Interpretacja indywidualna z dnia 09.04.2013, sygn. ITPP2/443-86/13/AJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2013 r. (data wpływu 31 stycznia 2013 r.), uzupełnionym dnia 19 marca 2013 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. XXX - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2013 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 19 marca 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. XXX.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W okresie od 6 kwietnia 2009 r. do 30 czerwca 2009 r. Politechnika zrealizowała projekt XXX, współfinansowany z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, w ramach Priorytetu 1 ZPORR, Działanie 1.5. Głównym celem projektu było wsparcie rozwoju województwa podlaskiego poprzez rozbudowę infrastruktury społeczeństwa informacyjnego, co skutkować miało, m.in. poprawą obsługi administracyjnej studentów i pracowników Politechniki. Aby cel ten osiągnąć uruchomiono zintegrowany system informatyczny poprzez zapewnienie bezpłatnego Internetu na terenie uczelni, wirtualnego dziekanatu, nowoczesnego portalu informacyjnego, a także bezpieczeństwa ochrony danych.

Zakupy dokonane w trakcie realizacji projektu można podzielić na dwie grupy:

1. służące czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionym od podatku, wykorzystywane przez pracowników administracyjnych Uczelni (kilkadziesiąt komputerów typu PC, oprogramowanie antywirusowe, serwery wraz z niezbędnym oprogramowaniem systemowym i narzędziowym, system archiwizacji, rozbudowa portalu Uczelni),
2. służące czynnościom zwolnionym od podatku, wykorzystywane przez obecnych i potencjalnych studentów Politechniki (kilkanaście punktów publicznego dostępu do Internetu, bezpłatny Internet bezprzewodowy na terenie Uczelni).

Powyższe zakupy służyły również czynnościom, które nie są objęte ustawą o podatku od towarów i usług. Mają one związek z nieodpłatnymi usługami dotyczącymi kształcenia studentów na studiach stacjonarnych, finansowanych dotacją z budżetu państwa.

Zakupy wymienionego sprzętu oraz oprogramowania służyły działalności całej Uczelni, gdyż prac administracyjnych oraz księgowych nie można bezpośrednio przyporządkować do poszczególnych rodzajów działalności.

Ostatnią interpretacją Dyrektora Izby Skarbowej otrzymaną w niniejszej sprawie, jest interpretacja z dnia 22 marca 2012 r. i dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku złożonym dnia 19 stycznia 2012 r. Interpretacja jest niezbędna celem przedłożenia w instytucji wdrażającej.

W związku z powyższym w uzupełnieniu wniosku, zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do zrealizowanego projektu istniała możliwość odliczenia podatku naliczonego w całości lub części...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. W odniesieniu do zakupów towarów i usług określonych w grupie 1, a więc wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu, Uczelnia nie jest w stanie wyodrębnić kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których przysługuje Jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług). W związku z powyższym zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy Uczelnia może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. W pierwszym etapie, stosując ustalony klucz podziałowy, wyodrębnia z ogółu zakupów z grupy 1 tylko tę część zakupów, która służy czynnościom podlegającym opodatkowaniu. W drugim etapie, do tak wyodrębnionej części (związanej z czynnościami zwolnionymi od podatku oraz opodatkowanymi) stosuje proporcję określoną w art. 90 ust. 2 ustawy. Zdaniem Politechniki, zastosowany klucz podziałowy jest uzasadniony i miarodajny oraz pozwala na przyporządkowanie odpowiedniej wartości podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu poszczególnym kategoriom działalności statutowej (nieodpłatnej) i działalności objętej ustawą o podatku od towarów i usług (odpłatnej opodatkowanej i zwolnionej).

Politechnika stwierdziła, że w przypadku zakupów towarów i usług z grupy 2 stanu faktycznego, związanych ze sprzedażą zwolnioną i niepodlegającą opodatkowaniu, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy podkreślić, że ze względu na fakt, iż wniosek dotyczy stanu faktycznego, który miał miejsce w 2009 r., powołano przepisy prawne w brzmieniu obowiązującym w tym okresie.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W przypadku, gdy podatnik dokonuje zakupów związanych zarówno z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, zastosowanie znajdują przepisy art. 90 ustawy.

Przepis art. 90 ust. 1 ustawy stanowi, iż w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Na podstawie ust. 2 powyższego artykułu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W świetle ust. 3 powołanego artykułu, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Proporcję w myśl ust. 4 - określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja; proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

W kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego, w przypadku wykonywania czynności opodatkowanych i niepodlegających opodatkowaniu wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale siedmiu sędziów z dnia 24 października 2011 r. sygn. akt I FPS 9/10 orzekając, iż: w przypadku podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych tylko z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi podatkowi (których nie da się jednoznacznie przypisać do jednej z tych kategorii czynności), podatnik nie stosuje odliczenia częściowego wedle proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 u.p.t.u., lecz odliczenie pełne. Wartość czynności niepodlegających w ogóle opodatkowaniu nie wchodzi bowiem do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży. W przypadku gdy podatnik wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane oraz czynności niepodlegające podatkowi, nie ma obowiązku stosowania odliczenia częściowego (gdyby ewentualnie chciał ustalać proporcję sprzedaży dla celów odliczenia, to wyniesie ona 100%). Brak jest bowiem przy braku w ustawie jednoznacznej regulacji tegoż zagadnienia podstaw do pozbawiania podatnika w ogóle możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych jednocześnie z czynnościami opodatkowanymi i nieopodatkowanymi, gdyż godziłoby to w zasadę neutralności VAT, poprzez bezpodstawne obciążenie podatnika podatkiem naliczonym wynikającym z tego rodzaju wydatków.

W świetle powołanych wyżej przepisów oraz przedstawionego stanu faktycznego, uwzględniając jednocześnie treść powołanej powyżej uchwały siedmiu sędziów NSA należy stwierdzić, iż w przypadku zakupów towarów i usług z grupy 2, związanych ze sprzedażą zwolnioną i niepodlegającą opodatkowaniu, Politechnice nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Z kolei zakup towarów i usług z 1 grupy, wykorzystywanych do czynności opodatkowanych, zwolnionych i niepodlegających opodatkowaniu, daje Politechnice prawo do odliczenia podatku naliczonego jedynie w takim zakresie w jakim zakupy te są związane ze sprzedażą opodatkowaną, skoro jak wskazano we wniosku - Politechnika jest w stanie wyliczyć ten podatek m.in. w oparciu o uzasadniony i miarodajny klucz podziału.

Końcowo należy wskazać, iż tut. organ nie może dokonać oceny prawidłowości zastosowanego przez Politechnikę klucza podziału, ponieważ jego rolą jest wyłącznie interpretacja przepisów prawa podatkowego, a nie badanie poprawności czynności dokonanych przez podatnika, a mających wpływ na zobowiązania podatkowe. Kwestia ustalenia uzasadnionego i miarodajnego klucza podziału należy do podatnika, natomiast ocena prawidłowości jego wyliczenia może nastąpić jedynie w drodze przeprowadzonego postępowania podatkowego przez właściwy organ pierwszej instancji. To on w toku prowadzonego postępowania posiada odpowiednie kompetencje i dysponuje stosownymi narzędziami wskazanymi w rozdziale 11 Działu IV Ordynacji podatkowej. Może więc dokonywać ustaleń w kontekście miarodajności, rzetelności i ewentualnej sprzeczności podanych faktów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy