Czy w przypadku pokrycia udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym w formie pieniężnej przez zobowiązanie się Miasta do wniesienia wkładów pieniężny... - Interpretacja - ILPP1/443-521/10-4/AI

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 05.08.2010, sygn. ILPP1/443-521/10-4/AI, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Czy w przypadku pokrycia udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym w formie pieniężnej przez zobowiązanie się Miasta do wniesienia wkładów pieniężnych do Spółki z przeznaczeniem na podwyższenie kapitału zakładowego, w wysokości równej wierzytelności Miasta wobec Spółki powstałej z tytułu nakładów poniesionych przez Miasto na projekt Funduszu Spójności, a następnie rozliczenie wzajemnych zobowiązań pieniężnych Miasta i Spółki w formie umownego potrącenia tych wzajemnych wierzytelności, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2010 r. (data wpływu 10 maja 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 lipca 2010 r. (data wpływu 7 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności rozliczenia wzajemnych zobowiązań pieniężnych Gminy i Spółki w formie umownego potrącenia wierzytelności jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności rozliczenia wzajemnych zobowiązań pieniężnych Gminy i Spółki w formie umownego potrącenia wierzytelności. Powyższy wniosek uzupełniono pismem z dnia 2 lipca 2010 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie umowy delegowania Wnioskodawca (Spółka) realizuje projekt Funduszu Spójności pn. Wodociągi i oczyszczalnia ścieków. Beneficjentem Funduszu Spójności jest Miasto, natomiast środki Funduszu Spójności są przekazywane na rachunek bankowy Spółki i w Spółce księgowane są w momencie wpływu na rachunek bankowy jako zobowiązanie Spółki wobec Miasta z tytułu przekazanej dotacji. Z przekazanej dotacji oraz ze środków własnych Spółka buduje nowe i modernizuje istniejące środki trwałe. Faktury za budowę tych środków wystawiane są na Spółkę, która odlicza od nich podatek VAT. Środki trwałe wytworzone w projekcie Spółka przyjmuje na swój stan. Natomiast Miasto będzie wnosiło wkłady pieniężne do Spółki z przeznaczeniem na podwyższenie kapitału zakładowego.

Wnoszenie wkładów pieniężnych będzie się odbywać na zasadzie umowy zawartej pomiędzy Miastem i Wnioskodawcą o potrąceniu umownym wzajemnych wierzytelności, na mocy której umorzona zostanie wierzytelność Spółki wobec Miasta z tytułu wniesienia wkładu pieniężnego oraz umorzona zostanie w takiej samej wysokości wierzytelność Miasta wobec Spółki powstała z tytułu nakładów poniesionych przez Miasto w związku z realizacją Projektu nr pn. Wodociągi i oczyszczalnia ścieków. Zatem, według Spółki w powyższej sprawie mamy do czynienia z dwiema wzajemnymi względem siebie wierzytelnościami. Wierzytelności będące przedmiotem umownego potrącenia są wierzytelnościami pieniężnymi obie wierzytelności są wymagalne. Ponadto, Miasto posiada 100% udziałów w Spółce.

Z pisma z dnia 2 lipca 2010 r., stanowiącego uzupełnienie do wniosku wynika, iż przedmiotem aportu wnoszonego przez Miasto do Spółki będą środki pieniężne. Wskazane we wniosku wierzytelności wynikają:

  1. Miasta wobec Spółki środki pieniężne,
  2. Spółki wobec Miasta środki pieniężne z Funduszu Spójności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku pokrycia udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym w formie pieniężnej przez zobowiązanie się Miasta do wniesienia wkładów pieniężnych do Spółki z przeznaczeniem na podwyższenie kapitału zakładowego, w wysokości równej wierzytelności Miasta wobec Spółki powstałej z tytułu nakładów poniesionych przez Miasto na projekt Funduszu Spójności, a następnie rozliczenie wzajemnych zobowiązań pieniężnych Miasta i Spółki w formie umownego potrącenia tych wzajemnych wierzytelności, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku pokrycia udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki w sposób opisany powyżej, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ potrącenie wierzytelności jako forma spełnienia wzajemnych zobowiązań pieniężnych nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem VAT.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem podlegają:

  • odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  • eksport towarów;
  • import towarów;
  • wewnątrzwspóinotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  • wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów rozumie się w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  • przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  • zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  • świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Analiza konstrukcji wymienionych wyżej przepisów powoduje, iż czynności będące dostawą towarów i czynności kwalifikowane jako świadczenie usług są wobec siebie komplementarne. Wszelkie czynności, które nie stanowią dostawy towarów, należy uznać za świadczenie usług, pod warunkiem, że wykonywał je podatnik i miała miejsce odpłatność. Należy zaznaczyć, że nie każda płatność występująca w obrocie gospodarczym oznacza powstanie konieczności opodatkowania. Podatek powinien wystąpić tam, gdzie pojawia się świadczenie i konsumpcja. Podwyższenie kapitału zakładowego spółki z ograniczoną odpowiedzialnością określają przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.). Podwyższenie kapitału zakładowego może nastąpić w dwojaki sposób: poprzez ustanowienie nowych udziałów, albo poprzez podwyższenie wartości nominalnej udziałów istniejących. Środki na podwyższenie kapitału uzyskiwane są wówczas odpowiednio: poprzez wniesienie nowych wkładów przez dotychczasowych wspólników w zamian za objęcie nowych udziałów, albo poprzez zwiększenie wartości dotychczasowych udziałów.

Z powyższego wynika, że w przypadku, gdy spółka z ograniczoną odpowiedzialnością dokonuje podwyższenia kapitału zakładowego poprzez ustanowienie nowych udziałów, to czynność ta jest uwarunkowana i tym samym nierozerwalnie związana z otrzymaniem przez Spółkę środków na ich pokrycie. Wówczas podmiot wnoszący te środki (w postaci wkładu pieniężnego lub aportu) w zamian obejmuje nowo utworzone udziały.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów rozumie się - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przy czym, jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Konstrukcja powyższych przepisów powoduje, iż czynności będące dostawą towarów i czynności kwalifikowane jako świadczenie usług są wobec siebie komplementarne. Wszelkie czynności, które nie stanowią dostawy towarów, należy uznać za świadczenie usług, pod warunkiem, że wykonywał je podatnik i miała miejsce odpłatność. Należy zaznaczyć, że nie każda płatność występująca w obrocie gospodarczym oznacza powstanie konieczności opodatkowania. Podatek powinien wystąpić tam, gdzie pojawia się świadczenie i konsumpcja.

Podwyższenie kapitału zakładowego spółki z ograniczoną odpowiedzialnością określają przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.). Podwyższenie kapitału zakładowego może nastąpić w dwojaki sposób: poprzez ustanowienie nowych udziałów, albo poprzez podwyższenie wartości nominalnej udziałów istniejących. Środki na podwyższenie kapitału uzyskiwane są wówczas odpowiednio: poprzez wniesienie nowych wkładów przez dotychczasowych wspólników w zamian za objęcie nowych udziałów, albo poprzez zwiększenie wartości dotychczasowych udziałów.

Z powyższego wynika, że w przypadku, gdy spółka z ograniczoną odpowiedzialnością dokonuje podwyższenia kapitału zakładowego poprzez ustanowienie nowych udziałów, to czynność ta jest uwarunkowana i tym samym nierozerwalnie związana z otrzymaniem przez spółkę środków na ich pokrycie. Wówczas podmiot wnoszący te środki (w postaci wkładu pieniężnego lub aportu) w zamian obejmuje nowo utworzone udziały.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka posiada wobec Miasta zobowiązanie z tytułu nakładów (środków pieniężnych pochodzących z Funduszu Spójności przekazanych na rzecz Spółki) poniesionych przez Miasto w związku z realizacją projektu pn. Wodociągi i oczyszczalnia ścieków. Spółka zamierza dokonać podwyższenia kapitału zakładowego, na pokrycie którego wkład pieniężny wniesie Miasto, a następnie dokonać rozliczenia wzajemnych zobowiązań pieniężnych Miasta i Spółki w formie umownego potrącenia tych wzajemnych wierzytelności. Zatem, w przedmiotowej sprawie podwyższenie kapitału zakładowego nastąpi poprzez ustanowienie nowych udziałów, na pokrycie których Miasto wniesie wkład pieniężny.

Potrącenie z tego wkładu przez Miasto swojej wierzytelności należy w tym przypadku traktować jako rozliczenie dwóch zjawisk gospodarczych:

  1. wniesienie do Spółki wkładu za objęcie udziałów przez Miasto,
  2. zwrot przez Spółkę Miastu nakładów Miasta w związku z realizacją projektu, które to rozliczenie odbywa się bez fizycznego ruchu środków pieniężnych pomiędzy kontami obydwu podmiotów.

Mając powyższe na uwadze, w pierwszej kolejności zauważyć należy, że wierzytelność jest prawem jednego podmiotu do żądania od drugiego podmiotu pewnego zachowania się zwanego świadczeniem (wyrażalnym pieniężnie). Wierzytelność jest więc prawem majątkowym, będącym przedmiotem obrotu gospodarczego. Przeniesienie wierzytelności z majątku dotychczasowego wierzyciela do majątku nabywcy wierzytelności jest skutkiem rozporządzenia tą wierzytelnością przez dotychczasowego wierzyciela i stanowi wykonanie przez niego przysługującego mu prawa własności.

Czynności polegającej na zbyciu własnej wierzytelności nie można uznać za dostawę towaru, gdyż wierzytelność stanowi prawo majątkowe, które nie mieści się w dyspozycji art. 2 pkt 6 ustawy, określającego co należy rozumieć na potrzeby podatku od towarów i usług, pod pojęciem towaru. Zbycie własnych wierzytelności nie stanowi również świadczenia usługi, ponieważ jest ono jedynie przejawem wykonania prawa własności w stosunku do wierzytelności powstałej z innego tytułu (dostawy towaru lub świadczenia usługi).

Reasumując, czynność pokrycia przez Miasto udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki w formie pieniężnej, a następnie rozliczenie wzajemnych zobowiązań pieniężnych miasta i Spółki w formie umownego potrącenia ich wzajemnych wierzytelności nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu