Zdaniem Wnioskodawcy dla potrzeb podatku VAT prawidłowo rozpoznaje przedmiotowe usługi wymienione w opisie stanu faktycznego jako usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011r. i prawidłowo kwalifikuje swoje usługi jako usługi ściśle związane ze świadczeniem usług finansowanych w całości lub w co najmniej 70% ze środków publicznych i w związku z tym w sposób prawidłowy rozpoznaje te usługi jako korzystające z ustawowego zwolnienia od podatku VAT.

Uzasadnienie:

Zgodnie z dodanym od dnia 1 stycznia 2011 roku do ustawy o podatku od towarów i usług art. 43 ust. 1 pkt 29, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego (inne, niż wymienione w pkt 26 niniejszego przepisu)

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W ocenie Wnioskodawcy usługi świadczone przez niego są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.W ustawodawstwie polskim brak jest definicji kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, posłużyć się zatem należy definicjami sformułowanymi w piśmiennictwie i orzecznictwie. Kształceniem zawodowym powszechnie określa się więc czynności mające na celu podniesienie kwalifikacji związanych z wykonywanym zawodem poprzez zdobywanie i poszerzanie wiedzy.

Potwierdzeniem powyższego jest zdefiniowanie kształcenia zawodowego, jako; umożliwiające opanowanie wiedzy związanej z wybranymi zawodami i zawodami pokrewnymi, opanowanie metod, środków i form pracy zawodowej, rozwinięcie zainteresowań i uzdolnień potrzebnych w związku z wykonywaniem zawodu oraz przyzwyczajenie do ciągłego podnoszenia kwalifikacji (T. Nowacki: Zawodoznawstwo. Radom 1999r.). Brak jest również wprost sformułowanej definicji przekwalifikowania zawodowego, natomiast, jak wskazał przykładowo Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 14 listopada 2000r. (sygn. akt III AUa 836/00. OSA 2001/6/26) przekwalifikowanie zawodowe oznacza: przekwalifikowanie w ramach posiadanych już ogólnych kwalifikacji albo zdobycie nowego zawodu.

Powszechnie uznawaną definicją usług kształcenia zawodowego i przekwalifikowania jest też definicja wskazująca, iż usługi te obejmują nauczanie, pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Przy czym czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia dla możliwości uznania, iż mamy do czynienia z usługą kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Z powyższych definicji wynika więc, iż podstawową przesłanką do uznania, iż mamy do czynienia z kształceniem zawodowym stanowi podnoszenie kwalifikacji zawodowych w wyniku korzystania z oferowanych usług szkoleniowych. Biorąc pod uwagę zakres i cel świadczonych usług szkoleniowych opisany w punkcie 1 należy uznać, że są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

W ocenie Wnioskodawcy należy również uznać, że usługi świadczone przez niego na rzecz Usługodawcy korzystającego na ich finansowanie z dotacji unijnych należy zakwalifikować jako usługi finansowane ze środków publicznych.

O tym, że środki pochodzące z budżetu UE są środkami publicznymi świadczy art. 5 ust. 1 pkt 2 Ustawy o Finansach publicznych, wskazujący, że środkami publicznymi są środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).

W interpretacji indywidualnej (IPPP1-443-324/11-4/MP) wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wskazane zostało, że w przypadku środków pochodzących z funduszy unijnych mamy do czynienia zazwyczaj z usługami świadczonymi w ramach projektów w których:

• Wnioskodawca jest beneficjentem środków unijnych w oparciu o umowę o dofinansowanie i w ramach tej umowy świadczy usługi szkoleniowe, lub
• usługobiorca korzystający z dofinansowania ze środków unijnych korzysta z usług szkoleniowych Wnioskodawcy na podstawie zawartej z Wnioskodawcą umowy.

Nie ulega zatem wątpliwości, że w obu sytuacjach mamy do czynienia ze świadczeniem usług szkoleniowych, które są w całości lub w co najmniej 70% finansowane ze środków pochodzących z budżetu UE. Zatem również i w tym przypadku spełniona jest przesłanka świadczenia przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych finansowanych w całości lub w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Udokumentowaniem powyższego, jest umowa o dofinansowanie ze środków unijnych, której Wnioskodawca jest beneficjentem lub w przypadku świadczenia usług szkoleniowych na rzecz podmiotu, korzystającego z dofinansowania z budżetu UE, potwierdzenie stanowić będzie kopia umowy o dofinansowanie, której usługobiorca jest beneficjentem.

W świetle powyższego, mając na uwadze, iż:

• Wnioskodawca świadczy usługi szkoleniowe w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego,
• usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę finansowane są w całości lub w co najmniej 70% ze środków publicznych,
• Wnioskodawca posiada dowody wskazujące na pochodzenie przedmiotowych środków, w szczególności umowy oraz odpowiednie oświadczenia,

uznać należy, że usługi te korzystają ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o podatku od towarów i usług lub § 13 ust. 1 pkt 20 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności określony został odpowiednio w art. 7 oraz art. 8 cyt. ustawy. Stosownie do art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (). Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (), o czym stanowi art. 8 ust. 1 cyt. ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r. stawka podatku której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23% ().

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Stosownie natomiast do art. 43 ust. 1 pkt 29 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W myśl natomiast § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73 poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Nadmienić należy, iż ww. rozporządzenie Ministra Finansów obowiązuje od dnia 6 kwietnia 2011r. i zastąpiło rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246 poz. 1649 ze zm.), przy czym powołany powyżej przepis § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. jest odpowiednikiem tego samego przepisu rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r.

Powołane wyżej przepisy przewidują zatem zwolnienie od podatku dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych. Dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, iż prowadzi szkolenia doskonalące umiejętności przyszłych trenerów. Zwykle jest to cykl półrocznych zamkniętych kursów obejmujących wiedzę z zakresu: jak identyfikować potrzeby szkoleniowe organizacji, i na tej podstawie konstruować scenariusz szkolenia, jak projektować scenariusz szkolenia, jak prowadzić szkolenia metodami aktywnymi i dostosowanymi do grupy odbiorców, jak ewaluować szkolenie, czyli sprawdzić, czy uczestnicy nabyli wiedzę, umiejętności i czy cel szkolenia został osiągnięty.

Dodatkowo, w ramach takiego półrocznego cyklu Wnioskodawca dostarcza wiedzy tematycznej m.in. z zakresu zarządzania zespołem, motywowania, komunikacji, negocjacji, technik sprzedaży, itp.Szkolenia dedykowane są dla osób, które chcą doskonalić umiejętności trenerskie lub traktują trenerstwo jako nowy zawód. Jest to kształcenie zawodowe w znaczeniu językowym mimo, że zawód trenera nie jest jeszcze zawodem usankcjonowanym prawnie.

Od września Wnioskodawca rozpoczyna kolejny cykl szkoleń otwartych, który jest dedykowany dla doświadczonych trenerów, a jego celem jest już konkretnie podnoszenie kwalifikacji kadry trenerskiej. W zasadzie nie ma ograniczenia co do profesji, bardziej liczy się motywacja i dotychczasowe doświadczenie trenerskie.

W przedmiotowej sprawie należy przede wszystkim rozstrzygnąć, czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi można uznać za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2011r. weszły w życie przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 77 str. 1). Przepis art. 44 tego rozporządzenia wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego. Zgodnie z tym przepisem, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Zauważyć przy tym należy, iż ww. rozporządzenie Rady 282/2011 zastąpiło rozporządzenie Rady (WE) Nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 288 str. 1), które w art. 14 stanowiło, iż usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Odniesienie powyższych przepisów do przedstawionej w złożonym wniosku sytuacji prowadzi do wniosku, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi uznać można za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług oraz w § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. Organizowane szkolenia wiążą się z podnoszeniem umiejętności zawodowych przez osoby chcące pracować jako trenerzy biznesu poprzez doskonalenie umiejętności trenerskich, tzn. naukę np. identyfikowania potrzeby szkoleniowych organizacji, konstruowania scenariusza szkoleń, prowadzenia szkolenia metodami aktywnymi i dostosowanymi do grupy odbiorców, zarządzania zespołem, motywowania, komunikacji, negocjacji, technik sprzedaży.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności, spełniona jest pierwsza z przesłanek warunkująca zwolnienie dla realizowanych przez Wnioskodawcę szkoleń.

Dokonując oceny zaistniałego stanu faktycznego oraz przedstawionych zdarzeń przyszłych należy mieć na względzie zasadę wykładni zwolnień, stanowiących w istocie odstępstwo od generalnej zasady powszechności opodatkowania podatkiem VAT. Tym samym wszelkie zwolnienia należy interpretować możliwie ściśle i wąsko tak, aby nie doprowadzić do rozszerzenia zwolnień. W związku z tym, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi spełniają pierwszą z przesłanek warunkujących zwolnienie od podatku, tj. uznane zostały za usługi, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług oraz w § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r., zbadać należy kwestię ich finansowania.

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157 poz. 1240 ze zm.), środkami publicznymi są:

1. dochody publiczne;
2. środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
3. środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
4. przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:
   1. ze sprzedaży papierów wartościowych,
   2. z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,
   3. ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,
   4. z otrzymanych pożyczek i kredytów,
   5. z innych operacji finansowych;
5. przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi szkoleniowe jako podwykonawca na podstawie zawartej umowy z beneficjentem (Usługodawcą) korzystającym z dofinansowania ze środków unijnych w całości lub co najmniej w 70%, realizującym projekt w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki - Działanie systemowe PARP 2.2.2. Projekt dedykowany jest dla osób dorosłych o małym doświadczeniu trenerskim lub osób, które podjęły decyzję o przekwalifikowaniu, czyli zmianie zawodu na zawód trenera biznesu. Celem projektu jest kształcenie zawodowe kadry trenerskiej i jednocześnie podniesienie jakości usług szkoleniowych oferowanych na rynku.

Z przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych wynika, iż ustawa ta wymienia wprost, co należy uznać za środki publiczne. Przepisy zaliczają do środków publicznych środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).

Skoro Usługodawca, na rzecz którego Wnioskodawca przeprowadza powyższe szkolenia, otrzymuje na realizację przedmiotowych szkoleń z budżetu unijnego środki finansowe pokrywające w całości lub co najmniej w 70% koszty szkoleń, to uznać należy, iż prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia są w całości lub co najmniej w 70% finansowane ze środków publicznych.

Odnosząc powyższe do przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, iż prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia dla trenerów biznesu - z uwagi na związek z podnoszeniem umiejętności zawodowych tych trenerów poprzez np. naukę identyfikowania potrzeby szkoleniowych organizacji, konstruowania scenariusza szkoleń, prowadzenia szkolenia metodami aktywnymi i dostosowanymi do grupy odbiorców, zarządzania zespołem, motywowania, komunikacji, negocjacji, technik sprzedaży, a także z uwagi na fakt, iż szkolenie powyższe w całości lub w co najmniej 70% finansowane są ze środków publicznych, tj. z budżetu Unii Europejskiej - korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług w zw. z § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 639 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie