Temat interpretacji
opodatkowanie sprzedaży udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego budynkiem stanowiącym zakład mechaniki precyzyjnej.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 06.10.2010 r. (data wpływu 11.10.2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14.12.2010 r. (data wpływu 20.12.2010r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 02.12.2010r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego budynkiem stanowiącym zakład mechaniki precyzyjnej - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 11.10.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego budynkiem stanowiącym zakład mechaniki precyzyjnej. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 14.12.2010 r. (data wpływu 20.12.2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 02.12.2010 r.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawczyni oraz jej synowie są współużytkownikami wieczystymi działki o numerze ewidencyjnym 89,, o obszarze 0,7010 ha, dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW. Opisana nieruchomość zabudowana jest - stanowiącym odrębnym od gruntu przedmiotem własności - budynkiem o kubaturze 11.442 m2, stanowiącym zakład mechaniki precyzyjnej. Współużytkownicy wieczyści przedmiotowej nieruchomości zamierzają sprzedać prawo użytkowania wieczystego nieruchomości (łącznie swoje udziały) podmiotowi, który jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotowa sprzedaż nie będzie miała związku z prowadzeniem jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Na nieruchomości jest prowadzona działalność gospodarcza S.C., ale przedmiotowa nieruchomość jak i budynek nie stanowią części przedsiębiorstwa, jak również w żaden sposób nie są związane ze spółką cywilną. Wnioskodawczyni oraz pozostali współużytkownicy wieczyści nie są płatnikami podatku od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).
W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawczyni dodała, iż wbrew stanowisku zaprezentowanemu w piśmie z dnia 02.12.2010 r. w przedstawionym przez Wnioskodawczynię stanie faktycznym nie ma niespójności. Tak jak podnoszono we wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, na działce gruntu nr 89 usytuowany jest budynek, który jest wykorzystywany na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawczynię i jej synów działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej pod nazwą s.c. Budynek ten został wybudowany w latach 80-tych staraniami męża Wnioskodawczyni, który zmarł w dniu 12.05.2006 r. Spadkobiercy prowadzą działalność gospodarczą na nieruchomości, którą odziedziczyli po zmarłym, jednakże nieruchomość ta nie wchodzi w skład przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, lecz stanowi prywatny majątek spadkobierców zmarłego. Żaden przepis prawa nie zabrania prowadzenia działalności gospodarczej na prywatnej nieruchomości, która nie wchodzi w skład przedsiębiorstwa. Nieruchomość ta nie jest także ujęta w ewidencji środków trwałych. Nieruchomość stanowiąca działkę ewidencyjną o numerze 89 w tym sensie nie jest związana ze spółką cywilną s.c., że nie wchodzi w skład przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 k.c., nie jest ujęta w ewidencji środków trwałych, lecz stanowi prywatny majątek wspólników spółki cywilnej s.c. (ściśle rzecz ujmując Wnioskodawcy i jej synowie są współużytkownikami wieczystymi gruntu i współwłaścicielami budynku usytuowanego na gruncie).
Budynek usytuowany na działce gruntu nr 89 został wybudowany w 1987 r. przez spadkodawcę Wnioskodawczyni, jej męża. Jak podnoszono powyżej małżonek wnioskodawczyni zmarł w dniu 12.05.2006 r. i spadek po nim odziedziczyli żona i jej synowie:. Spółka cywilna w ramach której prowadzą działalność gospodarczą spadkobiercy zmarłego powstała w 2006 r. i zajmuje się produkcją i dystrybucją sprzętu medycznego.
Przedmiotowa nieruchomość (ani w całości, ani w części) nie była oddana do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. W odniesieniu do przedmiotowej nieruchomości nie były ponoszone wydatki na jej ulepszenie stanowiące 30% jej wartości początkowej, w stosunku do których Wnioskodawczyni (bądź spółka cywilna) miałaby prawo obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. W/w nieruchomość nie była nigdy ulepszana.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Czy wnioskodawczyni jako współużytkownik wieczysty przedmiotowej nieruchomości w związku ze sprzedażą swojego udziału w prawie użytkowania wieczystego działki ewidencyjnej łącznie ze sprzedażą pozostałych udziałów przez jej synów, co skutkować będzie zbyciem całej nieruchomości podatnikowi podatku od towarów i usług zostanie uznana za podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.)...
Wnioskodawczyni jako współużytkownik wieczysty oraz osoba niebędąca płatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przedmiotowa sprzedaż nie ma związku z jakąkolwiek działalnością gospodarczą i nie można uznać jej za dokonaną w okolicznościach wskazujących na częstotliwy charakter z art. 15 powyższej ustawy, nie można więc uznać jej za płatnika podatku od towarów i usług. Z treści powyższego artykułu wynika, że ustawodawca wyraźnie powiązał pojęcie podatnika z pojęciem działalności gospodarczej, co oznacza, iż wykonywanie czynności podlegającej co do zasady opodatkowaniu skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego wówczas, gdy czynność taka została dokonana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bądź jest z tą działalnością związana.
W zaistniałym stanie faktycznym nie można uznać przyszłej sprzedaży przez Wnioskodawczynię oraz pozostałych współużytkowników wieczystych prawa użytkowania wieczystego nieruchomości za związaną z prowadzoną przez wnioskodawczynię działalnością gospodarczą.
Wprawdzie wnioskodawczyni oraz pozostali współużytkownicy wieczyści prowadzą działalność gospodarczą pod nazwą S.C. i działka gruntu 89 jest wykorzystywana na tę działalność, to jednak nie stanowi ona części przedsiębiorstwa i nie jest w ewidencji środków trwałych. Nadto Wnioskodawczyni nigdy nie była jako osoba fizyczna podatnikiem podatku VAT, ani nie była zarejestrowana w jakimkolwiek urzędzie dla potrzeb tego podatku.
Wybudowanie budynku nastąpiło w 1991 r., a zatem wnioskodawczyni nie miała prawa do odliczenia podatku od towarów i usług z tytułu jednorazowej czynności, niewskazującej na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Jednakże, jeżeli Urząd Skarbowy uznałby, że Wnioskodawczyni jest podatnikiem podatku od towarów i usług, to na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm), sprzedaż przedmiotowego prawa użytkowania wieczystego przez Wnioskodawczynię oraz pozostałych współużytkowników wieczystych nieruchomości będzie podlegała zwolnieniu od podatku jako dostawa towarów używanych, w stosunku do których nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
W dniu 19.01.2011 r. wydana została interpretacja indywidualna nr IPPP1-443-1051/10-4/PR, w której powyższe stanowisko Wnioskodawcy uznane zostało za nieprawidłowe.
W ww. interpretacji indywidualnej stwierdzono, że Wnioskodawczyni z tytułu sprzedaży swojego udziału związanego z prawem użytkowania wieczystego gruntu wraz ze znajdującą się na nim nieruchomością stanowiącą zakład mechaniki precyzyjnej będzie występowała w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, jednakże czynność ta będzie podlegała zwolnieniu, w trybie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.
Powyższa interpretacja była przedmiotem skargi Strony. Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 lutego 2012r. sygn. III SA/Wa 1372/11 uchylono zaskarżoną interpretację indywidualną nr IPPP1-443-1051/10-4/PR z dnia 19.01.2011 r.
Wskazując na motywy uchylenia zaskarżonej interpretacji Sąd stwierdził, że z przedstawionego we wniosku o interpretację zdarzenia przyszłego nie wynika, aby Wnioskodawczyni podejmowała (albo zmierzała podejmować) jakiekolwiek działania wykraczające poza zwykły zarząd majątkiem osobistym, a wskazujące na zamiar prowadzenia w związku z własnością nieruchomości działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.
W przedmiotowym orzeczeniu WSA wskazuje, że w związku z wątpliwościami, co do opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży przez osobę fizyczną działek budowanych NSA zwrócił się do Trybunału Sprawiedliwości UE z pytaniami prejudycjalnymi. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w uzasadnieniu wyroku z 15 września 2011 r., w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 stwierdził, że dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem VAT na podstawie prawa krajowego państwa członkowskiego, jeżeli państwo to skorzystało z możliwości przewidzianej w art. 12 ust. 1 dyrektywy VAT, niezależnie od częstotliwości takich transakcji oraz od kwestii, czy sprzedawca prowadzi działalność producenta, handlowca lub usługodawcy, pod warunkiem że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.
Następnie WSA idąc za ww. wyrokami podał, iż w kontekście planowanej sprzedaży gruntu, o której mowa we wniosku o interpretację indywidualną () taka dostawa może zostać uznana za podlegającą opodatkowaniu, jeżeli sprzedający (Skarżąca) będzie występował jako profesjonalista w zakresie obrotu nieruchomościami, a więc w sposób zawodowy (zorganizowany i ciągły). () Takie działanie ma miejsce w szczególności w sytuacji, gdy sprzedawca podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców, np. polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych (pkt 39-40 ww. wyroku TSUE). W opinii WSA, to że Wnioskodawczyni zamierza zbyć składnik majątkowy przedsiębiorstwa, a w konsekwencji dokonuje dostawy towarów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - w świetle ww. wyroku TSUE pozostaje bez znaczenia.
Podsumowując WSA zaznaczył wyraźnie, iż aby uznać Wnioskodawczynię za podatnika, powinna ona występować w ramach dokonywanej sprzedaży jako podmiot zawodowo dokonujący obrotu nieruchomościami, która to okoliczność nie wynika z opisu zdarzenia przyszłego zawartego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Zdaniem WSA w przedstawionych przez Skarżącą i przyjętych do orzekania przez Sąd pierwszej instancji okolicznościach trudno uznać, że Skarżąca zamierza podjąć działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami. Z wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej nie wynika też, że sprzedaż działek stanowi przedmiot działalności gospodarczej Skarżącej. Z opisu zdarzenia przyszłego nie wynika też, że Skarżąca (jako osoba fizyczna, a nie spółka cywilna - przyp. organu) powzięła działania wskazujące na zamiar podjęcia działalności mającej za swój przedmiot obrót nieruchomościami (np. uzbrojenie działek, działania marketingowe), a w każdym razie nie ujawniono takich we wniosku o udzielenie interpretacji.
W związku z powyższym, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, iż z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Skarżąca działa jako podmiot dokonujący zarządu majątkiem osobistym zatem zbycie nieruchomości będących przedmiotem wniosku nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W świetle obowiązującego stanu prawnego, oraz biorąc pod uwagę rozstrzygnięcia zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.01.2011 r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na mocy art. 7 ust. 1 pkt 6 i pkt 7 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste oraz zbycie tych praw.
Zgodnie z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju. Również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, na mocy cyt. art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 cyt. ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Pojęcia podatnik i działalność gospodarcza, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu ust. 1 tego artykułu - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powyższego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma zatem na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem podatnika te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.
Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.
Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem handel należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności.
W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest również czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawczyni w celu dokonania sprzedaży gruntu podjęła aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.
Z przepisu art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks Cywilny (Dz. U. nr 16, poz. 93 ze zm.) wynika, iż własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Z kolei art. 198 ww. ustawy stanowi, że każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Zatem współwłasność nie jest instytucją samodzielną, stanowi odmianę własności i cechuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom, a każdy z nich może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Jeżeli podatnik dokonuje sprzedaży udziału stanowiącego jego własność, dokonuje przeniesienia prawa własności rzeczy, dochodzi do zmiany podmiotu tego prawa. Zatem sprzedaż udziału należy traktować w kategorii dostawy towarów.
Z okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni wraz dwoma synami jest współużytkowniczką wieczystą działki o nr ewidencyjnym 89, na której znajduje się nieruchomość stanowiąca zakład mechaniki precyzyjnej nabyty w drodze spadku po zmarłym w 2006 r. mężu. Budynek ten został wybudowany w 1987 r. przez spadkodawcę, przy czym jak zaznacza Wnioskodawczyni nie dokonywano odliczenia podatku naliczonego, nieruchomość nie była oddana do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT oraz nie były ponoszone jakiekolwiek wydatki na jej ulepszenie. Obecnie przedmiotowa nieruchomość znajdująca się na w/w gruncie jest wykorzystywana na potrzeby prowadzonej przez Zainteresowaną oraz jej synów działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej, zajmującej się produkcją i dystrybucją sprzętu medycznego, jednakże jak podkreśla to Wnioskodawczyni zakład mechaniki precyzyjnej nie wchodzi jej zdaniem w skład przedsiębiorstwa oraz nie został ujęty w ewidencji środków trwałych.
Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisany stan sprawy wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży swojego udziału związanego z prawem użytkowania wieczystego gruntu wraz ze znajdującą się na nim nieruchomością stanowiącą zakład mechaniki precyzyjnej Wnioskodawczyni wystąpi w charakterze podatnika. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak, na co zwrócił uwagę WSA w przywołanym wyżej orzeczeniu. Powyższe wynika z faktu, iż niniejsza sprzedaż nieruchomości, stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Zainteresowana nie dokonała także aktywnych działań, które mogłyby świadczyć o zamiarze profesjonalnego obrotu nieruchomościami, co stanowi o incydentalnej sprzedaży. Ponadto, jak wynika z opisu sprawy, zbywana nieruchomość stanowi majątek prywatny Wnioskodawczyni nabyty w drodze spadku. Zatem nie można również stwierdzić, że Wnioskodawczyni nabyła ww. nieruchomość w celu dalszej odsprzedaży, czy w celach zarobkowych. Skutkiem powyższego także i z tego względu transakcja sprzedaży opisanej we wniosku nieruchomości, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawczyni będzie korzystała z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem ww. czynność sprzedaży oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług zastosowania nie mają.
Jednocześnie, z uwagi na udzieloną odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 1 bezprzedmiotowe staje się udzielenie odpowiedzi na pytanie nr 2.
Ponadto zauważyć trzeba, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Wnioskodawczyni, tj. osoby składającej wniosek. W związku z tym skutki określone w art. 14k 14m Ordynacji podatkowej mogą dotyczyć tylko Zainteresowanej.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi tekst jednolity Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.
Wniosek ORD-IN
Treść w pliku PDF 588 kB
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie