniona od VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż zabudowanej nieruchomości należało opodatkować 23% podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Gminy, sprzedana nieruchomość podlega opodatkowaniu VAT w wysokości 23%. Wskazała, że zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Artykuł 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 zwalnia się od podatku: dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Gmina ponownie wskazała, że zbyciu podlegała nieruchomość zabudowana oznaczona w ewidencji gruntów B-RV (użytki rolne zabudowane). Zapis taki pozwala uznać nieruchomość jako teren zabudowany, bądź przeznaczony pod zabudowę. W konsekwencji zwolnienie od podatku wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 9 nie obejmuje sprzedaży nieruchomości zabudowanej, ponieważ spełnia ona kategorię nieruchomości - terenu budowlanego, bądź przeznaczonego pod zabudowę. Podana przez nabywcę podstawa nie ma zastosowania w niniejszej sprawie. W ocenie Gminy, art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a) i b) odnosi się do dostawy budynków i budowli, natomiast przedmiotem sprzedaży była nieruchomość zabudowana. Nabywca nabywał zatem nie budynek, jako odrębny od gruntu przedmiot własności, lecz nieruchomość gruntową zabudowaną budynkiem, który stanowił jej część składową w myśl art. 48 Kodeksu cywilnego. W tym stanie rzeczy, na tle zaistniałego stanu faktycznego i prawnego, Gmina stoi na stanowisku, że przedmiotowa czynność podlega opodatkowaniu VAT, tym samym nie korzysta ze zwolnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 Nr 16 poz. 93 ze zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Z kolei w myśl art. 46 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zgodnie z art. 48 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania (zasada superficies solo cedit).

Według art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 (...).

W świetle ust. 5 ww. artykułu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Stawka podatku, zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 -12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy, jak i przepisów wydanych na podstawie jej upoważnienia, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

I tak, w świetle art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W art. 2 pkt 14 ustawy ustawodawca definiuje pojęcie pierwszego zasiedlenia, przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli lub ich części) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało zatem miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt będzie przedmiotem sprzedaży albo będzie oddany w najem, bądź dzierżawę. Zarówno bowiem dostawa, jak też najem, bądź dzierżawa, są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Gmina w dniu 20 listopada 2012 r. sprzedała nieruchomość gruntową składającą się z jednej działki o numerze 354/1, częściowo zabudowana budynkiem byłej szkoły podstawowej. Otrzymała ją w dniu 1 stycznia 1996 r. z mocy prawa. Na gruncie oprócz budynku szkoły nie są posadowione żadne inne budynki i budowle. W latach 1993-1995 właścicielem nieruchomości był Skarb Państwa. W budynku funkcjonowała szkoła podstawowa, dla której organem prowadzącym był Kurator Oświaty. W okresie tym przedmiotowa nieruchomość, w tym budynek, nie była wynajmowana, wydzierżawiana, a także nie była przedmiotem leasingu. Na dzień 1 stycznia 1996 r. z budynku korzystała bezumownie szkoła. Z tego tytułu Gmina nie pobrała i nie otrzymała żadnego wynagrodzenia. Od II semestru roku szkolnego 95/96 (luty) szkoła została przeniesiona do innego budynku. Od tej pory przedmiotowy budynek był pustostanem, nie był przedmiotem najmu, dzierżawy, leasingu bądź innej formy oddania w posiadanie zależne na rzecz osób trzecich. Na budynek poniesiono niewielkie nakłady w postaci wymiany szyb w oknach i założenia kłódki. Nakłady te miały charakter remontu. Gmina w tym czasie nie była podatkiem VAT i dlatego też nie przysługiwało jej odliczenie podatku naliczonego z tytułu poniesionych nakładów. Czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług Gmina jest od 2001 r. Również od tego roku do momentu sprzedaży działki, nie przysługiwało jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przy sprzedaży do ceny netto doliczono VAT w wysokości 23%.

Na tym tle Gmina powzięła wątpliwość dotyczącą stawki (albo zwolnienia od podatku) mającej zastosowanie do dostawy nieruchomości zabudowanej.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że dostawa nieruchomości gruntowej zabudowanej (działki nr 354/1) winna być zwolniona od podatku od towarów i usług, choć - jak słusznie wskazała Gmina - podstawą tego zwolnienia nie mógł być art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Z wniosku nie wynika, aby budynek posadowiony na gruncie przeznaczonym do sprzedaży (budynek byłej szkoły podstawowej) miał w momencie dostawy status budynku zasiedlonego w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Zatem okoliczność ta wyłączała możliwość zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Jednak skoro Gminie (jako sprzedawcy) nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w stosunku do tego budynku, jego dostawa winna zostać zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Przy uwzględnieniu treści art. 29 ust. 5 ustawy, wskazane zwolnienie dotyczyć będzie także dostawy gruntu, na którym posadowiony jest ww. budynek.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy