w zakresie opodatkowania aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa - Interpretacja - IBPP3/443-859/11/PH

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 26.10.2011, sygn. IBPP3/443-859/11/PH, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

w zakresie opodatkowania aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2011r. (data złożenia 29 lipca 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 lipca 2011r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest producentem narzędzi mających zastosowanie w wyspecjalizowanych procesach obróbczych takich materiałów jak: drewno, metal, AL., PVC, beton, itp. Ponadto, Spółka oferuje również kompleksowe usługi w zakresie doradztwa technicznego.

W celu poprawienia efektywności działania Spółki, podjęta została decyzja o przeprowadzeniu reorganizacji jej działalności. Wspomniana decyzja wynika z konieczności usystematyzowania działalności biznesowej oraz zwiększania jej przejrzystości. Dzięki przeprowadzonej reorganizacji możliwe będzie podniesienie efektywności funkcjonowania Spółki i osiągnięcie dodatkowych korzyści w postaci przyspieszenia procesu decyzyjnego i zarządczego.

Reorganizacja zostanie przeprowadzona w następujący sposób. W pierwszym etapie reorganizacji Spółka utworzy w ramach prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa jednostkę organizacyjną (dalej: Jednostka), obejmującą:

  1. Specjalistę ds. marketingu, odpowiedzialnego w Spółce za realizację działań marketingowych, polegających m.in. na projektowaniu materiałów informacyjnych (w szczególności folderów reklamowych) i zarządzaniu nimi,
  2. Biuro Badań i Rozwoju (dalej: Biuro B+R), odpowiedzialne za prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej w zakresie nowych produktów oraz maszyn.

Poprzez realizowanie funkcji wskazanych powyżej, wydzielona ze Spółki w ramach przedmiotowej restrukturyzacji Jednostka będzie także uczestniczyć w budowaniu wartości przypisanych do niej znaków towarowych (dalej: Znaki Towarowe), w szczególności w zakresie zwiększania ich rozpoznawalności, a także budowania wizerunku, pełniąc tym samym funkcje związane z zarządzaniem ww. znakami. Obecnie zarówno specjalista ds. marketingu, jak i Biuro B+R, które w wyniku restrukturyzacji utworzą Jednostkę, biorą udział w zarządzaniu przedmiotowymi Znakami Towarowymi - poprzez realizowanie powierzonych im zadań.

W efekcie restrukturyzacji w ramach Jednostki wykonywane będą zatem wszystkie funkcje związane z działalnością badawczo-rozwojową oraz marketingową, a także funkcje związane z zarządzaniem przypisanymi do niej Znakami Towarowymi.

Zadania Spółki będą się natomiast koncentrować głównie na działalności produkcyjnej oraz sprzedaży i dystrybucji wytwarzanych produktów.

Zgodnie ze statutem Spółki, wyodrębnienie powyższej Jednostki nastąpi w formie uchwały Zarządu. Uchwała ta będzie uwzględniała między innymi następujące aspekty wyodrębnienia Jednostki:

  • wyodrębnienie organizacyjne,
  • wyodrębnienie finansowe,
  • wyodrębnienie funkcjonalne.

Wyodrębnienie organizacyjne

Uchwała będzie zawierała oświadczenie o wyodrębnieniu Jednostki oraz wskazanie osoby kierującej Jednostką. Do uchwały zostaną załączone następujące dokumenty:

  • lista pracowników przypisanych do Jednostki (ze wskazaniem kierownika Jednostki, odpowiedzialnego za zarządzanie Jednostką),
  • struktura organizacyjna Jednostki,
  • zestawienie materialnych i niematerialnych składników Jednostki (w tym zobowiązań) - do Jednostki alokowane zostaną składniki majątkowe związane z tą Jednostką, niezbędne do prowadzenia działalności, m.in. środki trwałe (komputery, meble, telefony i pozostałe wyposażenie biura, etc.) oraz wartości niematerialne i prawne, w tym zobowiązania powstałe w związku z jej funkcjonowaniem, m.in. z tytułu zakupu materiałów promocyjnych, obsługi kadrowo-płacowej, sublicencji oprogramowania oraz z tytułu amortyzacji przypisanych do Jednostki środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, a także prawa własności przemysłowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. Prawo własności przemysłowej (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r., Nr 119, poz. 1117 ze zm.), w szczególności prawa do Znaków Towarowych, zarejestrowane w Urzędzie Patentowym RP lub w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (dalej: Prawa Własności Przemysłowej).

Ponadto, do Jednostki zostanie przypisana powierzchnia biurowa zajmowana obecnie przez pracowników przypisanych do Jednostki (pracowników Biura B+R oraz specjalistę ds. marketingu). Powierzchnia ta będzie odrębna od powierzchni Spółki i zostanie przypisana do Jednostki na mocy umowy najmu powierzchni biurowej, zawartej pomiędzy Jednostką a Spółką (umowa ta będzie istnieć w momencie wydzielenia Jednostki). W konsekwencji, zapewniony zostanie dostęp Jednostki do niezbędnej powierzchni.

Jednocześnie, do kosztów Jednostki alokowana zostanie odpowiednia część wydatków związanych z utrzymaniem i eksploatacją tej powierzchni (m. in. koszty związane ze zużyciem mediów oraz ochroną).

Jednostka posiadać będzie także własny rachunek bankowy oraz własną nazwę. W konsekwencji, Jednostka zostanie formalnie wyodrębniona w strukturze Spółki.

Wyodrębnienie finansowe

Jednostka będzie posiadać własny budżet w zakresie działalności badawczo-rozwojowej, marketingowej, a także działalności w zakresie zarządzania znakiem towarowym.

Dodatkowo, do Jednostki przyporządkowane będą wszelkie zobowiązania związane z prowadzoną przez nią działalnością, w szczególności z tytułu nieuregulowanych wobec kontrahentów na dzień wydzielenia płatności za zakupione towary/usługi.

Ponadto, ewidencja księgowa Spółki będzie prowadzona w sposób umożliwiający ewidencję przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań Jednostki. W ramach powyższego do Jednostki zostaną przypisane miejsca powstawania kosztów (dalej: MPK), bezpośrednio związane z prowadzoną przez nią działalnością. Jednocześnie, w odniesieniu do pozostałych kosztów, jak również przychodów (odpowiednio zobowiązań oraz należności) zastosowanie znajdzie przyporządkowanie wartościowe, tj. Spółka będzie mogła przypisać do Jednostki odpowiednią część wspólnych kosztów i przychodów (zobowiązań i należności), wykazywanych w ewidencji Spółki. W oparciu o powyższe, możliwe będzie natychmiastowe zidentyfikowanie, które z przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań dotyczą działalności Spółki, a które Jednostki. Zestawienie MPK przypisanych do Jednostki będzie stanowiło załącznik do uchwały o wyodrębnieniu Jednostki. Ponadto, ewidencja środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzona przez Spółkę, zawiera oznaczenia pozwalające na identyfikację środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które zostaną przypisane Jednostce.

Jednostka będzie miała także własny rachunek bankowy, przeznaczony wyłącznie do obsługi zobowiązań i należności związanych z jej funkcjonowaniem.

Wyodrębnienie funkcjonalne

Należy podkreślić, że po wyodrębnieniu, dysponując własnym personelem, składnikami majątkowymi, umowami, prawem własności przemysłowej, odrębnym od Spółki zakresem działalności etc, Jednostka będzie mogła stanowić odrębne od Spółki przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące swe zadania. Jednostka nie będzie bowiem sumą składników, przy pomocy których prowadzona będzie działalność, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przeznaczonym do realizacji określonych zadań.

Wyodrębnionej Jednostce przydzielone zostaną wszystkie aktywa niezbędne do prowadzenia działalności marketingowej, badawczo-rozwojowej, a także w zakresie zarządzania Znakami Towarowymi, w szczególności zwiększania ich rozpoznawalności, a także kreowania wizerunku oraz budowania wartości ww. znaków.

Ponadto, w dyspozycji Jednostki będzie własna powierzchnia biurowa oraz wyposażenie pomieszczeń biurowych (szafki, biurka), sprzęt komputerowy, telefony komórkowe, etc. Powierzchnia ta będzie odrębna od powierzchni Spółki i zostanie przypisana do Jednostki na mocy umowy najmu powierzchni biurowej, zawartej pomiędzy Jednostką a Spółką (umowa ta będzie istnieć w momencie wydzielenia Jednostki).

Do Jednostki przypisany zostanie także zespół pracowników merytorycznych, odznaczających się wiedzą i doświadczeniem w prowadzeniu działalności, która wykonywana będzie w ramach Jednostki. Jednostka będzie także dysponowała osobą zarządzającą, która będzie podejmowała strategiczne decyzje dotyczące działań i kierunków jej rozwoju.

W konsekwencji, aktywa Jednostki będą wzajemnie powiązane w sposób umożliwiający Jednostce samodzielne świadczenie usług w zakresie marketingu, badań i rozwoju oraz zarządzania Znakami Towarowymi. Funkcje te będą mogły same w sobie stanowić przedmiot efektywnej działalności gospodarczej.

W kolejnym etapie restrukturyzacji wyodrębniona Jednostka zostanie wniesiona w formie wkładu niepieniężnego na pokrycie udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym do innej spółki kapitałowej (dalej: Nowa Spółka). W konsekwencji, Nowa Spółka przejmie wszystkie zadania, realizowane dotychczas przez Jednostkę. Spółka natomiast będzie mogła skupić swe działania głównie na działalności produkcyjnej i sprzedaży oferowanych przez nią produktów.

Ze względu na przypisane do Jednostki Prawa Własności Przemysłowej, po wniesieniu Jednostki do Nowej Spółki, Nowa Spółka, na podstawie umowy licencji Znaków Towarowych, na które udzielone zostały ww. prawa, otrzymywać będzie należności licencyjne od Wnioskodawcy. Alternatywnie rozważane jest również oddanie przedmiotowych Znaków Towarowych przez Nową Spółkę do używania w ramach umowy leasingu operacyjnego w rozumieniu art. 17b Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm.) (zwana dalej Ustawą o CIT), bądź leasingu finansowego w rozumieniu art. 17f tejże ustawy. Dodatkowo, zawarta zostanie umowa o świadczenie przez Nową Spółkę na rzecz Wnioskodawcy usług z zakresu marketingu oraz działalności badawczo-rozwojowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy wyodrębniona organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w obrębie struktury Spółki Jednostka, będzie stanowiła zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT...

  • Czy na mocy art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT opisany powyżej wkład niepieniężny w postaci Jednostki wniesiony do Nowej Spółki w zamian za udziały nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT, bowiem Jednostka stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa...
  • Czy w świetle art. 91 ust. 9 Ustawy o VAT, na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek ewentualnej rocznej korekty podatku VAT w przypadku wykorzystywania przez Nową Spółkę składników majątku przejętych od Spółki do działalności zwolnionej z podatku VAT...

  • Zdaniem Wnioskodawcy:

    Ad.1

    Zdaniem Spółki, wyodrębniona ze Spółki Jednostka będzie stanowiła zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT.

    Uzasadnienie

    Zgodnie z art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

    Z powyższej definicji wynika, iż aby zespół składników majątkowych (w tym zobowiązań) mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

    • istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych;
    • zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
    • składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
    • zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

    W związku z powyższym, dla uznania Jednostki za zorganizowaną część przedsiębiorstwa Spółki konieczne jest wyodrębnienie składników majątkowych zarówno na płaszczyznach organizacyjnej, finansowej, jak i funkcjonalnej.

    Wyodrębnienie organizacyjne

    Ustawa o VAT nie wskazuje, co należy rozumieć przez wyodrębnienie organizacyjne. Jednakże zgodnie z dominującą praktyką organów podatkowych, o wyodrębnieniu organizacyjnym zorganizowanej części przedsiębiorstwa ze struktur przedsiębiorstwa powinny świadczyć odpowiednie zapisy statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze (por. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 października 2008r., sygn. ILPB3/423-496/08-2/HS). Dodatkowo wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, oddział, wydział itp. (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 lutego 2009r., sygn. IPPB5/423-165/08-6/MB).

    Jak wskazano w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, wyodrębnienie Jednostki nastąpi w formie uchwały Zarządu. Uchwała będzie zawierać w szczególności zestawienie przypisanych do Jednostki materialnych i niematerialnych składników (w tym zobowiązań) oraz wykaz przyporządkowanych do niej pracowników. Jednostka będzie posiadać własną strukturę organizacyjną, na której czele będzie stała osoba odpowiedzialna za zarządzanie Jednostką.

    Jednostka będzie także posiadać własną nazwę oraz własny rachunek bankowy. W konsekwencji, Jednostka zostanie formalnie wyodrębniona w strukturze Spółki.

    Ponadto, o organizacyjnym wyodrębnieniu w strukturze Spółki zorganizowanej części przedsiębiorstwa, mającej być przedmiotem wkładu niepieniężnego do Nowej Spółki, świadczy fakt, że Jednostka prowadzić będzie w ramach Spółki ściśle określony rodzaj działalności, który nie jest realizowany przez jakakolwiek inną cześć Spółki.

    Jednostka przejmie bowiem wszystkie zadania z zakresu działalności marketingowej, badawczo-rozwojowej oraz w zakresie zarządzania Znakami Towarowymi, prowadzonej dotychczas przez:

    • specjalistę ds. marketingu,
    • Biuro B+R.

    Zadania Spółki będą się natomiast koncentrować głównie na działalności produkcyjnej oraz sprzedaży i dystrybucji produktów i towarów.

    Działalność Jednostki będzie prowadzona w sposób samodzielny oraz przy zaangażowaniu jej własnego potencjału, choć w ramach struktury prawnej Spółki. Jednostka posiadać będzie majątek (tj. aktywa i pasywa) niezbędny do samodzielnego prowadzenia ww. działalności.

    Do Jednostki przypisane zostaną także umowy związane z prowadzoną przez nią działalnością, a także wynikające z tych umów zobowiązania. W związku z tym, Jednostka będzie mogła realizować swoją działalność jako samodzielny podmiot gospodarczy.

    Spółka wskazuje, iż stanowisko takie znajduje odzwierciedlenie w praktyce organów podatkowych (np. indywidualna interpretacje prawa podatkowego z dnia 26 października 2009r., wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy: sygn. 1TPB3/423-396a/09/DK).

    Dodatkowo, Jednostka dysponować będzie własną powierzchnią biurową, która z chwilą aportu Jednostki do Nowej Spółki będzie przedmiotem umowy najmu. W konsekwencji, zapewniony będzie dostęp do niezbędnej powierzchni, a zatem, w momencie aportu Jednostka będzie w stanie kontynuować swoją działalność gospodarczą.

    W związku z powyższym, zdaniem Spółki, należy uznać, iż Jednostka będzie spełniać wszelkie wymogi związane z wyodrębnieniem organizacyjnym w ramach Spółki dla uznania jej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa na gruncie Ustawy o VAT.

    Wyodrębnienie finansowe

    Zdaniem Spółki, Jednostka stanowić będzie także zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania) wyodrębniony finansowo, o czym świadczyć będzie m.in. przypisanie do Jednostki MPK bezpośrednio związanych z prowadzoną przez nią działalnością oraz - w przypadku wspólnych kosztów i przychodów (zobowiązań i należności), wykazywanych w ewidencji Spółki - wartościowe przyporządkowanie do Jednostki ich odpowiedniej części. Taki sposób ewidencji zapewni możliwość identyfikacji i przypisania przychodów i kosztów oraz aktywów i zobowiązań do Jednostki. A zatem możliwe będzie przyporządkowanie tych składników majątkowych pod względem zarówno organizacyjnym, jak i finansowym do wyodrębnionego majątku.

    Do Jednostki przyporządkowane będą wszelkie zobowiązania związane z prowadzoną przez nią działalnością, w szczególności z tytułu nieuregulowanych wobec kontrahentów na dzień wydzielenia płatności za zakupione towary/usługi.

    Dodatkowo, ze względu na wykorzystanie w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych odpowiednich oznaczeń, możliwe będzie zidentyfikowanie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przyporządkowanych do Jednostki.

    Ponadto, Jednostka będzie posiadała odrębny rachunek bankowy, na którym gromadzone będą środki pieniężne niezbędne do jej funkcjonowania. Również przychody, z tytułu odsetek od środków zgromadzonych na wyodrębnionym rachunku bankowym alokowane będą jako przychody Jednostki.

    Należy jednak podkreślić, iż Ustawa o VAT nie wskazuje, co należy rozumieć przez wyodrębnienie finansowe w rozumieniu definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w szczególności, czy koniecznie jest prowadzenie odrębnych ksiąg rachunkowych czy sporządzanie bilansów. W orzecznictwie i doktrynie przyjmuje się, iż wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (J. Marciniuk Podatek dochodowy od osób prawnych. Rok 2008 Komentarz; Wydawnictwo CM. Beck; Warszawa 2008; por. także interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 września 2009 roku, sygn. IPPB5/423-436/09-2/MB). Ponadto, jak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w interpretacji z dnia 9 czerwca 2009 roku, sygn. IPPP2/443-312/09-2/AS, wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów, oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W sytuacji wyodrębnienia finansowego możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części. Zorganizowana część przedsiębiorstwa jest w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć niezależnie od przedsiębiorstwa głównego. Nie musi to być postać oddziału samodzielnie rozliczającego się. Ważne natomiast jest, aby przenoszone należności i zobowiązania były wyodrębnione i dały się przyporządkować organizacyjnie i finansowo do wyodrębnionego majątku (tak, aby można było przejąć funkcje gospodarcze).

    Mając na uwadze opisane powyżej okoliczności, zdaniem Spółki, Jednostka będzie spełniać warunek wyodrębnienia finansowego, o którym mowa w definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

    Wyodrębnienie funkcjonalne

    Zgodnie z definicją zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zawartą w Ustawie o VAT, wyodrębnienie funkcjonalne zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) oznacza przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych (tak też np. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 1 grudnia 2008, sygn. ITPB3/423-519b/08/AW).

    Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego, Jednostka zostanie przeznaczona do realizacji wszelkich zadań realizowanych dotychczas przez specjalistę ds. marketingu oraz Biuro B+R, które - w wyniku restrukturyzacji - utworzą Jednostkę, tj. zadań z zakresu marketingu, badań i rozwoju oraz zarządzania Znakami Towarowymi.

    W tym celu do Jednostki zostaną alokowane składniki majątkowe konieczne do kontynuacji ww. działalności w zakresie prowadzonym wcześniej przez Spółkę, w szczególności wartości niematerialne i prawne, Prawa Własności Przemysłowej, prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów z kontrahentami, zobowiązania oraz pracownicy dedykowani wcześniej w Spółce do realizacji tego typu zadań. Jednostka po wniesieniu do Nowej Spółki posiadać będzie także niezależne źródło przychodów z tytułu realizacji ww. usług oraz licencji Znaków Towarowych na rzecz Spółki (bądź zawartych umów licencji, albo leasingu operacyjnego lub finansowego w zależności od wybranej opcji), a ponadto od momentu wydzielenia uzyskiwać będzie przychody z innych tytułów związanych z prowadzoną działalnością (m. in. z tytułu odsetek od środków zgromadzonych na rachunku bankowym).

    A zatem, zdaniem Spółki, należy uznać, że Jednostka zostanie wyodrębniona także pod względem funkcjonalnym ze struktury Spółki.

    Potwierdzeniem należytego funkcjonalnego wyodrębnienia Jednostki ze struktury Spółki jest również fakt, iż kontynuowanie przez Jednostkę działalności w dotychczasowym zakresie nie będzie wymagało od niej przeprowadzenia restrukturyzacji organizacyjnej przejętych składników i ponoszenia żadnych dodatkowych nakładów finansowych w tym zakresie.

    Ponadto, w opinii Spółki, Jednostka mogłaby również funkcjonować jako niezależne przedsiębiorstwo, gdyby potencjalnie zaistniała taka konieczność. Składniki przypisane do Jednostki będą bowiem stanowiły odpowiednio powiązaną całość i będą przyczyniały się do osiągania przychodu przez Jednostkę. Dodatkowo Jednostka, poprzez swoich pracowników wykorzystujących przyporządkowane składniki majątkowe, będzie w stanie sama organizować swoją działalność.

    Podsumowując, zdaniem Spółki, organizacyjne, finansowe i funkcjonalne wyodrębnienie Jednostki pozwala na uznanie jej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu Ustawy o VAT.

    Ad.2

    W ocenie Spółki, na mocy art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT opisany powyżej wkład niepieniężny w postaci Jednostki wniesiony do Nowej Spółki w zamian za udziały nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT, bowiem Jednostka stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

    Uzasadnienie

    Zgodnie z art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

    Zdaniem Spółki, definicja zbycie użyta w Ustawie o VAT jest pojęciem szerszym niż sprzedaż i obejmuje każde rozporządzenie przedmiotem skutkujące przeniesieniem własności, tj. prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W szczególności pod pojęciem zbycie rozumie się także zamianę, darowiznę czy każdą inną czynność skutkującą przeniesieniem własności przedsiębiorstwa.

    W związku z powyższym, w opinii Spółki, co prawda wniesienie aportem Jednostki do Nowej Spółki będzie stanowiło transakcję zbycia na gruncie Ustawy o VAT, to ponieważ przedmiotem aportu będzie Jednostka spełniająca definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT (zgodnie z argumentacją przedstawioną w niniejszym wniosku o interpretację) przedmiotowa transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT.

    W świetle powyższego, zdaniem Spółki, transakcja wniesienia przez Spółkę wkładu niepieniężnego w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa w zamian za udziały w Nowej Spółce nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

    Ad.3

    Zdaniem Spółki, na podstawie art. 91 ust. 9 Ustawy o VAT, Wnioskodawca, w przypadku zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, nie będzie zobowiązany do dokonania ewentualnej rocznej korekty podatku naliczonego VAT odliczonego przez Spółkę przy nabyciu składników majątku wchodzących w skład zorganizowanych części przedsiębiorstwa będących następnie przedmiotem aportu, w przypadku wykorzystywania tych składników majątku przez Nową Spółkę do działalności zwolnionej z podatku VAT.

    Uzasadnienie

    Zgodnie z art. 91 ust. 9 Ustawy o VAT, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta kwoty podatku naliczonego określona w ust 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W świetle powyższego przepisu należy uznać, iż przyjmujący aport jest beneficjentem praw i obowiązków zbywcy w zakresie korekty podatku VAT odliczonego, jeżeli w wyniku aportu uległo zmianie przeznaczenie otrzymanych przez nabywcę składników majątkowych stanowiących zapasy lub środki trwałe w szczególności w przypadku, gdy będą one użytkowane przez nabywcę do wykonywania czynności zwolnionych z podatku VAT.

    W związku z powyższym, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, zdaniem Spółki, w sytuacji, gdyby zmieniło się przeznaczenie przekazanych w ramach zorganizowanych części przedsiębiorstwa składników majątku np. na związane ze sprzedażą zwolnioną z VAT obowiązek korekty rocznej podatku naliczonego VAT będzie spoczywać na nabywcy danego składnika majątku tj. na Nowej Spółce będącej nabywcą zorganizowanej części przedsiębiorstwa, na zasadach określonych w art. 91 Ustawy o VAT.

    Stanowisko Spółki zostało potwierdzone m.in. w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 20 stycznia 2009 r. (sygn. ILPP1/443-1011/08-3/BP). W piśmie organ podatkowy stwierdził, że: w przypadku, gdy podział przez wydzielenie nastąpi po 30 listopada 2008 r., wówczas obowiązek ewentualnej korekty podatku naliczonego od towarów handlowych i środków trwałych zostanie przeniesiony na nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czyli spółkę przejmującą. Jeżeli jednak spółka dzielona prowadziła wyłącznie sprzedaż opodatkowaną i nie była zobowiązana do dokonywania korekt, o których mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy, to również spółka przejmująca, prowadząc wyłącznie sprzedaż opodatkowaną, nie będzie zobowiązana do korekty podatku naliczonego. Jednocześnie Spółka zaznacza, iż cytowana interpretacja znajdzie zastosowanie również w przypadku aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa, które w tym zakresie dla potrzeb podatku VAT jest traktowane w ten sam sposób.

    Zdaniem Spółki, w przypadku wniesienia wkładu w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa obowiązek ewentualnej korekty będzie ciążył na Nowej Spółce. Stanowisko Spółki zostało także potwierdzone w innych interpretacjach organów podatkowych m.in. interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 marca 2010 r. (sygn. IPPPl-443-232/10-2/IGo) oraz z dnia 17 czerwca 2010 r. (sygn. IPPP3/443-441/10-2/IB), jak również w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 lutego 2009 r. (sygn. ILPP2/443-1061/08-2/MN). W świetle powyższego stanowisko przedstawione przez Spółkę w niniejszym wniosku należy uznać za w pełni uzasadnione.

    W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

    Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

    W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, towarami w rozumieniu ww. ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

    Ilekroć w ustawie jest mowa o sprzedaży, należy przez to rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

    Pojęcie dostawy towarów ustawodawca zdefiniował w art. 7 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, pod pojęciem tym należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

    Wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do spółek prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję dostawy towarów następuje tutaj przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

    Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

    Pojęcie transakcji zbycia, należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu dostawy towarów, w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

    Pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa zdefiniowane zostało w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, który stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

    Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach - takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

    Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

    Podkreślić również należy, iż tak rozumiana zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest towarem w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy.

    Na gruncie ustawy mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

    1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
    2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
    3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
    4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

    Z opisu przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest producentem narzędzi mających zastosowanie w wyspecjalizowanych procesach obróbczych takich materiałów jak: drewno, metal, AL., PVC, beton, itp. Ponadto, Spółka oferuje również kompleksowe usługi w zakresie doradztwa technicznego.

    W celu poprawienia efektywności działania Spółki, podjęta została decyzja o przeprowadzeniu reorganizacji jej działalności. Wspomniana decyzja wynika z konieczności usystematyzowania działalności biznesowej oraz zwiększania jej przejrzystości. Dzięki przeprowadzonej reorganizacji możliwe będzie podniesienie efektywności funkcjonowania Spółki i osiągnięcie dodatkowych korzyści w postaci przyspieszenia procesu decyzyjnego i zarządczego. Sposób reorganizacji spółki został szczegółowo wskazany przez Wnioskodawcę w opisie zdarzenia przyszłego.

    Odnosząc powyżej przywołane przepisy do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż planowana w przyszłości - w sposób opisany we wniosku reorganizacja i utworzenie w ramach prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa Jednostki organizacyjnej wykonującej wszystkie funkcje związane z działalnością badawczo-rozwojową oraz marketingową, a także funkcje związane z zarządzaniem przypisanymi do niej Znakami Towarowymi, stanowić będzie wydzielenie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów ustawy.

    Tym samym zamierzane przez Spółkę w przyszłości zbycie ww. zorganizowanej części przedsiębiorstwa w drodze aportu do spółki kapitałowej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

    W świetle powyższego po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy z tytułu transakcji opisanej we wniosku.

    Ponadto zwrócić uwagę należy na art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

    W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

    Obniżenie podatku należnego o podatek naliczony jest podstawowym prawem podatnika, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny. Podatnik może z tego prawa skorzystać w granicach określonych przepisami, lecz nie jest to jego obowiązek.

    Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, w związku z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

    Na mocy art. 90 ust. 1 ustawy, stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

    Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1 zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

    Proporcję, o której mowa w ust. 2, na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

    W myśl art. 90 ust. 4 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

    Reguły dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonywania korekty zostały określone w art. 91 ustawy.

    W świetle art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

    Szczególną uwagę należy w tym miejscu zwrócić na art. 91 ust. 2 ustawy, w myśl którego, przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

    Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

    Należy podkreślić, iż ustawodawca ustalił również zasady postępowania w sytuacji, gdy w okresie korekty nastąpi sprzedaż towaru.

    W myśl art. 91 ust. 4 ustawy, przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

    Na mocy art. 91 ust. 5, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

    Stosownie do ust. 6 powołanego artykułu, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

    1. opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
    2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

    W tym miejscu należy przytoczyć przepis art. 91 ust. 7 ustawy, zgodnie z którym przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

    Ponadto zgodnie z art. 91 ust. 7a ustawy, przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

    W myśl art. 91 ust. 7b ustawy, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

    Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy - art. 91 ust. 7c ustawy.

    W świetle art. 91 ust. 7d ustawy, w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

    Stosownie do art. 91 ust. 8 ustawy, korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

    Ponadto zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

    W świetle powyższego stwierdzić należy, iż jeśli przedmiotem planowanego przez Wnioskodawcę aportu do spółki kapitałowej będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa w postaci opisanej przez Wnioskodawcę, czynność ta nie będzie się wiązała dla wnoszącego aport (Wnioskodawcy) z obowiązkiem skorygowania podatku naliczonego, odliczonego w związku z nabyciem składników majątku wchodzącymi w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

    Jednakże wskazać należy w tym miejscu, iż czynność ta nakłada, co do zasady, na nabywcę obowiązek dokonywania stosownych korekt w zakresie podatku naliczonego, co wynika z art. 91 ust. 9 ustawy.

    W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

    Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

    Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

    Jednocześnie informuje się, iż wydając niniejszą interpretację nie wzięto pod uwagę powołanych przez Wnioskodawcę pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego, potwierdzających, jego zdaniem, prezentowane przez niego stanowisko w sprawie. Nie stanowią one bowiem źródła prawa i zostały wydane w indywidualnych sprawach innych podatników.

    Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

    Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

    Wniosek ORD-IN

    Treść w pliku PDF

    Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach