Temat interpretacji
prawidłowość rozliczenia faktury końcowej
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2012r. (data wpływu 7 sierpnia 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości rozliczenia faktury końcowej jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 7 sierpnia 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości rozliczenia faktury końcowej.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:
Spółka (dalej Wnioskodawca) jest czynnym podatnikiem podatku VAT i jako operator systemu dystrybucyjnego przyłącza do swojej sieci nowych odbiorców. Z tytułu przyłączenia do sieci Wnioskodawca pobiera opłaty, zgodnie z ustawą z dnia 10.04.1997r. Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 z późn. zm.). W przypadku otrzymania części opłaty przed przyłączeniem odbiorcy do sieci na otrzymaną kwotę wystawiana jest faktura VAT (zaliczkowa). Po przyłączeniu odbiorcy do sieci Wnioskodawca wystawia fakturę VAT (końcową) na pozostałą do zapłaty kwotę opłaty przyłączeniowej. Faktury końcowe wystawiane przez Wnioskodawcę zawierają numer faktury zaliczkowej stosownie do § 10 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), dalej zwanego Rozporządzeniem.
W przypadku gdy przyłączenie odbiorcy (kontrahenta) następuje w następnym roku niż otrzymanie zaliczki zdarzają się sytuacje kwestionowania przez niektórych odbiorców sposobu fakturowania ostatniej (końcowej) części opłaty przyłączeniowej. Zdaniem tych odbiorców faktura końcowa jest wystawiona nieprawidłowo, gdyż faktura taka powinna zawierać dwie pozycje (zamiast jednej) - w pierwszej powinna być wskazana cała wartość opłaty i podatek VAT (od tej opłaty), w drugiej kwota zaliczki i podatku, wykazane w wartościach ujemnych. Sposób fakturowania przedstawiony przez ww. odbiorców nie wpływa na podstawę opodatkowania podatkiem VAT ani na kwotę należności podlegającą zapłacie, niemniej Wnioskodawca uważa, że stanowisko ww. odbiorców nie jest właściwe z uwagi na literalne brzmienie przepisów cyt. Rozporządzenia MF.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy po wykonaniu usługi przyłączenia odbiorcy do sieci faktura VAT końcowa powinna być wystawiona na całą kwotę należnego wynagrodzenia i kwotę wpłaconej zaliczki, jako wartość ujemna pomniejszająca to wynagrodzenie, czy tylko na pozostającą do zapłaty część wynagrodzenia z tytułu powyższej opłaty...
Stanowisko Wnioskodawcy.
Szczegółowe zasady wystawiania faktur VAT uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360). Zgodnie z § 9 ust. 1 cyt. powyżej Rozporządzenia, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru (lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12 Rozporządzenia. Natomiast stosownie do § 10 ust. 1 Rozporządzenia, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy. Na mocy § 10 ust. 3 Rozporządzenia, fakturę wystawia się również nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi każdą kolejną część należności (zaliczkę, przedpłatę, zadatek lub ratę).
W myśl § 10 ust. 4 Rozporządzenia faktura stwierdzająca otrzymanie części lub całości należności przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi powinna zawierać co najmniej:
1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy;
3. datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT lub "FAKTURA VAT-MP", kwotę otrzymanej części lub całości należności brutto, a w przypadku określonym w ust. 3 - również daty i numery poprzednich faktur oraz sumę kwot otrzymanych wcześniej części należności brutto;
4. stawkę podatku;
5. kwotę podatku wyliczoną według wzoru:
KP = ZBxSP/100+SP
gdzie:
KP - oznacza kwotę podatku,
ZB - oznacza kwotę otrzymanej części lub całości należności brutto,
SP - oznacza stawkę podatku;
6. dane dotyczące zamówienia lub umowy, a w szczególności: nazwę (rodzaj) towaru lub usługi, cenę netto, ilość zamówionych towarów, wartość zamówionych towarów lub usług netto, stawki podatku, kwoty podatku oraz wartość brutto zamówienia lub umowy;
7. datę otrzymania części lub całości należności (przedpłaty, zaliczki, zadatku, raty), o której mowa w ust. 1-3, jeśli nie pokrywa się ona z datą wystawienia faktury.
Ponadto z treści § 10 ust. 5 Rozporządzenia wynika, że jeżeli faktury dokumentujące otrzymanie zaliczek (faktury zaliczkowe) nie obejmują całej ceny brutto, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi wystawia fakturę (końcową) na zasadach określonych w Rozporządzeniu, z tym że sumę wartości towarów (usług) pomniejsza się o wartość otrzymanych części należności, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących otrzymanie części należności. Faktura taka (tzn. końcowa) powinna zawierać również numery faktur zaliczkowych wystawionych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi. Jeżeli faktury zaliczkowe obejmują całą cenę brutto towaru lub usługi, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi nie wystawia faktury końcowej (§ 10 ust. 6 Rozporządzenia).
W świetle przedstawionych powyżej przepisów - jeżeli faktury dokumentujące otrzymanie zaliczek (faktury zaliczkowe) nie obejmują całej ceny brutto - Wnioskodawca po wykonaniu usługi przyłączenia odbiorcy do sieci powinien wystawić fakturę końcową. Faktura końcowa w myśl przepisów Rozporządzenia powinna być wystawiona na kwotę pozostającą do zapłaty, czyli na wartość opłaty przyłączeniowej pomniejszoną o wartość otrzymanych zaliczek i od tej wartości opłaty powinien być ustalony podatek VAT należny. Dodatkowo faktura końcowa powinna zawierać numery faktur zaliczkowych wystawionych przed wykonaniem usługi. W praktyce, na fakturze VAT powinny być wyszczególnione tylko dane odpowiadające wartości zrealizowanej dostawy (usługi), w wartości należności za tą dostawę (usługę). W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że prawidłowo wystawia faktury VAT końcowe, gdyż odpowiadają one literalnemu brzmieniu § 10 ust. 5 Rozporządzenia, jak i intencji prawodawcy. Należy bowiem zwrócić uwagę, że stosownie do § 10 ust. 6 Rozporządzenia, jeżeli faktura zaliczkowa (faktury zaliczkowe) obejmuje całą cenę brutto towaru lub usługi, to po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi sprzedawca nie wystawia już faktury VAT, gdyż cała dostawa (transakcja) została już opodatkowana z chwilą otrzymania zaliczki (na całą wartość transakcji).
Przyjęcie natomiast rozwiązania proponowanego przez niektórych odbiorców powodowałoby, że w powyższym, szczególnym przypadku Wnioskodawca powinien wystawić jako fakturę VAT końcową tzw. fakturę "zerową czyli fakturę, w której ostateczna kwota podatku i należności wynosiłaby zero, gdyż wartość należności i wpłaconych wcześniej zaliczek byłyby sobie równe. Takie rozwiązanie jest z oczywistych względów sprzeczne z przepisami dot. podatku VAT. Zasadą jest bowiem, to że faktura VAT dokumentuje faktycznie dokonane czynności, które podlegają opodatkowaniu lub zwolnione są z podatku.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej również ustawą o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.
Szczegółowe zasady wystawiania faktur uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), dalej zwanego rozporządzeniem.
Należy wskazać, iż w myśl § 9 ust. 1 rozporządzenia, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.
Natomiast, w świetle § 10 ust. 1 rozporządzenia, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.
Na mocy § 10 ust. 3 rozporządzenia, fakturę wystawia się również nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi każdą kolejną część należności (zaliczkę, przedpłatę, zadatek lub ratę).
W myśl § 10 ust. 4 rozporządzenia faktura stwierdzająca otrzymanie części lub całości należności przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi powinna zawierać co najmniej:
1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy;
3. datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako FAKTURA VAT lub FAKTURA VAT-MP, kwotę otrzymanej części lub całości należności brutto, a w przypadku określonym w ust. 3 - również daty i numery poprzednich faktur oraz sumę kwot otrzymanych wcześniej części należności brutto;
4. stawkę podatku;
5. kwotę podatku, wyliczoną według wzoru:
KP = (ZB x SP) / (100 + SP)
gdzie:
KP - oznacza kwotę podatku,
ZB - oznacza kwotę otrzymanej części lub całości należności brutto,
SP - oznacza stawkę podatku;
6. dane dotyczące zamówienia lub umowy, a w szczególności: nazwę (rodzaj) towaru lub usługi, cenę netto, ilość zamówionych towarów, wartość zamówionych towarów lub usług netto, stawki podatku, kwoty podatku oraz wartość brutto zamówienia lub umowy;
7. datę otrzymania części lub całości należności (przedpłaty, zaliczki, zadatku, raty), o której mowa w ust. 1-3, jeśli nie pokrywa się ona z datą wystawienia faktury.
Z treści § 10 ust. 5 ww. rozporządzenia wynika, że jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1-3, nie obejmują całej ceny brutto, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi wystawia fakturę na zasadach określonych w § 5 i 7-9, z tym że sumę wartości towarów (usług) pomniejsza się o wartość otrzymanych części należności, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących otrzymanie części należności; taka faktura powinna zawierać również numery faktur wystawionych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.
Natomiast, w myśl § 10 ust. 6 rozporządzenia, jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1-3, obejmują całą cenę brutto towaru lub usługi, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi nie wystawia faktury w terminie określonym w § 9.
W świetle powołanego wyżej § 10 ust. 5 rozporządzenia faktura końcowa, zamykająca transakcję sprzedaży wystawiana jest na zasadach określonych w § 5 i 7-9 rozporządzenia.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT i jako operator systemu dystrybucyjnego przyłącza do swojej sieci nowych odbiorców. Z tytułu przyłączenia do sieci Wnioskodawca pobiera opłaty, zgodnie z ustawą z dnia 10 kwietnia 1997r. Prawo energetyczne. W przypadku otrzymania części opłaty przed przyłączeniem odbiorcy do sieci na otrzymaną kwotę wystawiana jest faktura VAT (zaliczkowa). Po przyłączeniu odbiorcy do sieci Wnioskodawca wystawia fakturę VAT (końcową) na pozostałą do zapłaty kwotę opłaty przyłączeniowej. Faktury końcowe wystawiane przez Wnioskodawcę zawierają numer faktury zaliczkowej stosownie do § 10 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.
W przypadku gdy przyłączenie odbiorcy (kontrahenta) następuje w następnym roku niż otrzymanie zaliczki zdarzają się sytuacje kwestionowania przez niektórych odbiorców sposobu fakturowania ostatniej (końcowej) części opłaty przyłączeniowej. Zdaniem tych odbiorców faktura końcowa jest wystawiona nieprawidłowo, gdyż faktura taka powinna zawierać dwie pozycje (zamiast jednej) - w pierwszej powinna być wskazana cała wartość opłaty i podatek VAT (od tej opłaty), w drugiej kwota zaliczki i podatku, wykazane w wartościach ujemnych. Sposób fakturowania przedstawiony przez ww. odbiorców nie wpływa na podstawę opodatkowania podatkiem VAT ani na kwotę należności podlegającą zapłacie, niemniej Wnioskodawca uważa, że stanowisko ww. odbiorców nie jest właściwe z uwagi na literalne brzmienie przepisów cyt. Rozporządzenia MF.
Z brzmienia powołanego § 10 ust. 5 rozporządzenia, wynika, że wystawiając fakturę końcową sumę wartości towarów (usług) pomniejsza się o wartość otrzymanych części należności, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących otrzymanie części należności, faktur zaliczkowych.
Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do wskazanego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, iż skoro części należności (zaliczki) otrzymane przed wykonaniem usługi Wnioskodawca udokumentował fakturą zaliczkową to pozostałą części należnej kwoty, którą Wnioskodawca otrzymał po wykonaniu usługi, winien udokumentować fakturą końcową na zasadach określonych w § 10 ust. 5 cyt. rozporządzenia, nie później niż siódmego dnia od dnia wykonania usługi.
Zatem faktura końcowa wystawiona przez Wnioskodawcę winna opiewać na wartość sprzedaży (wartość netto i odpowiadającą tej wartości kwotę podatku od towarów i usług) oraz zawierać informację o otrzymanej wcześniej zaliczce. Wartość sprzedaży (netto i podatek) winna być następnie pomniejszona o odpowiadającą im wartość wynikającą z wystawionej faktury VAT zaliczkowej dokumentującej otrzymanie zaliczki.
Oceniając zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż na fakturze VAT powinny być wyszczególnione tylko dane odpowiadające wartości zrealizowanej dostawy (usługi), w wartości należności za tą dostawę (usługę), należało uznać je za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.
Wniosek ORD-IN
Treść w pliku PDF 2 MB
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach