Interpretacja indywidualna z dnia 26.10.2011, sygn. ITPP1/443-1082/11/KM, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Brak opodatkowania obrotu magazynowego w ramach świadczonych usług magazynowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 1 sierpnia 2011 r. (data wpływu 4 sierpnia 2011 r.) uzupełnione w dniu 21 września 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania obrotu magazynowego w przypadku wdrożenia nowego sposobu przechowywania książek w ramach świadczonych usług magazynowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 sierpnia 2011 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 21 września 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania obrotu magazynowego w przypadku wdrożenia nowego sposobu przechowywania książek w ramach świadczonych usług magazynowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą głównie w zakresie handlu detalicznego i hurtowego książkami i artykułami papierniczymi. Jest udziałowcem spółki G. sp. z o.o. (G.) i posiada ~ 54,8% udziałów dających powyżej 54,8% głosów.

Wnioskodawca świadczy na rzecz ww. spółki od miesiąca maja 2011 r. usługi magazynowania książek i innych towarów (usługi magazynów). Zgodnie z zawartą umową o usługi magazynowe i handlowe prowadzi ewidencję ilościowo-wartościową książek i innych towarów, będących własnością G. sp. z o.o., oddanych na przechowanie do Wnioskodawcy, który odpowiada też za wszelkie braki magazynowe.

Magazynowane na podstawie umowy magazynowej książki i inne towary, będące własnością G. przechowywane są przez Wnioskodawcę w tych samych pomieszczeniach magazynowych, co książki i inne towary będące własnością Wnioskodawcy, jednakże w różnych częściach pomieszczeń magazynowych. Tym samym, identyczne książki G. (ten sam indeks) są przechowywane w innych częściach magazynu, niż książki Wnioskodawcy. Takie rozwiązanie zapewnia jednoznaczną identyfikację, czyją własność stanowi dany towar. Jest to jednak niewygodne organizacyjnie, gdyż zwiększa powierzchnię konieczną do magazynowania towarów oraz powiększa inne koszty ich przechowywania.

Wnioskodawca chciałby zmienić sposób przechowywania towarów na podstawie umowy magazynowej (nowy sposób przechowywania) w ten sposób, aby nie wydzielać w pomieszczeniach magazynowych oddzielnych miejsc na przechowywanie książek G.. Tym samym, książki G. mogłyby być przechowywane w tym samym miejscu, co identyczne z nimi (ten sam indeks) książki Wnioskodawcy. Taki sposób przechowywania nie pozwalałby na fizyczne odróżnienie, które towary w magazynie są własnością G., a które są własnością Wnioskodawcy. Nie powodowałoby to jednak utrudnień w rozliczeniach z G., gdyż - jak wspomniano wyżej Wnioskodawca prowadzi odrębnie ewidencję ilościowo-wartościową książek G. oraz odpowiada za wszelkie straty magazynowe.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż usługi magazynowe świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz G. są odpłatne i stanowią obrót dla celów podatku VAT, podlegający opodatkowaniu stawką 23%. Umowa, na podstawie której świadczone są ww. usługi nie przewiduje przeniesienia z G. na Wnioskodawcę prawa do rozporządzania książkami G. jak właściciel. Ponadto Wnioskodawca jest zobowiązany do rozliczenia się z powierzonych książek G. i nie dokonuje sprzedaży książek G. we własnym imieniu. Możliwa jest jednak sytuacja, w której Wnioskodawca zakupi książki G. (w celu ich dalszej odsprzedaży), stając się wówczas ich właścicielem, jednak nie jest to objęte zakresem usług magazynowych i ewidencjonowane będzie jako odrębne zdarzenie gospodarcze odpowiednio objęte właściwą stawką podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w wypadku, gdy wdrożony zostanie nowy sposób przechowywania, obrót magazynowy książkami firmy G. sp. z o.o. (a w szczególności: przyjęcie ich do magazynu oraz wydanie z magazynu) rodzi obowiązek podatkowy w podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, w wypadku wdrożenia nowego sposobu przechowywania, obrót magazynowy książkami G. sp. z o.o. nie rodzi obowiązku podatkowego w podatku VAT, w szczególności nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT przyjęcie do magazynu książek G. od G., jak też nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem wydanie z magazynu książek G. do G..

Zgodnie bowiem z art. 193 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli rzeczy ruchome zostały połączone lub pomieszane w taki sposób, że przywrócenie stanu poprzedniego byłoby związane z nadmiernymi trudnościami lub kosztami, dotychczasowi właściciele stają się współwłaścicielami całości. Udziały we współwłasności oznacza się według stosunku wartości rzeczy połączonych lub pomieszanych.

Z powyższego przepisu Kodeksu cywilnego wynika, że w wypadku nowego sposobu przechowywania, towary znajdujące się w magazynie stanowiłyby, z punktu widzenia prawa cywilnego, współwłasność Wnioskodawcy oraz G., jeśli tylko przywrócenie stanu poprzedniego, to jest oddzielenie książek G. i książek Wnioskodawcy, wiązałoby się z nadmiernymi trudnościami lub kosztami. W danym stanie faktycznym, ze względu na prowadzoną ewidencję ilościowo-wartościową, możliwe jest łatwe ustalenie, ile i jakich książek G. zostało przekazanych do magazynu przez G.. Tym samym, w każdej chwili można wydać G. taką samą ilość takich samych książek, jakie zostały oddane na przechowanie przez G.. W nowym sposobie przechowywania nie ma gwarancji, że G. otrzyma z powrotem ten sam egzemplarz, który został przyjęty na przechowanie (czyli może być i tak, że zostanie zwrócona G. książka identyczna, jak ta oddana przez G. na przechowanie, ale nie ta sama). Prawodawca dopuszcza jednak taką możliwość wprost w art. 845 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym, jeżeli z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku, stosuje się odpowiednio przepisy o pożyczce (depozyt nieprawidłowy). Zgodnie z wolą prawodawcy, odpowiednie stosowanie w takim wypadku przepisów o pożyczce nie zmienia jednak faktu, iż mamy ciągle do czynienia z umową przechowania.

Ponadto, przyjęcie do magazynu książek G. od G. nie może być uznane za przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami, jak właściciel, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż nie ma miejsca odpłatność za towar. Z tego samego powodu, nie może być uznane za przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ww. ustawy, wydanie z magazynu książek G. do G..

Nie można też uznać obrotu magazynowego książkami G. za przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 7 ust. 2 ustawy, gdyż Wnioskodawca ma obowiązek wydania tej samej ilości, takich samych książek, jakie zostały oddane przez G. na przechowanie. Nie może być więc mowy o darowiźnie, ani innym nieodpłatnym przekazaniu towarów.

Tym samym, w wypadku wdrożenia nowego sposobu przechowywania, obrót magazynowy książkami G. (a w szczególności: przyjęcie do magazynu towarów oraz wydanie z magazynu towarów) nie rodzi obowiązku podatkowego w podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzeniu przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

• jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów (art. 7 ust. 2 ww. ustawy).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka - w ramach świadczonych na rzecz G. usług magazynowych - zamierza wprowadzić nowy sposób przechowywania książek, polegający na tym, by nie wydzielać w pomieszczeniach magazynowych oddzielnych miejsc na przechowywanie książek G., które będą przechowywane w tym samym miejscu, co identyczne z nimi (ten sam indeks) książki Wnioskodawcy. Taki sposób przechowywania nie pozwalałby na fizyczne odróżnienie, które towary w magazynie są własnością G., a które są własnością Wnioskodawcy, jednakże nie spowoduje to utrudnień w rozliczeniach z G., gdyż Wnioskodawca prowadzi odrębnie ewidencję ilościowo-wartościową książek G. oraz odpowiada za wszelkie straty magazynowe.

Zatem w przedmiotowej sprawie, skoro - jak wskazano we wniosku w chwili przyjęcia oraz wydania książek z magazynu nie dojdzie do przeniesienia prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel, nie mamy do czynienia z dostawą towarów ani z odrębnym świadczeniem usług w rozumieniu ustawy o VAT. Czynności te dokonywane są bowiem w ramach świadczonej przez Wnioskodawcę na rzecz G. odpłatnie usługi magazynowania, stanowiąc obrót dla celów podatku VAT, podlegający opodatkowaniu.

Końcowo informuje się, iż niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług z tytułu obrotu magazynowego przedmiotowych książek. Tut. organ nie oceniał zgodności zawartej umowy z odpowiednimi przepisami prawa cywilnego czy też z zakresu rachunkowości, bowiem pozostaje to poza zakresem prowadzonego postępowania w przedmiocie wydawania interpretacji, o którym mowa w rozdz. 1a Ordynacji podatkowej.

Zaznaczyć w tym miejscu należy, że w ramach postępowania w sprawie wydawania interpretacji indywidualnej unormowanego w rozdziale 1a Ordynacji podatkowej, tut. organ nie ma prawa ingerować w treść zawieranych umów i przyjęty w nich sposób rozliczeń pomiędzy kontrahentami. Jeżeli postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, to stosownie do treści art. 199a Ordynacji podatkowej organ podatkowy dokonując ustalenia treści czynności prawnej, uwzględnia zgodny zamiar stron i cel czynności, a nie tylko dosłowne brzmienie oświadczeń woli złożonych przez strony czynności, a jeżeli pod pozorem dokonania czynności prawnej dokonano innej czynności prawnej, skutki podatkowe wywodzi się z tej ukrytej czynności prawnej. Natomiast organ uprawniony do wydania interpretacji indywidualnej nie ma prawnej możliwości ingerencji w treść tych umów, jak również rozstrzygania co w rzeczywistości było przedmiotem zawartej umowy. Z art. 14h Ordynacji podatkowej wynika bowiem, iż powołany przepis nie ma zastosowania w postępowaniu w przedmiocie wydawania interpretacji indywidualnej. Kwestie sporne winny być ustalane pomiędzy stronami umowy cywilnoprawnej, zaś ewentualne spory wynikające ze stosunków cywilnoprawnych rozstrzygają właściwe sądy powszechne.

Interpretacja dotyczy stanu zdarzenia przyszłego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy