Interpretacja indywidualna z dnia 22.04.2011, sygn. ILPP2/443-195/11-4/EN, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy lokalu mieszkalnego, którego powierzchnia użytkowa nie przekracza 150 m² wraz z udziałem w gruncie oraz dla dostawy udziału w infrastrukturze towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2011 r. (data wpływu 25 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku:

• dla dostawy lokalu mieszkalnego, którego powierzchnia użytkowa nie przekracza 150 m² wraz z udziałem w gruncie jest prawidłowe,
• dla dostawy udziału w infrastrukturze towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w gruncie i infrastrukturze zewnętrznej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków PKD 4110Z. Podstawową działalnością Zainteresowanego jest realizacja inwestycji związanych ze wznoszeniem obiektów mieszkalnych wielorodzinnych w których w parterze znajdują się lokale usługowe. Powierzchnia użytkowa lokali mieszkalnych zawsze przewyższa 50% całej powierzchni użytkowej wszystkich lokali znajdujących się w budynku. Po wybudowaniu obiektu lokale zarówno mieszkalne jak i usługowe są sprzedawane jako samodzielne lokale wraz z udziałem: w prawie własności działki w częściach wspólnych budynku (np. wózkownia) oraz urządzeniach infrastruktury towarzyszącej znajdującej się na tej działce (np. place, zieleń i mała architektura, przyłącza) za wyjątkiem sieci gazowej wodno-kanalizacyjnej i deszczowej, które odsprzedawane są operatorom tych sieci. W związku z faktem, że od 1 stycznia 2011 r. weszły w życie nowe uregulowania dotyczące podatku od towarów i usług Wnioskodawca zdecydował się zadać pytania związane ze stosowaniem nowych regulacji prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawkę VAT należy zastosować przy sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w gruncie i infrastrukturze zewnętrznej...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług Spółka powinna zastosować do sprzedaży lokali mieszkalnych wraz z udziałem w gruncie i infrastrukturze zewnętrznej stawkę podatku VAT 8%, ale tylko do 150 m² ich powierzchni użytkowej i 300 m² w przypadku budynków mieszkalnych jednorodzinnych.

Natomiast, gdyby nastąpiła sprzedaż lokalu mieszkalnego, którego powierzchnia użytkowa przekraczałaby 150 m², a w przypadku budynków mieszkalnych jednorodzinnych 300 m², to nadwyżka ponad te wartości powinna być sprzedawana ze stawką 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w zakresie stawki podatku dla dostawy lokalu mieszkalnego, którego powierzchnia użytkowa nie przekracza 150 m² wraz z udziałem w gruncie oraz za nieprawidłowe w zakresie stawki podatku dla dostawy udziału w infrastrukturze towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel () art. 7 ust. 1 ustawy.

Art. 2 pkt 6 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy ruchome oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Ustawa o podatku od towarów i usług posługuje się w odniesieniu do dostawy towarów sformułowaniem przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy), a towarami w świetle tej ustawy co do zasady są rzeczy lub ich części (art. 2 pkt 6 ustawy). Takie zdefiniowane konstytutywnego aspektu dostawy towarów, odwołując się do ekonomicznego władztwa nad rzeczą sprawia, iż przedmiotem opodatkowania może być nie tylko sprzedaż czy zamiana rzeczy jako fizycznie wyodrębnionych dóbr materialnych, ale również inne transakcje wywierające, z ekonomicznego punktu widzenia, podobne skutki. Prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielne kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Z kolei zgodnie z art. 196 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej. Współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, jako wyłącznego prawa współwłaściciela, zasadą jest, że każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział. Współwłaściciele są zatem odrębnymi podmiotami prawa.

Zatem, w zakresie pojęcia towarów np. gruntów, mieści się współwłasność, jako prawo do rzeczy wspólnej. Wobec powyższego, towarem jest udział w gruncie (w prawie własności nieruchomości). Jest to zgodne z normami unijnymi, według których państwa członkowskie mogą uznać za towary udziały lub inne prawa o charakterze udziałowym, które dają ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności, czy też posiadania nieruchomości art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 str. 1 ze zm.). Jak już wskazano powyżej, istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Czynność ta daje otrzymującemu towar prawo dysponowania rzeczą jak właściciel. Przepis nie wspomina stricte o przeniesieniu prawa własności. W związku z powyższym sprzedaż udziału w gruncie należy traktować, jako dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, która mieści się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy. Na podstawie tego przepisu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego przepisu wynika, iż przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków lub budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;
3. stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;
4. stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.

W myśl art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Obiekty budownictwa mieszkaniowego to, budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 (art. 2 pkt 12 ustawy).

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, to:

1. w grupie 111:
1. w klasie 1110 budynki mieszkalne jednorodzinne.
   Klasa obejmuje: samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych, rezydencje wiejskie, domy letnie itp. Domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu.
   Klasa nie obejmuje: budynków gospodarstw rolnych (1271), budynków o dwóch mieszkaniach (1121) Budynków o trzech i więcej mieszkaniach (1122),
2. w grupie 112:
1. w klasie 1121 budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe.
   Klasa obejmuje: budynki samodzielne, domy bliźniacze lub szeregowe o dwóch mieszkaniach.
2. w klasie 1122 budynki o trzech i więcej mieszkaniach.
   Klasa obejmuje: budynki mieszkalne pozostałe, takie jak: budynki mieszkalne, o trzech i więcej mieszkaniach.
   Klasa nie obejmuje: budynków zbiorowego zamieszkania (1130), hoteli (1211), schronisk młodzieżowych, domków kempingowych, domów wypoczynkowych (1212).
3. w grupie 113:
1. w klasie 1130 budynki zbiorowego zamieszkania.
   Klasa obejmuje: budynki zbiorowego zamieszkania, w tym domy mieszkalne dla ludzi starszych, studentów, dzieci i innych grup społecznych, np.: domy opieki społecznej, hotele robotnicze, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych itp., budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych, budynki rezydencji prezydenckich i biskupich.
   Klasa nie obejmuje: szpitali, klinik i budynków instytucji z opieką medyczną (lekarską lub pielęgniarską) (1264), zabudowań koszarowych (1274).

Z przedstawionych powyżej przepisów wynika, iż od dnia 1 stycznia 2011 r. 8% stawka podatku VAT może być zastosowana wyłącznie w stosunku do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części, objętych programem społecznego budownictwa mieszkaniowego.

Zgodnie z § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392) obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r., stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

1. towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia;
2. robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;
3. robót konserwacyjnych dotyczących:
1. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,
2. lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

   - w zakresie w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.

Przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont (§ 7 ust. 2 rozporządzenia).

W opisie sprawy wskazano, iż podstawową działalnością Wnioskodawcy jest realizacja inwestycji związanych ze wznoszeniem obiektów mieszkalnych wielorodzinnych w których, w parterze znajdują się lokale usługowe. Powierzchnia użytkowa lokali mieszkalnych zawsze przewyższa 50% całej powierzchni użytkowej wszystkich lokali znajdujących się w budynku. Po wybudowaniu obiektu lokale zarówno mieszkalne, jak i usługowe są sprzedawane jako samodzielne lokale wraz z udziałem: w prawie własności działki w częściach wspólnych budynku (np. wózkownia) oraz urządzeniach infrastruktury towarzyszącej znajdującej się na tej działce (np. place, zieleń i mała architektura, przyłącza) za wyjątkiem sieci gazowej wodno -kanaIizacyjnej i deszczowej, które odsprzedawane są operatorom tych sieci.

W związku z faktem, że od 1 stycznia 2011 r. weszły w życie nowe uregulowania dotyczące podatku od towarów i usług Wnioskodawca ma wątpliwości jaką stawkę podatku VAT należy zastosować przy sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w gruncie i infrastrukturze zewnętrznej.

Podkreślić w tym miejscu należy, iż w art. 146 ust. 3 ustawy zawarta jest legalna definicja infrastruktury towarzyszącej. Przepis ten nie został uchylony, jedynie skończył się (z dniem 31 grudnia 2007 r.) przewidziany w tym przepisie okres stosowania na jego podstawie obniżonej stawki podatku. Zgodnie z treścią tego przepisu, przez infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu rozumie się:

1. sieci rozprowadzające, wraz z urządzeniami, obiektami i przyłączami do budynków mieszkalnych,
2. urządzanie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego, w szczególności drogi, dojścia, dojazdy, zieleń i małą architekturę,
3. urządzenia i ujęcia wody, stacje uzdatniania wody, oczyszczalnie ścieków, kotłownie oraz sieci wodociągowe, kanalizacyjne, cieplne, elektroenergetyczne, gazowe i telekomunikacyjne

   - jeżeli są one związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego.

W związku z powyższymi uregulowaniami prawnymi, w odniesieniu do robót budowlano -montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą stosowana była 7% stawka podatku. Od dnia 1 stycznia 2008 r. preferencyjną 7% stawkę podatku VAT stosowało się tylko w odniesieniu do dostawy, robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych wyłącznie z budownictwem mieszkaniowym. Natomiast od dnia 1 stycznia 2011 r. preferencyjną 8% stawkę podatku stosuje się tylko w odniesieniu do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy związanych wyłącznie z budownictwem mieszkaniowym objętym programem społecznego budownictwa mieszkaniowego oraz robót konserwacyjnych, dotyczących obiektów wskazanych w § 7 ust. 1 pkt 2 i 3 powołanego wyżej rozporządzenia. Tym samym obowiązujące do dnia 31 grudnia 2010 r. jaki i obecnie obowiązujące przepisy nie przewidują natomiast obniżenia stawki podatku dla dostawy infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, w rozumieniu definicji z art. 146 ust. 3 ustawy. Utrata mocy przez ww. przepis przejściowy spowodowała, iż od dnia 1 stycznia 2008 r. do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy oraz robót konserwacyjnych obiektów infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu zastosowanie ma podstawowa, 22% stawka podatku, a od dnia 1 stycznia 2011 r. 23% stawka podatku.

Zatem place, zieleń i mała architektura oraz przyłącza będące elementami infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu nie stanowią obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Odnosząc treść przytoczonych przepisów do opisu sprawy stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie obniżona do wysokości 8% stawka podatku VAT będzie miała zastosowanie wyłącznie do dostawy lokalu mieszkalnego, którego powierzchnia użytkowa nie przekracza 150 m² wraz z udziałem w gruncie, na którym posadowiony jest budynek, w którym znajduje się przedmiotowy lokal mieszkalny.

Natomiast dostawa udziału w infrastrukturze zewnętrznej, tj. placach, zieleni i małej architekturze oraz przyłączach będzie podlegać opodatkowaniu 23% stawką podatku.

Ponadto tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stawki podatku dla dostawy lokalu mieszkalnego, którego powierzchnia użytkowa nie przekracza 150 m² wraz z udziałem w gruncie oraz dla dostawy udziału w infrastrukturze towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu.

Natomiast w kwestii stawki podatku dla usług budowlano-montażowych świadczonych przez podwykonawców, została wydana w dniu 22 kwietnia 2011 r. odrębna interpretacja indywidualna nr ILPP2/443-195/11-5/EN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

ILPP2/443-195/11-5/EN, interpretacja indywidualna

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu