Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 15.04.2005, sygn. DV/443-26/05, Drugi Urząd Skarbowy w Gdańsku

Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a §1 i §4 ustawy z dnia 29.08.1997r Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku podatnika z dnia 25.02.2005r uzupełnionego pismem z dnia 19.03.2005r, o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie ustalenia wartości sprzedaży uprawniającej do korzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług

stwierdzam, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku nie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 25.02.2005r, uzupełnionym pismem z dnia 19.03.2005r podatnik wystąpił do tut. organu podatkowego o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w następującym stanie faktycznym:

Podatnik nie jest płatnikiem podatku VAT. Uzyskuje przychód z wynajmu lokalu użytkowego. Najemcy wystawia rachunki na kwotę czynszu ustaloną jako iloczyn stawki za m2 i wynajmowanego metrażu. Odrębną pozycję w rachunku stanowią przenoszone na najemcę koszty za media (prąd, woda, ogrzewanie), rozliczane na podstawie otrzymywanych przez podatnika faktur VAT.

Podatnik pyta, czy do kwoty limitu 10.000 euro obligującego do wejścia w VAT wlicza się kwotę otrzymanego czynszu w całości, czy też pomniejszony o ewentualny podatek oraz czy do w/w limitu należy wliczać przenoszone na najemcę koszty za media, obejmujące także podatek VAT wynikający z otrzymanych faktur VAT.

Podatnik uważa, że stosownie do art. 113 ust.1 ustawy z 11 marca 2004r o podatku od towarów i usług do wartości sprzedaży branej pod uwagę przy ustalaniu limitu 10.000 euro nie wlicza się kwoty podatku wynikającego z faktur otrzymywanych od dostawców mediów oraz tego ewentualnego zawartego w globalnej kwocie czynszu. Ponadto podatnik uważa, że koszty za media przenoszone na najemcę w ogóle nie powinny być wliczane do limitu, o którym mowa wyżej, gdyż faktycznie są jedynie w całości transmitowane na firmę użytkującą lokal.

Stanowisko to jest nieprawidłowe, gdyż:

Zgodnie z art. 5 ust.1 pkt.1 ustawy z dnia 11.03.2004r o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Przez świadczenie usług należy rozumieć każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów (art. 8 ust.1 ustawy).

Uzyskiwane przez podatnika przychody z wynajmu lokali użytkowych podlegają opodatkowaniu według podstawowej stawki VAT 22% (art. 41 ust.1).

Na podstawie art. 113 ust.1 ustawy z dnia 11 marca 2004r o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10.000 euro. Do wartości sprzedaży nie wlicza się wartości podatku.

Do wartości sprzedaży, o której mowa wyżej nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji (art. 113 ust.2).

Zwolnienie podmiotowe obowiązuje do momentu, gdy podatnik w ciągu roku osiągnie obroty w wysokości 10.000 euro, co na 2005 rok odpowiada kwocie 43.800zł. W przypadku gdy wartość sprzedaży przekroczy w/w kwotę, zwolnienie traci moc w momencie jej przekroczenia, a nadwyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu (art. 113 ust.10 ustawy).

W świetle powołanych wyżej przepisów zwolnienie podmiotowe przysługuje podatnikom, którzy nie uzyskali w roku poprzednim oraz w ciągu danego roku określonej wartości sprzedaży.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt. 22 ustawy o VAT, przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W przypadku podatnika nie będącego płatnikiem podatku VAT, do określenia kwoty, której przekroczenie powoduje utratę prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług, bierze się pod uwagę wartość sprzedaży, która odpowiada kwocie uzyskanego przez tego podatnika przychodu z tytułu wykonywania czynności, o których mowa w art. 5 ust.1 ustawy o VAT. Powyższe dotyczy również przychodów uzyskanych z tytułu przenoszonych na najemcę kosztów za media, co pośrednio potwierdza art. 6 ust.4 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 roku w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG) który przewiduje, iż " w przypadku, w którym podatnik działając we własnym imieniu, lecz na rachunek innej osoby, bierze udział w świadczeniu usług, uznaje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi".

Reasumując - wartość sprzedaży uprawniającej do korzystania ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, podatnik winien ustalić na podstawie wystawionych przez siebie rachunków, uwzględniając określoną w rachunku kwotę należną z tytułu czynszu i przenoszonych na najemcę kosztów za media.